Soli

Ali Muhittin Hacı Bekir’den Yeni Cami’ye. 

13 dakikada Sirkeci 

Mahalleli ve anlatıcı:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/laleper_a/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Laleper Aytek</a>. Müdavim: Hayyam Pasajı. Fotoğraflar: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/denizsabuncu/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Deniz Sabuncu</a>.Sirkeci benim için; Kadıköy’den bindiğim vapur yolculuğuyla başlayan, vapurdan inince önce doğru Hayyam’a, oradan da Sirkeci’deki diğer pasajlara ve yol üstündeki dükkânlara uğrayarak “Yeni bir şeyler var mı?” diye görmek, sormak üzere çizdiğim yol, karşılaşma ve buluşmalar bütünü. Âdeta bir çocuk heyecanıyla. Günün nasıl geçtiğini anlamadığım yer. İstanbul’un kara ve deniz tüm ulaşım noktalarının merkezi. Garı, şehrin 2 yakasının, yurtdışı yolculukların başlangıç ve varış noktası. Eminönü’nde Mısır Çarşısı’ndan Tahtakale’ye, Doğubank’tan Gülhane Parkı’na oradan Yerebatan Sarnıcı’na, Cağaloğlu’na ve Beyazıt’a uzanan Tarihî Yarımada’nın kalbi ve geçiş noktası. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375068975.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hayyam<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Fotoğraf çekmeye başladığım yıllarda Sirkeci; Hayyam Pasajı’na, diğer pasajlardaki küçük fotoğrafçı dükkânlarına meraklı bir yolculuktu benim için. Yeni bir objektif almak, yeni çıkan bir kamerayı yakından inceleyebilmek, sevgili Kenan Akkaya’nın küçük dükkânında limonlu ıhlamur içerek sohbet etmek, kameralarla ilgili ilk bilgileri Kenan’dan öğrenmek (Kenan âdeta bizlerin o yıllardaki interneti gibiymiş), dükkâna uğrayan tanıdığım, tanımadığım amatör ve profesyonel; fotoğrafçılarla, meraklılarla, öğrencilerle fotoğraf üzerine konuşmak, her sohbette yeni bir şeyler öğrenmek, diğer katlardaki dükkânları dolaşıp eski ve yeni kameralarla diğer malzemeleri incelemek belki haftalık değil ama kesinlikle 3 haftada birlik rutini oluşturuyordu.&nbsp;Hayyam dışındaki pasajlarda da fotoğrafla ilintili o kadar çok tanıdık, bildik yer vardı ki; tamircisinden film, kâğıt ve dia çerçevesi temin edenine, stüdyo için ışık malzemeleri satanına, fotoğraf baskısı yaptırılana kadar. 20-30 yıl öncesinde fotoğraf dünyası sadece Sirkeci’ydi, benim için de Sirkeci, fotoğrafla ilişkim başladıktan sonraki ilk 15 yılda tek uğrak yerdi.Bugün çevrimiçi dünya sayesinde her gün, her an Hayyam’da olabiliriz. Alacağımız malzemenin teknik özelliğini karşılaştırmalı olarak öğrenip dünyanın bir ucundan satın alabiliriz. Her şeye çok yakınız ama bir o kadar da uzağında, dışındayız. Değil miyiz? Kimselerle karşılaşmadan, kurduğumuz stüdyolarımızda daha da yalnızız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375132736.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sirkeci'yi çeken Sony Handycam<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sirkeci’ye gelenler, kalanlar ve geçenler</h2>90’lı yıllarda Türkiye’de fotoğrafçıların dünyası ve buluştukları yer Hayyam’la birlikte diğer pasajlar, cadde üzerinde fotoğraf malzemesi satan dükkânlarla neredeyse bütün Sirkeci’ydi. Büyük Postane’nin karşısında Mehmet Cevizli’nin (Cevizli Ticaret’in sahibi, kamera dışında her türlü fotoğraf malzemesi satıyordu.) dükkânı vardı. Şahabettin Pamuk da orada çalışıyordu o yıllarda, ilk öyle tanışmıştık; “Ektachrome slide” filmler, arşiv malzemeleri, siyah beyaz filmler, kâğıtlar ve daha pek çok gereç. Uğur Varlı (Şu anda Acıbadem’de bulunan Uğur Varlı Fotoğraf Hizmetleri'nin kurucusu.) ilk baskılarımızı aldığımız yer, önce Hayyam Pasajı’ndaydı. Uğur bir yandan da dükkânın içinde kurduğu ufak stüdyosunda ürün çekimleri yapardı. Şahabettin (Pamuk) sonradan Mehmet Cevizli’den ayrıldı ve Pamuk Ticaret’i kurdu. Pamuk, bugün hâlâ Kastel Han’da öğrencilerimin siyah beyaz film banyosu yaptırdıkları, film malzemeleri satın aldıkları önemli bir nokta. Mehmet Cevizli önce Sirkeci’den Maslak’a taşındı, taşınmak zorunda kaldı. Sonra profesyonel fotoğraf malzemeleri satmaktan vazgeçip bir baskı merkezi açtı, sergiler hazırladı; butik, özenli bir fotoğraf baskı merkezi olarak uzun yıllar çalıştı ama sonra oradan ve hatta İstanbul’dan da vazgeçti. Bunları takip eden Zoom İthalat ve Jirayir Gamsaragan’da. Unutamadığım yığınla anımsatıcı ve bir o kadar da hikâye; Sirkeci. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375442555.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pamuk Ticaret, Şahabettin Bey<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">O “nostaljik” günlerle bugünleri ayıran en önemli şey; “temas”. Yan yana gelmek, karşılaşmak, buluşmak, sohbet etmek. Samsun’dan, Adapazarı’ndan, Antalya’dan ve daha pek çok yerden hiç tanımadığımız fotoğraf gruplarıyla bizleri buluşturan bir yerdi Sirkeci ve Hayyam. Bu coğrafyadaki fotoğrafçılar için dünya Hayyam’dı ama bugün artık Dünya Hayyam oldu.&nbsp;Artık Zoom üzerinden ufak ve kendimizi saklayıp göstermediğimiz bir pencere açarak katılıyoruz hayata. Gerçekten dahil oluyor muyuz?&nbsp;Hatırladığım şeyler, hatıralarım, çağrışımlar… &nbsp;30 küsür yıllık fotoğraf geçmişimi okuyabileceğim bir zaman tüneli yolculuğu gibi. Hissedebildiğimiz, hissetmeyi seçtiğimiz şeyler değişse de Hayyam hâlâ Sirkeci’nin, İstanbul’un ve Türkiye’nin hafızasını taşıyor, sahip çıkıyor, saklıyor. Yıllar sonra adını dahi bilmediğimiz kanallardan birbirimize uzanırken belki de bu mahallede, Hayyam sayesinde yakalanan anlara bakıp hatırlayacağız; eskise de yanı başımızda duranları.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375491982.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İstanbul'u belgeleyenler Hayyam'da tamir ediliyor<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir başka Hayyam var mı?</h2>İstanbul'daki fotoğraf dünyası şimdilerde tek bir merkezde değil. İlgilenenler için daha küçük ve farklı noktalarda bir sürü Hayyam var artık. Bunlardan biri; Fındıklı'da, Galataport’un tam karşısında 2 büyük dükkânla Hayyam kadar, Sirkeci kadar kucaklayıcı, samimi ve Hayyam’dan çok daha profesyonel bir yaklaşımla çalıştıklarını söyleyebileceğim Fujifilm ve hemen yanında profesyonel ışık sistemlerini bizlerle buluşturan Godox. Fujifilm; bugün İstanbul için Canon ve Nikon’un piyasada gerilediği yıllarda analog kullanıcıdan dijital tercihlere, Youtuber’lardan, profesyonel fotoğrafçılara, setlere, stüdyolara, TV programlarına ve genç fotoğrafçılara kadar oldukça geniş bir alanda fotoğraf dünyasına hizmet veren bir fotoğraf üssü konumunda.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681375285561.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2>Sirkeci'de alternatif bir ihlal harekatı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir ihlâl harekatı olarak fotoğraf</h2>Fotoğraf da şiir gibi, yazı gibi bir sınır ötesi (ihlâl) harekatıdır. Görünenin sınır ötesine geçmek, Walter Benjamin ve Charles Baudelaire’in “Fotoğraf görünürün sınırlarında dolaşır ve ancak o kadardır.”, John Berger’in ise&nbsp;“Fotoğraflar görünümlerden çeviri yapmazlar. Onlardan alıntı yaparlar” tanımlarının ortaklığını tersyüz etmek ve fotoğrafın bu sınırları, görünümler üzerinden ihlâl eden bir ifade biçimi olduğunu kabul edebilmektir bir yandan da.Görüntü avcısının asli görevi böyle ihlâllerdeki Hoffmanstal’ın söylediği “Yazılmamış olanı okutan” kelimelerin ve görünümlerin peşinden giderek, sır perdesini önce kendisi, ardından da okur ve izleyici için aralaması, onları bilmedikleri “az” ve “özdeki çok” ile buluşturacak görüntüler üzerinden yeni ve başka dünyalara davet ve ortak etmektir.Jeanette Winterson’un Sanat Başkaldırır’da kitap ve söz ikilisinin ilişkisi üzerinden yazdıklarını fotoğraf ve göz üzerinden okuyacak olursak: “Fotoğraf beni yeniden oluşturmaz, yeniden tanımlar, sınırlarımı zorlar, kalbimi koruyan çitleri yerle bir eder. Güçlü görüntüler zihinlerimizin sınırlarında faaliyet gösterir ve hâlihazırda var olanı başkalaştırır.”

Müdavim: Hayyam Pasajı. 

Sirkeci'de bir Hayyam. 

<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1681369979905.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sergi kurulumu sonu: öğrenciler<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gelecek Uzun Sürer</h3>Nedir? 5’i mezun, 28 Koç Üniversitesi öğrencisinin fotoğraf sergisi. Sergi; temel ve ileri düzey fotoğraf ve proje derslerinde 3-4 yıl içinde üretilen işler arasından yapılan bir seçki. Fotoğraflarda en çok öğrenciler; yüzleri, iç sesleri, baktıkları, gördükleri ve sordukları var.&nbsp;Nerede?&nbsp;Koç Üniversitesi MAVA Rampa Galeri’siHangi tarihler arasında? Yıl sonuna kadar ziyaret edilebilir.Detaylar: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/koc.mava.photography/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@koc.mava.photography&nbsp;</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">SOLİ Takvim</h3>Geçen hafta: Mahalleyi şehre açan; tramvay, vapur, metro, marmaray ve otobüs hatlarının ortasında, istilacı otellerin hedefi <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/77-sirkeci-hayyam-pasaji-ozgur-turanli" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sirkeci</a>'de.&nbsp;Ondan önceki hafta:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/76-rota-karakoye-demir-atanlar" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Karaköy’e demir atanlar</a>'ın peşinde.&nbsp;Gelecek hafta:&nbsp;İstanbul'dan uçarak 1 saat 15 dakikada Bodrum.Burada bir süredir SOLİ community’den gelenler, hafta içinde göze ilişenler, kaydedilenler, heyecanlandıranlar panoya asılıyor. Radarına girenlerleri paylaşmak için:&nbsp;<a fr-original-style="" href="mailto:magazines@aposto.com" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">magazines@aposto.com</a>

MAHALLELİ: 10.30’da Hayyam, 10.31’de Hüseyin Bey’in çayıyla güne başlayan Özgür Turanlı.&nbsp;MAHALLE MAHALLE: Vapur sirenleri, turist arayan taksi kornaları ve tramvay anonsları arasında Sirkeci’de. Gardan çıkınca merdivenlerin karşısında, Hayyam’da. Toptancıların olduğu sağ kısımdan 1 kat yukarı çıkınca, Özgür Turanlı’nın yanında.&nbsp;KRİTİK: Şehir dönüşürken işlevini yitiren binalara ne olur? Rant yerine insan, harcama yerine üretim, köklerinden kopmak yerine toprağa yeni köklerle bağlanıldığında nasıl bir mahalle yaratılır?&nbsp;AYAKÜSTÜ:&nbsp;Hüseyin Bey. 20 yaşında Elazığ’dan geldi. Yıllardır Hayyam’ı açıp kapatıyor. Hâl hatır sormayı bir de çayı ile sohbetinin müdavimi olanları pasajın terasına çıkarmayı çok seviyor.&nbsp;

Özgür Turanlı. 12 yaşından beri Hayyam’da. Çırak olarak başladığı pasajda şimdi dükkân sahibi, aynı zamanda tarih öğrencisi. Eskiden 08.00’de geldiği Hayyam’a artık 10.30’da geliyor, çıkış saatiyse edilen sohbete göre değişiyor.&nbsp;Güne Hayyam’da Hüseyin Abi’nin çayını içmeden başlamaz. Handa değilse genellikle Sirkeci sokaklarındaki tarihî binaların dış cephesini inceler. Ofisinde, sağ arka dolapta Aziz Nesin’in yazdığı tüm kitapların olduğu bir koli var. Sohbetten fırsat buldukça okumaya çalışır. Esnaf kültürünü çok sevdiğinden kendini yakın hissettiği her misafirine “Özgür Foto Teknik” antetli kağıdı üzerine müdavimi olduğu lokantaları yazar. Bizim listede: Hocapaşa Pidesicisi ve Rumeli Köftecisi var.

Mahalleli: Özgür Turanlı

Özgür Turanlı

Mahalle: Sirkeci. Mekân: Hayyam Pasajı. Mahalleli:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/turanliozgur/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Özgür Turanlı</a>. Anlatıcı:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/anlamarama/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hazal Yılmaz</a>&nbsp;&amp;&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/ranamengu/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Rânâ Mengü</a>. Vizörden bakan:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/denizsabuncu/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Deniz Sabuncu</a>.&nbsp;&nbsp;Semtteyiz şimdi. Tarihi takiben mektupların, kasaların, devlet erkanının, valizlerin, şapka kutularının, envanterin, parşömen sayfaların, yadigârların ve seyyahların İstanbul’a giriş ve İstanbul’dan çıkış noktası Sirkeci’de. Bu kadar veda ve onca kavuşmayı vizörden izleyenlerin, deklanşöre basıp tarihi belgeleyenlerin, silik isimleri agrandizörde tespit edenlerin meskeninin Sirkeci olması, olağan.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680769364400.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gardan Hayyam'a<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İstikamet: Hayyam. Şehri incelikli görenlerin mezat yeri. Ticaret sürüyor, makineler el değiştiriyor, eskiler değer kaybetmiyor, temizleniyor, ileri dönüşüyor. Bedel, günün teknoloji ve döviz kuruyla alan ve satanın rızkı ve siftah ortalaması düşünülerek yapılıyor. Tek bir kapıyı aralayınca olmuyor tabii, sırayla dükkânlar ziyaret ediliyor, ikram edenle çay içiliyor, makine bir dükkânda yoksa öbürü işaret ediliyor. Fiyatlar değişken, sohbet sabit: Sirkeci’nin (ileri) dönüşümü.Ziyaret edilenler arasında en uzun vakit geçirileni pasajın toptancılarının buluştuğu, girişin sağındaki birinci kat: <a fr-original-style="" href="https://www.ozgurfototeknik.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Özgür Foto Teknik</a>. İçerisi kalabalık, gelenler gedikli. Bize de hemen birer çay söyleniyor. 12 yaşında çırak olarak gelmiş hana Özgür Turanlı, dükkânın sahibi. Anlattığına göre o zamanlar hanın sadece üçüncü katı fotoğraf dükkânlarına aitmiş, geri kalanlar; beyaz eşyacı ve dövizci diye ayrılırmış. 33 yıl sonra, bugün Hayyam; fotoğrafla ilgilenen herkesin buluşma noktası.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680769121187.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Buluşma noktası: Hayyam<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İstanbul’un ticarethanesinde Türkiye’nin fotoğraf çarşısı&nbsp;</h2>Dükkânının bitimindeki gizli kapıdan ofisine varıyoruz Özgür Turanlı’nın. 33 yıldır Hayyam’lı bir fotoğrafçıdan Sirkeci’ye bakmak istiyoruz. Öncesi, şimdisi ve sonrasına.“1400'lerden beri Sirkeci, ulaşım yollarının kolaylığı nedeniyle İstanbul'un merkezi, ticarethanesi. Hâlâ mahallede, İstanbul Ticareti Odası'nın sokağında bir zindan var. Bugün biz onu Zindan Han olarak biliyoruz. Zamanında mahalle esnafları sorun çıkardığında buraya atılır, ceza süresi boyunca halkın getirdiği ekmekle beslenirmiş.&nbsp;Şimdilerde 500-600 yıllık ticaretin kalbi Sirkeci’yi, doğal akışından koparıp otel bölgesine çevirmek için yoğun bir çaba gözlemliyoruz. Yanlış bir uygulama, bakış açısı. Kazanç önemsenirken 600 yıllık bir kültür ölüyor. Sultan Hamam ve Eminönü için de geçerli bu tutum. Planlı dönüşüm olmadığında, ticaret sadece kazanç odaklı, alış-veriş mantığında kurulduğunda, binaların işlevini içten öldürüp dış yüzeyini bırakarak görüntü satıldığında, Sirkeci tinini yitiriyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680771144677.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sirkeci'de kapı önü<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Hayyam; bu yanlış yapılaşma ve düzensizlik sonucunda doğan belki de tek olumlu birliktelik. Sirkeci; hanlardan evrilen otellerin mahallesi olmaya başlayınca, o hanlar içindeki esnaf da bir araya geldi, birbirine tutundu. Çünkü kültürümüzde ‘destek olmak’ var. Zamanla çevredeki tüm fotoğraf dükkânları burada toplandı.&nbsp;Aslında amatör de olsa ticari de olsa fotoğrafla ilgilenen herkes birçok farklı şekilde mahalleye gelerek Sirkeci’nin piyasa değerini artırıyor. Çünkü insanlar burada sadece makine alıp çıkmıyor. Çay içiyor, sohbet ediyor. Sirkeci’nin dokusunu fotoğraflayarak bir sonraki gelen için kayıtlı hafıza yaratıyor. Oluşan sirkülasyon bugün Hayyam’ı; fotoğraf denildiğinde sadece Sirkeci’de değil, İstanbul’da hatta Türkiye’de de ilk akla gelen yer yapıyor.”<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680770724761.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaldırıma taşan helva kokusu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Başka bir Sirkeci mümkün mü?</h2>Hayyam’dan çıkınca, havada Hacı Muhittin Ali Bekir’in helva kokusu hissediliyor. Fıstıklı. Veya belki de yolda gelirken beyne kazınmış olduğundan. Şimdi, eğitimli göz daha iyi inceleyebiliyor dönüşümü. Bir zamanlar Cağaloğlu’ndan elinde daktiloyla yazılmış kitap nüshalarıyla inenlerin, Bâb-ı Âli’den kolunun altında ertesi günün gazetesinin ilk baskısıyla süzülenlerin, Orient Express’in saatini beklerken karşısındaki iskemleye itinayla bavulunu yerleştiren şapkalı beylerin ve eldivenli kadınların mahallesinde bugün tabelalar yoğunlukta. Yolda beyaz üstü kırmızı kurdeleli hediye poşetleriyle yürüyen turistler, siyah torbaya sarılı komşu esnafa ihtiyacını götüren mahalleliler ve elinden düşürmediği telefonunundan açtığı sesli yönlendirmeli haritayla Sirkeci’yi arşınlayan gündelik misafirler. Sokak sohbette sessiz gibi gözükse de büyük bir uğultu hâkim. Vapur sirenleri, turist arayan taksi kornaları ve tramvay anonslarına otelinden çıktığında gidecek yeri kalmadığı için oturacak sandalye bulamayan turistin telaşı ekleniyor. Gözümüzün gördüğü tarihî binaların köhneliğini, otel olarak restore edildikten sonra işlevi tek tipleştirilen yapıları, içinden çıkan şaşkın turistleri, yolun köşesinde hasır taburede çay içen esnafı, sokağın kalabalıklığından verilemeyen selamı ve kararsız, aceleci kaldırımları.Hayyam, tüm bu kargaşanın arasında sükûnetini koruyor. Sabit ve sirkülasyonda. Pasaj; dönüşümü üzerinden onu hayatta tutan hikâyeyi yazdığı için bugün hâlâ hem mahallelisinin hem de ziyaretçisinin buluşma noktası. Ve tam tersi: mahallelisi ve ziyaretçisiyle her gün hikâyesini yeniden yazıyor. Hayatta. Peki yeniden hikâyesi yazılamayan diğer pasajlar ve yapılar? Terk edilmişliğin entropisi ve işlevin monotipinde mahsur.Hayyam, başka bir Sirkeci hayali canlandırıyor şimdi. Ziyaretçisinin mahalleliyle beraber yaşayabildiği, yapıların kahraman değil hikâye anlatıcı olduğu, turizmin turizmi olduğu kadar mahallenin var oluşunu da beslediği bir senaryonun mümkünatını. Bugün değilse de yarın.

Mahalle: Sirkeci. Mahalleli: Özgür Turanlı. Mekân: Hayyam Pasajı. 

Şehri incelikli görenlerin mezat yeri: Hayyam

Anlatıcı: Hazal Yılmaz &amp;&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/elifbay/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elif Bayram</a>.Mahalleyi şehre açan; tramvay, vapur, metro, marmaray ve otobüs hatlarının ortasında, istilacı otellerin hedefi Sirkeci’de, şu sorulara cevap aramak mümkün: “Turistik lokasyonlarda günlük yaşam diğerlerinden farklı mı?”, “Turizmden kim kazanır, kim kaybeder?”, “Turizm, turizmi sürdürebilir mi?”, “Turizm denklemi nasıl oluşuyor, ne değişken, ne sabit?”. “Mahallenin sabitleri: kepenk açanlara 'Günaydın' diyenleri; içleri işlevsizleştirilse, dış cepheleri köhneleşse de kolonlarıyla toprağa köklenen binaları; nefes alan öğeleri, turizmle yaratılan ileri dönüşümde hikâyelerini anlatmaya ve yaşamaya devam edebiliyor mu?”Bugün Sirkeci’de Vedat Tek tarafından 1905-1909 arasında yapılmış Postane Binası’nın Kütahya çinileriyle süslü cephesindeki giriş kapısı üzerinde eski yazıyla “Posta Telgraf Nezareti” yazıyor. Sabit. Bir dönem İstanbul Radyoevi olarak hizmet veren binanın içinde iletişim tarihi hakkında bilgi veren bir de müze var. Diğer sabit. Sirkeci Garı’nın vitray pencereleri, görüş alanımız dışında kalan ön cephesi; hem Miladi hem de Rûmî takvime göre yazılmış açılış tarihinin olduğu yan cephesi. Sabit. Mimar Kemaleddin’in yaptığı, 1990’ların sonunda adliye binası olarak kullanılmak üzere boşaltılan, harabe hâline geldikten sonra 2005’te Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından kiraya verilen sonra da otele dönüştürülen <a fr-original-style="" href="https://kulturenvanteri.com/tr/yer/dorduncu-vakif-hani/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dördüncü Vakıf Hanı</a>. Bakılmış, onarılmış sabit. 250 yıl önce konar-göçerlerin dinlenme yeri Muhsinzade Hanı’nda, bugün <a fr-original-style="" href="https://olden1772.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Olden 1772</a> restoran görevini devralmış, sabit. Yeni Camii ya da diğer adıyla Valide Sultan Camii 1663’ten beri, sabit.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Turizm turizmi sürdürebilir mi?</h2>İçindeki canlılarla hayat bulan şehirlerin, mahallelerin ve yapıların dönüşümü, doğadaki tüm canlıların döngüleri kadar kaçınılmaz. Peki bu dönüşüm; rant yerine insanı, harcama yerine üretimi önceliklendirerek ve köklerinden kopmak yerine toprağa yeni köklerle bağlanarak yaratılabilir mi? Bu dönüşüm hem değişken faktör ziyaretçiye hem görece sabit mahalleliye aynı anda hizmet edebilir mi? Sorunun cevabı kuşkusuz evet.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680788174350.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Turizm turizme ne yapabilir?<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yakın bir zamanda Sirkeci’de art nouveau tarzının eşsiz örneklerinden, terkedilmiş Vlora Hanı, tıpkı çağdaşı Botter Han gibi yenilenerek sabiti ve yereli için bir üretim alanı; değişkeni ve ziyaretçisi için ilham kaynağı olabilir. Turizm, ziyaretçi ve mahalleliyi buluşturan; birbirinden öğrenme ekseninde tasarlanan çekim merkezleri etrafında şekillenebilir. Mahallenin sabitleri: ikonik veya işlevsiz, hatta çirkin bulunan yapıları çağın gerekliliklerine ve bölgede yaşayanların ihtiyaçlarına yönelik olarak yeniden tasarlanabilir. Böylelikle mahalleye yeni bir üretim ve “cazibe” merkezi kazandırılabilir. &nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Şehirlerin merkezinde üzerine yeni hikâyeler yazılan, yeni işlevler kazandırılarak canlandırılan bazı yapılar:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neresi?&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.fruitmarket.co.uk/about-us/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Fruitmarket,</a> Edinburg</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neydi? Meyve, sebze hanı.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne oldu? 1889 ve 1938’de tasarlanmış 2 ayrı bina Reiach and Hall Mimarlık tarafından birleştirilerek bugün genç sanatçılara alan açan bir kültür merkezine dönüştürülüyor; 2021’de Turner Ödülü’ne aday gösterilen Karla Black sergisiyle açılıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli? 20. yüzyılın önemli sanatçıları Richard Hamilton, Frank Stella, Willem de Kooning, Henri Cartier-Bresson ve David Hockney ile yeni yaratıcıları bir araya getiren bir alan olduğu için.&nbsp;</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neresi?<a fr-original-style="" href="https://www.wiels.org/en/residency-programme" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Wiels</a>, Brüksel</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neydi? 1930’da Adrien Blomme tarafından modernizmin en iyi örneklerinden biri, birahane olarak tasarlanıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne oldu? 2005-2008 yılları arasında geçirdiği renovasyon sonrasında içerisinde oditoryum, sanatçı rezidansları için odalar, kafe ve kitapçı olan bir kültür merkezi işlevi kazanıyor. Burada işlerini sergilemiş isimler arasında: Wolfgang Tillmans, Yayoi Kusama, Franz Erhard Walther, Mark Leckey, Luc Tuymans ve Rita McBride var.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli? 6 aylık rezidanslarda disiplinler arası çalışmalar yürüten sanatçılara alan açtığı için.</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neresi?&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.ccat.uz/en/about" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">CCAT&nbsp;</a>Modern Sanat Merkezi, Taşkent</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neydi? 1917 Bolşevik Devrimi’nden önce 1912’de Wilhelm Heinzelmann tarafından Taşkent’in tramvay hattının dizelini karşılamak üzere kurulmuş santral.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne oldu? Bina şu an CCA LAB’de Taşkent’te üreten sanatçılarla diyalog sürdürüyor. Amacı Orta Doğu Modern sanatını anlamak, dünyaya ve bienallere alan açan bir merkeze dönüşmek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli? Orta Asya kültürünü, bugün Taşkent’te ve çevresinde üreten sanatçıları desteklemek için kurulmuş olan labaratuvar sanat, sinema, mimari ve performans sanatları gibi konularda çalışmalar yürütüyor.&nbsp;</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neresi?&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://v-a-c.org/en/ges2" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">GES-2 House of Culture, V-A-C Foundation</a>, Moskova</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neydi? 1904-1908 arasında yapımı devam eden, Vasili Bashkirov tarafından tasarlanmış bina, Kremlim’e tabiri caizse bir taş atımı uzaklıkta, tramvaylar için santral olarak planlanmış.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne oldu?&nbsp;Renzo Piano tarafından tiyatro, etkinlik, sinema ve atölyelerinde olduğu bir kültür merkezi olarak yeniden kurgulanıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli?&nbsp;Dans, deneysel müzik, kareografi ve tiyatro alanlarında çalışanlara rezidans programları sunduğu için.</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neresi?<a fr-original-style="" href="http://kw-berlin.de/en/projects/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;KW Institute for Contemporary Art</a>, Berlin</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neydi?&nbsp;1794’de barok stilinde, kolektif bir yaşam alanı olarak hayal edilen bina, 1977’de&nbsp;margarin fabrikası görevini devralıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne oldu? 1991’de Klaus Biesenbach, Alexandra Binswanger, Philipp von Doering, Clemens Homburger ve Alfonso Rutigliano’nun ortak çalışmalarıyla bir kültür sanat merkezine dönüştürülüyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli? Sanatçı, yapıt ve izleyiciyi birleştiren bir espas olduğu için, The Berlin Sessions ve Statista gibi kurumlarla yaptığı iş birlikleriyle şehir, mekân ve yaşam ekseninde düşünmeye teşvik ettiğinden. En alt katındaki Pogo Bar’da herkese açık okumalar, film gösterimleri ve konuşmalarla diyaloğun bir parçası olduğundan.</li></ul>

Şehrin dönüşmesi kaçınılmazsa ne yapmalı? 

Yapıları ve işlevlerini yeniden düşünmek üzerine

Hayyam Pasajı’nın 2 kanadını kendine çekerek açtığın kapısının ardında, tam karşıda; Hüseyin Bey. Sirkeci’yi, Hayyam’ı konuşmak istediğimizi söylüyoruz. 2 dakika sonra çaylar geliyor, biz ahşabı soyulmuş, hasırı oturmaktan gevşemiş, gevşemiş hasır sandalyelerdeyiz. Hüseyin Bey de kendine tabure çekiyor. Başlıyoruz.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yol nerede başladı, nasıl Sirkeci’ye vardı? Buraya gelince nelerle karşılaşıldı?&nbsp;</h3>20 yaşında Elazığ’dan geldim. Hayyam’ın alt katında beyaz eşya satan dükkânlar vardı, işleri iyi gidince pasajdan ayrılıp dağıldılar. Takiben döviz dükkânları toplanmaya başladı, onlardan birinde çalışıyordum, burada dikişi tutturunca ailecek İstanbul’a taşındık. Bir süre sonra handaki birkaç dükkânla birlikte dolandırıldık. Hayyam esnafı birbirini kollar, el birliğiyle yakaladık ama sonuç değişmedi. Bu dönemin sonunda bir kısmı kapattı gitti, bir kısmı battı. Ben yerimi değiştirmek istemedim, o gün bugündür hâlâ Hayyam'dayım. Bu sefer sohbeti başlatan çayı hazırlıyorum.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hayyam nasıl bugünkü Hayyam oldu?</h3>Sirkeci’de hanların içinde zanaatkârlar birleşmiştir, neredeyse komün gibi yaşarlar. Gözlükçüler bir yerde fotoğrafçılar bir yerde teknoloji ürünleri satanlar bir yerdedir. Bundan 40-50 yıl kadar önce bu kadar belirgin değildi hanların ayrımı. Daha çok esnaf ve daha dağınık bir düzen vardı. Kot dokuyan zanaatkârlar vardı mesela, dükkânlarının çevresi pansiyon doldu. Zamanla pansiyon da çevresini kendine göre şekillendirdiği, kendisine gelen nüfusa uygun dükkânlar etrafında toplandığı için tutunamadı esnaf ve Sirkeci’yi terk etti. Benzer hikâyeler ayakkabı tamircileri, terziler ve kalaycılar için de geçerli. Mahallenin bu yeni gelenleriyle kiralar da değişti. İnsanlar birbirine yardım edebilsin diye yan yana yaratılmış, hayatta kalabilmek için birleştik.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1680772247024.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pasaj çayı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hayyam’da bir gün, bir ömür…</h3>Gün genellikle sakin başlayıp sakin bitiyor burada. 13.00-16.00 arası biraz daha yoğundur. Malatya’daki köyünden geleni de yan sokaktan uğrayanı da öğlencidir. Oyuncu, yönetmen, reklamcı herkesin ilgisini çekiyor fotoğraf. Bu durgunluğun bir nedeni de ekonomi tabii. Eskiden Konyalı ve Balkan’dan tepsiyle yemek gelirdi. Şimdi bir kurufasülye 60 TL, hanın içinde tost yapmak da yasak kokuyor diye. Hâl böyle olunca evden getirme usulüne döndü Hayyam. Öğle kayıntıları, ortak yenen yemekler azaldı. Pandemi öncesi hep birlikte Samatya’da futbol maçı yapardık. Giriş katıyla birlikte ilk 2 kat bir takım, diğer 3 kat bir takım olacak şekilde ayrılırdık. O da olamıyor şimdilerde. Yine de çay her şeye yetiyor. Ben çay sevmem ama ikram etmesi, alanın yüzündeki gülümsemesi aynı sofrada buluştuğumuz günlerin anımsaması.&nbsp;Editörün notu: Hüseyin Bey ile sohbet ettikten sonra çay içilirse muhtemelen o çay ısmarlanır. Çok gizli ama paylaşılmasında sakınca olmayan bilgi; pasajın anahtarı Hüseyin Bey’de. Çatı katı boğazı görüyor. Bazı akşamlar günü burada batırıyor. Sohbet etmeyi sevdiği müdavimleri de ağırlamayı çok seviyor. Ayrıca üşüyenler için battaniyesi de mevcut.&nbsp;

Hayyam Pasajı’nın kendine çekilerek açılan ikili kapısının arkasında, tam karşıda; Hüseyin Bey. 

Hüseyin Bey

Galata Köprüsü’nün hemen yanından kuzeydoğu istikametine.

Karaköy binalarının anımsamaları

🚊<a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/v78GYn-npab0?c=C5_D7nZ5DMW0txusblVua&sub=62b033905d379200061d8935&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Strolling Istanbul,</a> ayda iki kez İstanbul’un kültürel mirasına dair araştırma ve keşif notları paylaşıyor.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(239, 254, 117); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(239, 254, 117); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İstanbul, insanı her daim şaşırtmaya devam ediyor. Düşünün ki Sirkeci’de bir binada açığa çıkan duvar yazıları; bizi kentin eski terzilerine, gömlekçilerine, kuaförlerine ve fotoğrafhanelerine götürebiliyor.</blockquote><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/cok-kulturlu-kentin-izlerini-okumak" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Altuğ Gönülal</a><p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#effe75" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#effe75 !important;color:#090909 !important" href="https://aposto.com/n/strolling-istanbul" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(239, 254, 117) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Abone ol</a>

Sirkeci ile ilgili hikayeler