Anlatıcı ve yazan: Esk ReynEskiden mahallelerin isimleri oranın dinamiğine göre verilirmiş. Örneğin doğayla iç içe olduğu için Tarabya Terapia’ymış. Hrisopolis yani Üsküdar "Altın Şehir" demek. Gün batımında Üsküdar’dan bakıldığında çatılara ve denize güneşin, gökyüzünün tüm renkleri yansırmış, adını buradan almış. Kalkedon (Kadıköy) körler şehri manasına geliyor, “kentin güzelliğini görmediğiniz için burada yaşıyorsunuz” demek istemişler. Galata, Galat’lar, yani sütçülerin yeri. Bunların hepsi bize insanın etrafına isim verirken gördüklerinden mana çıkardığını gösteriyor. Oysa şu an her şey ve yer iç içe. İstanbul herkesin oldu ve herkesin İstanbul’u bambaşka.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Şehir birey üzerinde stres yaratıyor</h2>Artık, doğalımız inşaat sesi. Kuş şakıması, ötüşü yerini korna ve buldozerlere, vinçlere terk etti. Max on Duty’nin çiziminde olduğu gibi kuşları ağaç dalında değil, trafik ışıkları üzerinde konumlanmış izlemek normalimiz. İstanbul’un habitatı şantiye. Perpa’da yüksek bir noktadan şehre baktığında silüeti karalama gibi, her şey üst üste. Günlük hayatında sürekli dikkat etmek zorundasın; kafana bir şey düşebilir, sen çukura düşebilirsin veya inşaat aracı sana çarpabilir.&nbsp;Avrupa’da halk şehrin yapısıyla derdini bitirip kendi sorunlarına odaklanabilir ama burada öyle değil. Bizim yaşamalanımız tamamlanamadığı için dönüp kendi hayatımıza bakamıyoruz. Bir yarımlığın içinde bütünleşmeye çabalıyoruz. Kimsenin özel alanı yok, sahiller maç girişi gibi dolu. Ben başkasının sigara dumanını solumak, müziğini dinlemek zorunda kalıyorum çünkü insanlar sahil, park gibi kamusal alanlarda “ucuza” yaşayabiliyor sadece.<img src="https://images.aposto.com/2022/10/4/1667488237891.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eser ismi: Riptide &amp; Bir Nefes Daha&nbsp;</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Şehri baştan kurgulamak</h2>Yarımlık bizim habitatımız, günlük işlerimizi de yarım bırakmamız bence bununla ilişkili. Sürekli yıkıp yaparak bir kültür oluşmasını engelliyoruz. İstanbul’da daimî olarak gözlemlediğim, içinde yaşadığım zıtlığı, eserlerime aktarmayı seviyorum; mavi ve kırmızı renklerini seçmem gibi. Bu şehrin sokaklarında ifade etmeyi öğrendim, burada kendimi buldum. Ürettiklerimde yap-boz parçalama ve tekrar birleştirme hâkim tıpkı İstanbul’un yapısı gibi. Çok kültürlü, ayrı ama birlikte.&nbsp;Tarihi, kendiliğinden rastlantısal olarak yaşayanına göre şekil alan dokusu, zıtlıkları ve bunların bir arada uyumu beni etkiliyor. En çok hayran bırakanlardan bir tanesi de “köprü”. Ayakları farklı faklı kültürlere basan, üzerinden birçok insanın gelip geçtiği bir köprü İstanbul. Geçmişinden günümüze içinde biriktiği birçok durum bence en çok şehir dokusunda kendini belli ediyor. Ben binaları ve bir araya gelerek oluşturdukları kent dokusu üzerinden okuyorum şehri ve bu çok yönlü ilham kaynağım oluyor. Herkes burada barınıp yer sahibi olmak, İstanbul’dan bir parçanın hâkimi olmak istiyor. Bazen bencilce, sonuç olarak İstanbul manzarasından da göründüğü gibi üst üste ve kaotik.&nbsp;Akaretler’de işimin bulunduğu odada camı açtığında şehrin sesi, o üst üste yapısı gözüküyor. Gelenler dışarıdaki bu “tanıdık” dünyayla daha kolay iletişim kurabiliyor. "Urbanscapes" sergisindeki üretimlerim sırasında fark ettiğim, ürettiklerimin bu bahsettiğim şehir dinamikleriyle besleniyor olması, ouroboros (kendini yaratmayı sembolize eden kuyruğunu yutmuş yılan) gibi biraz durumum.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kent kültürünü üretmek</h2>Kadıköy’ün merkezinde birçok ana caddenin kesişiminde, ara bir sokakta yaşıyorum. Deniz kenarına (maviye) ve parklara (yeşile) yakın. Durağan bir yer değil, devinimde. Bu duygu olarak birçok farklı biçimde bana yansıyor. Günün saatlerine göre yaşadığım yere ait bir mahalleli ya da yabancı olabiliyorum. Merkezî olması, stresi beraberinde getiriyor. Bazen insanların bazen motorların sıkıştırdığı kaldırımlar, trafik gürültüsü, maç günleri ve haftasonları eğlenmeye, gezmeye, dolaşmaya gelenler, sokağa taşan iş yerleri ve artık kent yaşamımızın parçası olarak inşaatlar. Kentin kendi kültürünün yaşantısının olması ve içinde büyümem, tabii Kadıköy doğumlu olmam buraya ait hissettiriyor.&nbsp;Yaşadığım kenti, mahalleyi resimlerim ve grafitilerimle şekillendiriyorum. 10 yıl önce kurucu-ortağı olduğum Mural İstanbul Sokak Sanatı Festivali kapsamında Kadıköy’ün benim de yaşadığım farklı birçok mahallesinde dünyadan ve ülkemizden birçok sokak sanatçısıyla murallar üreterek kültürel anlamda da farklı ifade biçimlerini gözlemlediğimi söyleyebilirim. Çok kültürlülük beraberinde gelen kalabalık, diğer canlılara özellikle sokak hayvanlarına bir daralma yaşatsa da etrafımda çok fazla ilgi gören sokak hayvanı var. Zaten onları da artık şehirle bütünleştirdik başına sokak koyarak, bir nevi doğal habitatları sokak gibi algılıyoruz. Değiştirmek, iyileştirmek için çabalamaz olduk. Sokak ve kargaşası hayatımızın ayrılmaz bir parçası oldu.&nbsp;

Soli

Esk Reyn'in gözünden yokuş boyu uzanan sergiler, mahalleye eklenen fikirlerle çoğalan Akaretler. 

Şantiye-şehir içinde yaşamak

Atatürk Kültür Merkezi (AKM), 29 Ekim 2021 tarihinde açıldı. AKM’de 2040 kişilik Opera Salonu, 802 kişilik Tiyatro Salonu, AKM Galeri ve AKM Çok Amaçlı Salon yer alıyor.AKM’nin mimarı <a fr-original-style="" href="https://akmistanbul.gov.tr/tr/kent-sanat-ve-mimari" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Murat Tabanlıoğlu,&nbsp;</a> merkezin hem işletme mantığı hem de mimarı anlamda bir kentsel model olarak tasarlandığını; malzeme ve işlev bağlamında sürdürülebilir olması hedeflendiğini; tüm işlevler ve birimlerde uzun yıllar ve yüksek nitelikli hizmet vermeyi sürdürebilecek olan yapıda inşa edildiğini ifade ediyor. Binanın yapımında özellikle yerli ürünler ve doğal yerel malzemeler uygulandı. Binanın cephe tasarımında gün ışığından maksimum verim alınması hedeflenerek aynı zamanda enerjiden tasarruf edilmesi planlandı. Ayrıca, çevreci bir anlayışla yeşil çatı sistemi yapıldı. Yeşil çatılar ekolojik dengenin sürdürülebilirliği, şiddetli yağmur, yüksek kent sıcaklıkları ve atmosfer kirliliği gibi iklim değişikliğine neden olan olaylar karşısında çözüm sunabiliyor ve enerji maliyetlerinin düşmesine katkı sağlıyor.&nbsp;İstanbul AKM için tekrar heyecan doluyuz. AKM’nin <a fr-original-style="" href="https://akmistanbul.gov.tr/tr/etkinlikler" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">etkinlik takvimini</a> mutlaka inceleyin.&nbsp;Sizin için seçtiğimiz 2 etkinlik var:&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://akmistanbul.gov.tr/tr/etkinlik/omur-gedik-ile-patili-sarkilar-ve-doganin-sesleri" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ömür Gedik ile Patili Şarkılar ve Doğanın Sesleri</a>: Atölye</h3><img src="https://images.aposto.com/2021/10/2/1635868285285.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ömür Gedik, çocuklarla&nbsp;hayvan ve doğa&nbsp;temalı şarkılar söylüyor..<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://akmistanbul.gov.tr/tr/etkinlik/sehir-orman" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Şehir – Orman</a>: Dans</h3><img src="https://images.aposto.com/2021/10/2/1635868200211.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Şehir-Orman, Orman Kitabı adlı kitabın sahneye uyarlanmış hali. Modern dans-drama olarak tasarlanmış. Gençlik ve çevre sorunlarına eğlenceli ve de düşündürücü bir bakış açısıyla yaklaşıyor. Şehir-Orman’da eğitim, çevre, ormanlar ve nesli tükenmekte olan canlılara dikkat çekmek ve farkındalık yaratmak hedefleniyor.

Dünyahali

İstanbul’da Atatürk Kültür Merkezi açıldı.

Yeniden AKM

<h2>Şehirler ve parkları</h2>• The High Line yeniden: New York’un en deneysel ve ilginç kamusal parklarından The High Line Park, yürüyüş için tasarlanmış özel bir bölümüyle <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNjRiOWVhY2Y0NjhhMDAwNzIyMWFmYyZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVkMTE2Y2QyYzZiYzMzNGE2YTc3N2JmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5uZXd5b3JrZXIuY29tJTI1MkZtYWdhemluZSUyNTJGMjAyMCUyNTJGMDklMjUyRjA3JTI1MkZ0aGUtaGlnaC1saW5lLXJlb3BlbnMtd2l0aC10aWNrZXRz"">açıldı</a>. Pandemi sebebiyle bir süredir kapalı olan parka giriş için biletler The High Line uygulaması ve web sitesi üzerinden satın alınabiliyor.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-18T13:57:38.895Z.jpeg" alt="The High Line Park"><figcaption>The High Line, New York</figcaption></figure>• Londra’nın "The High Line"ı: 2009’da New York’ta&nbsp;Manhattan’ın batı yakasında terk edilmiş demir yolları üzerinde inşa edilen The High Line'ın bir benzeri de Londra’da inşa edilecek. Londra'nın <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNjRiOWVhY2Y0NjhhMDAwNzIyMWFmYyZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVkMTE2Y2QyYzZiYzMzNGE2YTc3N2JmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy50cmF2ZWxhbmRsZWlzdXJlLmNvbSUyNTJGY3VsdHVyZS1kZXNpZ24lMjUyRmFyY2hpdGVjdHVyZS1kZXNpZ24lMjUyRmxvbmRvbi1oaWdoLWxpbmUtcGFyay1kZXNpZ24tY29udGVzdA=="">yeni parkı</a>, Camden Town ve King's Cross İstasyonu arasındaki eski bir demir yolu viyadüğü üzerine inşa edilecek benzer bir konsept olacak. Böylece hem Londralılar hem de turistler yeni bir kamusal alana kavuşacak. İçinde enstalasyonların, oturma alanlarının ve yeme-içme mekânlarının da yer alacağı parkın tasarımını kimin üstleneceğiyse yarışmayla <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNjRiOWVhY2Y0NjhhMDAwNzIyMWFmYyZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWVkMTE2Y2QyYzZiYzMzNGE2YTc3N2JmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5jb2xhbmRlci5jby51ayUyNTJGam91cm5hbCUyNTJGaW50ZXJuYXRpb25hbC1jb21wZXRpdGlvbi1hLW5ldy1wYXJrLWZvci1sb25kb24="">belirlenecek</a>.&nbsp;• Neden önemli? Şehirlerin kamusal alanlara ne kadar ihtiyacı olduğunu hepimiz biliyorduk; fakat hayatımızdaki eksikliğinin bu kadar farkında değildik belki. Pandemi sürecinde fark ettik ki bir şehrin en kıymetli alanları hatta bir şehrin “yaşanabilir” olmasını büyük ölçüde destekleyen bu alanlar ve yeşil parklar. Özellikle de şehrin terk edilmiş ve işlevi olmayan alanlarını değerlendirmek, tabiri caizse şehrin ölü toprağını atıp ona yeni bir yaşam alanı yaratmak adına önemli. Hareket kabiliyetinin kısıtlandığı fakat bol bol düşünme fırsatımızın olduğu şu dönemde şehirlerin birbirinden daha fazla ilham almaları dileğiyle.&nbsp;

Aposto Gündem

<h2>İsim, şehir, hafıza</h2><h3>İsim, kimliğimiz ve dolayısıyla hafızamızla çok yakından ilişkili. İçinde yaşadığımız kültüre ve toplumsal dünyadaki yerimize göz kırpan isimler hepimiz için birer tanımlama, iletişim ve aidiyet aracı. Bu durum zaman zaman topluluk bazında bir ayrıma veya gruplaşmaya da sebep olabiliyor tabii. Şehirler ve semtler için de aynı şey geçerli. İsimler o şehrin her köşesinin ayrı bir şahsiyet taşıdığının kanıtı ve bugüne gelen hikâyeleriyle şehrin hafızasını taze tutuyorlar. Hikâyelerin hafızalarda hep taze kalması umuduyla...</h3>• Kalamış: Semtin ismi Rumca “kamış, saz” anlamındaki Kalamos veya kamış yetiştirmeye uygun yer anlamında kullanılan Kalamisia’dan geliyor. O dönemde Yoğurtçu Deresi'nin civarında bulunan tüm arazi sazlıklarla kaplıymış. Bu ismin ne zaman yerleştiği ve Kalamış’a ne zaman dönüştüğü bilinmese de 20. yüzyılın başlarında semt bir banliyö olarak gelişmeye başlıyor.&nbsp;• Dolapdere: Dolap çevirmek, dolap beygiri... Bu deyimlerde geçen dolap kelimesi aslında bildiğimiz dolap değil. Derelerden su çekmek için kullanılan ve atların dönerek çalıştırdığı düzeneğe o dönemde dolap denirmiş. Tatavla’nın büyüyüp genişlemesiyle bir yerleşim yeri hâline gelen semt bahçelerini sulamak için su çekilen dere anlamına gelen Dolapderesi ismiyle anılırmış.&nbsp;• Bomonti: Bomonti aslında İsviçreli bir ailenin soyadı. Fransızca beau monteé, yani güzel tepe kelimesinden türeyen bu isim ailenin en büyüğü Christian Bomonti’nin İstanbul’a yerleşmesiyle farklı bir anlam kazanmış. Semt ismini, 1892 yılında Bomonti’nin iki oğlu Walter ve Robert Bomonti’nin kurduğu bir bira fabrikasından alıyor. Bölgenin çehresi&nbsp;Taksim’in yaşadığı dönüşümle birlikte epey değişmeye ve adı kültür sanat merkezlerinin arasında sıkça geçmeye başlasa da o dönemde öyle değilmiş tabii. Sultan Abdülaziz’in verdiği izinle kurulan bira fabrikasıyla aslında seyahat etmeyi pek de sevmeyen bira, Beyoğlu’nun favori içeceklerinden biri olmuş.&nbsp;• Unkapanı: Kapan kelimesi Osmanlı’da "depo’" anlamıyla kullanılıyor. Semt de bu ismi şehrin buğday ve un ihtiyacını temin eden ambarların, depoların, değirmenlerin ve fırınların burada bulunmasından almış. Aynı zamanda Arapçada terazi anlamına gelen kelime, semtte toptan yiyecek-içecek alışverişi yapılmasıyla da iyice yerleşmiş dile. Üstelik İstanbul’un tek kapanı da sayılmaz ama nedense Balkapanı, Yağkapanı gibi semtlerin ismi zamanla unutulmuş, geriye Unkapanı ve İstanbul Manifaturacılar Çarşısı’ndan yükselen melodiler kalmış.&nbsp;• Vefa: Biz her ne kadar meşhur bozacısıyla bilsek de Vefa Bozacısı aslında düşündüğümüz kadar eski değil. Semtin tarihi bozadan çok öncelere, Fatih döneminde burada yaşayan Şeyh Vefa’ya dayanıyor. Asıl adı Muslihuddin Mustafa olan şeyh dönemin bilim ve sanatına vakıf bir kişi olarak ün salmış; astronomi ve müziğe olan ilgisiyle tanınıyormuş. Şiirlerinde İbnü'l-Vefâ, İbn Vefâ ve Vefâzade&nbsp;gibi mahlaslar da kullanmış, semte de bu isim miras kalmış.Kaynakça Eyice, Semavi. "İstanbulun Mahalle ve Semt Adları Hakkında Bir Deneme".&nbsp;Türkiyat Mecmuası&nbsp;14 (1965): 199-216. Şenyapılı, Önder. “İsim İsim İstanbul”. Boyut Yayıncılık (2009), İstanbulBu yazı 20 Eylül 2020 tarihinde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNmRjYjhhZTAwMTZmMDAwODdlMzFkNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWYxYjQ5ZTdmY2E4ZGUwMDA5NjcwNDVmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmFwb3N0b25ld3MuY29tJTI1MkZuJTI1MkZpc3RhbmJ1bA=="">Aposto! İstanbul</a> bülteninde yayımlanmıştır.&nbsp;

<h2>İsim, şehir, hafıza</h2><h3>İsim, kimliğimiz ve dolayısıyla hafızamızla çok yakından ilişkili. İçinde yaşadığımız kültüre ve toplumsal dünyadaki yerimize göz kırpan isimler hepimiz için birer tanımlama, iletişim ve aidiyet aracı. Bu durum zaman zaman topluluk bazında bir ayrıma veya gruplaşmaya da sebep olabiliyor tabii. Şehirler ve semtler için de aynı şey geçerli. İsimler o şehrin her köşesinin ayrı bir şahsiyet taşıdığının kanıtı ve bugüne gelen hikâyeleriyle şehrin hafızasını taze tutuyorlar. Hikâyelerin hafızalarda hep taze kalması umuduyla...</h3>• Kalamış: Semtin ismi Rumca “kamış, saz” anlamındaki Kalamos veya kamış yetiştirmeye uygun yer anlamında kullanılan Kalamisia’dan geliyor. O dönemde Yoğurtçu Deresi'nin civarında bulunan tüm arazi sazlıklarla kaplıymış. Bu ismin ne zaman yerleştiği ve Kalamış’a ne zaman dönüştüğü bilinmese de 20. yüzyılın başlarında semt bir banliyö olarak gelişmeye başlıyor.&nbsp;• Dolapdere: Dolap çevirmek, dolap beygiri... Bu deyimlerde geçen dolap kelimesi aslında bildiğimiz dolap değil. Derelerden su çekmek için kullanılan ve atların dönerek çalıştırdığı düzeneğe o dönemde dolap denirmiş. Tatavla’nın büyüyüp genişlemesiyle bir yerleşim yeri hâline gelen semt bahçelerini sulamak için su çekilen dere anlamına gelen Dolapderesi ismiyle anılırmış.&nbsp;• Bomonti: Bomonti aslında İsviçreli bir ailenin soyadı. Fransızca beau monteé, yani güzel tepe kelimesinden türeyen bu isim ailenin en büyüğü Christian Bomonti’nin İstanbul’a yerleşmesiyle farklı bir anlam kazanmış. Semt ismini, 1892 yılında Bomonti’nin iki oğlu Walter ve Robert Bomonti’nin kurduğu bir bira fabrikasından alıyor. Bölgenin çehresi&nbsp;Taksim’in yaşadığı dönüşümle birlikte epey değişmeye ve adı kültür sanat merkezlerinin arasında sıkça geçmeye başlasa da o dönemde öyle değilmiş tabii. Sultan Abdülaziz’in verdiği izinle kurulan bira fabrikasıyla aslında seyahat etmeyi pek de sevmeyen bira, Beyoğlu’nun favori içeceklerinden biri <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNjVlZTQ2OWE4MDZkMDAwN2U5N2VlNSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWYxYjQ5ZTdmY2E4ZGUwMDA5NjcwNDVmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5odXJyaXlldC5jb20udHIlMjUyRmtlbGViZWslMjUyRmh1cnJpeWV0LXBhemFyJTI1MkZhcnNpdmxlcmRlLXNha2xhbWFtaXotZ2VyZWtlbi1iZWxnZWxlcmktYmlyLWthZmVuaW4tdHV2YWxldGluZGUtZ29ybWVrLWFjaS00MTM0NDU5Mg=="">olmuş</a>.&nbsp;• Unkapanı: Kapan kelimesi Osmanlı’da "depo’" anlamıyla kullanılıyor. Semt de bu ismi şehrin buğday ve un ihtiyacını temin eden ambarların, depoların, değirmenlerin ve fırınların burada bulunmasından almış. Aynı zamanda Arapçada terazi anlamına gelen kelime, semtte toptan yiyecek-içecek alışverişi yapılmasıyla da iyice yerleşmiş dile. Üstelik İstanbul’un tek kapanı da sayılmaz ama nedense Balkapanı, Yağkapanı gibi semtlerin ismi zamanla unutulmuş, geriye Unkapanı ve İstanbul Manifaturacılar Çarşısı’ndan yükselen melodiler kalmış.&nbsp;• Vefa: Biz her ne kadar meşhur bozacısıyla bilsek de Vefa Bozacısı aslında düşündüğümüz kadar eski değil. Semtin tarihi bozadan çok öncelere, Fatih döneminde burada yaşayan Şeyh Vefa’ya dayanıyor. Asıl adı Muslihuddin Mustafa olan şeyh dönemin bilim ve sanatına vakıf bir kişi olarak ün salmış; astronomi ve müziğe olan ilgisiyle tanınıyormuş. Şiirlerinde İbnü'l-Vefâ, İbn Vefâ ve Vefâzade&nbsp;gibi mahlaslar da kullanmış, semte de bu isim miras <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNjVlZTQ2OWE4MDZkMDAwN2U5N2VlNSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWYxYjQ5ZTdmY2E4ZGUwMDA5NjcwNDVmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5iaXNhdi5vcmcudHIlMjUyRlZlZmElMjUyRjE="">kalmış</a>.Kaynakça Eyice, Semavi. "İstanbulun Mahalle ve Semt Adları Hakkında Bir Deneme".&nbsp;Türkiyat Mecmuası&nbsp;14 (1965): 199-216. Şenyapılı, Önder. “İsim İsim İstanbul”. Boyut Yayıncılık (2009), İstanbul

ŞEHIR ile ilgili hikayeler