Gabon'da 30 Ağustos'ta askerler yönetime el koyduklarını ve seçim sonuçlarını iptal ettiklerini açıkladı. Ülkede darbeden birkaç saat öncesinde seçim sonuçları açıklanmış, Devlet Başkanı Ali Bongo’nun yeniden göreve seçildiği ilan edilmişti. Seçimlere müdahale eden ordu, 56 yıldır iktidarda olan Bongo ailesinin yönetimini devirdi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bilgi notu: Ali Bongo, babası Omar Bongo 2009 yılında hayatını kaybettiğinden beri devlet başkanlığı görevindeydi. Babası Omar Bongo da, 1967-2009 arasında devlet başkanlığı yapmıştı.</li></ul>Darbenin ardından Ali Bongo, ev hapsine alındı ve oğullarından biri "Vatana ihanet" suçlamasıyla tutuklandı. Askerler, seçim sonuçlarını iptal ettiklerini ve cumhuriyetin tüm kurumlarını feshettiklerini duyurdu, kendilerini “Geçiş ve Kurumların Restorasyonu Komitesi” üyeleri olarak tanıttı.Henüz pazartesi günü ise askerî cuntanın lideri General Brice Oligui Nguema geçici devlet başkanı olarak yemin etti. Nguema, "serbest ve şeffaf" seçimlerle iktidarı sivil yönetime devretme sözü verdi.Gabon'daki darbe Nijer'de yaşanan darbeden yaklaşık 1 ay sonra geldi. Böylece Afrika kıtasında son 1 yılda 2 ülkede, son 3 yılda ise 6 ülkede darbe gerçekleşmiş oldu. 6 ülkenin Afrika'da bulunmalarının yanı sıra bir benzerlikleri daha var; o da hepsinin eski Fransız sömürgesi olması.<h2 data-pm-slice="1 1 []" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">3 yıl, 6 ülke, 8 darbe</h2>Mali, Çad, Gine, Burkina Faso, Nijer ve Gabon, 2020 yılından bu yana Afrika'da askerî darbe gerçekleşen ülkeler.&nbsp;Bu ülkelerin tek ortak noktası Afrika'da olmaları değil; her birinin aynı zamanda eski&nbsp;Fransız sömürgesi olması. Tabii Fransa'nın bu ülkelerle bağı hâlâ devam ediyor.Örneğin ülkelerin birçoğunda avro sabit ve ülkeler Fransa hazinesinin garantileriyle desteklenen para birimi Orta Afrika frangı kullanıyor. Ayrıca birçoğu Frankofon.Ülkelerde bulunan birçok büyük şirket de Fransa merkezli. Yine bir örnek vermek gerekirse; Gabon'un özel sektörde en çok istihdam sağlayan ikinci şirketi olan madencilik firması Eramet de Fransa merkezli.Fransa'nın ülkeler üzerindeki tek etkisi bu da değil; zira neredeyse tamamında Fransız ordusunun askerleri yer alıyor. Başkent Encemine'deki Fransız askeri üssü, Sahil bölgesindeki Fransız askerî varlığını tek çatı altında toplayan Barkhane Harekatı'nın merkez komutası da başkent Encemine'de konuşlanıyor.Özellikle Macron'un görevde olduğu süreçlerde Fransa'nın eski sömürgeleri üzerindeki askeri ve siyasi etkisi canlılığını hep korudu. Çad'da, 2019'da dönemin cumhurbaşkanı İdris Deby'i destekleyen Fransa'nın askerî uçaklarının, ülkenin kuzeydoğusundaki isyancıları üç gün boyunca bombardımana tutması buna örneklerden biri.Fransa'nın ülkelerin darbe ile indirilen yönetimleriyle de arası iyi. Gabon'daki lider Bongo'nun ve çocuklarının Fransa'da çok sayıda gayrimenkul satın aldığı ortaya çıkmış ve bu mülklerin başını Fransa merkezli Elf-Total'in çektiği, çoğunlukla petrol şirketlerinden alınan rüşvet ve yolsuzluk paralarıyla elde edildiği belgelenmişti.Örneklerden de anlaşıldığı üzere Fransa bu ülkelerin tamamında siyasi, askerî ve ekonomik etkiye sahip.Ülkelerdeki darbelerin yalnızca yönetimdeki hükümetlere değil, aynı zamanda yıllardır hem kültürel, hem ekonomik, hem siyasi, hem de askerî alanda etkisini sürdüren Fransa'ya yönelik de olduğu; her darbenin ardından cunta yönetimlerinin Fransa başkonsoloslarını ülkelerine geri gönderme veya Fransa askerlerinin ülkelerinden çekilmesini talep etme gibi kararlar almasından da anlaşılıyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Kıtada yükselen Rusya etkisi ve darbe gerçekleşen ülkelere ait daha fazla detay, siyaset yayınımız Spektrum'un güncel sayısında. Okumak için <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/darbe-kitasi-afrika" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buraya tıklayın</a>.

Aposto Gündem

En son Gabon'da gerçekleşen darbenin ardından Afrika kıtasında son 3 yılda 6 ülkede 8 darbe gerçekleşmiş oldu. Peki bu darbelerin amacı ne ve herhangi bir destekleri bulunuyor mu? 

Darbeler kıtası Afrika

Pandeminin gerektirdiği iki yıllık aranın ardından, alıştığım İstanbul Film Festivali şehrin sokaklarına, sinema salonlarına, fuayelere, kafelere geri döndü. Bir yandan beşinci kez festival ekibine dahil olup yoğun bir tempoda çalıştım, bir yandan salondan salona koşarak 26 uzun metrajlı, 16 kısa metrajlı film izledim, bir yandan festival partilerinde kendimi dağıttım.Altın Lale'yi festivalin Uluslararası Yarışma'sında bir türlü barışamadığım Gaspar Noé'nin bu nedenle izlemediğim filmi Vortex, Ulusal Yarışma'sında ise Berlin'de izleyip pek beğenemediğim Klondike aldı. Antalya'da izlediklerim dışında, Ulusal Yarışma'da yeni bir film izleme fırsatım olmadı - Çilingir Sofrası, Ela ile Hilmi ve Ali, Mukavemet'i merakla listeme ekledim.&nbsp;Festivalin benim için en iyileri olan Hit the Road&nbsp;ve After Yang&nbsp;ile ilgili yorumlarımı bültenin farklı bölümlerinde bulacaksınız. Festival sırasında izlediğim filmlerle ilgili yorumlarımı çok disiplinli bir şekilde paylaşamadım. Özellikle beğendiğim (★★★½ ve üzeri) filmlerle ilgili bir şeyler gevelemeye muhtemelen Letterboxd ve Twitter dolaylarında bu hafta da aklıma estikçe devam edeceğim. Ama burada da birkaç nota yer vermek isterim:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Festivalde izlediğim ilk film, Sundance'ten ödülle dönen Utama, erkeklik, muhafazakarlık ve yaşlılığın getirdiği toksik inat ve anlamsız gururun nasıl bir yere sürüklediğini gösteriyor. Filmin fonundaki kuraklığın muhtemel kaynağı iklim krizinin de nedeni tam öyle bir grup muhafazakar, yaşlı erkeğin kararlarıyla alakalı değil mi zaten?</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/3/6/1651323720845.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Lost Illusions<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Lost Illusions'ta Balzac’ın yıllar öncesinde yazdığı, alkışların da yuhalamaların da parayla satın alınabildiği bir kabusu betimleyen satırlar, Frankofon sinemanın en güzel erkekleriyle günümüz diline ve biçimine şaşırtıcı derecede uyan ve sürpriz şekilde sıkıcı olmayan bir uyarlamaya dönüşüyor. Bir zamanlar mürekkebe ve matbuya bağlı bir itibar alışverişi olan gazetecilik, ticaret, şöhret ve sosyete dörtgeni, bugün dijital bir kabusa dönüşmüş durumda belki de. Hepimizin itibarı ve sanal varlığı, bir sosyal medya linçine ya da ifşasına bağlı değil mi?</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mayınlı Bölge: Folk Horror bölümündeki Tumbbad,&nbsp;birçok yönden&nbsp;Jallikattu’yu anımsattı. İnsan doğasındaki açgözlülük, hırs, doyumsuzluk üzerine muhteşem bir altın-yumurtlayan-tavuk ilhamlı korku hikayesi. - biraz da gluten intoleransı&nbsp;üzerine…</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/3/6/1651323705347.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Atlantide<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Genç Ustalar'daki Atlantide, “kayıp gençliğin” kendi kendine kaybolmadığını gösteren filmlerden ve bunu belgesel sinemaya göz kırpan bir gözlemcilikle, çatışma anlarındansa sonuçlarını gösteren bir minimalizmle yapıyor. Umudu, kaçış ihtimalini öldüren, yok eden engellerin bir metaforuna dönüşüyor. Son sürat ilerleyen temposu, muazzam görüntüleri, trap müziği ve arzuyla acıma arasında gidip gelen tuhaf hisler uyandıran genç bedenleriyle, günümüz gençliğini özetleyen en iyi filmlerden. Bana yer yer Sofia Exarchou’nun Park’ını anımsattı. Filmin zirvesiyse, yeryüzünde en sevdiğim yerlerden, dünyanın en çok turist çeken, en büyülü şehirlerinden birini korkunç bir kabusa, yüzyıllar öncesine ait o güzel kenti sanki bir gelecek distopyasına yerleştiren, adeta bir villain’a dönüştüren görkemli final sahnesi.</li></ul>

41 yıllık bir rüya.

41. İstanbul Film Festivali

1Kitap1Mekan

Leila Slimani'nin "Başkalarının Ülkesi"nde Kadın İmgesi ve Ötekilik

Frankofon Dünya Edebiyatından Ödüllü Bir Kadın Yazar

Albüm:&nbsp;Stromae, MultitudeSüre:&nbsp;35 dakikaPlak Şirketi:&nbsp;MosaertKartonet:&nbsp;Müzisyen Paul van Haver ya da bilinen adıyla Stromae’nin önceki on yılı tanımlayan şarkıların birçoğunun altında imzası var. Racine carrée’den 9 sene sonra gelen Multitude’da heybesine eklediği yeniliklerle nevi şahsına münhasır müziğine ve sahnelere geri döndü. Hikâye anlatıcılığındaki dürüstlüğü ve netliğiyle dinleyicilerinin kalbini kazanan Stromae, olası dil bariyerine karşı da daha ‘Frankofon’&nbsp;bir müzikal kimlik oluşturdu. Bu doğrultuda piyano ve orgun iç içe geçtiği pasajlara, koro dokunuşları da eklemekle yetinmedi. Müziğiyle özdeşleşen elektronik altyapıların niceliği azalırken niteliği sabit kaldı. Artı olarak müziği, his olarak pozitif bir tona yaklaştıkça sözler sadeleşti. Sadeleşen sözlerden kastım elbette sığlık değil. Ağdalı bir anlatımla işi yok Stromae’nin. Direkt ve basit bir yapı kuruyor sözlerinde. Bu sayede de dinleyicisine “bu sözleri ben de yazabilirdim”&nbsp;dedirtse de neden yazamayacağını alaycı bir gülümsemeyle hissettirdiğini söylemek de mümkün. Bu özellikleri alt alta eklediğimizde de güçlü ve her şeyiyle tam bir Stromae albümüyle karşılaştığımızı anlamamız zor değil.Önceki iki albümünde Thomas Azier, Maitre Gims, shameboy gibi prodüktörlerle çalışırken Multitude’un prodüktör koltuğunda tek başına yer almayı seçmesi de albümün yazım öncesi aşamasının bir yansıması olarak ele alınabilir.Neden dinleyelim?&nbsp;E peki albümün yazım aşamasından önce ne olmuştu? Neden böyle bir tercihte bulundu? Paul van Haver, 2015 yılında sahnede geçirdiği panik ataktan sonra durmaya karar verdi. Kendini kelimenin tam anlamıyla evine kapadı. Üç seneden uzun bir süre asla halka açık yerlerde görünmedi, neredeyse sokağa adım atmadı. Tıpkı komedyen Bo Burnham gibi Stromae de yaşadığı temponun, ruh sağlığına zarar verdiğini anladı. İşte tam bu süreçte Multitude’a dair ilk fikirler zihninden parmaklarına dökülmeye başladı. Bu albümün çıkacağını duyurduğu televizyon şovunda kendisi ve müziğiyle ilgili sade ama dünyasını iyi özetleyen bir cümle kurdu: “Bir şeyleri karıştırıyorum, birbirine dâhil ediyorum. Yapmayı sevdiğim ve bildiğim şey aslında bu. İlham ve fikirler, her yerden, her zaman gelebilir ancak onları tek bir yerle kısıtlamamanız gerekir.”Multitude, oyuncaklı bir albüm. Adı dâhil her şeyi buradan düşününce bende çok daha temiz bir zemine yerleşti. L’enfer, Pas vraiment, Riez şarkılarını dinlerken Stromae’nin geçirdiği kriz sonrası ulaşmaya çalıştığı çıkış kapısına giderken neler düşündüğünü fark etmek mümkün. C’est que du bonheur ise aile ve çocuk sahibi olma kavramları hakkında yazılmış sayılı “gerçek”&nbsp;şarkıdan biri. Odakta kutsallaştırılmış kavramlar yerine kusurlu olmasına duyulan kabul var. Ki albümün en yüksek tempolu şarkısı olduğunu da düşündüğümüzde içinde bulunduğumuz ters köşeden aldığımız keyif paha biçilemez.Tüm bunların ardından yazıyı Stromae’nin kendi sözleriyle bitirmek en iyisi: “İnsanlar çoğunlukla içinde karanlık temaları da olan eğlenceli bir müzik olarak tanımlıyor yaptığım işi. Doğru, hayatı böyle görüyorum. Komple siyah ya da komple beyaz değil. Zor ama daha fazla, yaşamaya değer anlar olacak. Dip olmadan zirve, zirve olmadan dip olmayacağını biliyorum.”Benzer işler:&nbsp;Pomme,&nbsp;À peu près&nbsp;&amp; Indila, Mini World.

Duende

Multitude, oyuncaklı bir albüm. 


Suskunluğu dürüstçe bozmak

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">1Kitap1Mekan ile Edebiyat Keşifleri</h3> İstanbul’un birden çok kültürü barındırması, sayısız ara sokaklarında, hepsi birbirinden çok farklı semtlerinde kaybolarak yeni mekanları keşfetme tutkumu ortaya çıkardı. Bu tutkuyla adeta bir gezgin gibi İstanbul’u yeniden keşfettim. Gezdiğim yerlerin kendine has havası, değisik sunumları ve tatları, edebiyata ve hikayelere olan ilgimle birleşti ve 1kitap1mekanı oluşturdum. &nbsp;Her ne kadar edebiyatla iç içe olma kararımı üniversitede fransız edebiyatı okuyarak versem de kitap okuma alışkanlığım ve edebi zevkimin oluştuğu dönem aslında lise dönemimdi. Frankofon sistemin içinde gerçek anlamda nitelikli eserler okuyarak ve o eserlerin analizini yaparak büyüme şansına sahiptim. Edebiyattan aldığım bu keyif ve bitmek bilmeyen okuma tutkum hayatımın her döneminde kendini gösterdi. Sainte-Pulcherie Fransız Lisesi’nde okurken, her edebiyat sınavında 3 kitap ve 1 filmden sorumlu olurduk; nasıl bir hazineymiş bu sınava hazırlıklar! Hayatımda iz bırakan yazarlarla işte o dönem tanıştım. Paranın Cinleri’nden aldığım keyfi, Oruç Aruoba’nın dizelerinde kayboluşumu, Gülünün Solduğu Akşam’ı okurken hissettiklerimi, Hulki Bey Ve Arkadaşları ile yaşadığım o nostalji duygusunu hep bu sınavlara borçluyum işte! Oruç Aruoba, Orhan Pamuk ve Murathan Mungan, edebiyatın derinliklerinde beni güzel yolculuklara çıkaran isimler diyebilirim, onların &nbsp;edebiyat sevgime katkısı göz ardı edilemez. Üniversite ve bölüm seçimimde de meslek kaygısından önce bu tutkumun peşinden gittim. O yüzden okurken hiç şikayet etmeden, keyifle okudum o 4 yılı! Edebiyat bilgimi başka alanlarla da beslemem gerektiğine inanarak sonrasında Kültürel İncelemeler bölümünde yüksek lisansı seçtim. Ve işte yine bir kırılma noktası: farklı alanlarda yığınla okuma! Kendime en çok katkı sağladığım süreç olarak değerlendirebilirim bu dönemi...Edebiyat ve politikadan koku dersine, hafıza dersinden yeni medyaya uzanan bir okuma yelpazem oldu. Zygmunt Bauman, Hannah Arendt, Cemal Kafadar ile bu okumalarla tanıştık. Sanırım kütüphanemi hızla doldurduğum zaman dilimi olarak adlandırabiliriz bu süreci.Okudukça daha çok kendimi keşfetmeye başladım böylece, belki bir anlam arayışıydı bu kadar okuma çabası bilmiyoru... Ama o arayışı bir kelimeye dökebildim sonunda : keşifler! Keşfetmek içinse kaybolmak gerekiyor, bazen sayfalarda bazen sokaklarda. Şehir içinde kaybolmak mesela...Geçtiğim sokaklar, mekan sahipleriyle ve ya kitapçılarla ettiğim sohbetler, mekanlardaki yaşanmışlıklar, sanırım her şehrin kendine has dokusu benim en büyük ilham kaynağım. Mekan keşifleri ve gezilerimde yalnız olup kendime kalmayı, yeni detaylar keşfetmeyi çok seviyorum. Kendimi en özgür hissettiğim alan işt o an’lar oluyor. Yeni şeyler denemeyi her açıdan hep çok sevmişimdir. Gezmeyi, gezdiğim yerlerde hayatıma giren, iletişim kurduğum insanları, dikkatimi çeken nesne ve detayları gözlemlemeyi çok seviyorum.Yeni insanlarla tanıştıkça aslında her günüme yeni bir anı ekleniyor diyebilirim. Ama bazıları derin izler bırakıyor. En çok etkilendiklerimden birini sizinle de paylaşmak istiyorum; Balat’ta yaşadığım bir olaydı. Ben masada çikolatalı pasta ve kahvemi çekerken 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğu yaklaşıp çikolatalı pastayı ilk kez gördüğünü, nasıl bir tadı olduğunu sordu. O an, zamanı durdurdu bu soru benim için. Bana fotoğraf çekerken yardım ederse beraber tadabileceğimizi söyledim ve böyle başladı Firuz’la arkadaşlığımız. Sonrası Balat’a sık sık gitme sebeplerimden biri oldu kendisi. Beraber saklambaç oynamalarımız, bana Balat’ın her bir köşesini gezdirmesi ve okuma heyecanıyla hayatımın en güzel iyi ki’ lerinden...Ve Sonra<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-30T18:31:39.316Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> 1kitap1mekan olarak başladığım blog yolcuğuma, sosyal sorumluluk odaklı 1K1M markasıyla devam ediyorum.Markanın hikayesi tamamen benim ihtiyacımdan yola çıktı. Mekanları gezerken içine rahatça kitaplarımı, fotoğraf makinamı koyabileceğim, ağırlığı olmayan bir çanta arayışındaydım. Bu arayışa bir de çocuklara daha çok kitap ulaştırma istedğim eklendi ve sonunda 1K1M doğdu. Marka heyecanından öte, çalıştığım vakıfla beraber çocukların mutluluğuna ortak olabilmek bambaşka bir duygu.Belli bir takipçi kitlesine ulaştıktan sonra daha çok insana ulaşmak, daha çok insanı kitapla buluşturmak istedim ve 1K1M böyle doğdu. Bir sosyal sorumluluk projesi üzerinden gelişen bir ihtiyaç olarak ortaya çıktı diyebiliriz. Her bir çanta için ihtiyaç sahibi okullara da kitap bağışında bulunma kararı aldım.Bu süreç bence markanın temel noktası. Bir sürü kitaba ulaşabiliyorum, hediye geliyor, satın alıyorum. Bazen keyifle bazen hayal kırıklığıyla bazen de tanımlayamadığım bir sürü güzel duygu ile okuyorum. Sonunda hep “iyi ki” diyorum. Sonra bu güzel hissi yaşamanın önemini anlayıp elimden geldiğinde bunu herkese, ulaşamayanlara yaşatmak istedim aslında. Özellikle çocukların kitaplardan uzak büyümesini istemiyorum. İşte bence bu noktada “influencer” olmak bir anlam kazanıyor bence. Sosyal medyanın gücü ile hep beraber bir sosyal projenin çatısında birleşmiş oluyoruz.Bu projede Kitap Vakfı ile beraber çalışıyoruz, her ay ihtiyacı olan okullardan okuma listelerini alıp eksik kitapları iletiyoruz. Böylece doğru kişi ve yere gittiğine emin olabiliyorum. Büyük bir motivasyonlar başlattığım kitap bağışı kampanyası, Türkiye’nin dört bir yanından ihtiyaç sahibi okullarla, yüzlerce çocukla buluştu.Aklımıza gelen, kalbimizden geçen çoğu şey için doğru zamanı beklememek gerekiyor, çünkü o zamanı aslında kendimiz yaratıyoruz. Ben hayatta hep an’ların çok değerli olduğuna inanırım. İşte o an’da ilk adımları atmak gerekiyor.&nbsp;Devamı sonradan şekillenebiliyor ama ilk adımı atarken çok düşünmemek gerekiyor bazen. Düşündükçe detaylarda kaybolup paniğe kapılıyorsunuz. İçinizden geçen her zaman en doğrusudur zaten ve onu dinlemek, peşinden gitmek gerekir. En azından ben öyle yaptım!<h4 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Teşekkürler...</h4>&nbsp;Hayatta çoğu şeyin paylaştıkça anlam kazandığına inandım, inanmaktan ötesi bunu yaşayarak gördüm.İçinde sevdiğim alıntıların, yazarların, kitapçıların, kitapların ve o kitapların keyifle okunduğu mekanların olduğu bir yolculuğa çıktım. Sonra siz bu yolculuğa, hayallerime ortak oldunuz. Beraber büyüdük, paylaştıkça güçlendik. Şimdi başkalarının hayallerine dokunma zamanı. Kocaman bir heyecan, sıcacık bir sevinç!Daha nice iyi ki’lere...<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-30T18:33:01.185Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.69" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> &nbsp; &nbsp;

Bugüne kadar hayatımda bana çok anlamlı pencereler açan kitapların, çocukların dünyalarına da güzellik katmasını istedim ve bir markam oldu!


Paylaştıkça Çoğalanlar


• Frankofon Kadın Yazarlar Parlamentosu, Aslı Erdoğan’la dayanışma için yazara onur üyeliği verilmesini <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMTA5OWE2ZjcxYTc3MDAwN2M5Y2U3NiZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cucGFybGVtZW50LWVjcml2YWluZXMtZnJhbmNvcGhvbmVzLm9yZyUyNTJGYXNsaS1lcmRvZ2FuLW1lbWJyZS1kaG9ubmV1ci1kdS1wYXJsZW1lbnQtZGVzLWVjcml2YWluZXMtZnJhbmNvcGhvbmVzJTI1MkY=""">kararlaştırdı.</a><ul><li>Açıklama: Erdoğan hakkında, 14 Şubat 2020’de İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından beraat kararı verildiği, karara savcının itiraz ettiği hatırlatılan açıklamada, şu ifadelere yer verildi: “Aslı Erdoğan, çağdaş Türkiye edebiyatının önemli isimlerinden biridir ve uzun yıllardır insan hakları mücadelesinin içindedir. Frankofon Kadın Yazarlar Parlamentosu, Aslı Erdoğan ile dayanışma içinde olduğunu ifade eder. Kendisi sürgünde bile rahat bırakılmazken, Parlamento Aslı Erdoğan’a onur üyeliği verme kararı almıştır.”</li></ul>

• Festival ruhunu evde yakalamak için çabalamaya artık alışmalıyız. Frankofon sinemanın son dönem örneklerinden oluşan My French Film Festival seçkisine 15 Ocak - 15 Şubat arasında erişilebilecek.<ul><li>13 uzun metrajlı filmin tümü MyFrenchFestival.com adresinde ve bazıları ayrıca MUBI'de izlenebiliyor. Aralarında benim özellikle dikkatimi çekenler Sébastien Lifshitz'in Petite fille'den önce çektiği, birlikte büyüyen iki genç hakkındaki, yıllara yayılan belgesel Adolescentes, Belçika'nın bu yılki Oscar adayı, her gün birlikte sınırı geçmek dışında ortak noktaları olmayan üç seks işçisinin hikâyesi Working Girls / Filles de joie ve Avrupa Film Ödülleri'nde En İyi Animasyon seçilen, Franko rejiminden kaçıp Fransa'daki kamplara yerleştirilen iki adamın dostluğunu konu alan animasyon Josep oldu. Ben olsam kaçırmazdım.&nbsp; &nbsp;</li><li>Seçkideki kısa metrajlı filmler ise MyFrenchFestival.com'un yanı sıra Facebook ve YouTube'da ücretsiz olarak izlenebiliyor.</li></ul>

Frankofon ile ilgili hikayeler