Felaketi yaşarken de yaraları sararken de aynı gemideyiz. Fakat maalesef bu gemiden atılmayacağını bilmek bile bazılarımız için bir ayrıcalık. LGBTİ+’lar depremin ilk gününden itibaren tüm depremzedelerin ortak sorunlarına ek olarak ayrımcılığa maruz kalma ya da fiziksel şiddet görme ihtimali nedeniyle yardım talebinde bulunamama gibi bir sorunla karşı karşıya kaldı. Kalmaya da devam ediyorlar. Çözüm ise felaket sonrası dönemdeki birçok sorunun çözümünde olduğu gibi dayanışmadan geçiyor.Lubunya Deprem Dayanışması ve ötesi7 Şubat Salı günü Antep Queer LGBTİ+ Dayanışması; deprem bölgesindeki LGBTİ+’ların kendilerine başvurabileceğini, temel ihtiyaçların giderilmesine ve acil durumlar için dayanışmaya hazır olduklarını, deprem bölgesindeki hiçbir LGBTİ+’nın yalnız olmadığını <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CoXMPIGIiZ_/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">belirtti</a>. 10 Şubat Cuma günü kendilerini “farklı şehirlerden, bağımsız aktivistler, örgüt ve inisiyatiflerden bir araya gelmiş LGBTİ+lar ve seks işçileri” olarak tanımlayan Lubunya Deprem Dayanışması, “yalnız değilsin lubunya!” başlıklı bir <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CoewKAlDgE6/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">açıklama</a> yayımladı ve “depremin getirdiği yıkım ve acıyı hafifletebilmek için” bir dayanışma örgütledi.İlk başta Türkçe, Kürtçe, Arapça, Farsça ve İngilizce olarak yayımlanan (sonrasında birçok dile de çevrilen) açıklama; depremden etkilenmiş seks işçilerini, LGBTİ+ları ve yakınlarını; ihtiyaçlarını ve iletişim bilgilerini paylaşabilecekleri bir forma yönlendiriyor, destek talebinde bulunabileceklerini ya da yalnızca nasıl olduklarını paylaşabileceklerini söylüyordu: “Şu an deprem bölgesinde bulunan, bölgeden çıkmaya çalışan ya da çadır alanlarında kendini güvende hissetmeyen birçok arkadaşımız olduğunu biliyoruz. Olağan hâlde de hayatımızı zorlaştıran ayrımcılığın olağanüstü hâlde ihtiyaçlarımıza ulaşmamıza engel olabileceğini biliyoruz.” Açıklama, Antep Queer LGBTİ+ Dayanışması, Keskesor Amed LGBTİ+ Oluşumu, Ankara LGBTİ+ Deprem Dayanışması, Kaos GL Derneği, SPoD gibi hem bölgedeki hem de farklı illerdeki LGBTİ+ örgütlenmelerinin paylaşım desteğiyle sosyal medyada yayıldı. Öte yandan dayanışmanın Go Get Funding aracılığıyla aynı gün paylaştığı <a fr-original-style="" href="https://gogetfunding.com/queer-relief-fund-for-the-6-february-earthquake-lgbtqia-and-or-sw-survivors/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yardım kampanyası</a> 17 Şubat itibariyle 22 bin avroyu aşkın bağış topladı.Pembe Hayat Derneği’nin <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/Coo_P0CKzpC/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">raporuna</a> göre depremin ilk günlerinde LGBTİ+ depremzedelerin öncelikli ihtiyaç ve sorunları arasında ayrımcılığa ve şiddete uğramayacakları güvenli alan arayışı, ayrımcılık nedeniyle sahadaki yardımlardan yararlanamama ya da şehri terk eden araçlara alınmama başta geldi. Genel ihtiyaç listelerindeki kalemlere ek olarak da trans bireyler için hormonlara erişim ihtiyacının altı çizildi. Kaynaklara ulaşma konusunda zorlananların başında ise aile desteği alamayan ve mülteci statüsündeki trans bireylerin olduğu belirtildi. Pembe Hayat, 17 Mayıs, Kırmızı Şemsiye ve Kaos GL; bölgede ve farklı illerde psikososyal danışmanlık ve destek sağlamayı sürdürüyor.Bir diğer <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CouxicsNZ1v/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">dayanışma çağrısı</a> ise 16 Şubat’ta, üniversitelerde LGBTİ+ alanında ayrımcılık, şiddet, nefretle mücadele eden ve tüm üniversiteler için özgür ve güvenli alanlar kurmayı amaçlayan ÜniKuir Derneği’nden geldi. Üniversitelerin uzaktan eğitime geçme ve KYK yurtlarının boşaltılması kararlarının alınmasıyla deprem felaketi yalnızca bölgede yaşayan LGBTİ+’ları değil; Türkiye’nin farklı şehirlerindeki, birçoğu için üniversite yaşamı homofobi ve transfobiye maruz kaldıkları aile ve taşra ortamından uzaklaşmak anlamına gelen üniversiteli LGBTİ+’ları da doğrudan etkileyen bir boyuta ulaşmıştı çünkü. ÜniKuir ve ÜniKuir’in “Lubunya dayanışmasını güçlendiriyoruz!” başlıklı dayanışma çağrısını paylaşan birçok üniversite kulübü ve topluluğu, deprem bölgesinde yaşayan ve doğrudan etkilenen, yerleştirildiği KYK yurtlarından depremden sonra çıkarılan, afet bölgesinden başka şehre taşınmak isteyen ve geçici bir ev arayan LGBTİ+ları, evlerini açarak dayanışmaya destek verebilecek olanlarla buluşturmak için bir çağrıda bulundu.“Şu günde bile kimse LGBTİ+’lar da insandır, dayanışalım demiyor.”Sosyal medyada deneyimlerini paylaşan Tansu şöyle <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/ebukurriyet/status/1625174148128419842" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">diyor</a>:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“İki gündür Lubunya Deprem Dayanışması ve Ankara LGBTİ+ Deprem Dayanışması ağlarına acayip tepkiler yağıyor: ‘Gidip orada LGBTİ+’yım mi diyorsunuz?’, ‘Depremzede onca insan varken insan ayırıyorsunuz’ gibi tonlarca alakasız yorum gördüm. Şunu anlayamıyorum, bu çalışmaların arama-kurtarma timi olmadığı açık. Bizler de LGBTİ+’ların hakları için mücadele eden insanlarız, elimizden en iyi gelen iş bu. En iyi bildiğimiz, en çok elimizin kolumuzun uzanabildiği alan. Göçmenler üzerine çalışıyor olsaydık göçmenlerle dayanışmaya çalışırdık ilk etapta. Kadın örgütleri kadınların sorunlarına çözüm üretmeye çalışıyor, çocuklarla çalışanlar çocuklarla ilgileniyor, engelli örgütleri engellilere yardım sağlamaya çalışıyor vb. Herkes işin bir ucundan, mümkün olduğunca da en iyi bildiği uçtan tutmaya çalışıyor ki daha hızlı çözüm elde edilebilsin. Dolayısıyla bu saldırıları homofobi ve transfobiden bağımsız değerlendirmek mümkün değil. Bugün bile fobi derdindesiniz diyenler de olacaktır ancak asıl LGBTİ+fobi ne deprem ne felaket tanıyor. Şu günde bile kimse fobisini bir kenara bırakıp LGBTİ+lar da insandır, dayanışalım demiyor.”</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1676648428849.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" alt="Ken doll" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Keza Tansu’nun yazdıklarını okuduktan sonra Twitter’da dolanırken bir kullanıcının oyuncak yardımı kolilerini tasnif ederken <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/kafandakurbag/status/1625279461082923009" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">paylaştığı</a> bir fotoğrafa denk geliyorum. Elinde pembe kıyafetler giydirilmiş, göğsüne dev bir pembe çiçek kondurulmuş, toplumsal cinsiyet kalıplarına göre erkek olarak üretilmiş bir oyuncak bebek var. Şöyle yazmış: “Depremzede çocuklara gönderilen oyuncakların arasında şunu buldum. Hemen çöpe attım, çocuklarımın kafası karışmasın.” Birkaç gün sonra Kaos GL Derneği’ne konuşan 19 yaşındaki, Maraşlı trans kadın Ece’nin <a fr-original-style="" href="https://kaosgl.org/haber/marasli-trans-kadin-depremzede-ece-sana-gucleri-yetiyor" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">cümleleri</a> içimi acıtıyor: “O anda cinsel kimliğini mi düşünecekler demeyin, maalesef düşünüyorlar. İnsanlar öfkelendiğinde, çaresiz kaldığında ilk hedefleri sen oluyorsun. Güçleri sana yetiyor.”Muhtemelen bu yazıyı okuyan bir azınlık da “Böyle bir zamanda LGBTİ+ haklarını mı düşünüyor, depremzedeleri cinsel yönelim ve cinsiyet kimliklerine göre mi önceliklendiriyorsunuz?” diye soracaktır. Tabii ki düşünecek, tabii ki önceliklendireceğiz. Çünkü asıl LGBTİ+fobi ne deprem ne felaket tanıyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yazarın notu: Dilara H. Kaya’ya desteği ve katkıları için teşekkürler.</li></ul>

Aposto Gündem

Lubunya Deprem Dayanışması ve ötesi

Ayrımcılığa karşı: Deprem sonrasında LGBTİ+ dayanışması

• Astana'da düzenlenen "Asya'da İşbirliği ve Güven Artıcı Önlemler Konferansı" (CICA) kapsamında bir araya gelen Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Rusya Devlet Başkanı&nbsp;Vladimir Putin, 1,5 saatlik basına kapalı bir görüşme gerçekleştirdi.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/4/1665701623460.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.59" width="550" alt="erdoğan putişn" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Akkuyu açıklaması: Görüşme öncesi yapılan açıklamada Cumhurbaşkanı Erdoğan, "Akkuyu'nun birinci türbininin önümüzdeki yılın ilk yarısında açılması dünyada farklı bir ses getirecektir'' dedi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gaz merkezi: Putin, "Türkiye'yi dünyanın en büyük gaz merkezi hâline getirme niyetimizi bildirdik. Gaz tedariğinde Türkiye, AB için en güvenli güzergâh" açıklamasında bulundu.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sistem eleştirisi: CICA genel oturumunda konuşan Cumhurbaşkanı Erdoğan "Bir elin beş parmağını geçmeyen ülkelerin çıkarlarını gözeten ancak dünya nüfusunun kahir ekseriyetini görmezden gelen mevcut sistemin yapısal sorunları giderek kendisini daha fazla hissettiriyor" &nbsp;ifadelerini kullandı.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ateşkes açıklaması: Rusya ile Ukrayna arasında ateşkes ilân edilmesi gerektiğine vurgu yapan Erdoğan "Hedefimiz sahadaki zorluklara rağmen yakalanan ivmenin devam ettirilerek bir an önce akan kanın durmasını sağlamaktır." &nbsp;dedi.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Öte yandan: Reuters'a konuşan&nbsp;Rusya Birleşmiş Milletler Büyükelçisi Gennady Gatilov, Rusya'nın tahıl koridoru anlaşması ile ilgili endişelerini Birleşmiş Milletler'e sunduğunu ve konuya ilişkin taleplerinin karşılanmaması hâlinde gelecek ay&nbsp;anlaşmayı yenilememe konusunda hazır olduklarını belirtti.&nbsp;</li></ul>

Spektrum

Premier League’in 21. haftasında Chelsea ve Liverpool arasında oynanan ve 2-2 beraberlikle sonuçlanan karşılaşmada, Stamford Bridge stadyumu önemli bir başka olaya tanıklık etti. Chelsea yönetiminin maça 12.000 taraftarı ayakta alma kararıyla birlikte İngiltere futbolunda yaklaşık 30 yıl sonra ilk kez, bir stadyumda seyirciler oturmadan maç seyredebilmiş oldu. Bu maçın taraflarından birinin Liverpool olması ise tarihin bir cilvesiydi.İngiltere stadyumlarında ayakta maç izlemek 1990’larda yasaklanmıştı. Bu kararın alınmasında en önemli kilometre taşlarından biri, 1989’da Sheffield’daki Hillsborough Stadyumu’nda Liverpool ile Nottingham Forest arasında oynanan FA Cup yarı finali esnasında yaşanan izdihamda 97 kişinin hayatını kaybetmesiydi.Bu facia, Britanya’da 1980’lerden itibaren yaşanan neoliberal dönüşümün de doğrudan bir sonucuydu. Margaret Thatcher başbakanlığındaki Muhafazakâr hükümet özelleştirme ve emek gücü lehine düzenlemeleri geri çekme politikalarını hayata geçirirken buna muhalefet edebilecek grupları özel bir öfkeyle hedef alıyordu. 1984’teki büyük grev sırasında hükümet ödenekleri kesilen madenci aileleri buna bir örnekti. İşçi sınıfının boş vakit geçirme ve kitleselleşme araçlarından biri olan futbol da bu amaçla hedef alındı.Hillsborough faciası, Muhafazakâr hükümet tarafından stadyumlardaki neoliberal dönüşüm için zemin olarak kullanıldı. İzdiham büyük ölçüde polisin ihmalkârlığı nedeniyle gerçekleşmiş olsa da medyada taraftarların sarhoş olduğu, izdiham sırasında ölenlerin cüzdanlarını çalmaya çalıştıkları gibi yalanlar yayıldı. Bu yalanları yayanların başında da bu haberin fotoğrafının yayınlandığı Daily Mail gazetesi geliyordu.Bu olaydan sonra stadyumlar büyük bir dönüşüme maruz kaldı. Seyirci kapasiteleri azaltılırken gözetleme sistemleri ile polis sayıları artırıldı ve ayakta seyirci yasağı gibi kısıtlamalar getirildi. Bu, bilet gelirlerinin azalmasına yol açarken, kulüpler bu açığı stadyumların içine aldıkları mağazalar ve fast food restoranlarıyla tüketimi teşvik ederek kapatmayı hedefledi. Stadyumlar hızlıca alışveriş merkezlerine dönüşürken, artan bilet fiyatları da işçi sınıfının ayağının maçlardan kesilmesine yol açarak, bir kentleşme deyimiyle ifade edecek olursak, stadyumları ‘soylulaştırdı.Bütün bunların ışığında, stadyumlara yeniden seyircilerin alınmaya başlanmasına ilişkin adımların önemli bir değişimin göstergesi olduğu açık. Ancak bu da kapitalizmin bir başka krizinin sonucu olarak, pandemi dönemi seyircisiz geçen maçların getirdiği mali kayıpları telafi etme hedefiyle açıklanabilir. Yine de, direnişin çatlaklardan sızdığı gerçeğini göz önünde bulundurarak, kitleselleşme ve örgütlenme için yeni olanaklar oluşması için ümitvar olmak da mümkün.

NEOLİBERAL BİR ALIŞKANLIĞIN SONU (MU?)

Japonya’da 2021-22 Artistik Patinaj Ulusal Şampiyonası tamamlanırken, ülkeyi Beijing’de düzenlenecek olan 2022 Kış Olimpiyat Oyunları’nda temsil edecek takım da belli oldu.Japonya, 2022 Kış Olimpiyat Oyunları esnasında ABD öncülüğünde bazı ülkelerin katılacağı diplomatik boykota destek vererek hükümet yetkililerini göndermeyeceğini, sadece Tokyo 2020 Düzenleme Kurulu başkanı ve Olimpik ve Paralimpik Komitelerin başkanlarının Çin’e gideceğini duyururken, atlet kafilesi ise şekillenmeye devam ediyor. Artistik patinajda Japonya’yı temsil edecek patenciler geçtiğimiz haftanın sonunda Saitama’da düzenlenen Japonya Ulusal Şampiyonasının ardından açıklandı.Erkekler ve kadınlarda Japonya’nın üçer kişilik Olimpiyat takımını, Ulusal Şampiyonada ilk üçe giren isimler oluşturdu. Şampiyonada dörtlü axel sıçrayışını deneyen ve bir yarışma esnasında bunu yapan ilk isim olan Yuzuru Hanyu toplam 322.36 puanla üst üste ikinci, toplamda ise altıncı Japonya şampiyonluğunu kazandı. PyeongChang 2018’in gümüş madalyalı ismi ve dört kez Japonya şampiyonu Shoma Uno ise ikincilikte kaldı. 2019’da Japonya gençler şampiyonu olan Yuma Kagiyama ise serbest programda Shoma Uno’yu geçerek ikinci olmasına karşın toplam puanı podyumun ancak üçüncü sırasına yetti. Kagiyama böylelikle Japonya Ulusal Şampiyonası’nda üst üste üçüncü üçüncülüğünü elde etti. Yuzuru Hanyu üst üste üçüncü Olimpiyat altınını hedeflerken, Yuma Kagiyama ilk kez Olimpiyat sahnesinde yer alacak.Kadınlarda ise Ulusal Şampiyonayı, bu yılın NHK Trophy şampiyonu ve iptal edilen Grand Prix Finali’nin tek Japon kadın patencisi Kaori Sakamoto kazandı. 2018 Dört Kıta şampiyonu Sakamoto böylelikle üç yıl sonra yeniden Japonya şampiyonu oldu. Podyumun ikinci basamağında ise bu yıl Internationaux de France’ta elde ettiği üçüncülükle adından söz ettiren 2018 Dünya Şampiyonası’nın gümüş madalyalı ismi Wakaba Higuchi yer aldı. Hem kısa programda hem serbest programda triple axel sıçrayışı yapan Mana Kawabe ise toplam 209.65 puanla üçüncü oldu. Bu üçlü, Torino 2006’dan bu yana kadınlarda Japonya’nın ilk Olimpyat madalyasını arayacaklar. Serbest program serisinin ikinci yarısında talihsiz hatalar yapan ve en az altı puan kaybeden Mai Mihara ise dördüncülükte kaldı ve 2017’de şampiyon olduğu Dört Kıta Turnuvası kadrosuna seçildi.Çiftlerde ise Japonya’yı Beijing 2022’de temsil etmek üzere Riku Miura/Ryuichi Kihara tandemi seçildi. Bu yıl Skate America’da kazandıkları gümüşle Japonya’ya on yıl aradan sonra ilk çiftler Grand Prix madalyasını getiren ikili, NHK Trophy’de de üçüncü olarak daha sonra iptal edilen Grand Prix Finali’nde yer almaya hak kazanmıştı.Japonya’yı 2022 Kış Olimpiyatları’nda buz dansı kategorisinde temsil etmesi içinse Japonya şampiyonu olan Misato Komatsubara ve Tim Koleto seçildi. Ulusal Şampiyonada ikinci olan Kana Muramoto/Daisuke Takahashi tandemi ise 2022 Dünya Şampiyonası kadrosuna seçilirken, erkeklerde Vancouver 2010’un bronz madalyalı ismi 35 yaşındaki Takahashi’nin Olimpiyat kadrosuna alınmaması, Japon patencinin kariyerinde kazanamadığı tek şampiyonluğu önümüzdeki yıl da portföyüne ekleyemeyeceğini kesinleştirdi. Daisuke Takahashi, geçtiğimiz yıl buz dansı disiplinine geçmişti.

JAPONYA, BEIJING 2022’YE HAZIR

<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/TurRadyosu" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAVUZ YAVUZ</a>İtalya ve ABD Tokyo’daki Olimpiyat Oyunları’na, geçmişte altın madalyası olmayan belki de en iyi takımlar olarak katıldılar. ABD turnuva sonunda altın madalyaya ulaşarak zengin koleksiyonundaki tek eksiği giderirken İtalya bir Olimpiyat Oyunları’na daha çeyrek finalin ötesini göremeden veda etti.&nbsp;2000’lerde hem kulüpler düzeyinde Avrupa’nın en başarılı ülkesi olan hem de milli takım seviyesinde tarihinin en büyük başarılarını kazanan İtalya son on yılda ise büyük turnuvalarda şampiyonluk kazanamadı. Şimdi ise önlerinde Olimpiyat’ın ardından bir kez daha şampiyonluk umuduyla katılacakları Avrupa Şampiyonası var.&nbsp;Bu yazı, Avrupa’nın son otuz yıldaki ekonomik ve politik dönüşümlerinin neredeyse doğrudan etkilediği İtalya voleybolundaki iniş-çıkışların ve Avrupa Şampiyonası öncesi mevcut durumun bir öyküsü.Kükreyen 2000’lerDaha önce büyük turnuvalara katılamayan, katılsa da iz bırakamayan İtalya’nın kadın voleybolunda dünya sahnesine çıkışı 1990’ların sonunu bulmuştu. İtalya 1991 ve 1993’te Avrupa Şampiyonası’nda yarı finale yükselip turnuvaları dördüncülükle tamamlasa da aslen 1998 FIVB Dünya Şampiyonası’ndaki beşincilik ve 1999 FIVB World Grand Prix’de elde edilen dördüncülük ile birlikte kadın voleybolunda adını dünya haritasına yazdırdı. 1999’da Avrupa Şampiyonası’nda üçüncü olan İtalya, bir yıl sonra ise tarihinde ilk kez Olimpiyat’a katılmaya hak kazandı.Bundan sonra ise İtalya için finaller dönemi başladı. 2001’de Avrupa Şampiyonası’nda final oynayan ve Rusya’ya tie-break ile kaybeden İtalya, 2002’de Manuela Leggeri’li, Elisa Togut’lu, Francesca Piccinini’li takımıyla Dünya Şampiyonası’nı kazanarak tarihinin en büyük zaferini elde etti. Artık İtalya’nın yılları başlamıştı.&nbsp;Elbette bunda 2000’lerde voleybola giderek artan özel sektör yatırımlarının etkisi büyüktü. Sponsorluklar voleybolda geniş bir paranın birikmesine yol açmış, bu da öncelikle kulüpler düzeyinde artan para kaynakları ve transferlerle kendini göstermişti. Öyle ki 2004-2005 sezonundan itibaren İtalyan ekipleri CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi'nde üst üste altı kez şampiyon olmuştu. Bu şampiyonların hatırı sayılır bir kısmının isminin önünde ise sponsor markanın adı yer alıyordu.<img src="https://images.aposto.com/2021/7/2/1629186517088.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.13" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Foppapedretti Bergamo takımı, 2008-09 Serie A1&nbsp;Kaynak: eurosport.comBu esnada Avrupa Voleybol Konfederasyonu’nun (CEV) sıkı yabancı yasağı telkinleriyle transferler -hala önemli olsa da- İtalya voleybolundaki büyümenin yalnızca bir bölümünü oluşturuyor, spora aktarılan kaynağın bir kısmı altyapıya da yönlendirilebiliyordu. Böylelikle milli takım bu dönemde çok istediği Avrupa şampiyonluğunu üst üste iki defa (2007 &amp; 2009) elde etmenin yanı sıra 2007’de FIVB Dünya Kupası ve 2009’da World Grand Champions Cup gibi kalburüstü şampiyonluklar da kazanmayı başardı.Bu noktada işin ekonomi-politiğine biraz daha derinlemesine bakmakta fayda var. İtalya kapitalizminin 1980’lerden itibaren küresel kapitalizme eklemlenebilmek için attığı bütün adımlar ülkenin daha zengin bölgesi olan Kuzey’deki sanayi ve teknoloji şirketleri etrafında şekillendi.&nbsp;Böylelikle Kuzey gittikçe daha da zenginleşirken, özellikle Soğuk Savaş sonrasında özel sektör de buradaki ekonominin aslan payına sahip oldu. Hal böyle olunca 2000’lerde CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi’nde şampiyonluk yaşayan veya finalist olan Bergamo, Perugia ve Novara gibi takımların İtalya’nın kuzeyindeki şehirlerden olmasına şaşırmamak gerek.&nbsp;Ancak kapitalist büyüme kapitalizmin krizlerinden de azade kalamazdı ve voleyboldaki bu ilerleme de 2008’deki küresel krizle birlikte kesintiye uğradı.2010’lar ve Krizİtalya’da bütün ekonomiyi etkileyen kapitalist dönüşüm Kuzey’in etkisiyle, zaten “klientalist bir şebeke” halini almış olan devletin rolünün iyice kısıtlanmasına yol açmıştı. [1] 2008’deki küresel ekonomik kriz ise halihazırda payı çok büyük olan özel sektörün borcunu devletin üstlenmesiyle kamu borcuna dönüştürdü ve İtalya’nın krizin etkilerini en ağır yaşayan ülkelerden biri olmasına yol açtı. 2000’ler boyunca özel sektörle iç içe büyüyen voleybol ise bu krizden kaçınılmaz olarak kötü etkilendi.&nbsp;Voleybolda sponsorlukla büyüme İtalya’ya özgü bir durum değil, hatta Türkiye’nin oldukça yakından aşina olduğu bir şey. Ancak krizin ve kemer sıkma politikalarının voleybol ekonomisini doğrudan vurmasıyla İtalya kulüpleri Avrupa sahnesinden çekilirken yerlerini, kriz-sonrası sponsorluk sistemine başka bir yazının konusu olabilecek bir neoliberal modelle entegre olan Türkiye takımları aldı.Voleybolun içine düştüğü bu kriz milli takımı da etkiledi, öyle ki İtalya 2011’deki FIVB Dünya Kupası’ndaki şampiyonluğundan sonra büyük turnuvalarda uzun süre madalya göremedi. Ancak her musibette bir hayır olması misali, bu esnada altyapıya yapılan yatırımlar da meyvelerini vermeye başladı.&nbsp;İtalya’nın genç takımları 2011’de FIVB U20 Dünya Şampiyonası’nı kazanırken 2013’te dördüncü, 2015’te ise üçüncü oldular. Bu turnuvalar İtalya’nın mevcut kadrosuna 2011’de en değerli oyuncu seçilen Caterina Bosetti ve 2015’te en iyi orta oyuncu seçilen Anna Danesi gibi oyuncuları armağan etti.<img src="https://images.aposto.com/2021/7/2/1629186580830.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.13" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Caterina Bosetti, Kaynak: worldofvolley.comYeni bir altın kuşak yakalayan ve böylelikle yeniden tırmanışa geçen İtalya, önce 2017’de FIVB World Grand Prix’de gümüş madalya elde etti, sonra da 2018’de Japonya’da düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda final oynadı. 2019’da Ankara’daki Avrupa Şampiyonası’nı podyumun üçüncü basamağında tamamlayan İtalya Olimpiyat altını için 2020 yılına umutla bakmaya başladı.İtalyan yazı2019’da devam eden hükümet krizi nedeniyle Lega-Beş Yıldız koalisyonunun dağılmasının ardından 2020’de COVID-19 pandemisinin en ağır etkilediği ülkelerden biri olan İtalya için spor gündemin üst sıralarında yer almasa da zaten yapılması planlanan pek çok uluslararası spor organizasyonu salgın nedeniyle ertelenmişti. 2021 ise İtalya’nın ertelenen organizasyonlara damgasını vurduğu bir yıl oldu.&nbsp;Önce Eurovision’da otuz bir yıl sonra ilk birinciliğini kazanan İtalya, 2020’de yapılmayan Wimbledon’da Matteo Berrettini’nin oynadığı final, erkekler Avrupa Futbol Şampiyonası’ndaki zafer ve Tokyo 2020’de atletizmde gelen beş altın madalya ile rüya gibi bir yaz geçirdi. Şimdi voleybolda da bu rüyayı on yıl aradan sonra gelecek ilk büyük şampiyonlukla taçlandırmak istiyorlar.&nbsp;Paola Egonu gibi çok önemli bir skorere sahip olan İtalya’nın, Avrupa Kadınlar Voleybol Şampiyonası’nda bu şampiyonluk özlemlerini gidermek için Sırbistan ve Türkiye gibi zorlu rakipleri geçmesi gerekecek.&nbsp;Olimpiyat Oyunları istedikleri gibi geçmese de, ve bunun yanı sıra Caterina Bosetti’nin Avrupa Şampiyonası hazırlıkları esnasında sakatlanması gibi bir şanssızlık yaşasalar da 2021’in İtalya’ya vaat edeceği bir şeyler hala var gibi görünüyor.[1] Tanıl Bora (2013), Milliyetçiliğin Kara Baharı - 2. Baskı, İstanbul: Birikim, s. 43.

İtalya kadın voleybolunda Olimpiyat’ta istediğini bulamayan ülkeler arasındaydı. Şimdi Avrupa Şampiyonası’nda on yıldır süren büyük turnuva şampiyonluğu özlemlerini dindirmek için önlerinde bir şans daha var.

KREŞENDO

Türkiye “Yeşil Mutabakat Eylem Planı” Hazırlamaya Başladı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/6/1/1626719825147.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.28" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Resmi Gazete’de yer alan Cumhurbaşkanlığı genelgesine göre, Ticaret Bakanlığı tarafından hazırlanan “Yeşil Mutabakat Eylem Planı”na ilişkin &nbsp;eylem planının uygulanmasını takip etmek üzere “Yeşil Mutabakat Çalışma Grubu” oluşturuldu.Yeşil Mutabakat Çalışma Grubu’nun çalışma usul ve esaslarının Çalışma Grubu tarafından belirleneceğini, sekretarya hizmetlerinin ise Ticaret Bakanlığı Uluslararası Anlaşmalar ve Avrupa Birliği Genel Müdürlüğü tarafından yürütüleceği belirtildi.CHP Genel Başkan Yardımcısı Ahmet Akın ise, Türkiye'nin dünya üzerinde Paris Anlaşması'nı onaylamayan 6 ülkeden biri olduğunu hatırlattı.Paris Anlaşması onaylanmadan Türkiye’nin Yeşil Mutabakat konusunda eylem planı için adım atması anlamsız olacağını belirten Akın, Paris Anlaşması’nın derhal TBMM’de kabul edilmesi <a fr-original-style="" href="https://kisadalga.net/haber/detay/chpli-akin-yesil-mutabakata-yonelik-bir-hedef-bulunmamaktadir-kamuoyunu-yaniltmaya-yoneliktir_10859?s=09#.YPGA0jdwZ-o.twitter" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">gerektiğinin altını çizdi.</a>Avrupa Yeşil Mutabakatı hakkında daha fazla bilgi almak için <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/5fe1c4434426fa00071bd43a" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çevreci Geek bülteninin ilk sayısında yayınladığım Derin Bakış başlığını ziyaret edebilirsiniz.</a>

Çevreci Geek

Boğaziçi Üniversitesi'ne rektör atanmasına yönelik protestolara katılan, destek veren, sosyal medyada paylaşım yaptığı öne sürülen 11 üniversite öğrencisi tutuklu, en az 25 kişi de ev hapsinde. Protestolar kapsamında en az 557 kişi gözaltına alındı. 39 gündür öğrenciler ve akademisyenler kampüs içinde protestolarına devam ediyor. Türkiye genelinde ise üniversiteler ve farklı bileşenler akademik özerklik taleplerine destek veriyor. Dünya genelinde ABD, Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği yetkilileri ve farklı dayanışma kuruluşları öğrencilerin gözaltı ve tutuklanma süreçleriyle LGBTİ+ bireylere yönelik olumsuz söylemlere dair endişelerini dile getirdi. Bu süreçte yaşananların ana akım medyada ve farklı yayın kuruluşlarındaki yansıması da süreçteki bilgi akışına, öğrencilerin ve akademisyenlerin taleplerine dair farklı algıların oluşmasına neden oldu. Instagram, Twitter gibi sosyal mecraların yanında geçtiğimiz hafta sesli iletişim platformu Clubhouse’da yayına başlayan, Boğaziçi bileşenlerinin taleplerine yönelik bir diyalog ortamı sağlayan #BoğaziciResist&nbsp;yayını ise sürece yönelik doğru bilgi paylaşımında büyük rol oynadı.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-02-11T07:36:42.847Z.jpeg" alt="Boğaziçi Üniversitesi"><figcaption>Kaynak: Getty Images</figcaption></figure><ul><li>Bu hafta neler yaşandı?&nbsp;4 Ocak'tan bu yana her gün rektörlük binasına sırtlarını dönerek basın açıklamalarını yapan akademisyenler; tutuklamalara, gözaltılara, kampüste Hukuk ve İletişim fakültesi kurulması kararına, LGBTİ+ kulübünün kapatılmasına yönelik tepkilerine ve akademik özerklik taleplerine bu haftaki basın açıklamalarında yer verdi. Öğrenciler, Türkiye genelinde protestolara katılan ve tutuklanan veya ev hapsi alan arkadaşlarına destek mesajları paylaştı. &nbsp;</li><li>ODTÜ, İTÜ, Galatasaray Üniversitesi ve birçok üniversiteden akademisyenler, atamanın derhâl geri çekilmesini, rektörlerin üniversite bileşenlerince seçilmesini, anayasal haklarını kullanan öğrencilere yönelik polis müdahalesinin durdurulmasını, gözaltında, tutuklu veya ev hapsinde olan öğrencilerin bir an önce serbest bırakılmasını ve başta LGBTİ+ bireyleri olmak üzere, öğrencileri ve akademisyenleri hedef alan her türlü ötekileştirici dilin son bulmasını talep etti. 191 kurum ve öğrenci dayanışması;&nbsp;Boğaziçi Dayanışması tarafından Cumhurbaşkanı’na yazılan açık mektuba destek verdiğini açıkladı. 173 gazeteci “Boğaziçililer yalnız değildir!” başlıklı bir metin yayımladı, 147 yazar da taleplere destek verdiklerini açıkladı. Hafta sonu yurt dışında protestolar devam etti. Berlin, Boston, Paris, San Francisco, Düsseldorf gibi birçok şehirde protestolar düzenlendi. Berlin’deki protestolara katılan müzisyen Ezhel’de direniş sürecine destek verdiğini&nbsp;açıkladı. &nbsp;</li><li>Clubhouse’da aktivizm:&nbsp;1 Şubat tarihinde başlayan #BogaziciResist yayını, benim de moderatör olarak dâhil olduğum dünyanın farklı yerlerinden Boğaziçi mezunu arkadaşlar ve öğrencileri olarak yaşananlara “kamuoyunda farkındalık yaratmalıyız” sohbetimizi takiben başladı. Boston, New York, Paris ve İstanbul’dan 6 mezun ve 2 öğrenci moderatör olarak yayının içeriğini ve akışını planlıyoruz. O günden bu yana yayında tüm Boğaziçi bileşenlerinin kendilerini özgürce ifade edebilecekleri organik bir diyalog ortamı oluştu. Yayının; öğrencilerin, mezunların ve herkesin birbirinden haber alabildiği dinamizmi; Boğaziçi'ndeki mevcut sürecin bilgi ve haber akışının sağlanmasını ve kamuoyu ve iç paydaşlarla tartışılmasına olanak tanıdı. Gazeteci Nevşin Mengü de moderatör olarak katılarak yayına destek vermeye başladı. Yayının hedefi, üniversite bileşenlerinin akademik özgürlük taleplerine destek vermek. Tüm bileşenlerin haberleşme ve ifade özgürlüğü haklarını kullanarak diyalog içinde olduğu yayında gürültüsüz ve doğru bir bilgi akışı sağlamaya çalışıyoruz. &nbsp;</li><li>Neler konuşuluyor? Yayında, öğrencilerin 39 gündür süregelen taleplerini dile getiriyoruz. Öğrencilerin, öğretim görevlilerinin, öğrenci kulüplerinden arkadaşlarımızın, farklı üniversitelerden protestolara destek veren öğrencilerin ve akademisyenlerin, hukukçuların, gazetecilerin ve herkesin sesini binlerce kişi anlık dinliyor. Yayın süresince öğrencilerin oluşturdukları hashtagleri&nbsp;dinleyicilere hatırlatıp, kamuoyu yaratmaya davet ediyoruz. Sosyal medyada öğrencilerin ve akademisyenlerin bilgi akışını paylaştığı Pols302, bogazicidirenisi, kelepcesizakademi gibi hesapları dinleyicilerle paylaşıyoruz. &nbsp;</li><li>Bilgi paylaşımı:&nbsp;Bugüne kadar, öğrenciler protesto sürecinde yaşadıklarını, sergi sürecini, LGBTİ+ kulübünün kapatılmasına yönelik direnişlerini ve gözaltı süreçlerini yayına katılan binlerce kişiyle paylaştı. Kimi öğrenciler, geçtiğimiz hafta gerçekleşen Kadıköy protestosundan bağlanıp yaşadıkları polis müdahalesinden bahsetti. Akademisyenler, taleplerini ve nöbet süreçlerini dile getirdi. Bu haftaki yayında, akademisyenler okulda Hukuk ve İletişim fakültelerinin açılması kararında bilgi sahibi olmadıklarını, sürecin kurul ve senato kararlarıyla işlemesi gerektiğini, kapatılan LGBTİ+ kulübüne yönelik kararın hukuksuz olduğuna ve doğru iletişimin ve bilgi paylaşımının bu süreçte önemli olduğuna değinen görüşlerini paylaştı. Hocalar, kararla akademik özerklik ilkesinin açık bir şekilde ihlal edildiğini yineledi. &nbsp;</li><li>Hukukçular, Türkiye'nin birçok yerinde gözaltılara dair adliyelerden sürece dair bilgi paylaşımı yaptı. Basın mensupları, sorularını birinci kaynaktan öğrencilere ve akademisyenlere yöneltti. Bümed, Boyut, Buim mezun oluşumları da tepkilerini paylaştı. ODTÜ ve Bilkent Üniversitesi'nden öğrenciler yayına katılıp protestolara neden destek verdiklerini paylaştı. Bu sırada Türkiye’de Cumhurbaşkanı kararıyla gerçekleşen yeni üniversite rektörü atamaları da gündeme geldi. &nbsp;</li><li>İfadeye çağrılma:&nbsp;Yayının ilk haftası moderatör ekibimizden 4 kişi sosyal medya paylaşımları nedeniyle aynı gün ifade vermeye çağrıldı ve aynı gün serbest kaldı. Arkadaşlarımızdan birinin dosyasında sadece “'arkadaşlarımız serbest bırakılsın' diye beş bin kişinin retweet'lediği bir tweet'i&nbsp;alıntıladığı bir paylaşımı ya da 10 bin kişinin de retweetlediği bir retweet” yer alıyordu. Bu olay, “uygulamada fikirlerin özgürce ifade edilmesi ne kadar mümkün” sorusunu akıllara getiriyor. &nbsp;</li><li>Sesler: Beni en çok etkileyen yayınlardan biri gözaltı sürecini yaşayan öğrenci arkadaşımızın anonim bir şekilde yayına bağlanıp nezarethane ve yargılama sürecinde yaşadıklarını aktardığı andı. Yayında hukukçuların ve akademisyenlerin de perspektifinden bu süreçlerde örneğin nezarethanedeki yapısal ve mekânsal sorunlara da değinildi. Belki de uygulamanın önemli etki alanlarından biri, bir konu tartışılırken farklı alanlarda uzman kişilerin görüşleriyle konunun farklı etkilerini ve nedenselliklerini anında duyabilmemiz. Bir diğer dikkat çekmek istediğim nokta ise yayında ana akım medyada yer bulmayan LGBTİ+ çalışmaları kulübünün kapatılmasına dair öğrenci kulüplerinin ve kulübün danışman hocası Can Candan’ın görüşlerini duymak oldu. Bu süreçte kulüplerin kendi içlerinde yaşadıklarını, kulüp kapatılma prosedürlerinin aslını duymak, kulübün bakış açısını doğru bir şekilde aktarmak ve ana akım medyada yer alan homofobik söylemleri kırmak açısından önemliydi. Türkiye’de uygulamanın ocak ayında popülerleşmesiyle Boğaziçi’ne dair bilgi paylaşımı büyük bir kitleye ulaşmış oldu. Adeta bir canlı radyoyu andıran yayın, başta öğrencilerin ve tüm bileşenlerin sesini özgürce duyurabileceği, akademik özerklik taleplerini gündemde tutan bir yayın olarak her pazartesi, çarşamba ve cuma saat 20.30’da devam edecek.</li></ul>

Boğaziçi Ünivesitesi'ne rektör atanmasına tepkiler devam ederken Clubhouse'daki yayınlar süreçte büyük rol oynuyor.

Boğaziçi ve Clubhouse’da aktivizm

Pareto, Slack Platform Community ve Aposto! partnerliğinde 5 hafta boyunca sizleri girişimciler, yöneticiler ve uzmanlarla bir araya getirerek pandeminin şirket kültürü ve iş yapış biçimlerindeki etkisini ele alıyor.<hr>&nbsp;İş ve yönetim üzerine yazılan yazıların, hemen her gün duyduğumuz yönetici konuşmalarının ve tabii her iş ilanının olmazsa olmazı&nbsp;takım çalışması.Takım çalışması kavramı binlerce kez kullanıldığı için artık anlam yozlaşmasına uğramış, üzerine düşünülmeyen bir kavram hâline geldi.Bu kavram günümüzde herkesin üzerine düşeni en iyi şekilde yerine getirdiği, belirli bir iş akış düzeninde paylaşılan görevlerin zamanında ve yeterli seviyede yapılması, yardım istendiği zaman takım arkadaşlarına yardımcı olunması olarak anlaşılıyor, ki bu en ideal durum.Teknoloji üreten, hızlı gelişmesi ve genişlemesi gereken, bütün bu süreç boyunca bir yandan rekabete çıktığı küresel pazarın ihtiyaçlarındaki değişimi, diğer yandan kendi çalışanlarının uyumu ve mutluluğunu gözetmek zorunda olan girişimler için ise bu tanım yetersiz kalıyor.Sorunların ilacı sorularO zaman takım olmak ne demek? Başarılı bir takım olmak ne demek? Başarmış takımların ortak özellikleri takım çalışması mı yoksa başka faktörler mi var?Bu&nbsp;ve benzeri sorularla daha temelden bakınca çözümün çok da uzakta olmadığını görüyoruz. Modern iş dünyasının ve startup'ların&nbsp;vazgeçilmezi olan takım çalışmasının, tarihi çok eskilere dayanan takım sporlarından hâlâ öğrenebileceği çok ders var.Elveda takım çalışması, merhaba takım sporuSpor çerçevesinden bakınca takım olmak, belli bir iş akışı içinde üzerine düşeni yapmaktan öte oyun kurmayı ve sadece kendi takımımızı değil rakip takımı da anlamayı gerektiriyor. Kazanmanın temelinde en güçlü olmak değil, değişen şartlara toplu olarak uyum sağlayabilmek var.Takım sporunu, takım çalışmasından ayıran en temel fark güven duygusu. Bir işi birlikte yapan insan topluluğu yerine bir takım olabilmek için kendimize, takımımıza, ve izlediğimiz yöntemlere&nbsp; güvenmek zorundayız.&nbsp;&nbsp;Takım sporlarında güven sadece teknik anlamda yetkinliklerimize olan güveni değil, aynı zamanda psikolojik güveni de içerir. Psikolojik güven, soru sormaktan ve otoriteyi sorgulamaktan çekinmemek, aptal yerine konmaktan korkmamak, anlamadığı konularda yetkinliğinin sorgulanacağından çekinmemek, hata yapma endişesi ile inisiyatif almaktan kaçınmamak demektir.&nbsp;Bir nevi, takım içi konuşulan fikirlerin kürsü dokunulmazlığıdır.&nbsp;İnsan ve kültür yaklaşımında lider konumunda olanların en büyük görevi teknik sorunlara çözüm getirmek değil, insanlar arasında bu psikolojik güven ortamını oluşturmak ve yaşatmaktır. Ancak bu güven ortamı içerisinde bireyler farklı yönlerini yaşatabilir ve takım olarak sürekli değişen şartlara uyum sağlayabilirler.Önemli olan derdini anlatabilmek değil, anlaşılabilmekİletişim demek&nbsp;sadece derdini anlatmak değil, anlaşılmak ve anlamak demek oluyor. Anlaşılabilmek için diğer insanların kavramları ne kadar bildiklerini, bu kavramları ifade ederken hangi kelimeleri ne anlamda kullandıklarını, terminolojiye hâkimiyet seviyelerini ve kişisel taraflılıklarını göz önünde bulundurmak gerekiyor. Söylenen sözleri söylemeden önce karşı tarafın zihinsel ve duygusal ergonomisine göre seçmek, kapasitesine göre anlatmak gerekiyor.Doğru iletişimle takım içerisindeki rekabet, bir kişinin kazanmasının bir başka kişinin kaybetmesi demek olduğu sıfır-toplamlı bir oyun yerine, fikirlerin insanlar arasında tartışılmasından ortaya çıkan daha iyi fikirlerin yarışmasına dönüşüyor. Kişiler ve kişilikler değil, üretilen fikir ve ortaya konulan ürünler yarışır hâle geliyor.İnsan ve kültür alanında çalışanlar olarak henüz daha yolun çok başındayız. Birçok kavramı en temelinden tekrar sorgulamak zorundayız. İnsanları kaynak veya yetenek olarak değil; duyguları, korkuları, yetenekleri, zafiyetleri ve karakterleriyle birlikte birer insan olarak anlamak zorundayız.&nbsp;Özel hayat ve çalışma hayatı arasındaki çizginin hızla kaybolduğu günlerde geçmiş kalıplara sığmadığımız açık. Hep birlikte her gün bir adım daha ileriye gitmek için çalışıyoruz.Benim tecrübem sadece teknoloji üreten startup'lar ve onların hızlı büyüyen hali olan scale-up girişimlerle, dünyanın sadece belli bölgeleri ile&nbsp;sınırlı.&nbsp;Kendi penceremden baktığım zaman takım olabilmeyi bu şekilde tanımlama ihtiyacı duyuyorum. Eminim bu satırları okuyanlar çok daha güzel tanımlar yapacaklardır.<hr>Emre Tunçbilek, San Francisco merkezli mobil reklam platformu App Samurai'ın İnsan ve Kültür departmanını yönetiyor.

ası ile ilgili hikayeler