<img src="https://images.aposto.com/2023/8/6/1696086743514.png" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.89" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">✳️&nbsp;Bir sergi:&nbsp;E S Kibele Yarman’ın "varolanı dönüştürmek, onu diğer varolanlarla yeniden ifade etmek" ihtiyacından ortaya çıkan, Venüs Saat Yönünde Döner adlı kişisel sergisi, 20 Şubat ve 23 Mart tarihleri arasında Vision Art Platform’da.

Aposto Gündem

Albüm: Sigur Rós, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0PhjFcIDPt9cBRfYSJou3v?si=vEfe0gY6STWLLyUlPKkqeg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ÁTTA</a>Süre:&nbsp;56 dakikaPlak şirketi: BMG RecordsYayın tarihi:&nbsp;16 Haziran 2023Geçtiğimiz çeyrek yüzyılın rock 'n' roll konvensiyonelliğini arkasında bırakan görkemli ve atmosferik janr post-rock'ın öncü gruplarından Sigur Rós, hukuki mücadelelerle geçen yakın geçmişlerinde gitar, bas ve davulların kreşendolu progresifliğini bırakmıştı. Bunun yerine grup, 2013'ün Kveikur'unu takiben ambient, drone,&nbsp;sound collage gibi daha tefekkürlü ve minimalist kompozisyonlara yönelmişti. Öncesinde yalnızca Blóðberg teklisini paylaşarak sürpriz bir biçimde yayımladıkları yeni albümleri ÁTTA&nbsp;ise, Sigur Rós'un müzikal tuvalini engin orkestral ses manzaralarıyla genişlettiği bir keşif yolculuğu.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/5/1687514426887.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sigur Rós, ÁTTAJónsi'nin belirttiği üzere birincil ilhamı iklim krizi, çevresel felaketler ve dünyanın ensesinde hissettiği yaşamın yok oluş tehditi olan albüm, grubun bu tematik kurgusuna ilk bakışta yakıştırılabilecek dark ambient,&nbsp;drone&nbsp;ya da&nbsp;noise&nbsp;gibi&nbsp;janrların uzağında kalan ferah, geniş ve pastoral bir atmosferikliğe sahip. Son birkaç yıldır rafa kaldırdıkları rock müziğinin klasik enstrümantasyonunu burada da neredeyse hiç pratiğe dökmeyen Sigur Rós, ambient müziğinin hipnotik ve hülyalı akışkanlığının çerçevesini oluşturduğu ÁTTA'yı yaylıların öncülük ettiği debdebeli orkestral aranjmanlarla doldurdu. London Contemporary Orchestra'nın 41 kişilik kadrosunun eşlikçiliğinde hayata geçirilen albüm, Jónsi'nin nevişahsına münhasır yankılı vokalleri ve elektroniklerin mütevazı kullanımıyla klasik müziğin modern bir versiyonu.

Duende Haftanın Albümleri

ÁTTA, Sigur Rós'un müzikal tuvalini engin orkestral ses manzaralarıyla genişlettiği bir keşif yolculuğu.

Sigur Rós, ÁTTA

Danimarka’nın çok yönlü dehası Trentemøller; kataloğuna eklediği sayısız derleme, remix ve albümün ardından aramıza giren 8 yıllık özlemi gidermek üzere İstanbul’a geliyor.&nbsp;Independent’a verdiği röportajda&nbsp;“Melankolik hisler ayrı bir güzellik barındırıyor” sözlerini dile getiren Trentemøller; 90’ların sonunda indie/rock projelerinde yer almasının ardından electro, trip-hop, dub techno ve post-rock elementleriyle güzel olanın peşine düştüğü çıkış albümü The Last Resort ile dinleyicisini 2006’da selamladı. Gözünü canlı performanslara diken multi-enstümantalist prodüktör, 2007’de ilk canlı grubunu kurarak o günden bu yana İskandinav karanlığını ve cool’luğunu en derin duyguların hissedilmesine müsaade ettiği dünyanın farklı noktalarındaki konserlere taşıyor.&nbsp;Stüdyo albümleri Into The Great Wide Yonder&nbsp;(2010), Lost (2013), Fixion (2016), Obverse (2019); ve The Trentemøller Chronicles (2007), Reworked/Remixed&nbsp;(2011) Harbour Boat Trips (2009), Late Night Tales (2011), Lost Reworks (2014), Early Worx (2014) ve Harbour Boat Trips 02 (2018) derlemelerini dertsiz başa hülyalı belalar açmak için piyasaya süren Trentemøller, bunların yanı sıra Tricky, Modeselektor, The Dø, Franz Ferdinand, UNKLE, Depeche Mode, Slowdive, jennylee ve Marie Fisker gibi heyecan verici isimlerle remiksler ve ortaklıklar gerçekleştirdi.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/4/1682001599890.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">TrentemøllerMüzisyen; indie, shoegaze, noise rock, dark new wave, post-punk, electro-pop şeklinde sıralanabilse bile hayata geçirdiği her işle bambaşka bir elektronik güzelleme ortaya koyarak janrlar ötesi bir dünya yaratmaya devam ediyor. Dans pistinden ara ara uzaklaşan ama dijitalin yanında analog tınıların tüyleri diken diken alacakaranlığından kendini asla koparmayan sanatçı; Glastonbury, Melt, Pukkelpop, Lowlands, Roskilde gibi dünyanın önemli sahnelerine konuk oldu. Şimdi kasvetli ve içe dönük ruh hâlinin hakimiyetiyle dream pop, noise rock ve elektronik pop manzarası çizdiği son albümü Memoria (2022) kapsamında Dünya’yı turlamaya hazırlanıyor.&nbsp;En son 2015 yılında Indigo’da sahne alan Trentemøller ile 13 Ekim Cuma günü yeniden İstanbul’da buluşmak ve Babylon’da müzikal bir tatmin yaşamak için biletler <a fr-original-style="" href="https://mobilet.com/tr/event/19332/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a>.&nbsp;<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=sHXWeSy4VgQ" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/3/2023-04-20T14:36:39.248Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Aposto İstanbul

Her şeyi bıraktık ve Trentemøller’in Babylon ziyareti için ekimi beklemeye başladık. Biletler satışta.

📍Trentemøller Memoria turuna İstanbul’u ekledi

Henüz yirmilerini yaşayan altı yetenekli ve çok yönlü arkadaştan oluşan Black Country, New Road, 2020’lerin en sıra dışı gruplarından olacağını iki senede çıkardığı birbirinden harika iki albümle gösterdi.İlk albümleri For the First Time’la hızlı bir çıkış yakalayan grup, bir sene gibi kısa bir sürede ikinci albümlerini dinleyicileriyle buluşturdu. Ants From Up There, Black Country, New Road’un soluk kesici müzikal vizyonunu gösteren yılın en çarpıcı işlerinden biri.&nbsp;Grubun kurucu kadrosunda yer alan lead vokalist/gitarist Isaac Wood’un ayrılışının böylesine bir albümden birkaç gün önceye denk gelişi kuşkusuz hayranlarda hayal kırıklığına neden oldu. Öte taraftan, grubun Isaac’siz yola devam kararını tamamen yeni materyallerden oluşacak konserler ve potansiyel albümlerle duyurması cesurca ve takdire şayandı. Bu aynı zamanda grubun yaratıcı bir topluluk olarak kolektif üretiminin gücünü gösteren bir hamle olarak da ele alınabilir.Türkiye’de ilk kez 21 Ağustos Pazar günü İKSV’nin 50’nci yılına özel olarak düzenlenen Nick Cave &amp; the Bad Seeds konserinin açılışında izleyeceğimiz Black Country, New Road’dan Charlie Wayne’e aklımdaki soruları hayranlık perspektifinin dışında kalarak yöneltmeye çalıştım. Karşılığında da tıpkı müziklerinde olduğu gibi içten cevaplar aldım.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1660730246582.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.70" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Country, New Road, Fotoğraf: Holly Whitaker<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Şayet sizi tanımlayacak bir müzik türü varsa; ona post-punk mı, deneysel mi, yoksa art ya da post-rock mı demeliyim bilemiyorum. Zira müziğinize tamamen özdeş bir tür yok. Müzikal anlamda sahip olduğunuz eşsizliğinizin dinleyici üzerinde görece kısa bir sürede elde ettiğiniz etkiyi açıklayabileceğini düşünüyor musun?Başlı başına eşsiz bir müzik yapıyor muyuz bilmiyorum. Bence biz müzik tüketicileri olarak kendi jenerasyonumuzun deneyimleriyle şekillenmiş bir müzik grubuyuz yalnızca. Çevrimiçi dinleme deneyimiyle büyüdüğümüz için her tür müzik kulağımıza çalındı. Onları tüketme konusunda da “hesaplı” davranmak durumunda kalmadık. Bunca müzikle haşır neşir olunca da janrlar bir karışım içinde akışkan bir hâle geliyor. Bundan dolayı, (müziğimizi yazarken) en başından beri çok da kalın gözükmeyen (janr) sınırları arasında geçişler yapabilmemiz daha kolay oldu sanırım.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1660745831187.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.57" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Simon Monk tarafından tasarlanan tekli ve albüm kapak tasarımları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yalnızca müziğinizde değil, aynı zamanda sağladığınız sanatsal deneyimde de çok fazla özgünlük var. Buna Simon Monk tarafından tasarlanan teklilerinizin ve albümünüzün kapak tasarımları, bir müzik grubu olarak sosyal medyadaki görsel kimliğiniz ve daha birçok şey dâhil. Bu sanatsal dönüşüm hakkında ne söylemek istersin? Isaac Woods’un gruptan yakın zamandaki ayrılığını da göz önünde bulundurduğumuzda bu dönüşüm BC, NR için yeni bir dönemin başlangıcını temsil ediyor mu?Görsel kimlik bizim için her zaman çok önemli oldu. Özellikle de grup hiçbir zaman üyelerinin kişilikleri etrafında merkezlenmediği için. Görsel kimliğimiz yarattığımız müzikle iç içe oldu daima, nihayetinde onu yüceltmeyi hedefledi. Simon’un sanatı ve sanatıyla birlikte kullandığımız çocukluk çizimleriyle müziğimizde keşfetmeye çalıştığımız sıcaklığı, nostaljiyi ve kırılganlığı yakalamak istedik. Üçüncü albümümüz için de böyle olacak ama öncelikle albümü yazmamız gerekecek. An itibariyle muhteşem dostumuz Ros Murray’le çalışıyoruz. Eminim ki sıradaki işimiz ne olursa olsun şu ya da bu şekilde o da bu sürece dâhil olacak.Türkiye’de ilk defa konser vereceksiniz. Burada hiç de azımsanmayacak sadık bir dinleyici kitleniz var. O klasik ve klişe soruyu sormayacağım. Müziğinizde anlattığınız hikâyelere böylesi içten karşılıklar almak müzisyenler olarak size nasıl etki ediyor?Doğrusunu söylemek gerekirse Türkiye'de bir hayran kitlemizin olması bana inanılması güç geliyor. Bu harika bir his ve her birimiz bunun hazırdan gelmediğini biliyoruz. Nick Cave konserine davet edildiğimiz için de hafiften afallamış durumdayız. Hepimiz o geceyi iple çekiyoruz. Coşkulu bir kalabalığın karşısına çıkmak sıra dışı farklar yaratan, bir konseri yüceltebileceği gibi mahvedebilecek de bir şey. Bence hepimiz buranın kültürünü içimize çekerek mümkün olan en uzun vakti geçireceğimiz için çok heyecanlıyız!<img src="https://images.aposto.com/2022/7/3/1660730712810.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.17" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Country, New Road, Fotoğraf: Alex Ingram<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Son olarak, sizi karşımızda Black Country, New Road olarak görmemizi sağlayan, etkilendiğin albümlerden, filmlerden ya da kitaplardan birkaç tanesini paylaşır mısın?Grubun en müthiş taraflarından biri de hepimizin hafifçe farklı şeylerden etkilenmiş olması. Kesişim alanımız çok geniş ama son hâliyle müziğimizi daha çok şekillendiren şey ortak paydalarımızdan ziyade ayrıştıklarımız. Ayrıştıklarımız bir çekişme üzerine kurulu değil, yalnızca onlar sayesinde içinden seçim yapabileceğimiz çok daha büyük bir yaratıcı havuz elde edebiliyoruz. Şahsen, albüm yazım ve kayıt aşamasındayken bolca Sufjan Stevens, Olivia Rodrigo, Joyce Manor ve Wolf Parade dinlediğimi hatırlıyorum. Grupça da sıkça Arcade Fire, Big Thief, Arthur Russell ve Kanye West dinliyorduk. Kayıt stüdyosunda Luca’yı izlemiş ve filme bayılmıştık. Yine stüdyoda birkaç da kitap okumuştum. Bunlar James Baldwin’den çok sevdiğim Giovanni’nin Odası ve Haruku Murakami’den de kesinlikle nefret ettiğim İmkânsızın Şarkısı&nbsp;kitaplarıydı. Tekrar teşekkürler. Konserde görüşmek üzere!

Duende

Black Country, New Road, farklılıkların buluşmasından büyüyen ve türler arasında mekik dokuyan benzersiz müzikleriyle İstanbul'da! 

Kolektif yaratıcılığın parlak üyeleri: Black Country, New Road

Sonda söyleyeceğimizi başta söyleyip erken bir uyarı yapmak belki de yerinde olur. Bu biraz geç kalmış bir tanışma olabilir. Nitekim 2008’den itibaren beraber müzik yapan Belçikalı ekip cephesinden 2017 yılından beri yeni bir haber gelmiş değil. Ancak elde kalan 2 albüm ve birkaç EP, dream-pop ve post-rock sevdalılarına umulmadık hazineler vaadediyor.Belçika’da katıldıkları bir müzik yarışmasıyla adını duyuran Amatorski, kazandıkları bu ivmeyle beraber hızlı bir üretim sürecine giriyor. İlk olarak <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/2iE6BjDzzTOFDEvxMd82lZ?si=_SaVU89wQaS_rV3ArgxBdA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Come Home</a> gibi hala en bilindik şarkılarından olan bir single’la açılış yapan grup, hikayenin devamını 2013 tarihli <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/2Tu2FERXv40JIyeG6HD7Hw?si=9f2Y7hQDR-WQSPykJ93oSg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Same Stars We Shared</a>, yine aynı sene yayınlanan <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2CQ2M0NxEaOWE9i79jmPOZ?si=jA-mUPyfTziZOdk5PgSL0w" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tbc</a>&nbsp;ve 2014’te yayınladıkları <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/1GKbaBdDFpkv4O0QacwKFc?si=9S9S-ARjTfGbuDPVTnVcdw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">From Clay to Figuresile</a> getiriyor. Gruba ait son parça ise 2017 yılında yayınladıkları <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/5mzQn4KtE7kS3GjqGCzQ2G?si=MQHUmiDOQmu4VrJCDNvdwg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Welcome</a>. Bütün bunların yanında interaktif bir dijital sanat örneği olan <a fr-original-style="" href="http://deletingborders.com" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Deleting Borders</a> isimli bir projeleri de bulunuyor.Albüm yapım aşamasında istemeden de olsa etkilenmemek için çok fazla müzik dinlemediklerini dile getiren ekip, genel olarak ilham aldığı isimleri Nick Cave, Damon Albarn, Peter Schilling olarak sıralıyor. Bununla beraber grubunun müziği ise genel olarak Sigur Ros, Portishead gibi gruplara benzetiliyor.&nbsp;Grubun diskografisinde önemli bir yer teşkil eden Come Home’u, hem grubun belki de tek hit’i olması nedeniyle hem de arkasındaki hikayeyle ayrıca zikretmek gerekir. Röportajlarında da değindikleri üzere grubun ana elemanlarından Inne Eysermans, büyükannesinin İkinci Dünya Savaşı esnasında yazdığı aşk mektuplarından etkilenerek yazıyor şarkıyı. Grupla ilgili değinilmesi gereken bir başka nokta da Avrupa’da geçen ve bir kayıp arama hikayesine odaklanan polisiye dizi The Missing’in soundtrack’lerinin Amatorski imzası taşıması. Bu iki farklı olay aslında grubun müziğini en doğru şekilde niteleyebilmek için yeterli örnekler. Bir yanda büyükanneannenin eski aşk mektuplarını okumanın garip, hüzünlü nostaljisi ve duygusallığı öte yanda ise Avrupa’nın puslu kentlerinin atmosferini de arkasına alan tekinsiz bir gizem... Belçikalı ekip birkaç albümlük yolculuklarında her ikisini, ve hatta belki fazlasını, da sunuyor.İsimlerini amatör kelimesinin Lehçe karşılığından alan grup, belki gerçekten bu amatör ruhu korumak için bir ara vermiş olabilir. Grup elemanlarından Inne ve Sebastiaan’ın bir yandan profesyonel kariyerlerine devam ederken hâlen daha bir şekilde müzikle uğraştıklarını biliyoruz. Belki de bu nispeten kısa yolcukları esnasında hayat başka bir yön çizmiştir. Amatorski olarak üretmeyi bırakıp bırakmadıkları ya da kendilerinden tekrar yeni bir şey duyma ihtimalimiz olup olmadığı ne yazık ki meçhul. Ancak bu bilinmezliğin orta yerinde, grubun kendi müziğini tanımlarken kullandığı şu cümleleri de hatırlayıp elde kalanların keyfini çıkarmak, şimdilik yapılacak en iyi şey gibi görünüyor: “On the edge of knowing and not knowing, [where] a story unfolds, abstract thoughts become concrete and a new musical landscape takes shape.”

post-rock ile ilgili hikayeler