• Bursa Nilüfer Kent Konseyi bünyesinde Gönüllü Fotoğrafçılık Grubu olarak etkinliklerini sürdüren Vizör grubu üyesi on altı fotoğrafçının, iki yıla yaklaşan süre boyunca fotoğrafçı-akademisyen Laleper Aytek’le birlikte yürüttükleri [yırtık] sergisi; 29 Ekim’e kadar Nazım Hikmet Kültür Evi, Yeraltı Galerisi'nde görülebilir.

Aposto Gündem

<img src="https://images.aposto.com/2023/8/3/1695831556547.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.46" alt="Laleper Aytek ve Vizör grubu" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Laleper Aytek ve Vizör grubu1. Kendine ait bir belirsizlik yaratmak için: Yırtık<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir?&nbsp;Fotoğraf sergisi. 2009 yılından bu yana Bursa Nilüfer Kent Konseyi bünyesinde Gönüllü Fotoğrafçılık Grubu olarak fotoğraf etkinliklerini sürdüren Vizör grubu üyesi on altı fotoğrafçı, iki yıla yaklaşan süre boyunca fotoğrafçı-akademisyen Laleper Aytek’le birlikte yürüttükleri,&nbsp;[yırtık]&nbsp;projesi. Proje, bir yanıyla da Virgina Woolf’un “hiçbir şey sadece tek bir şey değildir” vurgusuna eşlik etmeyi deniyor.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Nazım Hikmet Kültür Evi, Yeraltı Galerisi</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 29 Ekim’e kadar</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Şu anda yaşadığın duygu durumlarından en az biriyle buluşabilmek, kendine ait belirsiz bir ara alan yaratarak zihinde yeni olasılıkları, duyguları, düşünceleri, soru ve sorgulamaları tetiklemek için.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Aslı Erdoğan’ın metinleriyle de bütünleşen sergi, Erdoğan’ın şu sorusuna bir cevap denemesi olmayı amaçlıyor; “Daha ne kadar sürebilir bu bekleyiş? Daha kaç sözcük gerekir doğabilmem için, düşlemediğim, beni düşlememiş bir geleceğe? Ne kadar vaktim kaldı ki?”</li></ul><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(52, 125, 121); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bursa’da başlayan ve öğrenilenler sayesinde bambaşka kapıları aralayan bu projenin yaratıcısı ve küratörü Laleper Aytek’e sorduk: “Bu proje vizör grubuyla ilk buluşmamızdan, sergimizi sizlerle buluşturuyor olduğumuz bugüne uzanan iki yılı aşkın süreçte; akılda, fikirde, duyguda, korkuda ve sorularımızda tam bir yapboz olarak tamamladı kendi zamanını. Bu uzun zamanın tüm aşamaları benim için (ve dilerim bu projenin parçası olan fotoğrafçılar için de) kendine ait farklı bir arayışın, bakmanın, hissetmenin, parçalamanın, parçalanmanın ve sonra yeniden hayata tutunmanın bir aracı oldu. Bu sergi dilerim kendimize, hayata ve dünyaya derin bir nefes alarak çok renkle, çok sesle ve çok yüzle bakabilmenin bir aralığı olabilsin.”</blockquote><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/9/3/1696440815211.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.39" alt="Dinner Table, Mustafa Boğa" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dinner Table, Mustafa Boğa2. Mustafa Boğa’dan: Havuzdaki Ilık Yeri Aramak<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir?&nbsp;Kişisel sergi. Mustafa Boğa’nın mekânın iki katına yayılan sergisinde çağdaş dünyanın işleyişindeki detaylara odaklanılıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede?&nbsp;KUN Art Space</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman?&nbsp;27 Ekim’e kadar</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Sürekli imgeler üreten bir dünyada ayrıntıları yakalayarak kolektif bilinç dışını maddi dünyada yeniden keşfedebilmek için.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Sergide sanatçının doğup büyüdüğü Adana'nın ve Akdeniz coğrafyasının iklimi ve dokusuyla kurduğu bağlar ve ilişkilenmeler yer alıyor. Ayrıca Boğa, ele aldığı konuları kumaş üzerine dokuyarak anlatıyor.&nbsp;</li></ul>

Aposto İstanbul

ROTA: Sirkeci Garı: Merkez. Manzara: Paris'ten getirilen kare kadranlı saatlerin altında bankta kazağını kafasına çekerek uyuyan yorgun İstanbullular.MAHALLELİ: Önce gözüne ilişen sonra yerleşen; yüzüne, yüzlere ve izlere bakan sanatçı Laleper Aytek ile Sirkeci, Hayyam ve fotoğraf üzerine.&nbsp;MÜDAVİM: Bu coğrafyadaki fotoğrafçılar için dünya Hayyam’dı. Peki ya bugün? Nerede birikiyor anlar? Kimlerin deposundan bize ulaşıyor şimdi?

Soli

Boğaziçi Üniversitesi Ekonomi Bölümü sonrası Sosyal Ekonomi alanında yüksek lisans için gittiği Norveç’te fotoğrafa yöneldi. 1998’de Türkiye’nin ilk kapsamlı dijital fotoğraf stüdyosunun kuruluşunda fotoğraf ve reklam yönetmeniydi. 2009’dan beri de Koç Üniversitesi Medya ve Görsel Sanatlar Bölümü’nde (MAVA) fotoğraf üzerine dersler veriyor. Öğrencilerin ufkunu açmasıyla bilinen Laleper Aytek’in aradığı tek şey; hayattan parçalar.&nbsp;Önce gözüne ilişen sonra yerleşen; yüzüne, yüzlere ve izlere bakan sanatçı; soru soran, sorgulayan, araştıran ve boşluğa düşmekten korkmayan herkesin elinden tutar. Onunlayken 5 dakikalık konuşmalar saatleri, günleri, yılları bulur. Hayatı olduğu gibi kabul eder ve karşısındakine de olduğu gibi göstermeye çalışır.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/1/1681726330930.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Laleper Aytek bu fotoğrafı fujifilm XT 30II kamera ve XF 16 mm F/2.8 objektifle çekti.Fotoğraflarına hiçbir zaman isim vermiyor. Görüntünün izleyiciye söylediği, hissettirdiği yahut söyle[ye]mediği ve hissettir[e]mediği kadar olduğunu düşünen sanatçının bu fotoğrafının da ismi “isimsiz/untitled”.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Laleper Aytek'ten fotoğrafla ilişkisine dair:&nbsp;</h3><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(13, 51, 136); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(13, 51, 136); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Uzun yıllar otoportre çekmekten galiba uzak durdum ama son dönemde kendimi de şaşırtarak, dış mekânlarda otoportre çekimleri yapıyorum. Geçtiğimiz ağustos ayında Mordoğan’da, tamamen tesadüfen, bir arkadaşımın ‘Gel sana bir de tepelik alanı göstereyim’ dediği ve ancak çok sağlam bir arazi cipiyle çıkılan yere gitmiştik. Rüzgârlı, keçi sürülerinin olduğu bu yerde uzaktan dallara takılmış bir büyük poşeti fark ettim, ne olduğunu sorduğumda ‘korkuluk’ olduğunu söylediler. Korkuluğa yakınlaştım ve karşı karşıya geldiğimizde ben de korkuluğa dahil olmuştum.”&nbsp;</blockquote>Görüntünün göstermek istediğiyle hissettirmek istediği arasındaki mücadele<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(13, 51, 136); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(13, 51, 136); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“İsveçli fotoğrafçı Anders Petersen’in siyah beyazla ilgili şu yorumu bence siyah beyaz ve fotoğraf ilişkisini çok güzel özetliyor: “You put your own colors in black and white” (Siyah beyaza fotoğrafçı kendi renklerini koyar/katar.) Aynı şeyi bir fotoğrafçı olarak renkli fotoğrafta da yaparsınız, yapabilirsiniz ve yapmalısınız da. Ama siyah beyaz galiba görüntünün, konunun, mesele ya da sorunun içinden bir yerden cevap arıyor sanki. Rengin göz alıcılığı geri plana çekiliyor ve görüntünün göstermek istediğiyle hissettirmek istediği arasındaki mücadelede siyah beyazın belki daha derinleştirici bir etkisi ve/ya gücü olabilir.”</blockquote>

Mahalleli: Laleper Aytek.  

Laleper Aytek

Mahalleli ve anlatıcı:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/laleper_a/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Laleper Aytek</a>. Müdavim: Hayyam Pasajı. Fotoğraflar: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/denizsabuncu/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Deniz Sabuncu</a>.Sirkeci benim için; Kadıköy’den bindiğim vapur yolculuğuyla başlayan, vapurdan inince önce doğru Hayyam’a, oradan da Sirkeci’deki diğer pasajlara ve yol üstündeki dükkânlara uğrayarak “Yeni bir şeyler var mı?” diye görmek, sormak üzere çizdiğim yol, karşılaşma ve buluşmalar bütünü. Âdeta bir çocuk heyecanıyla. Günün nasıl geçtiğini anlamadığım yer. İstanbul’un kara ve deniz tüm ulaşım noktalarının merkezi. Garı, şehrin 2 yakasının, yurtdışı yolculukların başlangıç ve varış noktası. Eminönü’nde Mısır Çarşısı’ndan Tahtakale’ye, Doğubank’tan Gülhane Parkı’na oradan Yerebatan Sarnıcı’na, Cağaloğlu’na ve Beyazıt’a uzanan Tarihî Yarımada’nın kalbi ve geçiş noktası. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375068975.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hayyam<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Fotoğraf çekmeye başladığım yıllarda Sirkeci; Hayyam Pasajı’na, diğer pasajlardaki küçük fotoğrafçı dükkânlarına meraklı bir yolculuktu benim için. Yeni bir objektif almak, yeni çıkan bir kamerayı yakından inceleyebilmek, sevgili Kenan Akkaya’nın küçük dükkânında limonlu ıhlamur içerek sohbet etmek, kameralarla ilgili ilk bilgileri Kenan’dan öğrenmek (Kenan âdeta bizlerin o yıllardaki interneti gibiymiş), dükkâna uğrayan tanıdığım, tanımadığım amatör ve profesyonel; fotoğrafçılarla, meraklılarla, öğrencilerle fotoğraf üzerine konuşmak, her sohbette yeni bir şeyler öğrenmek, diğer katlardaki dükkânları dolaşıp eski ve yeni kameralarla diğer malzemeleri incelemek belki haftalık değil ama kesinlikle 3 haftada birlik rutini oluşturuyordu.&nbsp;Hayyam dışındaki pasajlarda da fotoğrafla ilintili o kadar çok tanıdık, bildik yer vardı ki; tamircisinden film, kâğıt ve dia çerçevesi temin edenine, stüdyo için ışık malzemeleri satanına, fotoğraf baskısı yaptırılana kadar. 20-30 yıl öncesinde fotoğraf dünyası sadece Sirkeci’ydi, benim için de Sirkeci, fotoğrafla ilişkim başladıktan sonraki ilk 15 yılda tek uğrak yerdi.Bugün çevrimiçi dünya sayesinde her gün, her an Hayyam’da olabiliriz. Alacağımız malzemenin teknik özelliğini karşılaştırmalı olarak öğrenip dünyanın bir ucundan satın alabiliriz. Her şeye çok yakınız ama bir o kadar da uzağında, dışındayız. Değil miyiz? Kimselerle karşılaşmadan, kurduğumuz stüdyolarımızda daha da yalnızız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375132736.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sirkeci'yi çeken Sony Handycam<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sirkeci’ye gelenler, kalanlar ve geçenler</h2>90’lı yıllarda Türkiye’de fotoğrafçıların dünyası ve buluştukları yer Hayyam’la birlikte diğer pasajlar, cadde üzerinde fotoğraf malzemesi satan dükkânlarla neredeyse bütün Sirkeci’ydi. Büyük Postane’nin karşısında Mehmet Cevizli’nin (Cevizli Ticaret’in sahibi, kamera dışında her türlü fotoğraf malzemesi satıyordu.) dükkânı vardı. Şahabettin Pamuk da orada çalışıyordu o yıllarda, ilk öyle tanışmıştık; “Ektachrome slide” filmler, arşiv malzemeleri, siyah beyaz filmler, kâğıtlar ve daha pek çok gereç. Uğur Varlı (Şu anda Acıbadem’de bulunan Uğur Varlı Fotoğraf Hizmetleri'nin kurucusu.) ilk baskılarımızı aldığımız yer, önce Hayyam Pasajı’ndaydı. Uğur bir yandan da dükkânın içinde kurduğu ufak stüdyosunda ürün çekimleri yapardı. Şahabettin (Pamuk) sonradan Mehmet Cevizli’den ayrıldı ve Pamuk Ticaret’i kurdu. Pamuk, bugün hâlâ Kastel Han’da öğrencilerimin siyah beyaz film banyosu yaptırdıkları, film malzemeleri satın aldıkları önemli bir nokta. Mehmet Cevizli önce Sirkeci’den Maslak’a taşındı, taşınmak zorunda kaldı. Sonra profesyonel fotoğraf malzemeleri satmaktan vazgeçip bir baskı merkezi açtı, sergiler hazırladı; butik, özenli bir fotoğraf baskı merkezi olarak uzun yıllar çalıştı ama sonra oradan ve hatta İstanbul’dan da vazgeçti. Bunları takip eden Zoom İthalat ve Jirayir Gamsaragan’da. Unutamadığım yığınla anımsatıcı ve bir o kadar da hikâye; Sirkeci. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375442555.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pamuk Ticaret, Şahabettin Bey<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">O “nostaljik” günlerle bugünleri ayıran en önemli şey; “temas”. Yan yana gelmek, karşılaşmak, buluşmak, sohbet etmek. Samsun’dan, Adapazarı’ndan, Antalya’dan ve daha pek çok yerden hiç tanımadığımız fotoğraf gruplarıyla bizleri buluşturan bir yerdi Sirkeci ve Hayyam. Bu coğrafyadaki fotoğrafçılar için dünya Hayyam’dı ama bugün artık Dünya Hayyam oldu.&nbsp;Artık Zoom üzerinden ufak ve kendimizi saklayıp göstermediğimiz bir pencere açarak katılıyoruz hayata. Gerçekten dahil oluyor muyuz?&nbsp;Hatırladığım şeyler, hatıralarım, çağrışımlar… &nbsp;30 küsür yıllık fotoğraf geçmişimi okuyabileceğim bir zaman tüneli yolculuğu gibi. Hissedebildiğimiz, hissetmeyi seçtiğimiz şeyler değişse de Hayyam hâlâ Sirkeci’nin, İstanbul’un ve Türkiye’nin hafızasını taşıyor, sahip çıkıyor, saklıyor. Yıllar sonra adını dahi bilmediğimiz kanallardan birbirimize uzanırken belki de bu mahallede, Hayyam sayesinde yakalanan anlara bakıp hatırlayacağız; eskise de yanı başımızda duranları.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375491982.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İstanbul'u belgeleyenler Hayyam'da tamir ediliyor<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir başka Hayyam var mı?</h2>İstanbul'daki fotoğraf dünyası şimdilerde tek bir merkezde değil. İlgilenenler için daha küçük ve farklı noktalarda bir sürü Hayyam var artık. Bunlardan biri; Fındıklı'da, Galataport’un tam karşısında 2 büyük dükkânla Hayyam kadar, Sirkeci kadar kucaklayıcı, samimi ve Hayyam’dan çok daha profesyonel bir yaklaşımla çalıştıklarını söyleyebileceğim Fujifilm ve hemen yanında profesyonel ışık sistemlerini bizlerle buluşturan Godox. Fujifilm; bugün İstanbul için Canon ve Nikon’un piyasada gerilediği yıllarda analog kullanıcıdan dijital tercihlere, Youtuber’lardan, profesyonel fotoğrafçılara, setlere, stüdyolara, TV programlarına ve genç fotoğrafçılara kadar oldukça geniş bir alanda fotoğraf dünyasına hizmet veren bir fotoğraf üssü konumunda.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375285561.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2>Sirkeci'de alternatif bir ihlal harekatı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir ihlâl harekatı olarak fotoğraf</h2>Fotoğraf da şiir gibi, yazı gibi bir sınır ötesi (ihlâl) harekatıdır. Görünenin sınır ötesine geçmek, Walter Benjamin ve Charles Baudelaire’in “Fotoğraf görünürün sınırlarında dolaşır ve ancak o kadardır.”, John Berger’in ise&nbsp;“Fotoğraflar görünümlerden çeviri yapmazlar. Onlardan alıntı yaparlar” tanımlarının ortaklığını tersyüz etmek ve fotoğrafın bu sınırları, görünümler üzerinden ihlâl eden bir ifade biçimi olduğunu kabul edebilmektir bir yandan da.Görüntü avcısının asli görevi böyle ihlâllerdeki Hoffmanstal’ın söylediği “Yazılmamış olanı okutan” kelimelerin ve görünümlerin peşinden giderek, sır perdesini önce kendisi, ardından da okur ve izleyici için aralaması, onları bilmedikleri “az” ve “özdeki çok” ile buluşturacak görüntüler üzerinden yeni ve başka dünyalara davet ve ortak etmektir.Jeanette Winterson’un Sanat Başkaldırır’da kitap ve söz ikilisinin ilişkisi üzerinden yazdıklarını fotoğraf ve göz üzerinden okuyacak olursak: “Fotoğraf beni yeniden oluşturmaz, yeniden tanımlar, sınırlarımı zorlar, kalbimi koruyan çitleri yerle bir eder. Güçlü görüntüler zihinlerimizin sınırlarında faaliyet gösterir ve hâlihazırda var olanı başkalaştırır.”

Laleper Aytek ile ilgili hikayeler