<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Japonya ve Avrupa Birliği (AB), yeni nesil çip ve bataryalarda kullanılacak gelişmiş materyallerin üretimini beraber yapmak için görüşmelere başlamayı <a fr-original-style="" href="https://www.reuters.com/technology/japan-eu-discuss-cooperation-tech-materials-cut-reliance-china-nikkei-says-2024-03-30/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">planlıyor</a>.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Detaylar:&nbsp;Nisan ayında yayımlanması planlanan görüşme çerçevesi, AB'nin Çin'e nadir metaller ve elektrikli araç bataryaları gibi ana malzemelerdeki bağımlılığını azaltmak üzerine kurulu olacak.</li></ul>

Quando

<img src="https://images.aposto.com/2024/1/2/1707222184826.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Salon İKSVİKSV Enstrüman Destek Fonu'yla deprem bölgesindeki yüzlerce müzik öğrencisine enstrüman desteği sağlandıİstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV), 6 Şubat depreminin ardından müzik öğrencilerine ve eğitmenlerine enstrüman sağlamak amacıyla İKSV Deprem Bölgesi Enstrüman Destek Fonu’nu oluşturdu. Toplamda 5.600.000 TL değerinde bir fon, vakfın bütçesinden ve çeşitli destekçilerin katkılarıyla sağlandı.&nbsp;İKSV Enstrüman Destek Fonu sayesinde, ihtiyaç sahiplerine toplam 384 enstrüman dağıtıldı. Bu enstrümanlar arasında akustik bateri, gitar, bağlama, bas gitar, çello, darbuka, flüt, kanun, keman gibi çeşitli enstrümanlar yer alıyor.&nbsp;Buna ek olarak, depremden etkilenen 11 ildeki Güzel Sanatlar Liseleri, Konservatuvarlar ve Hatay Akademi Senfoni Orkestrası da enstrüman desteği aldı.

Aposto İstanbul

Duende

"Işığı kovalamayı seviyorum. Bu da benim dansım sanırım."

Gözlerden uzak bir ışık kovalama hikâyesi: Özgür Elver

İpek AkınIAMX, Chris Corner’ın kurucusu da olduğu Sneaker Pimps grubunun dağılmasının ardından bireysel olarak devam ettiği solo müzik projesi. Bir proje, çünkü müzikten daha fazlası… Biraz Chris Corner’i tanıyarak başlayalım. Christopher Anthony Corner 23 Ocak 1974’te Londra’da dünyaya geldi. 1994 yılında elektronik müzisyen Liam Howe ile Sneaker Pimps’i kurdu ve grubun çıkış albümü Becoming X, 1996 yılında piyasaya sürüldü. Chris, 3 stüdyo albümünün ardından Sneaker Pimps'in dağılmasının üzerine 2006’da Londra’dan Berlin’e taşındı ve kendine müzik dünyasında yepyeni bir sayfa açtı. Berlin müzik sahnesine girmesiyle beraber solo müzik projesi olan IAMX de hayata geçmiş oldu.Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir. Sneaker Pimps 'in çıkış albümü Becoming X (X’e Dönüşmek) ile başlayan müzikal yolculuğunda yeni bir durak olan Berlin, aslında bu dönüşümün tamamlandığını isim değişimiyle ilan ediyor. IAMX (Ben X) yeni ve güncel adını kendi internet sitesinde şu sözlerle açıklıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(140, 14, 14); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(140, 14, 14); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“IAMX'teki I AM (Ben) durağanlığı, sabit bir varoluş durumunu ima edebilir, ancak {X} matematikteki değişkeni ve durdurulamaz bir metamorfozu ifade eder. IAMX gelişmeye devam edecek ve tür-ötesi, müzik endüstrisinin kurallarına meydan okuyan ve doğrudan kalpten kesen müzik sunmaya kendini adamış durumda.”</blockquote>Bir bakıma, Herakleitos’un "Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.” ifadesinin kişisel yorumunu deklare ediyor.360-Derece SanatçıIAMX, synthpop, endüstriyel müzik, elektronik rock ve deneysel olmak üzere çok çeşitli janrlarda müzik üreterek adeta dinleyicilere türler ötesinde özgün bir dinleme deneyimi sağlıyor. Geniş bir vokal yelpazeye sahip olmasına ek olarak gitar, piyano, bateri, bas, mandolin, teremin, vibrafon ve çimbalo gibi çok çeşitli müzik aletlerini de parçalarına dahil ederek özgün ve ayırt edilebilir bir karakterde müzik yapıyor. Müzikal üretime ek olarak deneysel ve görsel projelerle de ilgilenen Chris Corner video kliplerinde kullandığı sanat ürünleri, dekorlar ve makyajları da kendisi yapıyor ve hatta zaman zaman görüntü yönetmenliği, çekimler ve montajı üstlenerek 360 derece bir sanatçı kimliği taşıyor.Geçtiğimiz Kasım ayında yayınladığı Machinate albümü de dahil olmak üzere IAMX’in toplam 10 stüdyo albümü bulunuyor. Şarkılarında doğup büyüdüğü İngiltere, IAMX’i hayata geçirdiği Berlin ve 2014’ten bu yana yerleşik bulunduğu Los Angeles’a da atıflarda bulunurken bir yandan da müziğiyle cinsel kimlik, ölüm, aşk, narkotik sarhoşluk, çöküş, din ve siyaset eleştirisi, yabancılaşma, depresyon, bağımlılık ve modern toplum hakkında sözleriyle iddialı ve tartışmalı bir o kadar da cesur bir duruş sergiliyor.Ben ise IAMX ile birkaç sene önce youtube’da denk geldiğim bir fan videosu ile tanıştım. İlginç bir şekilde After Every Party I Die adlı şarkısına bir Türk tarafından montajlanmış, kız isteme temalı bir klip. 3 dakika 42 saniyede şarkının sözleriyle ironik bir eşleşme ve her saniyesi binbir çeşit ayrıntıyı yakalamayı başarmış klip, adeta antropolojik ve sanatsal bir başyapıt. Eminim ki Türkiye’de benim gibi pek çok kişinin de IAMX ile tanışma hikayesini başlatan videodur. Bu tanışmanın ve üstünden geçen yılların ardından ise favori albümlerim The Alternative (2006), Kingdom of Welcome Addiction (2009) ve Volatile Times (2011). Sizlerin de Chris Corner ve IAMX ile tanışmanız ve gelecekte kendisini bir kez daha Türkiye’de ağırlamak dileklerimle..

Takipçilerimizin yaklaşık yirmi beş yaş altına tanışın, üzerine ise saygı duruşu gibi gelecek içeriğimizle IAMX'in günümüze kadarki kariyerinin retrospektifi.

Müzikten çok daha fazlası

Albüm:&nbsp;Yard Act, The OverloadSüre:&nbsp;37 dakikaPlak Şirketi:&nbsp;Island RecordsKartonet:&nbsp;Henüz daha yılın ilk ayı geride kalmışken böyle heyecan verici bir albümle karşılaşmak mutluluk verici. Kim var spot ışıklarının altında? Eski Post War Glamour Girls solisti James Smith (vokal) ve Menace Beach'ten Ryan Needham'ın (bas) kurduğu, sonrasında Sam Shjipstone (gitar) ve Jay Russell’in (bateri) dâhil olduğu Leeds merkezli Yard Act ve ilk albümleri The Overload gündemimiz. 2020’de paylaştıkları ilk teklileri Fixer Upper’la punk şairlerinin mirasına sahip çıktığını duyuran grup, aradan geçen 18 ayın ardından Island Records gibi dev bir plak şirketinin kanatları altındaki The Overload albümüyle post-punk türünün ön saflarında yerini aldı. James Smith'in&nbsp;zekâ, bilgelik, öfke ve şefkatle dolup taşan keskin monologlarıyla derinleşen albüm Brexit sonrası Birleşik Krallık'ın parçalanmış toplum yapısına çoktan yerleşti. Yard Act’in müziğinde kurulu, başka bir deyişle dayatılan düzene karşı yapılan ani baskınlar ve rahatsız edici yüzleşmeler var. Espri sosuna banılmış post-punk sevenler kulağını buraya çevirsin.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/5/1643982386139.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yard Act, The Overload<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Neden dinleyelim?&nbsp;Her ne kadar James Smith grubun bir üyesi olsa da&nbsp;Yard Act’te onun tüketim çılgınlığı, soylulaştırma, iptal kültürü, sınıfsal kimlikler gibi güncel meseleler için ürettiği hicivleri takip ettiği bir kurgu var. Bir çeşit boşlukları doldurma oyunu. Basit ancak bir o kadar da iddialı. James Smith'in karakteristik vokallerine grubunun güçlü disko davulları, kesik&nbsp;riff’leri ve iki notları bas yürüyüşleri eşlik ettiğinde ortaya&nbsp;indie’nin gerçek anlamıyla kullanıldığı zamanlardan kalma bir müzik çıktığını söylemek mümkün.&nbsp;The Overload,&nbsp;“Eğer dünya bu kadar berbatsa, bu konuda ne yapacağız?” sorusuna yanıt arayan bir albüm. Smith’in sözleri çoğu zaman grubun&nbsp;funk’tan destek aldığı&nbsp;post-punk şemsiyesi altında güldürse de içinde konuşmadan önce yutkunulan bir öfke var. Üstelik bu öfke çok tanıdık.&nbsp;The Overload’u şimdiden yılın albümleri listesine ekleyebilirim. Çoktandır çerçeve içine sığdırılmaya çalışılan müzik endüstrisi için sevindirici bir çatlak.Benzer İşler:&nbsp;Working Men’s Club,&nbsp;Working Men’s Club &amp; Dry Cleaning,&nbsp;New Long Leg.

Yard Act’in müziğinde kurulu, başka bir deyişle dayatılan düzene karşı yapılan ani baskınlar ve rahatsız edici yüzleşmeler var.

Espri sosuna banılmış post-punk

• Enstrüman çalmanın ne kadar zevkli bir eylem olduğunu bilenler bilir; bir kayboluş, yeniden bulunuş, farkında olmaktır zamanın. E bir o kadar da zordur tabii bu seviyeye gelebilmek. Enstrüman çalmak zorunda kalmadan, sadece sesinizi kullanarak birbirinden ilginç müzikler yapabildiğiniz; piyano, bateri belki gitar hatta keman seslendirebildiğiniz şu ilginç uygulamayı da <a data-reactroot="" data-token-index="1" fr-original-style="" href="https://imitone.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya</a> bırakıyoruz.

Sorunlardan uzaklaşma yöntemlerimi seviyorum. Çocukken dört yanı kapalı daracık oyun alanlarında geçirdiğim sayısız mutlu anları hatırlatıyor bana. Dışarıda fırtınalar koparken (bu yazı yazılarken İstanbul’a dolu taneleri düşüyordu), derin konular ve kocaman belirsizlikler kapıda beklerken ben kabuğuma çekilirim ve hayatı kısa süreliğine de olsa kendime indirgerim. Bu yolculukların geri dönüşleri yanında hep yenilikleri getirir. Henüz 10’lu yaşlarındayken ayrılık sürecinde olan anne ve babasının çatışma ortamının içinde kalan Nana Adjoa, kaykayını yanına alıp dışarıda saatlerce vakit geçirirken sadece uzaklaşmak istedi. Bir süre sonra merkezinde kaykay olan bir topluluğun parçası olan Adjoa, zamanla etrafındakilerin de evlerinde yaşadıkları sorunlardan kaçmak için buluştuğunu fark etti.&nbsp; Dışlanmışlık hissiyle büyüyen Adjoa, “Müzik, mantıkla dolduramadığınız boşluklara sızmakta oldukça güçlü” sözleriyle kendi yöntemini keşfetti. Nana Adjoa; bugün şarkıcı, söz yazarı ve multi-enstrümantalist unvanına sahip bir sanatçı olarak karşımızda. Üstelik ilk albümü <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNzU4YjcxNjEyODFhMDAwNzAxMGJmMSZ1c2VyPTVlNzRlYzJjZTMwMTllNjBlOWMxYzQxYiZhdXRob3I9NWVkOGYwNmZhMGJmNDQxYzI1M2Q0MTA2JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9wZW4uc3BvdGlmeS5jb20lMjUyRmFsYnVtJTI1MkYxYTE0VkhtQlBVSTBrN2JaZ3p5WFljJTI1M0ZzaSUyNTNESjhJS3ZYN1FSbHlPRTRodWM3UDR3UQ=="">Big Dreaming Ants</a> da geçtiğimiz hafta yayımlandı. Benim çoktan Adjoa ile yolum kesişti. Sıra sizde.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-10-01T07:44:22.421Z.jpeg" alt="Nana Adjoa Fotoğraf: Latoya van der Meeren"><figcaption>Nana Adjoa Fotoğraf: Latoya van der Meeren</figcaption></figure>Bodrum katında denemeler: Sıklıkla 70’ler funk, soul ve reggae müziğin çaldığı bir evde büyüyen Nana Adjoa, klavye ve gitarla çeşitli denemeler yaptı. Daha sonra, şimdilerde asıl enstrümanı olan bas gitarda karar kıldı. Bir dönem annesinin de bas gitar çaldığını öğrenen Nana Adjoa, bu enstrümanla olan bağını kuvvetlendirdi. Evlerinin bodrum katında yer alan bateri seti ve gitar amfileriyle birlikte ilk grup denemelerini yapan Adjoa, müzikle bir ifade biçimi yaratmayı başardı. Karar verme zamanı geldiğinde ise tercihini Conservatorium van Amsterdam’dan yana yaparak yürüyeceği yolu seçmiş oldu. Caz bölümüne giren Nana Adjoa, okulda geçirdiği yıllarda farklı enstrümanlardaki hakimiyetini artırdı. Bu da kişisel üretimleri için önünü açtı.İlham kaynakları: Nana Adjoa’nın müzik kariyerine geçmeden önce ilham kaynaklarını öğrenmekte fayda var. Türleri harmanlaması, güçlü sesi ve hikâye anlatma yeteceğiyle Nina Simone, söz yazarlığı ve yenilikçi denemeleriyle Wilco, fısıltılı sesi, narin ve sakin müzik tarzıyla J.J. Cale; tutkusu, ruhu ve deneyselliğiyle Stevie Wonder ve janrlardan bağımsız eşsiz üretimleriyle Jeff Buckley, Nana Adjoa’nın yol göstericileri olarak değişmez bir yere sahip. Onun müziğiyle samimileştikçe ilham kaynaklarının izlerine denk gelmeniz fazlasıyla mümkün.Soyut bir yol: İsminizi taşıyan bir müzikal projede, enstrümantal ifadenizi tek başınıza oluştururken şarkı sözlerini içselleştirmek kaçınılmaz. Nitekim Nana Adjoa’nın “Şarkı yazmak benim için kendimi anlamanın, düşüncelerime ve hislerime yer açmanın soyut bir yoludur.” sözlerinde benzer yaklaşımı bulmak mümkün. Genellikle tek bir kelime ya da cümleyle başlayan serüven, duygular ve düşüncelerin peşinden koşar. Son ana kadar değişmeye devam eder ve nihayetinde yaşayacağı evi seçer. Nana Adjoa’nın sözlerine bu kadrajdan bakmakta fayda var.Ruhani lirizm: 2017 yılında bir süredir cebinde biriktirdiği şarkıları Down At The Root (Pt. 1) adını verdiği bir kısaçalarla paylaşma kararı aldığında Nana Adjoa’nın solo kariyerine başlama vakti gelmişti. Bir yıl sonra Down At The Root (Pt. 2) ve A Tale so Familiar kısaçalarlarıyla sahneye alışan Adjoa, radyoların ve uluslararası basının ilgisini çekmeye başladı. Kırılganlıklarını, korkularını ve güvensizliklerini müziğine taşıyan Adjoa, kısa sürede tüm bu hislerini onunla paylaşan dinleyicilerle buluştu. Geçtiğimiz hafta Bloomer Records etiketiyle yayımlanan ilk albümü Big Dreaming Ants, içe dönük duygusallığın, ruhani lirizmin, Afrika köklerinden gelen hipnotik gitar seslerinin ve alçakgönüllü davul dokunuşlarının buluştuğu deneysel bir yapım. Ben albümü kaykayla parkta dolaşan küçük Nana Adjoa’yı hayal ederek dinledim. Bu sefer onun oyun alanında buluştuk…

bateri ile ilgili hikayeler