<img src="https://images.aposto.com/2025/7/2/1756204711181.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.56" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Infinite Jest Türkçeye çevrildi: Okuması en güç kitaplarından biri olarak bilinen David Foster Wallace’ın kült eseri Infinite Jest'in dört buçuk yıl süren Türkçeye çevrilme macerası sona erdi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar: Çevirmen Can Kantarcı, çeviri sürecinin bittiğini sosyal medya hesabından şöyle duyurdu:</li></ul><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"1079 out of 1079 pages finished. 100% done. 945 ms word pages. 481505 words. January 2, 2021 – August 23, 2025 Kızıltoprak, Tophane, Switzerland, Moda, Sıraselviler, Çaycuma, Bodrum, various ferry lines, Dalyan, France, Kaş, Gümüşsuyu, various airports, and finally, Feneryolu."</blockquote>

Aposto Gündem

<img src="https://images.aposto.com/2025/7/1/1756137093472.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.56" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; 'Infinite Jest' Türkçe'ye çevrildi: Okuması en güç kitaplarından biri olarak bilinen David Foster Wallace’ın kült eseri Infinite Jest'in dört buçuk yıl süren Türkçe'ye çevrilme macerası sona erdi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar: Çevirmen Can Kantarcı, çeviri sürecinin bittiğini sosyal medya hesabından şöyle duyurdu:</li></ul><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"1079 out of 1079 pages finished. 100% done. 945 ms word pages. 481505 words. January 2, 2021 – August 23, 2025 Kızıltoprak, Tophane, Switzerland, Moda, Sıraselviler, Çaycuma, Bodrum, various ferry lines, Dalyan, France, Kaş, Gümüşsuyu, various airports, and finally, Feneryolu"</blockquote>

Duende

You know Bejan. <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/lets-toast-to-september-meet-in-the-dance-floor" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">We met her</a> last week as the Istanbulite. And we asked about her favorite spots in Sultanahmet, Pera, Gümüşsuyu, and Çukurcuma to stop by during <a fr-original-style="" href="https://bienal.iksv.org/en/17th-istanbul-biennial/venues" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">the biennial</a>.&nbsp;"My Istanbul is limited to the European side. I just love looking at the Anatolian side. The lights, the movement, and the groves that change color in every season are of unique value because they make those of us on this side not feel alone. They bring a sweet balance and harmony. In almost 30 years of my life in Istanbul, I can say that I have maybe crossed over to the Anatolian side twice a year at most!" she said. So we should find our own route in Kadıköy. But for now, we follow her walk around the European side -in Turkish we say Avrupa Yakası-&nbsp;and listen to her stories.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sultanahmet</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking the street where the archeology museum is, sitting in the garden of the museum, finding myself in that garden through many poems written there,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Stopping by the Hagia Irene,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking barefoot on the rocks off Saraybunu,&nbsp;</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/8/6/1662796128318.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pera's flowered windows<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Pera</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Leaving home, walking through the back streets, through the passages, and coming to Galata,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Visiting the Meşher,&nbsp;Istanbul Modern, Pera Museum, Salt galleries, new exhibitions,&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Taking a tea or coffee break, sometimes at Soho House, sometimes at Pera Palas,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Taking a deep breath in the courtyard of the Galata Mevlevihanesi,&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sitting in the garden of Sessizler Evi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Going down the Komando&nbsp;Stairs and turning down Bankalar Street towards Karaköy,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking along the Golden Horn, seeing dolphins if it's my lucky day,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Setting the sun by looking at Mimar Sinan's magnificent Süleymaniye from the shore,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">I used to go on city trips with my dear Deniz Bilgin in the old days. Since then, I've always loved the idea of renting a boat and crossing the Golden Horn,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">In the late nineties, it was a pleasure to drink coffee at Dar-ül Ziyafe, adjacent to the Süleymaniye mosque, and to see the magnificent tiles and deep red pencil works of the Rüstem Paşa mosque from the streets that curved downward from the streets where the 'bachelor houses' were located,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">In the fabric shop of Murat, a scribe from Sivas in the Grand Bazaar, browsing the shelves with the most beautiful fabrics of Anatolia, admiring silks and weavings.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gümüşsuyu</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">There used to be Topaz Restaurant&nbsp;in my old neighborhood for which my love never ended, going there with my Meral (Okay) before it closed,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking up the stairs of Hacı İzzet Paşa slope to GalataPort,&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Looking at the Sarayburnu, Hagia Sophia, Topkapı skyline and having a tea break at Vakko cafe&nbsp;or Grandma's,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">I had the rare pleasure of spending a pleasant evening with İnci Eviner at a table set under the magnolia tree in the garden of the Karaköy Lokantası, which has now moved to its new location thanks to the wonderful insistence of dear Oral.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çukurcuma</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking down Faik Paşa Street,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walking around antique shops,&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Stopping by small galleries if there are some,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Passing by the abandoned Spanish church tucked in the corner of a narrow street leading up to Istiklal from the Tomtom neighborhood where the Italian embassy is located, feeling the old Levantine Istanbul buildings I love.</li></ul>

Aposto Istanbul

Follow her during the biennial.  

Walking tour in "Avrupa Yakası" with Bejan Matur

Last Thursday we met Bejan around her district, Gümüşsuyu. She is a poet who leaves marks on her readers’ minds with her every single word. And now she is waiting for us with her 12 poems at 17th Istanbul Biennial.<h2 dir="ltr" fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">ID</h2><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">A place I visited recently:&nbsp;Montenegro</li><li fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">Something I discovered recently:&nbsp;The book of Istanbul Pervititch Maps (İstanbul Pervititch Haritaları) it is a wonderfully obsessive study that talks about Istanbul neighborhood by neighborhood, street by street!</li><li fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">I live in: Gümüşsuyu</li><li fr-original-style="text-align: left;" style="text-align: left; box-sizing: border-box;">In my heart, I feel like I am from: Anatolia, Mesopotamia</li></ul><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">SHOOT THE BREEZE</h2>The 17th Istanbul Biennial includes 12 of your poems as part of the "Poetry Channel" program. What does Istanbul mean to you as a poet?I have an intermittent/passionate relationship with Istanbul. I have tried many times to leave, to live in another city. London, New York, Athens, Crete, Florence, Aleppo before the war... I come back to Istanbul every time. There is a mysterious bond between us that I cannot and do not want to solve. I am not writing the poetry of Istanbul. Its effect on me has more to do with the historical, mystical depth, and openness I feel here than with the poetry I write. Istanbul has a depth that soothes my soul and I think I return here every time I succumb to this allure.Istanbul is also a city that feels very contradictory. On the one hand, I feel like a foreigner here. But I am also very much myself.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/8/6/1662198470741.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bejan posing around her districtPhoto: Deniz Sabuncu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">One of the focal points of this year's Biennial is the "process" in production and creation of a "compost" structure. How does poetry stand against other disciplines in the biennial and how does it integrate into this common space?The invitation made by Amar Kanwar, one of the curators of the Biennial, with the idea of "letting poets tell us about the issues of the times" was very important. The idea of giving poetry such a space in the most experimental field of contemporary art such as the Biennial offers an interesting experience in terms of the targeted interaction. Including words/poetry written in the language of this geography in the Biennial, space is not only a brave decision but also a reminder of what contemporary art actually is. We will all experience it and see how it goes.What I find important here is to be open to interaction and for the poet to stand on an idea that will make room for this interaction. Because when you see poetry in a completely abstract, glorified place, you destroy this opportunity for interaction. In other words, this invitation can be an opportunity for the poet who speaks the language of truth, but it can also be a trap for the poet who sees themselves on the level of God!Can you share with us the process of your poems in the Biennial?Saying yes to the Biennial's invitation both excited and worried me. I have never written any of my poems because someone asked me to, and I wasn't about to start being commissioned now. But there was a big space offered to all poets and the connotations of that space, and I have to admit that I learned a lot about myself and my view of poetry from this process and work. &nbsp;I must say that at the beginning I found it difficult to move forward. That's why I wrote a small poem of 3 lines that I wanted to present with a video. It's called 'forbidden language.'In the video, in a remote village, in the middle of the desolation, we gather with the little girls who live there and we try to create a timbre, an echo by hitting the rock on which we sit with a stone in our hands. I don't know yet how it will be presented at the biennial, but I think this short poem and video is my most meaningful contribution to the spirit of the biennial.The other eleven poems are dedicated to the issue of migration, femicides, and Osman Kavala, to my friend Bei Dao, the dissident poet of China, to my friend Deniz Bilgin, a fairy in eternity, whose painting 'madonna and child was in the exhibition of women painters at the Meşher. I even have a poem about Perseverance's journey on Mars!&nbsp;

Meet Bejan, a poet, an artist and an Istanbulite who feel like she is from Mesopotamia. 

Bejan Matur

<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1661937435226.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Illustration: Cenk Güngör<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hold On, where you can order breakfast all day long and have your first coffee of the &nbsp;morning,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Juliette's, where you make friends if you're on your own and share happiness if you go with friends,&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Your nights ending at the pilaf shop at the head of Bilezikçi Street,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The office is Kava's space for chatting, meeting, getting acquainted,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Moksha, where you will go with your laptop on days when you need to concentrate and work; next to Istanbul Antik,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Encountering the African community who go to mass on Saturdays in their colorful clothes,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arter is one of the only places worth having a membership card; sitting in its café, being inspired,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Our new transfer from Gümüşsuyu, Ek Biç Ye İç, whoproduce their own greens in the center of Kurtuluş,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">For a chat, at Müşterek, while the appetizers are being prepared,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">"There is nothing you can't find in Kurtuluş," perfectly captures the feeling of Tuana Şarküteri,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Zucca Pizza's the ideal date place,</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Stop by Göreme Muhallebicisi and chat with the shopkeepers</li></ul>

Soli

Geçtiğimiz ay İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin bazı mezar taşlarıyla çevresini yenilemek için konkur açtığını duyanlar <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTJjZDZjNzc4YzdlMDAwODQ3YTljNyZ1c2VyPTVlNWJlYTE3MDhlZGE3NzU0MjFhZmY4YyZhdXRob3I9NWVjMGRmOWYwMTU3NTkxNmExYzdlMDMzJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmtvbmt1ci5pc3RhbmJ1bCUyNTJGbWV6YXIlMjUyRmluZGV4Lmh0bWw="">olmuştur</a>. Pazar günü size ulaşan bir bültende böyle bir haberi okumayı tercih etmeyebilirsiniz fakat gözden kaçıranlar için mezarlıkların bir şehirde yarattığı veya yaratabileceği ölçüyü hatırlatmak isterim. Çünkü mezarlık, belleğimize ölümlü olduğumuzu hatırlatan ve bu sebeple bizleri rahatsız eden bir mekân olarak işlenmişse de artık aramızda olmayanları hatırlamak ve yüceltmek için bir istirahat noktası olarak konumlandırılabilir. Elbette mevtalar, ritüeller, küller, sabunlu sular, apartman önüne konan ayakkabılar var bu esnada… Kimi zaman surların içinde kalan mezarlıklar, ölümün hayatın ne kadar merkezinde olduğunu simgelese de şehirden uzaktakilerle de birilerini unutturuyor.&nbsp;• Neden önemli? Yarışmayla İstanbul’da hayatını kaybetmiş ve ülkenin toplumsal hafızasında yer etmiş kişilerin mezar taşlarının düzenlenmesi planlanıyor. Bu bir saygı göstergesi olarak mezar kelimesinin anlamında yer alan “ziyareti” de kapsıyor. Listede Adile Naşit, Kur’an tefsiri bulunan din âlimi Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır, Orhan Kemal, Neyzen Tevfik, Naim Süleymanoğlu ve Lefter Küçükandonyadis gibi isimler bulunuyor.• Şehir için neyi ifade ediyor? 19. yüzyıldan itibaren, nüfusun artmasıyla Gümüşsuyu, Kasımpaşa ve Taksim gibi eskiden beri merkez olan alanlardaki mezarlar taşınmış. Günümüzde ise 550’nin üstündeki tanımlı mezarlıklarıyla şehrin belli bir kısmı buna tahsis edilmiş durumda. 19. yüzyılın sonlarında yeşil alanların devamlılığını hedefleyen yeni kamusal alan tasarımları, mezarlıkların da yeşil alana dahil edilmesiyle daha da gittikçe <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTJjZDZjNzc4YzdlMDAwODQ3YTljNyZ1c2VyPTVlNWJlYTE3MDhlZGE3NzU0MjFhZmY4YyZhdXRob3I9NWVjMGRmOWYwMTU3NTkxNmExYzdlMDMzJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnBvbGVuLml0dS5lZHUudHIlMjUyRnhtbHVpJTI1MkZiaXRzdHJlYW0lMjUyRmhhbmRsZSUyNTJGMTE1MjclMjUyRjM2ODQlMjUyRjc0ODQucGRmJTI1M0ZzZXF1ZW5jZSUyNTNEMSUyNTI2YW1wJTI1M0Jpc0FsbG93ZWQlMjUzRHk="">genişledi</a>. Yalnız oran olarak baktığımızda ise şehrin %1’e bile denk gelmediği görülüyor. Mezarlıkların yeşil alan sayılmasındaki bir başka önemli noktası ise 3998 numaralı Kanun’un ikinci maddesinde <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTJjZDZjNzc4YzdlMDAwODQ3YTljNyZ1c2VyPTVlNWJlYTE3MDhlZGE3NzU0MjFhZmY4YyZhdXRob3I9NWVjMGRmOWYwMTU3NTkxNmExYzdlMDMzJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5tZXZ6dWF0Lmdvdi50ciUyNTJGTWV2enVhdE1ldGluJTI1MkYxLjUuMzk5OC5wZGY="">yazıyor</a>: “Mezarlıklar ve şehitlikler ile mezarlar bozulamaz, tahrip edilemez ve kirletilemez. Bu yerler imar mevzuatı ile veya başka herhangi bir şekilde park, bahçe, meydan, otopark, çocuk parkı, yeşil alan gibi sahalar olarak ayrılamaz ve asli gayesi dışında hiçbir amaç için kullanılamaz. Yol geçme zorunluluğu bulunduğu Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından kabul edilen mezarlıklar veya bölümleri bu hükmün dışındadır.” Yani, mevcut oranın azalması söz konusu değil, hatta şimdiye kadar mekânsallaşanların yanına da başkalarının da geleceğini haber ediyor. En azından, gerekli olduğunda yeni alanların bu tanıma katılacağını. Dolayısıyla konkurun sonucundaki tasarım peyzaja dokunarak kamusal alan tasarımında bir iddia yaratabilir, hatta toplumsal bellekte bir iz bırakabilir.• Mezar kültürü: Mezar kültüründe Anadolu'daki yerleşik hayatın büyük bir anlam ve önemi var. Farklı dinlerin beraberinde gelişen farklı ritüeller, ebedi istirahat noktasının belirtilmesi için kabarık toprak yığınları ve mezar taşlarıyla baskınlaşıyor. Ölme korkusu ve ölümlü olmanın yarattığı rahatsızlık hissi ise merkezdeki mezar alanlarını mümkün olduğunca uzağa taşıttırıyor. Bunun bir anıtlar topluluğu olarak ziyaretçilerinde saygı uyandırması gerektiği ise çağdaş mezar kültürünün temelini oluşturuyor.&nbsp; • Bir okuma önerisi: Sanat kuramcısı Zeynep Sayın’ın Ölüm Terbiyesi <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTJjZDZjNzc4YzdlMDAwODQ3YTljNyZ1c2VyPTVlNWJlYTE3MDhlZGE3NzU0MjFhZmY4YyZhdXRob3I9NWVjMGRmOWYwMTU3NTkxNmExYzdlMDMzJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5tZXRpc2tpdGFwLmNvbSUyNTJGY2F0YWxvZyUyNTJGYm9vayUyNTJGMzY0MjY="">kitabı</a>, ölümün tarihte nasıl tanımlandığını toplumsal hisler üzerinden anlatan bir kitap. Yazarın annesinin ölümüyle başlayan satırları, toplumsal tepkilerden beslense de bireysel değişimi destekliyor.

Aposto İstanbul

Geçtiğimiz ay İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin bazı mezar taşlarıyla çevresini yenilemek için konkur açtığını duyanlar olmuştur. Biz de bu hafta bunun toplumsal açıdan nasıl bir etkisi olabileceğine bakıyoruz. 

Tasarlanması planlanmayan bir alan: Mezarlıklar

Bastığımız her yerin betonla kaplandığı bir zamanda, tarımın şehir yaşamındaki yerini bir bağlama oturtmak zor. Marketten satın aldığımız sebzenin ne kadar zamanda, hangi koşullarda yetiştiğini düşünmeyince, bastığımız betonun altında bir toprak katmanının varlığını da unutuyoruz. Ama İstanbul sadece Suriçi’yken bile kalabalık bir şehir. O hâlde gıda ürünleri lojistiği henüz bu kadar gelişmemişken İstanbul’un karnı nasıl doyuyordu? Şehirde tarım gerçekten mümkün olabilir mi?Mesela Çengelköy’ün badem salatalığı meşhur, Yedikule’ninse marulu. Yedikule Bostanları’nın Theodosius Surları’yla yaşıt olduğunu biliyoruz. Üstelik tek bostan Yedikule de değil, eski haritalarda karşımıza İstanbul’u uçtan uca saran bahçe ve bostanlar çıkıyor. Bu bana belki de “kent bostanları” son zamanlarda gelişen iklim bilincinin bir sonucu değil de yüzyıllardır çok temel bir ihtiyaçtan doğan, verimli ve sürdürülebilir bir çözümdür diye düşündürüyor. Kadir Has Üniversitesi Mimarlık Bölümü Öğretim Üyesi Aslıhan Demirtaş: “İstanbul’un 1600 yıllık biricik bir kentsel tarım geleneği var.” diyor.&nbsp;Şu an yerinde Yenikapı Metro İstasyonu'nun olduğu alan, geçmişte Langa Bostanları olarak anılıyormuş. 1883 tarihli bir harita bize İstanbul’da tam 102 bostanın varlığını gösteriyor. Bazı semtler, orada yetiştirilen ürünlerle ünleniyor bile. Bakırköy’ün üzümü, Göksu’nun patlıcanı, Anadolukavağı’nın Kavak inciri, Gümüşsuyu’nun baklası, Bayrampaşa’nın enginarı, Arnavutköy’ün çileği, Mecidiyeköy'ün dutu, Beykoz'un cevizi, Alibeyköy'ün mısırı… Bu hafta Not Defteri, bugün hâlâ İstanbul’un neresinde bu gelenek sürüyor, bunu anlatıyor.&nbsp;• Yedikule Bostanları: İstanbul’un en meşhur bostanı Yedikule. Tarihi ve kadim pratikleriyle bir kültürel miras sayılan alan, yüzyıllardır İstanbul’u doyuruyor. Ağırlıklı olarak yeşil yapraklı sebzelerin yetiştiği bostan aynı zamanda bir mücadele alanı da. Direnişlere rağmen ansızın dökülen molozlara maruz kaldı; verimli toprağı şantiye, otopark ya da piknik alanı olarak dönüşme tehlikeleri atlattı. Bir yandan da şehirde ekolojik yaşamın, yerel gıdaya erişim mücadelesinin sembolü oldu.• Roma Bostanı: Cihangir’in ortasında bir bostan. Zamanının Roma Bahçesi, önce çöplerle dolan, sonrasında çeşitli aktörlerin farklı projelerle imara açmaya çalıştığı, yaşayan ve direnen bir alan. Boğaz’ı gören saray manzaralı bu toprak, aslında semtin bugüne kalan yegâne yeşil alanı. Bir avuç gönüllünün permakültür uygulamalarına uygun şekilde ekmeye çalıştığı, atalık tohumlarla büyüttüğü bostanda hem çeşitli sebzeler hem de meyve ağaçları yetişiyor.• Kuzguncuk Bostanı: 30 yılı aşkın süredir diğer bostanlar gibi yapılaşma tehdidiyle karşı karşıya kalan bostan, uzun süre boyunca mahallelinin çabalarıyla hayatta kalmış. İlia’nın Bostanı olarak da anılan bu toprak; bir bostandan daha fazlası; Kuzguncuk sakinlerinin vakit geçirdiği, önemli günleri kutladığı, paylaştığı bir kamusal alan.&nbsp;• Tarlataban: “Şehirde tarım mümkün mü?” sorusunu bir de üniversite için sorduran, Boğaziçi Üniversitesi öğrencilerinin, mezunlarının, eğitmenlerinin ve her ne kadar kampüse odaklansa da dışarıdan gönüllülerin kolektif emeğiyle işlenen bir kent bostanı. Rumelihisarüstü’nden Bebek’e kıvrıla kıvrıla inerken yol üzerinde rastladığınız bu alanda adil, doğaya ve doğanın bize verdiklerine saygılı bir üretim biçimiyle erişilebilir ürünler yetiştiriliyor. Farklı bölgelerden toplayarak oluşturdukları tohum kütüphanesiyle atalık tohumlara dikkat çekiyor, tarla gönüllülerinin tüketebileceğinden fazla ürünleriyse BUKOOP’ta satışa sunuyorlar.&nbsp;Not: Bostanları bir de sakinlerinden dinlemek için 66 Kolektif üyelerinin başlattığı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmZTc0ODdmNmY1ZDQ2MDAwOTliZGU4MCZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWYxYjQ5ZTdmY2E4ZGUwMDA5NjcwNDVmJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5mYWNlYm9vay5jb20lMjUyRmJvc3Rhbmhpa2F5ZWxlcmklMjUyRg=="">“Bostan Hikâyeleri”</a> videolarına buradan ulaşabilirsiniz.&nbsp;

Gümüşsuyu ile ilgili hikayeler