<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; CHP Genel Başkanı Özgür Özel, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey’in yeğeni ve baldızını yüksek makamlara getirmesinin ardından partisindeki "torpil" konusuyla ilgili çalışma başlattı. Özel; Bursa, Balıkesir, Kırşehir ve Yüreğir’de tespit edilen atamaları geri aldırdı ve CHP'li belediye başkanlarına uyarılarda bulundu:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(9, 9, 9); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(9, 9, 9); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Milletvekilleri ya da belediye başkanlarının yakınları istediği kadar liyakatli olsunlar, AKP’nin bu kadar nepotizm yaptığı bir yerde bu tip atamaları kimseye anlatamayız. Bu kadar işsizlik ve yoksulluğun olduğu yerde bu tip işler CHP’ye duyulan güveni kökten sarsar. Hiç tavizimiz yok. Asla kabul etmiyoruz. En sert tepkiyi ben gösteriyorum. Bundan sonra da asla izin vermeyeceğiz. Atamaların geri alınması gerekiyor. Aksi takdirde parti hukuku içinde ne yapmamız gerekirse onu yaparız. Bana yapılan her kusuru, partideki her hatayı affedebilirim. Ama belediyede akraba, eş, dost işi ve paralı pullu işlere bulaşanların gözüne yaşına bakamayız."</blockquote>

Spektrum

Başlangıç noktası: eskilerin namıdiğer Çömlekçi Mahallesi: Dörttepe yolu.&nbsp;Artık bir tane bile çömlekçi görülmüyor panoramada. Toprak şimdilerde elde değil olduğu yerde yoğruluyor mahallede; bağlar çoğalıyor çoğaldıkça renkleniyor zikzak yollar.&nbsp;2013'ten beri mahalleli, 2018'den beri mahallelinin uğrak noktası&nbsp;<a fr-original-style="" href="http://www.morsalkimbagcilik.com.tr/hikayemiz/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mor Salkım</a>&nbsp;bugünkü dolambaçlı yolun sonu. Kışlık kısımda, zeytin ağacının altında, yüzümü güneşe vererek oturuyorum. Elimde bir kadeh Bornova Misketi karşımda kurucuları Emel ve Melih Erdemir ve ilk günden beri yanlarında olan Umut Koç.&nbsp;Rota nasıl Dörttepe’ye çevrildi?Melih: Kırşehirliyiz biz aslında, orada da bağlarımız vardı. Pekmez yapıyorduk Kalecik Karası’ndan. El yapımı pekmezin maliyeti çok yüksek, endüstriyel pekmez üretimiyle şaraplık üzümden yapacağın pekmez üretimi arasında kalite olduğu kadar maddi açıdan da çok büyük fark var. Babam da zamanında pekmez yerine şarap yapmamızı önerince yolumuz buraya evrildi.&nbsp;Güllük Limanı sayesinde bu bölge hep geçiş yolu olmuş. Güneyden kuzeye, kuzeyden bütün Ege ve Akdeniz çevresindeki yerlere; şarap, buğday, arpa… Muğla çok bereketli, toprağı üretmeye izin veriyor. Tarihten önce bile buranın şarap üretim alanı olduğundan bahsediliyor hatta. Denize de kıyısı olunca ticaret kaçınılmaz oluyor hâliyle. Bizden önce burayı seçen 3 şarap üreticisi daha var; Muğlalı Garaova, Ankara'dan Winery ve bölgeyi ilk keşfeden; Karnas. Karnas ile sınır komşusuyuz.Çömlekçi’de bağcılık nasıl gelişiyor?Melih: Bodrum'un her yerinde üretim giderek yaygınlaşıyor. Ticari olarak değil hobi olarak da bağ ile ilgilenen çok; üst mahallelerde kendileri içmek için evde şarap yapan geniş bir kitle var. Bize geliyorlar sıklıkla, sohbet ediyoruz.&nbsp;Neredeyse her yıl yeni bir yer açılıyor. Mesela arkamızdaki mezarlığın hemen karşısına bir yatırımcı daha geldi bu sene. 30 dönümlük bağ kurmaya başladılar, üretim de yapacaklar diye düşünüyorum. Sadece Çömlekçi’deki bağ sayısı kısa zamanda 20-30’a ulaşacak gibi duruyor. Bu hızda devam ederse Urla Bağ yolunu bile geçebiliriz.&nbsp;Çevremizdeki yeni bağlarla da dost olduk, &nbsp;talep edilirse danışmanlık veriyoruz, birlikte, birbirimizden öğreniyoruz. Etrafımızdaki toprak, toprağa bakanlar, bağ hâline getirenler bizi de besliyor, suluyor. Turizmin devamlılığı ancak bu şartlarda mümkün. Çömlekçi’deki çeşitlilik paylaşılmayı hak ediyor, Muğla’ya özel çizilen bir bağ yolu haritası yaşanılan karmaşayı çözmenin en kuvvetli yöntemi bence. Harita oluşturulduğunda Mor Salkım da çevre bağlar da çok daha görünür hâle gelecektir.&nbsp;Yerel üretim neden önemli, farkındalık yaratmak için neler yapıyorsunuz?&nbsp;Emel: Son senelerde hemen hemen herkesin en önem verdiği konulardan biri “yerele dönüş.” Bizde geç bile kalındı belki de. Mesela İtalya’ya gittiğinizde o bölgenin nesi ön plandaysa gitmeden mutlaka onu araştırıyor, bilgi sahibi oluyor insanlar. Ekmeğiyle makarnasıyla peyniriyle yağıyla, ne üretiliyorsa o tüketiliyor. Aynı bakış açısı bizimki gibi verimli topraklarda neden olmasın? Var olan değerlerimiz neden tanıtılmasın?Mor Salkım’ın da şarapları tamamiyle olduğu yerde üretiliyor. Dışarıdan üzüm getirip üretim yapmıyoruz yani. Bu hava bu toprak bu su ne sağlıyorsa o.&nbsp;Mor Salkım’ın şarapları tamamiyle olduğu yerde üretiliyor. Dışarıdan üzüm getirip üretim yapmıyoruz yani. Bu hava, bu toprak, &nbsp;su ne sağlıyorsa o. 3 çeşit kırmızı üzümümüz var; Şiras, Cabernet ve Merlot. 5 çeşit de beyaz; Narince, Bornova Misketi, Chardonnay, Emir ve Sauvignon Blanc. Yöreye aitiz, bu kadar bağlı olunca da etiketlerdeki logolarda çevrede yetişen yabani otların resimlerini kullanmak istedik. Şarapların isimleriyse İtalyanca müzik terimlerinden oluşuyor. Fıçıda bekleyen uzun zaman olarak yapılan şarabımız; Adagio çünkü yavaş bir parça bir parça, ona yakıştırdık. Beyazlar da çok hafif uçar gibi, o yüzden Volante.&nbsp;Mahalleliyle iletişiminiz nasıl?&nbsp;Melih: En büyük iş birlikçimiz; mahalleli. Fesleğen’den geliyorlar yardım etmeye. Kadromuzun tamamı aynı köydeki dostlarımız. Hep birlikte üretiyoruz, çıkan üzüm posalarını da çevremizdeki besi hayvanları; koyunu, keçisi sürüsü olan çobanlara yem olarak veriyoruz. Bir gramın dahi ziyan etmediğimiz gibi hayvanlar için de besin değeri yüksek gıda temin etmiş oluyoruz. Verdiğimiz her kilonun karşılığının yarısı kadarını da çobanlardan gübre alarak takas ediyoruz. Üretimimiz için hayvan gübresi elzem. Bağlardaki organik madde miktarını artırıp daha sürdürülebilir bir üretim alanı yaratıyoruz. Bize geri dönüşüm onlara ileri dönüşüm gibi bir karşılık, iş birliği oluşuyor. Mutluyuz. Doğayı taklit ederek alışveriş yapıyoruz. Hem elimizdekileri hem zihnimizdekileri paylaştıkça bağlar da renkleniyor olduğumuz yer de paylaşmaya daha açık bir hâle geliyor. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681904782971.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.08" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Müdavim sofrası<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Mor Salkım’ın merkezden geleni var mı? Müdavimleri kim?Umut: Alanlar arasındaki mesafenin kısa, nüfusun yoğun olduğu yerlerle kurulan iletişim çok kıymetli. Bodrumlu bizi merkezdeki lokalden öğreniyor. Aynı anda birden fazla yere uğranabilen mekânların olduğu yere rağbet tabii ki bizim gibi dışarıda yaşayanlara göre çok daha fazla. Oteller de bir diğer buluşma noktamız. Butik, lokale destek vermeyi öncelik eden yerlerle iletişimdeyiz. Mesela hem Bodrum Merkez’de hem de Yalıkavak’ta şubesi olan Arka Pizza’ya özel bir şarap ürettik. Müdavimleri yemeklerine eşlikçi şarap söylediklerinde bizimle tanışıyorlar. Zamanla onların müdavimleri bizim de müdavimlerimiz oluyor. Sonrası İstanbul’a, Ankara’ya, İzmir’e ve daha birçok yere götürülmek üzere sipariş edilen koliler, canlı müzik eşliğinde edilen sohbetler, bağ gezisinde çekilen anı fotoğrafları ve yıllar boyu sürmesini dilediğimiz bir bağ.&nbsp;Hafta içi kapanış referansını gün batımına göre ayarlayan Mor Salkım’da sırtımı güneşe verdim, konuştuklarımızı demliyorum zihnimde. Birlikteliğin filizlendirdiği bağ artık daha farklı noktalarda aklıma gelecek belli ki. İlki ve belki de en önemlisi; toprağın izin verdiği ürüne sahip çıkmak. Bir önceki gelişimde diktikleri atalık tohumdan yapılan Karakılçık ekmeğini unutamamıştım, bu sene Karaçavdar ektiklerini haber veriyorlar, heyecanlıyım. Sonraki gelişe hepsinin tadına bakacağıma dair söz veriyorum kendime. Bodrum’un baharını içime çeke çeke son yudumu içiyorum. Yol: çam kokusu nereye götürürse.&nbsp;

Soli

Dörttepe’de, üzüm bağlarının arasında. Kulakta: rüzgâr sesine karışan canlı müzik, damakta: Bornova Misketi. 

Mor Salkım

1954 genel seçimleri önceki seçimlerde olduğu gibi liste usulu çoğunluk sisteminin uygulandığı bir seçim olarak tarihe geçecek, bu sistemin doğurduğu absürt temsiliyetin en büyük örneklerinden olarak tarihe geçecekti. DP, CHP, CMP, TKP ve DİP’in katıldığı seçimin sonuçları ise DP sıralarında büyük bir mutluluğa sebep olacaktı.Sandıktan Demokrat Parti bir önceki seçime göre oylarını artırmış bir vaziyette çıkmıştı. Aldığı %58.42 oy oranı ile DP 503 vekil çıkarmış, geri kalan partilere sadece 38 sandalye bırakmıştı. Cumhuriyet tarihinde görülmemiş bu zafer, DP iktidarının gücünü tazelemişti. CHP ise 1950 yılında aldığı mağlubiyetten toparlanamamış, 1954’te daha büyük bir hezeyana uğramıştı. CHP sandıktan %35.11 oy ile çıkmış, fakat seçim sistemi dolayısıyla sadece 31 vekil çıkarabilmişti. Halihazırda güçsüz olan ana muhalefet partisi bu seçimle birlikte adeta erimişti. 5 yıl öncesinin mutlak yönetim kadrosu bu ağır hezimeti kabul edemiyor, seçim sisteminin adaletsizliğine sert eleştiriler getiriyordu.Geriye kalan 3 partiden ise sadece CMP kendisine vekil çıkarabilmişti. Toplam oyların %5.28’ini alan CMP, Kırşehir ilinden 5 vekil çıkarmıştı. Mecliste kalan son 2 sandalye ise bağımsız vekiller ile dolmuştu. Geriye kalan partiler ise kendilerine Mecliste sandalye bulamamış, 1954 seçimlerini hanelerine bir başarısızlık olarak yazmışlardı.

Parlamento

Başbakan Menderes seçimin hemen sonrasında muhalefet partilerini zayıflatmak için çalışmalara girişti. CMP Kırşehir ilinden 5 vekil çıkarmış bu sayede Meclise girebilmişti. CMP’nin daha fazla güçlenmesini önlemek isteyen iktidar ise hızlı bir yasama süreci ile Kırşehir ilini ilçe yapmış, bu sayede gelecek seçimlerde CMP’nin kalesi olabilecek bu il statüsünü kaybettiği gibi vekil çıkarma hakkını da kaybetmişti.Menderes’in odağında sadece CMP bulunmuyordu. Ana muhalefet partisi olan CHP de bu otoriter hamleye maruz kalacak, CHP’nin kazandığı Malatya ili ikiye bölünerek Adıyaman ili kurulacaktı. DP tarafından gelen bu hamleler, muhalefet sıralarından hiddetli bir şekilde eleştirilse de DP sahip olduğu inanılmaz popülerlik ve Meclisteki ezici üstünlüğüyle kararından geri adım atmayacaktı. Seçimin hemen ardından yapılan bu değişimler DP’nin muhalefet üzerinde olan baskıyı artıracağının bir simgesi, ülkedeki demokratikleşme sürecinin durduğunun da habercisi olacaktı.DP içindeki anlaşmazlıklar halihazırda bir grup siyasinin kopmasına ve TKP’nin kurulmasına sebep olmuştu. Fakat seçim sonrası dönemde Menderes hükümetinin uyguladığı politikalar ve baskıcı bir rejiminin iyice gün yüzüne çıkması sebebiyle iktidar partisi daha büyük bir çalkantıya sürüklenmişti. 1955 senesinde DP içerisinde adeta muhalefet görevi gören bir grup siyasi Demokrat Partiyi kaosa sürükleyecekti. Ondokuzlar olarak bilinen bu grup “ispat hakkı” üzerine yapılan tartışma sonrası DP ile kafa kafaya gelecekti.İspat hakkı, dönem Türkiye’sinde büyük bir tartışmaya sebep olmuştu. Kısaca ispat hakkı, hakaret davalarında davalının beyanını ispat etmesi üzerinden beraat etmesini sağlayan bir hak olarak açıklanabilir. Ondokuzlar 1955 senesinde bu hakkın garantiye alınmasını talep etmiş, DP kurmayları ise ellerine gelen yasa tasarısını reddetmişti. Bu olayın ardından yaşanan tartışmalar neticesinde Ondokuzların 9 üyesi partiden tasfiye edilmiş, geriye kalan 10 üye de istifalarını vererek Hürriyet Partisini (HP) kurmak üzere partiden ayrılmışlardır. İçerisinde yapılan değişiklikler ve parti tüzüğünün hazırlanmasının ardından parti liderliğine de önce Ekrem Hayri Üstündağ gelmiş, Üstündağ’ın rahatsızlanmasının ardından da parti liderliği Fevzi Lütfi Karaosmanoğlu’na geçmiştir. Ayrılan 19 vekili başka vekiller de takip etmiş, 1955 yılında kurulan Hürriyet Partisinin Meclisteki sandalye sayısı CHP sayılarını aşmıştır.Bu ani değişimle Mecliste 2. en büyük parti haline gelen Hürriyet Partisi, ana muhalefet partisi unvanını da CHP’den almıştır. Meclisteki ezici çoğunluğun biraz hafiflemesiyle birlikte muhalefet partileri iş birliği yapmak üzere ortak düşmanları DP’ye karşı bir araya gelmiştir. Öte yandan DP ise yaşanan bu felakete cevap olarak muhalefete baskılarını artırmıştı.

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Gurbet, longing, is like a rock in the hearts of all.”</blockquote><div fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; box-sizing: border-box;"><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=yoWNIE1IJww&ab_channel=KalanM%C3%BCzik" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/11/2021-12-24T19:54:19.347Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a> Garip, the Neşet Ertaş documentary</div> Neşet Ertaş, the Turkish folk bard and last great representative of the tradition of the Abdal, has a family history and likewise a life story full of immigration accounts suffused with a sense of gurbet.His mentor and father Muharrem Ertaş was an Abdal who after generations of itinerancy settled in Anatolia to carry on the spoken word and folk music traditions. For years, father and son performed at weddings and ceremonies in and around Kırşehir. Drawing his own path later, Neşet Ertaş drew on his childhood experiences and the legacy he perpetuated in both the sentimental and musical sense.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1640375733820.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.48" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Neşet Ertaş sanatatak<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1640375761879.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.52" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Neşet Ertaş Orchestra, Cologne, sanatatakEquipped with his saz, he played first in Istanbul and then Ankara casinos, while also releasing albums and touring. By the mid-70’s, he had become well-known throughout Turkey. In 1979, a single event changed his life: his hand was beset by paralysis on stage, leaving him unable to play. He went to Berlin for treatment, as his brother was a worker there, and did not return even after treatment was complete.With his band “The Neşet Ertaş Orchestra” he started taking the stage throughout Europe at the weddings and events of mostly Turkish immigrants. After a wedding held in a schoolyard, he accepted an offer by the school principal and taught saz there for two years.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1640375849023.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.03" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Türkischer Basar, DiasporaTürkIn the 1980’s, he opened a saz shop at the “Türkischer Basar” which was situated in an old train station and had become defunct as an arcade with the fall of the Berlin Wall. The shop served as a meeting hub for Turkish musicians in Berlin as well as a space for immigrant workers to alleviate their homesickness through music. He later relocated to Cologne.Ertaş lived and worked in Germany until 2000 and led a humble life. Later, when he was presented with offers of documentaries and invitations to shows, he returned to the stage in Turkey and gave countless folk concerts until his death.Neşet Ertaş’s gurbet story was different from those who had gone to Germany as “guest workers”. Yet his saz was ever alive with the feelings of loneliness, estrangement and longing brought about by gurbet, touching a raw nerve in audiences. It’s lovely to commemorate him now as a cultural bastion who united people through his character, standing and attitude.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1640375887894.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.03" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Neşet Ertaş, the Turkish folk bard and last great representative of the tradition of the Abdal, has a family history and likewise a life story full of immigration accounts suffused with a sense of gurbet. Did you know how those 30 years passed by for him in Germany?

The Germany Years of Neşet Ertaş

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Gurbet, hasret, herkesin yüreğinde bir taş gibidir.”&nbsp;</blockquote><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=yoWNIE1IJww&ab_channel=KalanM%C3%BCzik" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/11/2021-12-10T21:01:32.810Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Garip – Neşet Ertaş BelgeseliTürk halk ozanı ve abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi Neşet Ertaş’ın aile tarihi de yaşam öyküsü de göç hikâyeleri ve gurbet duygusu yüklüdür.Hocası ve babası Muharrem Ertaş nesillerce süren göçebeliğin ardından Anadolu’ya gelip burada sözlü halk müziği geleneğini sürdüren bir abdaldır. Baba oğul yıllarca Kırşehir ve çevresindeki köylerin düğünlerinde, törenlerinde çalıp söylediler. Neşet Ertaş da kendi yolunu çizerken hem duygusal hem müzikal anlamda çocukluk deneyimlerinden ve sürdürdüğü gelenekten beslenmiştir.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639170435673.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.48" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Neşet Ertaş sanatatak<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639170471151.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Neşet Ertaş ve Orkestra Grubu, Köln, sanatatakSazını alıp önce İstanbul, sonra Ankara’da gazinolarda çaldı, albümler çıkardı ve turnelere gitti. 1970’li yılların ortalarında artık tüm Türkiye’de tanınıyordu. 1979 yılındaysa hayatını değiştiren bir olay yaşanır: Sahnede eline felç iner, sazını çalamaz hâle gelir. Tedavi için Almanya’da işçi olarak çalışan ağabeyinin yanına Berlin’e gider. Tedavi tamamlansa da Türkiye’ye dönmez.“Neşet Ertaş Orkestrası” adlı grubuyla Avrupa genelinde Türkiyeli göçmenlerin düğünlerinde ve etkinliklerinde sahneye çıkmaya başlar. Bahçesinde bir düğün yapılan okulun müdürünün teklifini kabul ederek o okulda iki sene saz dersi verir.<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639170558753.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.04" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Türkischer Basar, DiasporaTürk1980’lerde, eski bir tren istasyonunda yer alan ve Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla çarşı işlevini yitiren “Türkischer Basar”da bir saz dükkânı açar. Bu dükkân hem Berlin’deki Türk müzisyenlerin buluşma noktası olur, hem de göçmen işçilerin sıla hasretlerini müzik yoluyla dindirebildikleri bir alan. Daha sonra Köln’e yerleşir.Ertaş 2000 yılına kadar Almanya’da yaşamış ve çalışmıştır, mütevazı bir hayat sürmüştür. Daha sonra belgesel teklifleri ve konser davetleri üzerine Türkiye’de sahnelere dönmüş ve ölümüne dek sayısız halk konseri vermiştir.Neşet Ertaş’ın gurbet hikâyesi, Almanya’ya “misafir işçi” olarak gidenlerin hikâyelerinden farklıydı. Ancak gurbetin getirdiği yalnızlık, ayrılık ve hasret duygularıyla sazı hep ağladı, dinleyenlerin bam teline dokundu. Kişiliği, duruşu ve tavrıyla insanları birleştiren bir kültürel değer olarak onu anmak ne güzel…<img src="https://images.aposto.com/2021/11/5/1639170658645.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.03" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

istanbulberlin Hattı

Türk halk ozanı ve abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi Neşet Ertaş’ın aile tarihi de yaşam öyküsü de göç hikâyeleri ve gurbet duygusu yüklüdür. Peki Almanya'da geçirdiği dile kolay 30 yılın nasıl geçtiğini biliyor musunuz?

Kırşehir ile ilgili hikayeler