• Orhan Atasoy hayatını kaybetti: Gazeteci Orhan Atasoy, 2 Ağustos 2025 tarihinde yaşamını yitirdi ve cenazesi 4 Ağustos 2025 tarihinde Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verilecek.<ul><li>Orhan Atasoy, 1939 yılında İstanbul’da doğmuş ve 1966 yılında gazetecilik kariyerine Yeni İstanbul Gazetesi’nde başlamıştır.</li><li>Atasoy, Türk Haberler Ajansı, Günaydın ve Hürriyet gazetelerinde çalışmış, ayrıca Kongre Gazetesi'ni yayınlamıştır.</li><li>Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Yönetim Kurulu, Atasoy’un vefatının ardından bir başsağlığı mesajı yayınlayarak ailesine ve basın topluluğuna sabır diledi.</li><li>Atasoy, sürekli basın kartı sahibi olup 2017 Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü'nü kazanmıştır.</li></ul>

Canlı Gündem

<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Asil Nadir'in ölümü: Bir süredir Lefkoşa'da hastanede tedavi gören Kıbrıslı iş insanı Asil Nadir, 83 yaşında hayatını kaybetti.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kimdir? İngiltere'nin en büyük şirketlerinden Polly Peck'le iş hayatına atılan Nadir, 1988'de Günaydın gazetesini, ardından Güneş, Tan ve Nokta'yı satın alarak Türkiye'de medyadaki en büyük isimlerden biri hâline geldi. 1990'da Polly Peck hisselerini usulsüzce yükseltmek ve zimmetine para geçirmek suçlamalarıyla İngiltere'de tutuklandı.</li></ul>

Aposto Gündem

1990’ların başına gittik. 91 ya da 92. Levent’in Yonca Evcimik’in Abone şarkısını dinleyip dans ettiği, Büyükada’dayken annesinden para alıp daha 5-6 yaşlarında Fedon’un Aşığınım kasetini aldığı zamanlar. O dönem vaktinin çoğu TV şarkısında müzikli ve ona göre keyifli şeyleri takip ederek geçirdi.&nbsp;Levent’in o yıllara dair hatırladıkları arasında Sezen Aksu’nun Hadi Bakalım’ın Anavatan Partisi’nde seçim şarkısı olarak kullanılması ve TV’de her karşısına çıktığında sesi sonuna kadar açıp dans etmek var. Onun deyimiyle "kendi oyun alanı" ve "çocuk eğlencesi."&nbsp;Hatırlamadıklarındaysa anneannesinin onu Büyükada’da götürdüğü Barış Manço konserinde o dönemin Günaydın gazetesinin foto muhabiri tarafından çekilen ve babası tarafından saklanan fotoğrafıyla annesinin Melih Kibar’dan piyano eğitimi alması teklifini ısrarla geri çevirmesi var.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637324611597.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Levent'le hikâyenin başladığı yerde, Salon'un arkasında<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Biraz daha büyüyüp 10’lu yaşlara geldiğinde radyodan dinlediklerini kasete kaydedebildiğini öğrenen Levent, ona mucizevi gelen bu teknolojiyle hayli vakit geçirdi. Radyo başında bekleyip sevdiği şarkıları kaydetti. Eşlik etmeye çalıştığı parçaların isimlerini not alıp kendi kasedini doldurttu. Hatta bir süre onları dinleyerek uyudu. Belli ki müzikle erişebildiği ve içinde olmaktan, zamandan koparak eğlenmekten keyif aladığı bir hayal dünyası vardı. O dünya hâlâ var — ara ara ziyaret ettiğine de şüphe yok. Daha da önemlisi oradan çıkıp gerçekliğe kavuşmuş olanlar da var. Şimdi, yavaş yavaş oraya doğru yolculuk etme zamanı.Boğaziçi Üniversitesi’sinde okurken etrafında Nilipek ve Emir Aksoy gibi yeni yeni müzikle uğraşmaya başlayan arkadaşları olan Levent, okulu bırakmaya karar verdiği dönemde video çekmeyi düşünmeye başladı. Bir başkasının zamanda yer açarak içine doldurduğu sihirli anları bugün kendisi de yapabilir miydi? Ödünç kamerayla yapılan ilk deneme, el yapımı düzenekte sabitlenemediği için çöpe gitti fakat öğretisi büyük oldu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637324377686.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Levent'le İstiklâl Caddesi'nden kaçış rotasında, Postacılar Sokağı'nda<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Emir Aksoy, Nilipek ve Umut Şimşekli’nin yer aldığı ikinci denemede Levent, bu sefer kamerayı eline aldı ve bir daha da bırakmadı. Asıl açılışını yağmurlu bir havada ani bir kararla sokaktan Salon İKSV’nin terasına taşınan Midlake performansıyla yapan Long Way From Home, beş yıl boyunca Wax Poetic, Nouvelle Vague, Hooverphonic, Ane Brun, Ólafur Arnalds, Wild Beasts gibi pek çok unutulmaz kayda ev sahipliği yaptı. Her biri geçmişe açılan sihirli bir kapı. Bir tuşa basman ya da adım atman yeterli.Bir kere gerçekleştirmiş olmak, yapabilme dürtüsünü de açığa çıkarmak demek. Levent için de durum benzer: “Tüm çekimler gerillaydı. Ben hiç mekân bakmadım daha öncesinde. O an yürürken, konuşurken şurası olsun deyip hep içimden geldiği gibi karar verdim. Bir kere onu yapıp güzel olduğunu da fark edince doğaçlamanın o mucizevi gücüne de inanıyorsun.” İstanbul’a gelen grupların prova sonrası yemek molasından yarım saat alan Levent, mecburiyetler ve sınırlar arasında hem projesini hem de hayalini yaşatmayı başardı.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637324490567.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Levent ve bir giysi dükkânının reyonundan ödünç aldığı manken<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Long Way From Home sonrası gelen Evden Uzakta, Pürtelaş 3+1, Kitapçı, ve ben yalnız’ın ortak noktalarından biri tek kamera çekilmesi ve o kameranın hep Levent’in elinde olması. Sebebini “Kamerayı sabit koyup iki üç farklı açıdan çekmeyi değil de müzisyenlerle birlikte bir performans sergilemeyi seviyorum. Müziğe göre salınmayı, o an gördüğüm ve duyduğum şeye doğru gitmeyi seviyorum,” sözleriyle anlamak mümkün. Bir diğeri ve en önemlisi Levent’in o günkü hâlini yansıtması. Pencere içinde pencere, zaman içinde zaman.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637324750770.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eski Babylon Lounge'un önü. Levent'in yıllar önce Long Way From Home serisi için Milow'u kayda aldığı yer<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ne zaman gelecek belirsizliğe düşse ve bugünden anlam çıkartamayacak olsam, rotamı hep geçmişe; var olana; yaşanmışlara çeviririm. Orada kendi evimi kurar, zamanı kapı dışarı ederim.&nbsp;Geçmişe merağını ve müziğe sevgisini birleştiren Levent’e çoğunlukla YouTube’un derinliklerinde, başkalarının “tanıdık” hikâyelerinde denk gelmek mümkün. Sebebi açık: “Çocukken gidip Fedon kaseti almanın, Yonca Evcimik dinlemenin, o masumluğun ve naif duyguların bazen müzikal açıdan bir anlamı olmayabiliyor. Bazen de hiç farketmediğin, müzikal olarak keşfetmediğin şeyleri görüyorsun. Geriye dönmek ve çocukken kenarda köşede kalmış şeyi bulmak hoşuma gidiyor.”Sık sık bugünden geçmişe taşınan ve geleceğe arşiv oluşturan Levent’in elbette bu buluşmaya özel bırakacağı müzikal izler de olacaktı. Önce “Benim dönemlerim oluyor. Her dönem bir iki şarkı keşfedip sadece onları dinliyorum,” notunu düştü. Ardından bu ara dinlediği Light House Family’den Loving Every Minute’ı ve Maxi Priest’ten Close To You’yu paylaştı. Bunların dışında Tayfun Karatekin’in İki Çift Lafı’nı, Mert Demir’i ve Umut Çetin’in çıkmakta olan dört şarkılık yeni kısaçalarını işaret etti.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637324892883.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sayısız anıya ev sahipliği yapan Babylon Sokağı, Şehbender Sokak<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Zaman tünelinin sonuna geldim. Trenle yanından geçip gittiğim her ev, her istasyon artık geride ve geçmişte kaldı. Geri dönmek her zaman bir seçenek. Umduğunu bulmakla tesadüflere sığınmak arasında bir yol bu.&nbsp;Bu sefer Levent vardı yanımda. Bir sonraki kim olur bilinmez.

Duende

Geçmişe olan merağını ve müziğe olan sevgisini birleştiren Levent’le zaman tünelinde sihirli bir yolculuk yaptık.

Mecburiyetler ve sınırlar arasında: Levent Sevi

Nohutun kavrulmasıyla elde edilen leblebinin Anadolu’daki serüveni yüzyıllar öncesine dayanır.&nbsp; <a fr-original-style="" href="https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3242" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Evliya Çelebi’den öğrendiğimize göre</a> ise leblebi 17. yüzyıl İstanbulu’nda yaygın şekilde üretiliyor ve tüketiliyordu. O tarihlerde İstanbul’da 100 leblebici dükkanının 400 çalışanı vardı.&nbsp;Beyaz leblebi olarak da bilinen sakız leblebisi, kabuğu soyulmamış bir leblebi türüdür. Dönemin en popüler atıştırmalığı olan leblebi, parkların girişlerinde ve <a fr-original-style="" href="https://core.ac.uk/download/pdf/38312214.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tiyatro antrelerinde</a> bolca satılırdı.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.hurriyet.com.tr/nasil-yaziyorlar-16487729" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aziz Nesin</a> kendisine sorulan “Yazmaya nasıl hazırlanırsınız?” sorusuna mizahi bir dille cevap verirken “Millî eserleri yine bu atmosfer içinde yazarım. Yalnız millî olması için, masamda buzlu rakıyla sakız leblebisi bulunmalıdır. Yazıyı yazarken zora geldikçe rakı içerek kafayı bulurum” ifadelerini kullanıyor. Kim bilir belki de bu sözler Atatürk’ün rakı-leblebi ikilisine olan sevgisine mizahi bir hiciv göndermesidir.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/2/1636451685022.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.55" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Atatürk’ün aşçısı Bolulu Kemal (Erten) Usta 10 Kasım 1969 tarihli Günaydın gazetesinde yayımlanan söyleşisinde (<a fr-original-style="" href="https://teyit.org/ozdilin-mustafa-kemal-kitabinda-yer-aldigi-iddia-edilen-kuru-fasulye-ve-leblebi-bolumleri" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">iç sayfa</a>) şöyle anlatıyor:&nbsp; “Atatürk içkilerde pek ayrım yapmazdı ama, onun masasında rakının çok ayrı yeri vardı. Çok meze istemez, rakı içerken birkaç leblebi ona yeterdi. Ara sıra, mutfağa geldiğinde bizim de avucumuza, cebinden leblebi çıkarır, koyardı. Nur içinde yatsın.”</blockquote>Belli ki sakız leblebisi kimi zaman rakının eşlikçisi, kimi zaman tiyatro ve sinemaların ‘patlamış mısırı’, kimi zaman da aşıkların omuzdaşı olmuş.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

İçki kültürüyle ilgili yazıları bu kanalın altında biriktireceğiz. Cahit Sıtkı Tarancı'nın da dediği gibi "Haydi Abbas, vakit tamam; Akşam diyordun işte oldu akşam."

Günaydın ile ilgili hikayeler