<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">BU HAFTA AJANDADA:</h2><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">16'sında İstanbul'da favori ikili Selectist ve Tanrı Misafiri'nin yemek, müzik ve performans arasında dans eden etkinliği "<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/C0yz5I7IKRn/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng%3D%3D" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Nuit Noire</a>",&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">17'sinde Paris'te&nbsp;ONA'nın Les Jeunes'nin şefi Christian Kanstrup Pedersen'ı konuk ettiği <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/C0yvOFkMDYb/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng%3D%3D&img_index=1" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">"Refined Danish Christmas Dinner"</a> yemeği,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ve 19-23 Aralık arasında İstanbul'da, pek sevdiğimiz Beril Ateş'in <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/C0wtj_vonjt/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng%3D%3D" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">"Perşembe Pazarı"</a>&nbsp;atölye sergisi var.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">18 Ocak'a kadar Berlin'de olacaklar: C/O Berlin'de Mary Ellen Mark'ın <a fr-original-style="" href="https://www.co-berlin.org/en/program/exhibitions/mary-ellen-mark" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">"Encounters"</a>&nbsp;sergisini ısrarla ziyaret ediniz.</li></ul>

Soli

<a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/milliyet//milliyet_1932/milliyet_1932_tesrinisani_/milliyet_1932_tesrinisani_19_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mehmet Selahattin, 19 Kasım 1932</a>Kapıdan şöyle bir başımı uzattım. Yarı yarıya boş bir tiyatro salonu dişleri dökülmüş bir tarak gibi insanın yüzüne sırıtıyordu. İçeriden tek tük öksürük sesleri geliyor. Yapacak bir şey bulamadığımız zaman çok defa öksürürüz. Bazen de burnumuzu sileriz. He grip salgını olduğu zamanlar…Âdeta çekinerek yürüyorum. Kalabalık yerlerde kimse kimsenin hareketlerine dikkat etmez. Fakat yalnızlıktan esneyen adamların bulunduğu durgun ve sükûti meclislerde içeri giren her yeni isim bir nevi uyandırır. Gözler size doğru çevrilir. Bu defa böyle olmadı. Benimle meşgul olan yoktu. Pervasızca yürüdüm. Ara sıra kulak veriyorum, hemen herkesin ağzında haftanın iki günü: Pazartesi-Perşembe…Niçin başka gün değil de Pazartesi-Perşembe? Onu bana değil piyesin sahibi Muhasipzade Celal Bey’den sorun. Şimdiye kadar her oynayışında niyet ederim: Şu Pazartesi-Perşembe’ye gideyim. Ve bir türlü fırsat bulup gidemem.Bu satır bilmem kaçıncı temsili idi. Seyredenler arasında ben de bulundum. Koltuğa henüz yerleşmiştim. Yanımda oturan bir hanım ön sırada diğer bir hanımla konuşuyordu:“Dün akşam da bizi beklettiniz!”“Vallahi pek mahcubum. Misafirler birdenbire bastırdı. O kadar üzüldüm ki tarif edemem.”“Şu halde hangi akşam bekleyelim?”“Pazartesi.”Öteki manalı bir bakışla sordu:“Perşembeye beklesek nasıl olur?”Karşılıklı gülüştüler:“Pazartesi-Perşembe değil mi?”Hakları da var. Pazartesi-Perşembe, Allah’ın günü biter mi hiç?Eski kırtasiyeciliğin bütün ruhunu haftanın bu iki günü içine sığdırmak isteyen müellif, hiç değişmeyen kavukluların ağzından bize üç perdelik uzun bir masal dinletti. Kırtaseddin Efendiler, Suubet Çelebiler, Tâvik Efendiler karşımızda tam iki saat dil döktüler.Cemaziyelevvel torbasından çıka çıka hepimizin bildiği küf kokan eski bir fırka çıktı. Rüşvetçi Şıkkıevvel defterdarı, işadamı kurnaz bir bezirgan, bir takım halayıklar ve bundan başka bize bir şey öğretmiş olmadılar.Mamafih itiraf etmeli ki oyunun eğlenceli tarafları vardı. Yahudi sarrafa bayıla bayıla gülenler oldu. Eğer aynı sahne Şehzadebaşı’nda şimdi geçseydi pes perdeden gayet yanık bir şarkı başlamıştı:“Balat kapısında ben gördüm onu,Mavidir şalvarı, beyazdır donu.”Hele Şıkkıevvel defterdarının Mirimiran payesi aldığı günün akşamı sevgili cariyesi ile “hembezm” olmak isteyişi üst kattaki kiracıları mutlaka harekete getirirdi, Manzaraya dayanamayıp "Ooof anam, yapma Allah’ını seversen!" diye haykıranların mutlaka bini bin paraya idi.Pazartesi-Perşembe’nin ilk perdesi oldukça esnetici geçti. İkinci perde biraz hareketli idi. Fakat üçüncü perde kahkahadan birçoklarını kırdı geçirdi.Darülbedayi’yi seyre gidenlerin bir hususiyeti var. Kendilerine daha holden itibaren çeki düzen vermeye başlıyorlar. Localara bakıp bakıp kırıtanlar da hani eksik değil. Kapıdan her içeri girene gardıroptan biri sesleniyor:“Beyefendi paltonuz?”Fakat beyefendiler hiç oralarda değil. Pürvekar ve biaram geçiyorlar. Paltosunu gardıroba emanet bırakanları saysam 15’i ya bulur ya bulmaz.Holde konuşanları dinleyelim:“Pazartesi-Perşembe’yi nasıl buldun?”“Güldürücü.”“Sade o kadar demek?”“Yetmez mi? Gülünç olmasın da…”“Üç Saat’e gelecek misin?”“Elbette geleceğim. Yalnız bu iş biraz baht işi olacak.”“Ne gibi?”“Ya üç saat kahkaha ya üç saat işkence.”“Umarım işkence çekmeyeceğiz.”“İnşallah.”Darülbedayi’nin hoşuma giden tarafı şu: Perde aralarını saniyesi saniyesine ölçüyorlar. Bir zil sesi duyuyorsunuz. Biraz sonra ikinci zil sesi kulakları çınlatıyor. Ve bir anda elektriklerin sönmesiyle kapının kapanması bir oluyor.Neydi o eski tuluatçı kumpanyalarının durmadan öten çıngırakları? Hâlâ nedir o sinemalarda halkı sabırsızlandıran gecikişler? Ayaklarını hızla yere vuranların çıkardığı kulak şişirici gürültü arasında perdenin nazlı nazlı açılışı?Darülbedayi itiraf edelim biricik sahnemiz. Belki çok noksanları var. Fakat bu noksanların hiçbiri onu gözden düşürecek kadar ehemmiyetli değil. Bir kere burada kimse kabak çekirdeği yemiyor. Kimse kimsenin ayağına basmıyor. Paradide bir ağızdan ayı, maymun, eşek gibi anıranlara tesadüf edilmiyor. Gülünecek yere somurtup, ağlanacak sahnelerde katılacak gibi gülenler burada da eksik değil ama hiç olmazsa kalıp kıyafetleri bu patavatsızlıklarını bir dereceye kadar affettiriyor.Darülbedayi’ye gelenler içinde belki bazılarının gözleri sahneden ziyade localarda dolaşıyor ve vakanın eşhasından başka seyircilerle alakadar olanlar var. Fakat ne de olsa oraya bir sanat mabedine girer gibi giriyoruz. Fakat Darülbedayi’den nasıl çıkıyoruz? Ha, bakın eğer kapıda sizi bekleyen bir otomobiliniz yoksa bunun hiç de hoşa gider bir şey olmadığını size söyleyebilirim.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">* Mehmet Selahattin Güngör’ün yazılarındaki bazı kelimelerin yerine, okumayı kolaylaştırmak için günümüzdeki karşılıkları yazıldı. Selahattin’in tüm ifadelerine katılmasak da anlamı ve anlatımı bozacak ya da değiştirecek herhangi bir değişiklik yapılmadı. Dönemin anlam dünyasına sadık kalındı. ‘İstanbul’da Nasıl Eğleniyorduk’un amaçlarından biri de, yazara hak ettiği değeri vererek İstanbul’un geçmişine dair zengin bilgiler içeren bu yazıları gün yüzüne çıkarmak.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

Yarı boş bir tiyatro salonu neye benzer? – Pazartesi-Perşembe – Cemaziyelevvel torbası – Balat kapısında ben gördüm onu – Beyefendi paltonuz? – Darülbedayi’ye bir sanat mabedine girer gibi giriyoruz. Fakat oradan çıkarken…

Darülbedayi’de iki saat

Sükunetin leziz kokusu burnunda güne başlamak, sadece Ayvalık’a özgü olmasa da onun ününe katkısı büyük bana kalırsa. Hayatımın boyumdan uzun dönemini geçirdiğim bu küçük ilçe ile Line’a girişmek doğru bir karar diye düşünerek başladım anılarımı derlemeye.Bir yeri tanımak, ona yıllarını vermektir elbette. Fakat bazen hayatını adasan da tanıyamazsın bazı yerleri o yüzden bugün sadece merkeze uzanan bir Ayvalık turu yapacağız seninle.&nbsp;Günün ilk saatleri yüzde tuz kurusu, tepede mavi bayrağıyla “merhaba” der sana Ayvalık. Ayaklarının altında, bir lamba cininin geride bıraktığı toz zerreleri kadar ince ve parlak kumuyla ve buzdan hallice suyuyla dinlenmenin getireceği rehavete karşı savaş açmışçasına uyarı verir bedenine.&nbsp;Plajlara ulaşmak zor değil burada. Nerede olursan ol toplu taşımayla “yüksek sesli” bir halkın içinden keyifle ulaşabilirsin istediğin plaja.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(19, 112, 118); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(19, 112, 118); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kime sorsan gösterir; Sarımsaklı Plajı - Badavut Plajı - Patriça Koyu - Duba Plajı - Şirinket Plajı- Merkez Halk Plajı- Çataltepe Plajı - Paşa Limanı - Altınova Sahil - Ortunç Koyu (yazamadıklarım beni affetsin).</blockquote>Sahilde yediğin patates kızartması ve biranın tadı damağında yola koyulmalısın artık, Perşembe Pazarı seni bekler... Ayvalık’ın ünlü büyük pazarı, pandemiden önce her perşembe açılan çevre illerin yanı sıra komşu kent Midilli’den de misafirlerini ağırlayan, taş evlerin ortasına kurulmuş bir festival... Bölgenin haftalık ihtiyacını karşılama amacıyla kurulan pazar, büyüklüğü ve ürün çeşitliliği sebebiyle çok ilgi gördüğü için ünlü. Sebzeden kıyafete, hediyelik eşyaya kadar her şey var burada. Yerel halkın da yaşam deryasında kürek çekerken uğradığı bir liman olduğu için en kalabalık pazar da aynı zamanda (pandemiden öncesi - sonrası için bu yorum elbette). Hazır merkezde sokaklara dalmışken Taksiyarhis Kilisesi’ne uğramayı unutma. 15. Yy.’dan beri, depremlere ve kimsesizliğe karşı direnen kilise, restorasyondan sonra bugün neo-klasizmin getirdiği ihtişamıyla içini döküyor ziyaretçilerine.<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-23T13:22:12.535Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center;" fr-original-class="fr-draggable">Önce yüzmek sonra pazar gezmesi acıktırır insanı, sağa doğru yönelip pazarın çıkışına ilerlersen işte tam da orada bulacaksın Tostçular Çarşısı’nı. “Mahareti ekmeğinde, lezzeti malzeme karışımında” olan ünlü Ayvalık Tostu’nu. Yaşamını burada geçiren bir insan olarak benim için de ince bir çizgidir tost meselesi, doğru yöntemler kullanılmadıysa o tosta Ayvalık Tostu demek kavga sebebi (!). Tostçular Çarşısı’na girdiğinde hangi büfeye istersen ona oturabilirsin, aynı lezzeti yakalayacağına eminim. Çünkü marul, patates, Rus Salatası olmayacak hiçbirinde...Artık merkezdeki sahili bitirmeli, Çamlık’a doğru bir yürüyüş yapmalısın, belki bisiklet kiralarsın? Bu kısa yürüyüşten sonra merkezden kalkan motorla karşıya geç, denizin üstünde Cunda’ya doğru yol alırken geride bıraktığın çam ormanlarına selam vermeyi unutma sakın. Sakin maviliğin degrade yeşile dönüşüyle sonlanan suların üstünden süzülüp merkeze ineceksin. İlk bakışta sana minik tatil beldelerini andıracak belki Cunda (şimdiki adıyla Alibey Adası), yargılarını bir köşeye at ve ilk olarak Taş Kahve’yi bul. Bundan yıllar yıllar önce misafirlerine ücretsiz kahve veren, dinlence ve birlikte zaman geçirme mekanı olan bu taş bina, bugün ücretli hizmet verse de oturup sakızlı kahvenle karşı kıyıyı seyretmek paha biçilemez.<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-23T13:02:28.295Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="tminaz-123rf" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İçinin yanması geçtiyse bir masalın içine sokulan taş sokakları arşınlama zamanı geldi demektir. Yukarı çıkarken sahil pazarının içinden geçeceksin, hediyelik eşyalar göreceksin orada, anılarına eklemek üzere bir küçük bileklik alırsın belki? Daha da yukarı çıktıkça sakinleşen sokaklardan Rumca melodiler duyacaksın, cam kenarlarında oturup şarkıya eşlik eden pembe dudaklı pamuk teyzelerin işi o, aldırma eşlik et. Masallardaki deniz kızlarına eş büyüleyicilikteler...Yukarı doğru götürürken ayakların seni, bir kilise daha göreceksin onun adı da tıpkı diğeri gibi Taksiyarhis -Yunanistan’da da birçok kilisenin adıymış, anlamından ötürü. Koruyucu baş melek anlamına gelen bu isim başka kiliselerde de sıklıkla kullanılmış.- Geçmişi 1873 yılına dayanan miras, restoresi tamamlandıktan sonra, 2014’ten itibaren Ayvalık Rahmi M. Koç Müzesi olarak seyre açıldı.&nbsp;Yol uzarken başını bir gösterip bir saklayan taş değirmenin merakıyla daha da yukarı çıkmak isteyeceksin, durma. Orası Aşıklar Tepesi (Her yerin vardır bir Aşıklar Tepesi öyle değil mi?) mükemmel manzarasına ek Ortaçağ’dan kalma kilise ve manastır bina, şimdi Rahmi Koç’un girişimiyle restore edilerek bir kitaplığa dönüştürüldü. Emekli büyükelçi ve eşinin adıyla yaşamına devam ediyor. Sevim ve Necdet Kent Kitaplığı’na da gir ve kelimelerin keşfine atıl, dinlendirici olacak...Dönerken dolmuşa binmelisin, bir de karadan geçmek için... Dolmuşta nereye oturursan otur manzaran güzel olacak, zaten yolun uzun değil. Türkiye’nin ilk boğaz köprüsünün üstünden geçeceksin, kısa ama değerli bir an, kaydet hafızaya... Cunda’yı Ayvalık’a bağlayan doldurma köprüye geldiğinde her yanın deniz; güneş gözünde, yüzünde bir gülümseme yaklaşmanın heyecanını bulacaksın. Ve yürüyüş için boydan boya bir sahil daha, buraya da mutlaka uğra ama güneşe vedayı elbette Şeytan Sofrası’na bırakmalısın.Tüm kayaların en tepesi Ayvalık’ın tüm adaları ve Midilli’nin tutturduğu oyuna ortak olmanın neşesiyle onları uzaktan görecek ve bağ kuracaksın. Hemen arkanda eski bir lav birikintisi var. Sofra adını buradan alır... Sönmüş bir volkanın dünyaya kondurduğu tepeciğe ismini vermiştir yuvarlak bir sofrayla olan benzerliği. Bir de göreceksin demir parmaklıklar arasında çevrelenmiş şeytanın ayak izini. İnsanlar umutlarını bırakır bu parmaklıklara küçük demir paralarıyla birlikte...

Line

Popülaritesi sükunetinden: Ayvalık!

Bir yeri tanımak, ona yıllarını vermektir...

• 🍅🌾🍆Tarladan sofraya hikâyelerle şimdi biraz daha ilgilenmeye başladıysanız ve siz de her konuda olduğu gibi yeme-içme konusunda da “yavaşlamaya” ve “daha çok dinlemeye” çalışıyorsanız; aramıza hoş geldiniz. Portakal ağaçlarının arasında hakiki Sicilya’yı yaşabileceğiniz <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMjQ1OGEzZjBiYWEzMDAwODlhMTQxNyZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaXV0YS5mYXJtJTI1MkZlbiUyNTJGaHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaXV0YS5mYXJtJTI1MkZlbiUyNTJG"">IUTA Farm,</a> toprağın özündeki dengeyi birlikte bulmaya Perşembe’ye çağıran <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMjQ1OGEzZjBiYWEzMDAwODlhMTQxNyZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaW5zdGFncmFtLmNvbSUyNTJGbWVsbG93LmZhcm0lMjUyRiUyNTNGaGwlMjUzRGVu"">Mellow Farm</a> ve Puglia’da zeytin ağaçlarından bilgeliği dinleyebileceğiniz <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMjQ1OGEzZjBiYWEzMDAwODlhMTQxNyZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubWFzc2VyaWFtb3Jvc2V0YS5pdCUyNTJGJTI1M0ZsYW5nJTI1M0Rlbg=="">Masseria Moroseta</a>’da geçen hikâyelerimizi seyahat bülteninde size anlatmak için sabırsızlanıyoruz. O zaman yakın gelecekteki seyahatlerimizi düşlerken arkada Grant Green’den Idle Moments çalsın.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-07-31T18:54:00.167Z.jpeg" alt="IUTA Farm"><figcaption>IUTA Farm, Sicilya</figcaption></figure>

Perşembe ile ilgili hikayeler