Duende

Son turnesine Ağustos ayında başlayacak olan Donald Glover, müzik kariyerini mutlu sonla noktalıyor.

Childish Gambino sevenlerine yılın en iyi albümüyle veda ediyor

Vokalimiz varoluşsal krizi ile mücadele etmek için sanatçı olmuştur. Sonrasında da onun yeteneğinden para kazanmak isteyen plak şirketinin akıttığı paralar ile her yerde kameraların belirdiği bir rockstar olur. Uyuşturucu, seks ve depresyon üçgeninde menajerinin zorlamaları ile sahneye çıkarılır. Başı beladan kurtulmaz. Şanslıysa birkaç sene daha yaşar. Olur da yaşarsa konu ile alakasız yorumlar yapan bir canavara dönüşür. Tanıdık mı?İtalya’nın X Factor yarışmasını derece ile kazanan, hemen ardından da 2021’de Eurovision’da ülkesini temsil edip zaferi kapan Måneskin üçüncü stüdyo albümleri Rush! ile uluslararası bir ünün peşinden koşuyor. İtalyanca ağırlıklı iki albümün ardından gelen bu İngilizce ağırlıklı (sadece 3 İtalyanca şarkı mevcut) albüm Rush! ile Måneskin, aradan geçen zamanda onları kıtalar arası ün hâline getiren tüm numaraları yeniden oynuyor. Etkili mi? Fazlasıyla. Ancak grubun birbirine benzeyen, her defasında 2000’lerin başında duyulmuş bir melodi hissi veren şarkıları ve onları üne kavuşturan muhteşem İtalyan pazarlama taktikleri 30’lu yaşlarına yaklaşmış olgun dinleyicileri pek ilgilendirmiyor.Normalde 50 tane şarkının kaydedilmesi ile başlayan Rush!&nbsp;macerası, seçilen 17 şarkı ile 52 dakikada sonlanıyor. Bir önceki albümlerinden İngilizce hit şarkıları I WANNA BE YOUR SLAVE ile yakalamış oldukları “eğlenceli, koca bir stadyumda bağırarak eşlik edip dans edebileceğiniz şarkılar” serisine yeni albümleri Rush!’ta da devam ediyorlar. Max Martin’i prodüktör koltuğunda gördüğümüze şaşırmıyoruz. Katy Perry, Taylor Swift gibi starların arkasındaki İsveçli prodüktör, özellikle matematiksel birtakım formüller ile insan beynine şarkıların takılması konusunda uzman bir müzik sektörü dehası olarak tanınıyor. Måneskin’in şarkıları da özellikle arenalarda insanların dans edebileceği ve günlük hayatlarında melodilerin dinleyici beyinlerinde bir anda belireceği rock şarkıları ile dolu. Şarkıların herhangi bir mesaj verme ya da hikaye anlatma kaygısı yok. Öyle ki "ah, oh ya da bla"&nbsp;gibi sesler bile şarkıları dolduran melodiler olarak kullanılıyor.17 şarkılık albüm boyunca işlenen temalara baktığımızda da uyuşturucu, seks, macera ve başıboşluk gibi 70’lerin rock’n’roll dünyasını anımsatan konuları yeniden önümüzde buluyoruz. Ukrayna Savaşına atıfta bulunan GASOLINE haricinde size hiçbir farklı hikaye sunulmuyor. İtalyan grup, dinleyicilerine günümüzde uysallaşan rock ’n’ roll kültürünün eski vahşi versiyonunu sunuyor. Bir noktada grubun esas adamı Damiano David’in böyle bir hayat sürdüğü hikayesi size sunuluyor. Eurovision sonrasında kendisine yöneltilen uyuşturucu ithamlarını reddetmesi ve tamamen uyuşturucuya karşı olduğunu açıklaması ile gelen farkındalık bu hikayenin gerçek değil, ancak yeni bir pazarlama taktiğinden ibaret olduğunu size gösteriyor.&nbsp;Her ne kadar şirketsel bir oyun ile popülerleştirilmiş gibi hissettirse de İtalyan grup bazı şarkılarında pop ve rock’ın tatlı bir şekilde üst üste geldiği melodiler ile gönülleri kazanıyor. Albüm açılışını yapan OWN MY MIND şarkı sözlerini bir melodiye dönüştürme konusunda son zamanların en iyi örneklerinden birini gösteriyor. Bir noktada The 1975’in ilk dönem şarkılarını anımsatıyor. Eğer çok fazla ciddiye almazsanız BLA BLA BLA da yine aynı şekilde bas gitar ile başlayan ve elektrik gitar ile güçlendirilen melodisi ile eski rock ’n’ roll müziği günümüz öğeleriyle buluşturuyor. Albümün en iyileri ise İtalyanca üçlü oluyor. Albümün ikinci yarısında, grubun köklerini temsil etmesi için serpiştirilmiş İtalyanca şarkılar, öncesinde gelen İngilizce şarkıları sollayarak albümün esas kökü hâline geliyor. LA FINE şarkısında Måneskin’in gerçekten fark yaratan nadir şarkılarından birine tanıklık ediyorsunuz. Albümün sonlarına doğru geldiğinizde ise single kayıtları MAMMAMIA, SUPERMODEL ve THE LONELIST arka arkaya sıralanıyor. Albüm bağlamında bakıldığında single kayıtlarına geldiğinizde çoktan yorulmuş hissediyorsunuz. Albümün sonlarına geldiğimde hissettiğim tek şey bu oldu: Benzer melodileri ve hikayeleri neredeyse yarım saattir dinliyorum ve artık bitmesinin vakti geldi.Geçtiğimiz günlerde bir TV programında Gaye Su Akyol, yabancı basındaki başarısını iyi işlere bağlamıştı – çünkü hiçbir PR ya da pazarlama size böyle bir yer kazandıramaz. 10 seneden fazladır müzik üzerine yazan biri olarak söylüyorum ki sektörde size en iyi yer kazandıran şey – her yerde olduğu gibi – yine para. Her yanımızı sarmış olan bu ünü sadece 2 şekilde açıklayabiliyorum: İlk opsiyon yukarıda bahsettiğim gibi finansal destek ile pazarlama balonu. İkinci opsiyon ise rock ’n’ roll kültürü ile yeni tanışmaya başlayan Z kuşağı. (Grup üyeleri 1999-2000 yılı doğumlu) Artık kritiklerden öneri almayan ve sosyal medyada kendilerine algoritma tarafından gösterilenin peşinden giden bu yeni kuşak için yeni bir kan. Kendilerine Måneskinners diyen bu koyu hayran kitlesi, bana 2000’lerin ortasında başlayan Swiftie’leri hatırlatıyor. (Müzik sektöründe gelmiş geçmiş en büyük pazarlama dahisinin koyu hayranları)Rush! albümü 50 dakikayı aşan 17 şarkılık koleksiyon boyunca Måneskin’in grup olarak kendilerinin prodüktör koltuğunda yer aldığı, bütün bu ün ve karmaşadan uzak hazırladıkları şarkılarda parlıyor. Diğer şarkılar ise kesilip atılması gereken, ancak imzaladıkları sözleşmeler nedeniyle orada bir şekilde kalan diğer kayıtlar. 2000’lerin başında doğan grup üyelerinin hissettikleri ile etraflarına saçtıkları bu enerji patlaması tüm dünyayı aydınlatıyor. Gelecek dönemde de grubun yetenekli bas gitaristi Victoria De Angelis ve vokal Damiano David’in sahneden parıldayan karizması ile kendilerini sık sık göreceğimizi düşünüyoruz. Ancak melodileri ve şarkılarında anlattıkları hikayeler olgunlaşacak ve evrilecek. Peki, nereye? Beklemedeyiz.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2KUaR4K36tSliwAoUA1gcs?si=fMBuMk3hQv6qv226UTDwoA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/0/2023-01-28T10:13:05.752Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.58" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Senelerin rock ’n’ roll hikayesi Måneskin'in üçüncü albümünde geri dönüyor.

Müzik sektöründe yükselen İtalyan bayrağı

Albüm: Måneskin, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2KUaR4K36tSliwAoUA1gcs?si=3LqtIgdJSt2L3spqNMqzSQ" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Rush!</a>Süre: 52 dakikaPlak şirketi: Epic RecordsYayın tarihi: 20 Ocak 2023Kartonet:&nbsp;Måneskin, 2021 Eurovision’ının tartışmasız, yarışmanın yakın geçmişinin de en ses getiren rock ‘n roll dörtlüsü olarak hayatımıza girdi. Grup, 1.5 yıla uzanan tekli yayımlarının ardından Max Martin’le kaydedilen 3. albümleri RUSH!’la çıkageldi.Müzikal yolculukları 2015 yılında Roma sokaklarında başlayan, 2017 yılında Italian X Factor’de finale kalan grup; son olarak Teatro d’ira - Vol. I&nbsp;albümlerinden ZITTI E BUONI şarkısıyla 2021 Eurovision’ını kazandı. Öne çıkan bir rock müzik geleneği olmayan ve pop müziğinin anaakım sahnelerinden biri olan Eurovision’da sahneyi old-school bir rock ‘n roll enerjisiyle dolduran Måneskin; siyah deri kostümleri içinde goth-glam estetikleri ve primal sahne performanslarıya şu çığlığı atmıştı: “Rock ‘n roll ölmedi.”Bu lafın ne anlama geldiğini, hemen hemen bir 40 yıldır ölüp ölüp dirilen rock ‘n roll’un sayısız ölümünü, dirilişini ve “Ölmemişti ki!” tartışmalarını bir kenara bırakacak olursak; Måneskin’in bir zamanların katışıksız rock persona’sını idealize ettiğini ve somutlaştırdığını söylemek mümkün.&nbsp;Rock ‘n roll geleneğinin cool, rebel ve toplumların muhafazakar kodlarına aykırı duran ötekigillerine öykünen grup, bu geleneğin sırıtan bir taklidi ya da sahici bir mirasçı tartışmasının tam da ortasından yeni şarkılarıyla karşımızda. Rush! albümüyle&nbsp;Teatro d’ira - Vol. I’nun albümünün amansız hard rock’ını arena rock/pop rock ses manzalarıyla değiştiren Måneskin, çıktıkları küresel sahnenin hitap ettiği ettiği engin dinleyici kitlesi için artık daha ulaşılabilir bir grup.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1674560294378.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Måneskin, Rush! Neden dinleyelim?&nbsp;Müzik türlerinin hiçbirine keskin bağlılığım yok. Eski kafalı biri olduğuma, yeninin eskiye dair öykünmelerine yüz ekşiterek yaklaştığımı da düşünmüyorum. Müzik belki de sanat formları arasındaki en birleştirici olanı, etiketlerin ve kategorizasyonların üstünde en sırıttığı. Tereddütle dinleyip beni beklenmedik sürprizlerle karşılaştıran, hangi enstrümandan çıktığına bir zamanlar verdiğim önemi yadırgatırcasına beni isimlerden ve janrlardan ziyade seslerin kıskacına alan sayısız keşifle tanıştım. Bu süreç bana; popüler ya da marjinlerde, eski ya da yeni, çoğunlukla iyi ya da kötü yorumlanan kimi dinlersem dinleyeyim onlara belli bir açık fikirlilikle yaklaşmayı öğretti. Måneskin’in&nbsp;RUSH!’ına da böyle yaklaştım. Genel itibariyle olumsuz düşündüğüm/hissettiğim albümden bazı parlak anlar yakalamamın sebebi de bu.29 dakikalık, 8 şarkılık ve çoğu İtalyanca olan Teatro d’ira - Vol. I albümünden sonra 52 dakikalık, 17 şarkılık ve çoğu İngilizce olan bir albümle geri dönen, İtalyanca şarkılarının hepsini şarkı listesinin en diplerine iteleyen grubun yeni tercihlerinin bir sebebi var: Müzik endüstrisi. <blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“You said I'm ugly and my band sucksBut I just got a billion streaming song”</blockquote>Bla Bla Bla, MåneskinMåneskin hâlihazırda hit üstüne hit yaratması arzulanan, oluşturdukları “rock ‘n roll bad boys/girls” imajını satılabilir kılması gereken, ulaşılabilirliği öncelemesi beklenen küresel bir değer.&nbsp;“Günümüzde dünyanın en çok dinlenen sanatçıları arasında ilk 150’deyken “rock ‘n roll” olup endüstri liderlerine orta parmak gösterebilir misiniz?” sorusunun tek başına, artık acıklı bile olmayan bir cevabı âdeta.&nbsp;Måneskin’in rebellious görüntülerinin, “Rock ‘n roll ölmedi!” diye bağıran kamusallıklarının arkasındaki endüstri parametleri pek de umrumda değil doğrusu. Öte taraftan, grubun kopya edilip dağıtılan imajının farkında olunarak ya da olunmayarak gerçekleştirilen bir performans olabileceğini de tartışmakta yarar görüyorum. Zira, fikirlerimiz ve beklentilerimiz sür-git sergilenen bu performanslarla şekillenmeye eğilimli.&nbsp;Måneskin hakkında düşündüklerimiz de bundan bağımsız değil: “Rock ‘n roll’un yeni bir dirilişinin öncüsü. (1) Zaten ölmemiş olan rock müziğini 21. yüzyılın çıkılmamış yüksekliklerine taşıyacak ikon adayları (2). Hard rock’ın ve punk’ın; seks, uyuşturucu ve müziğin baş döndürücü hızı ve enerjisini sahneye taşıyan yıldızlar. (3) Ama heyhat, Måneskin artık rock’la da ilişkilenen, onun klişelerini de müziğine dahil eden bir pop grubundan fazlası değil. Bu, Rush! albümünün yankılarıyla dünyaya ilan ettiğini düşündüğüm, reddedemediğim bir gerçek.&nbsp;17 şarkı ve 52 dakika boyunca bangırdayan baslar, androjen vokaller, güçlü geri vokal koroları, dramatik çello sesleri arasında çıktığım inişli çıkışlı yolculuk inandığım bu yeni “pop Måneskin” gerçeğinin şahitleri. Diğer taraftan ise pop diye tarif ettiğim Måneskin, hâlihazırda çok da başarılı bulmadığım konvansiyonel rock seslerini stadyum/arenaya da taşırken&nbsp;Rush!’ın aralarına sızan kimi şarkıların görece özgünlüklerinde öngöremediğim bir heyecan da duydum.&nbsp;Bu anlar, Måneskin eski ve yeninin kült rock şarkılarını taklitten çekinmez bir tavırla ve -belki biraz da- arsızca önüme sunamadığı zamanlarda, albümle çıktığım yolculuğumun zirve noktaları oldu. Max Martin’in harikulade ses mühendisliği ve şarkı prodüksiyonu,&nbsp;Gasoline’in&nbsp;heybetli bir rock marşına,&nbsp;KOOL KIDS’in de soluk kesici bir post-hardcore sürprizine dönüşmesini sağladı.&nbsp;Ancak ne yazık ki bunlar benim için azınlıkta kalan, araya serpiştirilen tadımlıklar olarak kaldı. Çoğunluk ise vulgar olması için yazılmış gibi duran, rock ‘n roll hayatının ve yaşam tarzının jenerik leitmotiflerini tekrar eden şarkı sözleri; White Stripes’tan Nirvana’ya, Linkin Park’dan IDLES’a genişleyen bir havuzdan taklitler yaratan sessel bir bayağılık oldu.Måneskin daha çok yeni bir grup, diskografileri yalnızca vasat işlerle dolu demek de doğru değil. Öte yandan, onlara rock ‘n roll müziğinin çağdaş formlarını üreten bir dörtlü demek de adil olmazdı. Zira Måneskin bir pop grubu. Ve bunda hiçbir abes yok. Ancak ne dinlediğimizi bilmek, Måneskin etrafında inşa edilen rock personasını deşifre etmek önemli. Zira rock müziğinin endüstriye karşı “gerçekten konumlanan”, toplumun çeperlerinde yeşeren ve beğensek de beğenmesek de bir imajdan fazlası olan ideolojik bir mirası var.&nbsp;Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">&nbsp;Green Day - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/7ij8wQxCAexZiXZbMOHcxE?si=AgmusB4URmC7OYX_Gj77OA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Father of All...</a></li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">My Chemical Romance - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2wPnKggTK3QhYAKL7Q0vvr?si=m_uQyuDGQPyicfUmzXoTkg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys</a></li></ul>

Måneskin, çıktıkları küresel sahnenin vasat rock ‘n roll standartlarının kurbanı oldukları bayağı bir albümle geri döndü.

Måneskin’in pop’la nişan kurdelesi

<img src="https://images.aposto.com/2022/5/6/1654939937450.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Samsung<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Haftanın en iyi canlı performans haberi ile başlıyoruz. NPR Tiny Desk serisinin son konuğu FKA twigs oldu. Canlı performansları ile çoktan nam salmış müzisyenin bu yeni performansında vokal performansı gerçekten kaçırılmayacak derecede eşsiz. FKA twigs, 2019 tarihli MAGDALENE albümünden home with you ve cellophane şarkılarının yanı sıra yepyeni bir şarkı (killer) için de performans <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=NNodeNnXWy0" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">sergiledi</a>.</li></ul><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Twin Peaks şarkısı Falling’in arkasındaki ses olan Julee Cruise, 67 yaşında hayatını kaybetti. David Lynch ve Angelo Badalamenti’nin uzun dönem işbirlikçisi olan müzisyeni tanıdığımız Falling şarkısı 1989 tarihli çıkış albümü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/3N6VPyK0YsRTccqoRQjkVx?si=Ujgi7u4dRDCEg5KJiK1nGw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Floating Into The Night</a>’ta yer alıyordu.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Halsey, Instagram üzerinden plak şirketini “TikTok’ta viral olmadığı sürece şarkımı yayınlamama izin vermiyorlar” diyerek ifşa etmiş ve ardından müzisyenlerde bir akıma sebep olmuştu. Plak şirketinin geri adım atması ile yeni şarkı So Good’a kavuştuk. Max Martin ve Tobias Karlsson prodüktörlüğündeki şarkı, Amerikalı müzisyenin partner’i Alev Aydın ile tanışmasını konu ediyor. Yine bu hikayenin anlatıldığı Alev Aydın yönetmenliğindeki müzik videosunu <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=N6tv11_KMiM" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> izleyebilirsiniz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cass McCombs, 3 senenin ardından 19 Ağustos’ta yeni albümü Heartmind’ı dijital ortamlarda yayınlayacağını duyurdu. Yeni albümde yer alan işbirlikçi isimlere baktığımızda Danielle Haim ve Ariel Rechtshaid hemen dikkatimizi çekti. Angel Olsen’ın yeni albümü / 70’ler hissi veren yeni single kaydı Unproud Warrior’ı <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=lRzr6xQP47s" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> dinleyebilirsiniz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Başarının ne zaman geleceği belli olmuyor sevgili Avaz okuyucuları. Stranger Things’in henüz daha izleyemediğimiz ve spoiler yememek için de detaylarını okumadığımız bir sahnesinde yer alması sebebiyle Kate Bush’un 1985 tarihli Hounds of Love kaydı <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=wp43OdtAAkM" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Running Up That Hill</a>, Bilboard Hot 100 listesine girdi. Böylece Kate Bush, Bilboard Amerika top 10 listesinde ilk defa yer almış oldu. Geçtiğimiz günlerde kendisi de şarkının başarısı ile ilgili olarak oldukça mutlu olduğunu belirten bir açıklama yapmıştı.</li></ul>

Albüm: The Weeknd, Dawn FMSüre: 52 dakikaPlak Şirketi: Republic RecordsKartonet:&nbsp;The Weeknd’in yeni albümü Dawn FM’i dinlemeye başlamadan önce aklıma şu vardı: Hâlihazırda temsil ettiği tüm alanlarda zirvede olan bir sanatçı nereye ulaşmayı hedefleyebilir? 2020 çıkışlı After Hours’tan sonra gelen Dawn FM, The Weeknd’in onca başarıdan aynı noktada dönüp durmak yerine zahmetsizce ve kendinden emin bir şekilde yeniliklerin peşinden gittiğinin kanıtı oldu. Dünyanın sonunda çalması için hazırlanan bir radyo programı olan Dawn FM’de şarkılar The Weeknd’e ait olsa da mikrofondaki anlatımlarıyla Jim Carrey, Quincy Jones ve Josh Safdie’ye denk gelmek mümkün.&nbsp;Albümün prodüksiyon ekibinde The Weeknd’in yan koltuğuna Oneohtrix Point Never, Max Martin, Oscar Holter, Calvin Harris ve Swedish House Mafia oturdu. Dawn FM’de her bir prodüktörün imza sesleri ve özgün kompozisyonları yer alsa da Oneohtrix Point Never’in 1980’lerden emanet aldığı retrofütüristik tonlarla kurduğu yapılar en çarpıcı olanlar. Karanlık ve ışıltı hiç bu kadar yakın olmamıştı.<img src="https://images.aposto.com/2022/0/3/1642017196559.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="The Weeknd" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Weeknd, Dawn FM<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim?&nbsp;“Çok uzun zamandır karanlıktasınız, ışığa adım atmanın zamanı geldi.” diyen bir açılış şarkısına sahip Dawn FM, her ne kadar atmosfer elementlerinin çoğunu 1980’lerden alsa da The Weeknd'in modern zamana ait pop hünerine de denk gelmek mümkün. Albümde zekice yazılmış sözler, özenle üretildi ve söylendi. Dawn FM’de her melodinin yapışıp kaldığı ve her prodüksiyon fikrinin işe yaradığı kusursuz çalışan bir formül var. 52 dakika boyunca kendi belirlediği seviyede, sahip olduğu süper gücün farklında olan bir sanatçının büyüleyici hünerlerine şahit olabilirsin. The Weeknd’in "duygusal açıdan zararlı" olarak nitelendirdiği albüm, 2020’lerin sanata bulanmış ve zekice tasarlanmış pop müziğinin en son örneği.&nbsp;

2020’lerin sanata bulanmış ve zekice tasarlanmış pop müziğinin en son örneği. 

Karanlık ve ışıltı bir arada

"Beni sevdiğini söyle / Seni yüzde bir milyon seviyorum”&nbsp;Adele’nin dördüncü uzunçalar albümü 30’daki en güçlü parçalardan birinde müzisyenin ve oğlunun ses kayıtları ile karşılaşıyorsunuz. Adele’nin yeni albümünü özetleyebilecek daha iyi bir şarkı sözü düşünemiyorum. Müzikal anlamda ise tanıdık eski bir arkadaş ile karşılaşıyorsunuz. Adele’nin önceki albümlerinden en azından bir tanesini uçtan uca dinlediyseniz müzisyenin tarzı ile aşinasınızdır. Güçlü vokaller, dinamik piyano tınıları ve kalp kırıklığını bir araya getirin. İşte, karşınızda Adele.Dördüncü albümde ise koşullar biraz daha farklı. Adele, artık bir bekar anne. Eşinden ayrılmanın beraberinde getirdiği depresif dönem, önceki albümlerinde tanıklık ettiğimiz kalp kırıklığına göre daha olgun bir noktada. Bazen gerçekten dibe vurduğumuzda güçlü kalmamız gerekir çünkü sevdiklerimizin incinmesini istemeyiz. Adele’nin eşinden ayrılık sonrası oğlunu düşünerek yazdığı şarkılarda da bu direnci hissedebiliyorsunuz. Ancak aynı zamanda şöyle bir detay var ki güçlü kalmaya çalışanların iç dünyalarının daha fazla aşındığını da biliriz. Adele’nin 30 albümü de bu aşınmanın hikayesini anlatıyor.Hemen söyleyelim, bu Adele’nin en iyi albümü. Bu nedenle beklediğimiz 6 seneye değdiğini söyleyebilriim. Yeni albümde Adele, müzikal yelpazesini daha da genişletiyor ve bu değişiklik hiç hayal kırıklığına uğratmıyor. Albümde zaman zaman auto-tune, efektler, gitarlı pop melodileri ile karşılaşıyorsunuz. Adele’nin müzikal ve vokal gücünü düşündüğünüzde ise bütün bu detaylar -diğer müzisyenlerde duysanız zayıflık olarak görebileceğiniz şeyler- tamamen bir ironi etkisi yaratıyor. Adele’nin bunların hiçbirine ihtiyacı yok. Bunu bilmek de bu farklılıkları pastanın üzerindeki çilek hâline getiriyor.Britney Spears’in 1999’daki büyük çıkışından Taylor Swift’in 1989 albümüne kadar her ne kadar mainstream pop albümü varsa altından çıkan prodüktörler Max Martin ve Shellback, Adele’nin yeni albümünde Can I Get It’e konuk oluyor. Albümdeki bu şarkının tamamen radyolarda çalınması için bir hit olarak üretildiğini daha ilk dinleyişte fark edebilirsiniz. İsveçli prodüktörlerin ortalığa para saçan “cheesy” şarkılarından biri daha bizimle. Bu da benim için albümün en zayıf halkası oluyor. Yine de dinledikçe şarkıya daha fazla ısındığımı söyleyebilirim.Adele’nin uzun dönemli işbirlikçisi Greg Kurstin ise albümün tüm güçlü anlarına imza atıyor. Albümün ilk teklisi Easy on Me’den oğlu ile ilişkisini anlatan ve ses kayıtlarına sahip My Little Love’ye kadar Adele’yi pop müzikte öne çıkaran ne kadar nokta varsa hepsini ortaya koyuyor. Zayıflıklarımızı düzeltmektense güçlü yanlarımızı öne çıkarmak bazen daha etkili olabilir. Adele’nin hiçbir müzikal zayıflığı olmamasının yanı sıra onu diğer pop müzisyenlerinden ayıran büyüsünü koruyarak sound’unu zenginleştirmek başlı başına bir yetenek. Öyle ki Greg Kurstin, Oh My God&nbsp;şarkısında Adele’den bir pop star yaratırken bile bu şarkıyı Adele’den başkasının yorumlayamayacağını düşünüyorsunuz.Adele’nin müzikal yelpazesini zenginleştirerek farklı bir yola gitmesini çok değerli buluyorum. Ancak şunu da belirtmek lazım ki bu değişiklik çok yanlış yollara varabilirdi. Her müzisyenin kendine ait bir farklılığı ya da güçlü yanı vardır. Adele’nin vokal gücü ve piyano melodileri ile genişleme alanı olduğunu düşünmüyordum. Bu albümdeki şarkılar ise hayal gücümün ötesinde bir noktada beni selamladı. Adele’nin kariyerini düşündüğümde ise bu hamle tam zamanında geldi. 6 sene sonra dönen bir müzisyenin eski tınıları ısıtarak sunması bir hayal kırıklığı sebebi olabilir. Adele’nin pop müzikte kendine edindiği özel yerde böyle bir beklentim bile yoktu. Şimdi ise bu albüm ile daha senelerce Adele’nin etrafta olacağını düşünüyorum.Not: Adele’nin oğlunun ses kayıtları dünya üzerindeki en tatlı şeylerden biri - söylemeden geçemedim.Öneri Şarkılar:&nbsp;Easy on Me, My Little Love, Cry Your Heart Out, Oh My God, I Drink Wine&nbsp;<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/21jF5jlMtzo94wbxmJ18aa?si=HB7YXUMUQY-k0aVNUrUFfw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/10/2021-11-19T19:06:07.017Z.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

6 sene sonra geri dönen Adele, pop müzikte kendine ayırdığı o özel köşeyi korumaya devam ediyor

Yepyeni bir Adele

Geçtiğimiz günlerde Lorde’un yayımlanan yeni albümü Solar Power’ı dinlerken tınılarının ne kadar da Lana Del Rey’e benzediğini fark ettim. Lorde’da bu benzerliği görmek maalesef bende Olivia Rodrigo’nun drivers licence şarkısında Lorde duyduğumda yaşadığım yüz buruşukluğunu yarattı. (cringe)&nbsp;Albümün daha derinlerine indiğimde ise bu şaşkınlığımı bir kenara bıraktım. Solar Power’ın prodüktör koltuğunda Jack Antonoff oturuyor.Bir prodüktör olarak Antonoff için neyin önemli olduğu sorulduğunda imza bir sound yakalamaktansa duygusal bir akışı tercih ettiğini söylüyor. Üretim sürecinde kafasındaki en önemli soruyu ise şu şekilde ifade ediyor: “Bundan daha iyisini yapabilir miyiz?” Hatta Pitchfork ile gerçekleştirdiği bir röportaja göre bu oturumlar tam anlamıyla psikoterapi gibi geçiyor. Gerçek şu ki Lana Del Rey, Clairo, Taylor Swift, St. Vincent gibi birçok kadın müzisyenin albümlerinde prodüktörlük yapan Antonoff, beraber çalıştığı kişilerin içerisindeki yaratıcı gücü çıkarmada oldukça başarılı. Son birkaç senenin en iyi işlerini düşündüğünüzde karşınıza Antonoff çıkıyor. Şu ana kadar gerçekleştirdiği işler ile birlikte çalıştığı kişilerin içerisindeki en iyiyi çıkardığı aşikar.Her ne kadar bazı hayranlar St. Vincent, Lorde gibi isimlerin son albümlerindeki düşüş için Antonoff’u suçlasalar da kadın bir prodüktörün ortaya çıkıp her şeyi ele geçirmesini beklediğim bu süreçte sevgili Jack’i tercih ederim. Annie Clark’ın son albümündeki şarkılar kendisinin dehasını yansıtmaktan uzak. Lorde’un yeni yayımlanan Solar Power’ı diyet bisküvi tadında. (Kendi işleri haricinde tek kötü Jack Antonoff işi bence) Norman fucking Rockwell!, &nbsp;folklore, Melodrama&nbsp;gibi albümleri artık geride bırakırken şu soruyu da sormadan edemiyorum: Antonoff’un yaratıcı gücünün sonuna gelmiş olabilir miyiz?Prodüktörlerin tercih edilen büyük isim hâline gelmeleri müzik sektöründe kısır döngüler yaratabiliyor. Örneğin; büyük çıkış yakalamak isteyen “bir sonraki büyük isim” Max Martin’in kapısını çalıyor. İronik olan ise Max Martin’in prodüktör koltuğunda oturması bu isimlere reçeteyi yazıyor. Paranın tetiklediği bu döngü içerisinde yatak odasında yaptığı müzikler ile bu yola çıkan Jack Antonoff, sektörün en samimi isimlerinden biri. Umarız Solar Power ve son Bleachers albümü bizi yanıltır. Bir sonraki güzel albüm köşemizde yine Antonoff’u güzel anıyor oluruz.

Solar Power’ın yavanlığı karşısında spot ışığını Jack Antonoff’a çeviriyoruz.

Müzik sektöründe Antonoff tekeli

Taylor Swift, tam anlamıyla 2020’yi kurtardı. 2019 ağustos ayında yayımladığı <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/1NAmidJlEaVgA3MpcPFYGq?si=BrwwcjEGSCWAazY0FzaTGg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lover&nbsp;</a>albümünün turnesi için hazırlanırken pandemi ile eve kapanınca hayal gücünü durduramayan müzisyen, geçtiğimiz temmuz ayında <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/1pzvBxYgT6OVwJLtHkrdQK?si=Q0NwgPMzRLikjCyQSaR-nQ" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">folklore</a> albümünü sürpriz olarak yayımlamıştı. The National‘dan Aaron Dessner, Jack Antonoff ve Bon Iver iş birlikli albümün güzelliğini aralık ayı itibariyle atlatmış değildik. Swift ise hızını alamamış gibi duruyor ki 2020'nin sonunda sürpriz olarak 9. stüdyo albümü evermore‘u yayımladı.folklore’un kız kardeş albümü olan evermore, bir önceki albümün kaldığı yerden devam ediyor. Ancak hızın biraz kesildiğini söyleyebiliriz. İlk albümün dahiyane şarkı sözü yazarlığı, hikaye anlatıcılığı ve piyano eşlikli indie melodileri yeni albümde de devam ediyor. Albümün ilk teklisi willow, bir önceki albümün çıkış kaydı cardigan‘ın bıraktığı yerden devam ediyor. Albümün akışına baktığınızda folklore’un akışının bire bir aynısı ile karşılaşıyorsunuz. İlk dinleyişte her bir şarkı, bir önceki albümün ihtişamının yanında sönük kalıyor. Zaman içerisinde ise müzisyenin kariyerindeki zirve noktanın bu albüm ile geldiğini fark ediyorsunuz. Bu ay içerisinde yayımlanan ilk Taylor Swift, yeniden kaydı olan Fearless (Taylor's Version) da albümün gölgede kalmasına sebep olan etkenlerden biri.Tüm bu faktörlere rağmen evermore, baştan sona kaçırmak istemeyeceğiniz bir deneyim sunuyor. Jack Antonoff’un albümdeki favori şarkısı gold rush, synthsizer ile desteklense ve prodüktör koltuğunda Max Martin otursa rahatlıkla 1989 albümünde yer alabilecek bir pop şarkısı. Ancak Taylor Swift, artık mainstream başarılara doyduğu bir noktada. Kariyerinde olgun bir noktada, özel hayatında mutlu ve onu özgür bırakan bir plak şirketinde. Diskografisinde radyoda çalabilecek popüler bir şarkıya ihtiyacı yok.Kariyerinin en başında kucakladığı müzik tarzı olarak country tekrardan yeni albümde dönüş yapıyor. Tek gecelik ilişkileri kovalayan iki çapkının birbirlerine aşık olmalarının hikayesini anlatan cowboy like me&nbsp;hikaye anlatıcılığında ulaşılabilecek son nokta. champagne problems&nbsp;da evlenme teklifi eden bir adamın aynı akşam sevgilisi tarafından terk edilmesinin hikayesine tanıklık ediyoruz. Hikayenin daha da karanlık bir yere gidemeyeceğini düşündüğünüzde ise tolerate it, happiness ve 'tis the damn season ile tanışıyorsunuz. Bu şarkıları dinleyip içselleştirdikten sonra şarkı yazarlığına bir daha aynı şekilde bakamayacaksınız. Albüm kapanışındaki evermore ise muhteşem bir piyano balladı. İçinizdeki sıkışıklığın sonsuza kadar süreceğine dair bir his, her tarafınızı kaplıyor. Justin Vernon’un sesini duyduğunuzda ise geri dönülemeyen bir yıkıma doğru sürükleniyorsunuz.Taylor Swift, kariyeri boyunca hayal kırıklığına uğratan bir albüm yayımlamadı. Ancak müzik dünyasının her bir köşesinden dinleyicileri kendine aynı anda aşık edecek o albümü bu sene folklore olarak yayımladı. evermore’da ise henüz daha doyamadığı ilhamların peşinden gitmeye devam ediyor. İnternette dönen bir dedikoduya göre bu iki albümün bir de üçüncü bir kız kardeşi var. Swift'in verdiği işaretlere göre sürpriz bir şekilde bu albüme 30 Nisan'da kavuşacağız. Ama bu tabii ki sadece hayranların bir teorisi. Bakalım, o albüm gerçekten de bugün gelecek mi?Albümü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/6AORtDjduMM3bupSWzbTSG?si=kPzJG88oRFOzZXcRZ2wjGw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> dinleyebilirsiniz.

Max Martin ile ilgili hikayeler