<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dostlarım&nbsp;ben yokken benden bahsediyorlarsa 'Sanki Ceyda' dediklerini duyuyorum.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Şu anda şeflik ve içerik üretimi yapıyorum. Eğer bunu yapmasaydım çiftçilik&nbsp;yapmayı isterdim.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arkadaşlarıma göre uzmanlık alanım yemek yapmak bana göreyse yemek tasarlamak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kendim yapmamışsam, genelde arkadaşlarımdan birinin masasındayımdır.&nbsp;En sevdiğim şeylerden biri başkasının evde hazırladığı yemek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mahallede maalesef yürümesi çok keyifli bir yer yok.&nbsp;Adı üzerinde “tepe” olduğu için yürüyüş yapmanın çok elverişli olduğunu iddia edemeyeceğim.&nbsp;Acelem varsa Ihlamur Kasrı’nın ordan, yoksa Maçka Parkı’nı takiben Sanki Atölye’ye yürümeyi çok seviyorum.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul’da son vegan keşfim: Ethique Bakery.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayaküstü vegan bir şeyler yemek istediğimde Lokanta Kru'ya, ayaküstü sohbet aradığımda Grotesk'e giderim.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arayıp da bulamadığım bir lezzet: Bitki temelli kumpir çekiyor canım ne zamandır.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sadece midesine düşkün vegan bu dükkânı bilir: Vegan kısmını bilmem ama midesine düşkünlerden başka çok kimsenin bilmediğine emin olduğum yer:&nbsp;Prasini Papia.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mahallede beni gece yarısından sonra yan semtte, Sail Loft’da bulursun.</li></ul>

Soli

Gayrettepe’de Ceyda’nın peşine takılmadan önce tanışıyoruz. Birinin kulağımıza "Sanki" dediğini duyar gibiyiz. 

Ceyda Artun

<img src="https://images.aposto.com/2021/10/6/1638051679302.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon: Cenk Güngör<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ol fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sabaha veganların arayıp da bulamadığı, yağlanmış ekşi maya ekmek arasında avokadolu, humuslu, domatesli tost; pastel de nata; siyezli biscotti; pırasalı mısır ekmeği "içhoğoç" yapan <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/gun_bakery" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gün Bakery</a>'de başlamanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tek başınaysan arkadaş edindiğin, arkadaşlarınla gidersen mutluluk veren, Beyoğlu gece hayatı el değiştirdiğinden beri neşenin ve müziğin Beşiktaş'taki durağı <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/jokerno19/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Joker No: 19</a>'un,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yürüyüş yapmak veya bütün günü banktan banka kitap okuyarak geçirmek istendiğinde Ihlamur Kasrı'nın; Yıldız, Abbasağa ve Maçka parklarının,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Şöhretler Köftecisi'nin kaşarlı köftelerinin; yanında piyazın, üstüne irmik helvasının,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Paris'te bir terasta oturduğun hissini veren, gelen geçene bakma durağı Coffee Public'in,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Beşiktaş Pazarı'nda tezgâh tezgâh gezmenin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Şair Nedim Sokak'tan geçerken sahaflara bakmanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Vapura, tramvaya, dolmuşa giderken mutlaka Kırmızı Kedi Kitapçısı'na uğramanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/yallafalafel_istanbul/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yalla Falafel</a>'in roka, turşu, nane, domates ve tahin soslu dürümlerinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">7-8 Hasan Paşa Fırını'nın portakallı kurabiyelerinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Soydan Turşucusu'na acılı turşu suyu içmeye girip "Lahana, biber, sarımsak, biraz da fasulye," diyerek biten alışverişlerin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/craftbeerlab/?hl=tr" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Craft Beer Lab</a>'in arka bahçesinde veya <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/theunitedpub2006/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The United Pub</a>'da içilen biraların.</li></ol>

Akaretler'deki Sıraevler, Osmanlı'nın toplu konutları bir zamanlar. Serencebey, elçilik görevlilerinin yaşadığı yer bugün. Osmanlı'nın modernleşmesinin başladığı coğrafyadayız. Global Yaşam Endeksi'ne göre bugün İstanbul'da yaşam kalitesinin en yüksek olduğu mahallelerden biri, Beşiktaş. "Neden?" diye soruyoruz Kerimcan'a. "Kapanmamış bir sahil şeridi; Ihlamur Kasrı; Maçka, Abbasağa ve Yıldız parkları; hâlâ anahtarını emanet edebileceğin, döviz kurundaki artışın sebebini konuşabileceğin esnafın varlığı," diyerek giriş yapıyor mahalleyi anlatmaya."İstanbul'un en önemli hub'larından biri burası. Emlak raici olarak şehrin en pahalı semtlerinden biri. Arnavutköy, Ulus, Maçka, Levazım, Levent ve Etiler, Beşiktaş ilçesine bağlı — aynı zamanda gecekondu semti de vardır burada, daha mütevazi sokaklar da. Anadolu'da dolaşırken 'İstanbulluyum,' deyince neresinden diye sorarlar, 'Beşiktaşlıyım,' dersen 'İyi yerdensin,' derler."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916013615.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kerimcan, mahallesi Beşiktaş'ta<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Üç yaşından beri Beşiktaş mahalleli Kerimcan. Avrupa'yı trenle veya otostopla gezmediği, şaman ayinlerine katılmadığı, İnkaların topraklarından dolaşmadığı, Cape Town'da Lions Head'e tırmanmadığı, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sayga.travel/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sayga</a>'yla gezmediği zamanlarda evi burası. Barbaros Bulvarı'nın bir tarafından diğerine taşınıyor sadece otuz üç yılda.&nbsp;"Burada herkesin bir anısı var. Ya biriyle buluşmuştur ya alışveriş yapmıştır ya maça girmiştir ya vapuru kaçırmıştır. Beşiktaş'ta yaşamanın duygusu da aslında tüm İstanbul'la beraber yaşamak hissini getiriyor. Türkiye doğrudan buraya sirayet ediyor," diyerek başlıyor hikâyesine. Az önce önünden geçtiğimiz, insanların kuyrukta beklediği kızarmış tavukçuyu soruyoruz hemen. Semte ilk girdiğimiz anda dikkatimizi çeken bir sıra var önünde: "Bir şey popüler olmayagörsün — kışın Balkanlardan gelen soğuk hava dalgası gibi çöküyor Beşiktaş'ın sokaklarına ve dükkânlarına. Birbirine benzer mekânlar açılıyor. Ya da bir konsept bir şekilde tutuveriyor. Sonra sil baştan. Tavukçu da o tutan konseptlerden."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916031080.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Not defterine kaydetmek isteyeceğin sokak isimleri<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kerimcan'ın ağzından Beşiktaş'ı dinliyoruz: Özel üniversiteyle soylulaşan bir mahalle</h2>Adı Bahçeşehir olan bir üniversitenin Beşiktaş'ı ele geçirmeye çalışması da bana hep ilginç geldi. "Keşke adını da değiştirseler, Beşiktaş Üniversitesi yapsalar da rahatlasak artık," diye düşünüyorum bazen. Semtte son yıllarda inanılmaz bir değişiklik söz konusu. Oturanların sosyokültürel ve sosyoekonomik seviyeleri farklılaştı. 20 sene önce daha orta sınıf semtiyken günümüzde gece hayatının ağırlık kazandığı vakıf üniversitesi öğrencisi merkezine evrildi. Buranın köklü üniversiteleri devlet okullarıydı. Yıldız Üniversitesi, Mimar Sinan, daha yeni olan Galatasaray, yukarıda İTÜ işletme ve konservatuvar var. Kazan, çarşı içinde semt meyhaneleri, buluşma alanı birkaç bardı. Barbaros Bulvarı üzerinde yemek yenecek hiçbir yer yoktu, bir iki esnaf lokantası vardı mesela. En önemli kırılmalardan biri özel Bahçeşehir Üniversitesi'nin Beşiktaş'ı ablukaya almasıyla oldu. Üniversitenin büyümesiyle birlikte konutlara talep arttı, çarşı ve çevresinin önce çehresi, ardından fiyatları değişti.Bu tür toplumsal dönüşümlerin hem olumlu hem de olumsuz etkileri oluyor. Beşiktaş da böyle etkilendi. Semte iyi hizmet veren, talebi karşılayan mekânlar da açıldı; ruhsuz, birbirinin kopyası birçok yer de. Bunların bir kısmı elbette yaşayamadı ama gedikli esnafları yerlerinden etmiş bulundular. Şimdi sürekli devir daim, ara ara kepenkleri kapalı dükkânlar bunlar. Az önce üzerine konuştuğumuz gibi kızarmış tavukçu, gurme hamburgerci, üçüncü dalga kahveci sayısının artmasını sağladı Bahçeşehir. Minoa'dan aşağı, Akaretler üzerinde yan yana dizilmiş barlar buna başka bir örnek. Tüketmeye dayalı bir yapılanma. Daha fazla kitapçı, tiyatro veya sinema salonu gelmedi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916049200.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Beşiktaş'ın mural'ları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Asmalı Mescit'ten Beşiktaş'a kayan gece hayatı</h2>Burası bir geçiş yeri. Kadıköy vapurundan inenin ilk durağı; Karaköy-Ortaköy hattında gezinenin soluklanma alanı; Gayrettepe ve Yıldız'dan aşağı salınanın varış noktası. Beyoğlu'nun çöküşü, Asmalı Mescit'in kapanmasıyla Beşiktaş ansızın gece hayatının da merkezi oldu. Eskiden mahallelinin gittiği lokal barlar değişti, genişledi. Zeytinburnu'ndan maça gelen; Balmumcu'ndan işten çıkan; Abbasağa'da oturanların kesişim kümesi oldu bu barlar.&nbsp;Yalnız burası bir öğrenci semti —&nbsp;30 lira verip bira içemedi kimisi. O zaman kendi mikrokozmoslarını yarattılar.&nbsp;Migros'tan biraları alıp önündeki merdivenlere çömdüler. Gezi'den hemen sonra Galata Kulesi'nde yaşanan gürültü, kirlilik gibi sıkıntılar burada da gündemin ortasına oturdu.Bu durumla hiçbir sorunum yok ancak bu kadar konuta sahip bir yerde, bu yoğun gece hayatının sürdürülebilir olmadığını düşünüyorum. Gezmek ve partilemek isteyenler kaybettiklerinin yerine koyacak mekân arıyorlar; semtte yaşayanlar çocuklarını uyutmaya, çalışmaya, sakin bir gece geçirmeye uğraşıyorlar. Burada sorunun kaynağının mahalleli değil, kentin dengesini bozan yöneticiler.&nbsp;Nasıl Şişli'den bir Bebek yaratamazsanız Beşiktaş'tan da bir Beyoğlu çıkmaz çünkü burası yüzyıllardır bir "rezidans." Mahalleli olarak insanların eğlenmesinden ziyade bunun yönetilemeyişinden şikayet ediyoruz. Masalardan yürünmeyen kaldırımlar, özellikle hafta sonları başa çıkılamaz bir çöp ve sokak kirliliği en temel problemler.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916071728.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mahallelinin vitrini: Yorgancı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Beşiktaş habitatı </h2>İç çemberde kültürel sahipsizlik var. Baharatçılar ve terziler, aynısının tıpkısı hamburgercilerle kızarmış tavukçulara dönüşüyor. Talebin bu olduğuna inanarak arz yaratılıyor. Bunlar elbette olacak — semte yeni taşınan kitlelerin istekleri doğrultusunda hayatın çeşitli alanları şekillenecek. Yeni nesi kahveler; ortak kullanım ofisleri; McDonald's ve Burger King yerine gurme hamburgerciler açılacak. Problem, tekdüzeleşmesi. Beşiktaş merkezde, çarşının içinde yaşanan durum bu. Biraz dış çembere çıkınca — Vişnezade'ye doğru gidince — "mahallecilik" devam ediyor. Hâlâ esnafa anahtar bırakılabiliyor, berber Mustafa ve kasap Çetin Abi'yle memleket meseleleri konuşuluyor.&nbsp;Hayatımı bir ay hiçbir araca binmeden bütün sosyal, kültürel, ticari ihtiyaçlarımı giderebilecek şekilde kurdum burada. Yukarıda Cemal Reşit Rey, Açıkhava, Lütfi Kırdar; aşağıda Millî Saraylar Resim Müzesi yürüme mesafesinde. Cumartesi günleri pazar kuruluyor, haftalık alışverişi yapma zamanı. Trafik ve korna sesinden bunaldığım anda Yıldız Parkı'nda; sohbet, laklak aradığımda The United Pub'dayım mesela. Köfteciye üç ay gitmesem "Abi uzun tuttun arayı," derler. Gözlükçüme gidiyorum, bir zamanlarımı ve şimdimi belki pek çok insandan daha iyi biliyor. Sıfırdan başlamıyor ilişkiler. Ev hissini veren bunlar — yaşayan insanlar ve çalışan esnaf. Muhafazakar değil Beşiktaşlı. Anlaşmaya meyilli. Bu mahalleyi hâlâ ev olarak görebiliyorsam en büyük nedeni semti birlikte paylaştıklarım.33 senedir burada yaşayan biri olarak dönüşümü gözlemlememek mümkün değil. Diğer yandan Beşiktaş habitatının kökleri, hâlâ burada oturan eski sakinlerinden dolayı çok derinde ve sağlam. Buradaki apartman içleri hâlâ kavrulmuş soğan kokar; terziler pantolonların bellerini daraltır; ayakkabıcılar botları kışa hazırlar ve kemerlere bir delik daha açar. Evde pompası olmayan bir çocuğun gidebileceği lastikçi de var, baharatçı ve kasap da. Lokmacı gelir, çiğ köfteci gider ama komşumuz 45 senedir aynı yerden yoğurt almaya devam eder Beşiktaş'ta.

Mahalle: Sinanpaşa. Mahalleli: Kerimcan Akduman. Fotoğraflar: Deniz Sabuncu. Yazı: Hazal Yılmaz.

"Barbaros Bulvarı'ndan aşağı indiğim, denizi gördüğüm anda eve varmışımdır."

Kahvaltı denilince aklınıza ilk ne geliyor? Benim kafamda iki farklı kahvaltı canlanıyor: Biri çeşit çeşit peynirlerin, reçellerin ve sahanda yumurtanın olduğu bir “aile kahvaltısı” diğeri ise hafta sonu arkadaşlarımla yeni tatlara açık olduğum, aile kahvaltısından epey uzak, kruvasanların ve egg benedict’lerin olduğu bir kahvaltı.&nbsp;Peki nasıl oluyor da bu iki farklı konsept aynı çatı altında buluşuyor? Önceden nasıldı? Kafamda sorular, özellikle son yıllarda değişen İstanbul’daki bu kahvaltı kültürünü biraz daha irdelemeye karar veriyorum ve önümüzdeki birkaç günü yeni nesil kahvaltı seçeneklerini keşfetmeye adıyorum. Ne dersiniz, çayları (ya da kahveleri) soğutmadan başlayalım mı?<figure class="image"><img src="https://lh4.googleusercontent.com/__-XW1C1JuNi8Wf2jzYAIrH6EuPjYsbadwR1tkRCjCcquvF6r4SIF2P3LVkLcUx1DIFt7Sn4l5OzAo7Y58JJiaEL2DtdBpPpcGjsZf1hHeoQzSJ4RuZaVO9f5MrCOuV1n0hYsihO" alt="Fotoğraf: Art Berlin"><figcaption>Fotoğraf: Art Berlin</figcaption></figure><h2>Birinci gün: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYjc1YmQwMTRiMDI4MDAwODZjZDZkYiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmdvby5nbCUyNTJGbWFwcyUyNTJGbUNlVW1uNWJnbnpXeTFSVzk="">Misk Floral Cafe</a></h2>Aklımı dinlendiren ve ruhumu yenileyen güzelliklerle dolu bir mekân burası. Aynı zamanda çiçeklerle dolu bir nefes alanı. Her detayına kadar incelikle düşünülmüş, sıradanlığı kabul etmeyen bu mekânı inceleyip düşünce denizimde sakince yüzerken siparişim geliyor: Egg benedict on muffin yanında da C ve E vitamini zenginliğiyle enfes görünümlü zerdeçal latte.Bir yandan yavaş yavaş "misk" gibi kahvaltımın tadının, görüntüsünün, kokusunun keyfini çıkarırken bir yandan da değişen kahvaltı konsepti üzerine düşünmeye başlıyorum. Özellikle son 25-30 yıl içinde mutfak kültürümüzdeki en önemli değişimlerden birinin kahvaltı kültürü olması oldukça ilginç.Latte soğumadan: Kahvaltının, tütün ve kahve tüketiminin yaygınlaştığı 16. yüzyıldan sonra; tütün altı, çubuk altı, kahve altı gibi deyimlerle de ifade edilmeye başladığı söyleniyor. 20. yüzyıl başlarında kaleme alınan Kamus-ı Türki sözlüğüne göre ise kahvaltı şöyle tanımlanıyor: Esasen aç karna kahve içmemek için, kahveden evvel yenen muhtasar (kısa, az) yemek.<h2>İkinci gün :<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYjc1YmQwMTRiMDI4MDAwODZjZDZkYiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmdvby5nbCUyNTJGbWFwcyUyNTJGNzRhZ1RFdUZtTkhnNXdjTTY=""> Kruvasan</a></h2>“Nişantaşı’nın Parizyeni” olarak da bilinen bu mekâna ismini veren, her biri enfes görünümlü ve lezzetli kruvasanlardan biriyle güne başlamak için sabırsızlanıyorum. Bugün İstanbul’da hava harika. Ihlamur Kasrı civarında kısa bir yürüyüş yapıp öyle gitmeye karar veriyorum Kruvasan’a.&nbsp;Gelir gelmez mekânda köpeğiyle beraber oturan bir çift gözüme ilişiyor. Bir yandan köpeği sevmek geçiyor aklımdan bir yandansa gözüm masalarındaki siparişlere kayıyor. Göz göze geldikten kısa bir süre sonra hafif mahcup bir ifadeyle menüye göz atıyorum ve kararımı veriyorum: “Karamelli pastacı kremalı, kavrulmuş pekanlı kruvasan” ve yanında da sıcacık kahve. Yan masadaki kruvasanlara kaçamak bakışlarım ısrarla devam ederken, komşu köpeğin adının Dali olduğunu öğreniyorum. Bir taraftan kahvaltımı beklerken bir taraftan da Dali’yle koyu bir sohbete dalıyoruz.&nbsp;Dali'yle sohbet: “Siz insanlar kahvaltıya neden bu kadar çok önem veriyorsunuz?” bakışı atan Dali’ye sabah kahvaltısı kültürünün 20. yüzyıl başlarında yavaş yavaş oturmaya başladığından ve 1920’lerde Avrupa’da kahvaltının öneminin giderek arttığından bahsediyorum. Tabii İkinci Dünya Savaşı başladığında kahvaltılık ürünleri bulmak bile başlı başına bir sorun hâline geliyor ancak bu kadar detayla onu boğmak istemiyorum. Anlattıklarım pek ilgisini çekmemiş olacak, kafasını çeviriyor.<h2>Üçüncü gün: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYjc1YmQwMTRiMDI4MDAwODZjZDZkYiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmcucGFnZSUyNTJGTWVsaW5hS2FudGluYSUyNTNGc2hhcmU="">Melina Kantina</a></h2>Kuruçeşme Parkı’ndan yürüyüşe başlıyorum. Bugün hava biraz daha soğuk. Yürüyüş sırasında eskiden çoğu kez kahvaltı yapmak istemediğimi ve kahvaltının benim için hızlı yenen bir tosttan ibaret olduğunu hatırlıyorum. Neyse ki Cemal Süreya’nın bu düşüncelerimi asla öğrenemeyeceğini düşünüp rahatlıyorum. Sonra İstanbul'a karşı Osmanlı'daki kahvaltıları düşünmeye başlıyorum.Eski kahvaltılar: Sultan II. Bayezid zamanında sarayda sabah namazından sonra bal, kaymak ve peynir yenirken Fatih Sultan Mehmet balığı en çok yiyen padişah olarak sabah kahvaltısında bile sarımsak, sirkeli ve soğanlı balık yermiş. Dahası, halk özellikle kahvaltıda içine ekmek doğradığı çorbaya özel önem verirken zengin kahvaltısında ise bal, kaymak, reçel, peynir, zeytin vb. bulunurmuş.Bir süre sonra Arnavutköy’de turuncu tenteleriyle dikkat çeken Melina Kantina’yı fark ediyorum. Amerikalı bir anne ile Antakyalı bir babanın kızı olan Melina Abdo’nun açtığı bu kafeye girer girmez “öz hakiki Toni’s tost” yemeye karar veriyorum.&nbsp;Çok geçmeden Antakya saç ekmeğine; kasap sucuk, kaşar peyniri, Toni’s sos, maydanoz ve sumaktan oluşan bu lezzet cümbüşü karşısında mest oluyorum. Damağımda hissettiğim bayram havasının keyfini çıkarırken, önceden insanlar neler yiyorlardı kahvaltıda diye soruyorum kendi kendime, biraz bilmiş bir havayla.&nbsp;Editörün notu: Bu yazı, Türkiye'de restoran, bar ve kafelerin yalnızca paket servis ve gel-al hizmeti verebileceği kararı açıklanmadan önce yazılmıştır. Yeme-içme sektörünün geçirdiği bu zorlu günlerde sevdiğiniz restoranları ve kafeleri paket servis hizmetlerinden yararlanarak destekleyebilirsiniz.

Ihlamur Kasrı ile ilgili hikayeler