<img src="https://images.aposto.com/2024/3/6/1714210884342.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.32" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: İHA<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ramazan Bayramı dolayısıyla İstanbul'un boşalması üzerine kentte hava kirliliğinin hatırı sayılır düzeyde azalması, uzun bir süre sonra ilk kez İstanbul'dan Uludağ'ın zirvelerinin görülmesiyle sonuçlandı. Kandilli Rasathanesi Meteoroloji Laboratuvarı Başkanı Adil Tek, durumu şöyle açıkladı:</li></ul><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(254, 254, 254); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(254, 254, 254); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;"><blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(254, 254, 254); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(254, 254, 254); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Bunun için havada nem, toz ve partikül gibi kirleticilerin olmaması gerekiyor. Çok eski yıllarda İstanbul’dan Uludağ’ın görüldüğüne dair kanıtlar Kandilli Rasathanesi’nde var. Son yıllarda artan kirlilik, ısınan küre ve su buharının dolaşımının fazlalaşması uzak mesafelerin görülmesini engelliyor."</blockquote></blockquote>

Angst

Kimimiz için eza, kimimiz için cefa..Kimileri için huzur ve sakinlik, kimileri için kartopu oynama, eğlence vesilesi, kimileri için ise, ulaşılamayan köy yolları, ısıtılamayan soğuk evler demek. Evet, aslında tüm sosyal ve kültürel bakışların ötesinde, son derece doğal bir yağış şeklinden bahsediyoruz: kardan.Çocukluğu birçok şehre göre ılıman olan Tekirdağ'da geçen, son 20 yılda da İstanbul’da yaşayan biri olarak yaşadığım şehirlerde kar, giderek daha seyrekleşen bir doğa olayı.&nbsp;Son 10 yıldaki haberlere şöyle bir göz attığımızda, kar turizmi merkezlerinin, mesela Uludağ’ın, Kartalkaya’nın &nbsp;kar yağışı azlığı çektiğini görebiliriz ama durum Batı bölgeleri ile de sınırlı değil. Türkiye’nin önemli kayak turizmi merkezlerinden Erciyes’te de Erciyes A.Ş. "en gelişmiş yapay kar üretme sistemlerinin kendinde bulunmasıyla" <a fr-original-style="" href="https://www.kayserierciyes.com.tr/Haberler/Haber?id=2200" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">övünüyor</a>. &nbsp;Görülüyor ki durum sadece Türkiye için geçerli değil. Özellikle Alp Dağları ve yüksek rakımıyla avantajlı konumda olan İsviçre hakkında kış turizminin sürdürülebilirliğini artırmak ve doğal kaynakları korumak üzerine çeşitli araştırmalar yürütülüyor. Bu çalışmalarda bir bölgenin kış turizmi için güvenilir ve elverişli olduğunu saptayabilmek adına “100 gün kuralı” oluşturulmuş. Bu kural, gözlemlenen 10 yılın en az yedisinde, 1 Kasım ve 30 Nisan günleri arasında, minimum kar derinliğinin 30 santimetre olduğu en az 100 gün olmasını gerektiriyor. Yapılan araştırmalar Avrupa bölgesinde 100 gün kuralı oranlarının gittikçe azaldığını ortaya koyuyor. Orta Avrupa ve Kuzey Amerika’daki kış turizmi merkezlerini ele alan <a fr-original-style="" href="https://www.climex-project.org/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ClimEx</a> projesinin, farklı yöntemlerle yapılmış birçok hesaplamasına göre doğal kar, 100 gün kuralını 2040-2100 yılları arasında neredeyse hiç karşılayamayacak. Bununla paralel olarak yapılan başka bir araştırma ise, iklim değişikliği kaynaklı +2 derecelik ısınmanın, İsviçre’deki kar güvenilirliğini yüzde 85’ten yüzde 63’e; Avusturya, Fransa, Almanya, İtalya ve İsviçre’deki kar güvenilirliğini ise, 666 kayak işletmesinde yüzde 91’den yüzde 61’e düşüreceğini belirtiyor.Waterloo Üniversitesi tarafından yönetilen uluslararası bir araştırma ekibi de, daha önce kış olimpiyatlarına ev sahipliği yapmış gözde kayak merkezleri St. Moritz ve Lillehammer’ın, güvenilir olmayan koşulları sebebiyle Oyunlar’a artık ev sahipliği yapamayacakları <a fr-original-style="" href="https://www.iklimhaber.org/iklim-krizi-kis-olimpiyatlarini-duzenleyebilecek-sehirlerin-sayisini-hizla-azaltiyor/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ortaya koydu</a>. Konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Avusturya’daki Innsbruck Üniversitesi’nden Robert Steiger, “İklim değişikliği Kış Olimpiyat Oyunlarının coğrafyasını değiştiriyor ve ne yazık ki kış sporlarıyla ünlü bazı ev sahibi şehirleri ortadan kaldıracak” diyor. Raporda ayrıca, kış sporcuları arasındaki daha yüksek kaza ve yaralanma oranlarının kısmen daha yüksek ortam sıcaklıklarına ve kötü kar koşullarına bağlanabileceği belirtildi. Son üç Kış Olimpiyatları kayak, snowboard ve serbest stil sporcular arasında kaydedilen en yüksek yaralanma oranlarına sahipti (diğer kış oyunlarına kıyasla yüzde 55 daha yüksek).Pekin’deki 2022 Kış Oyunları’nın başlamasından bir hafta önce yayımlanan ve İngiltere’deki Loughborough Üniversitesi’ndeki Spor Ekoloji Grubu araştırmacıları ile Protect Our Winters çevre grubu tarafından yazılan rapor da, iklim değişikliğinin, koşulları sporcular ve katılımcılar için çok daha tehlikeli hale getirerek Kış Olimpiyatları’nı ve kar sporlarının geleceğini tehdit ettiği konusunda uyarılarda bulunuyor. Araştırma, “İnsan kaynaklı küresel ısınma, kış sporlarının uzun vadeli geleceğini tehdit ediyor. Kış Olimpiyatları için iklimsel olarak uygun ev sahibi mekanların sayısını azaltıyor” diyor. Araştırmacılar, Fransa’daki Chamonix’in 1924’te ilk oyunlara ev sahipliği yapmasından beri Kış Olimpiyatları için kullanılan 21 bölgenin, 2050 yılına kadar sadece 10’unun bir etkinliğe ev sahipliği yapmak için “iklim uygunluğu” ve doğal kar yağışı seviyelerine sahip olacağını tahmin ediyor. Chamonix artık Norveç, Fransa ve Avusturya’daki bölgelerle beraber “yüksek riskli” olarak derecelendirirken, ABD’deki Vancouver, Sochi ve Squaw Vadisi ise “güvenilmez” olarak kabul ediliyor.Buna çözüm olarak getirilen yapay kar ise başka bir sorun. Pekin Oyunları, kayak pistlerini örtmek için 100’den fazla kar jeneratörü ve 300 kar yapma tabancası kullanarak yüzde100 yapay kar kullanan ilk Kış Olimpiyatları olmuştu. Konuyla ilgili hazırlanan raporda, “Bu, yalnızca yoğun enerji ve su kullanımı ile erimeyi yavaşlatmak için sıklıkla kimyasallar kullanmakla kalmıyor, aynı zamanda birçok sporcunun potansiyel olarak tehlikeli olduğunu söylediği bir yüzeye sebep oluyor” denildi.Peki, azalan kar yağışı sadece kış turizmi için mi bir sorun?&nbsp;New York Times İklim Masası’nda görevli gazeteci David Gelles'in “<a fr-original-style="" href="https://www.nytimes.com/2024/01/04/climate/where-did-the-snow-go.html" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Karımız Nereye Gitti?</a>” başlıklı makalesi, bu sorunun giderek büyüdüğünü ortaya koyuyor. ABD'deki kar yağışındaki dikkat çekici azalmaya dikkat çeken makaleye göre bu durum, iklim değişikliği nedeniyle yaşanan rekor sıcaklıklara ve değişen yağış modellerine bağlı. Makalede aynı zamanda kış aylarında dağları kaplayan karın azalmasının, nehirleri soğutma, hidroelektrik sistemlerini çalıştırma ve ülkenin elmaları, yaban mersinleri ve bademleri için gereken sulama kanallarını besleme gibi hayati işlevlerine de zarar verdiği belirtiliyor.&nbsp;Makalede ayrıca, ABD'nin çeşitli bölgelerinde kar yağışının 1930 yılından bu yana, yani gözlemlenebilir hale geldiğinden beri azaldığı ve istasyonların yüzde 57’sinde bir düşüş gözlendiği belirtiliyor. Ancak hava durumunun karmaşık olduğu ve ABD'de bu kadar az kar yağmasının tek bir sebeple açıklanamayacağı da vurgulanıyor.&nbsp;Durum Türkiye için de çok farklı değil. İklim değişikliğinin kış mevsimini değiştirdiğini söyleyen Boğaziçi Üniversitesi İklim Değişikliği ve Politikaları Uygulama ve Araştırma Merkezi Yönetim Kurulu Üyesi Prof. Dr. Murat Türkeş “Türkiye'de günümüzden 30 yıl öncesine göre kışlar daha ılık geçiyor, hatta bazı bölgelerde hiç kar yağışı olmuyor. Kar yağışı olsa bile geçmişteki gibi yerde uzun süre kalmadan eriyor. Kış sıcaklıkları geçmişe göre daha yüksek. Soğuk devrelerin uzunlukları kısalmış durumda. Küresel iklim değişikliğinin doğrudan bölgesel etkilerinin bir sonucu olarak Türkiye'de giderek kış yağışlarının azaldığını, sıcaklıkların yükseldiğini ve karın yerde kalma süresinin azaldığını görüyoruz” diyor.&nbsp;İklim krizinin birçok sonucundan birinin de, yağış rejimlerindeki değişim olduğunu zaten biliyoruz. Ancak, kar yağışının azalmasının ekosistem açısından yarattığı önemli sorunları konuşmaya devam etmek zorundayız. Meyvelerden tahıllara kadar birçok bitkisel üretimde, kar yağışının önemli etkileri bulunuyor. Karın örtmediği birçok tarımsal üretim faaliyeti, don tehlikesiyle karşı karşıya; bu da zirai üretimde kayıp ve düşüşlere bağlı gıda güvenliğini ve enflasyonunu doğrudan etkiliyor. Tabii bir insani üretim olan ziraat dışında, birçok canlı türünün, içinde karın da bulunduğu “normal” yağışlara ihtiyacı var.Diğer önemli sorun ise kullanım suyu. Kar yağışı, İstanbul’un da dahil olduğu birçok kentin su ihtiyacını karşılayan barajların yeterli su tutabilmesi için de kritik öneme sahip. İklim krizinin önemli sonuçlarından biri olan ani ve yoğun sağanaklar, barajların dolması için yeterli değil. Barajlara suyun dolması için, yavaş yavaş eriyen düzenli kar yağışına ihtiyaç var. Ancak özellikle kentsel alanlarda oluşan ısı adası etkisinin, kar yağışını engellediği de açık bir gerçek.Doğada her şey birbirine inanılmaz bir ilişkiyle bağlı. Yani azalan kar yağışı, su kullanımından gıdaya erişime kadar tüm insanlığın refahı için büyük bir tehdit. İklim değişikliğini durdurma mücadelesi, nereye gittiğini anlayamadığımız kar yağışları için de çok büyük öneme sahip.&nbsp;

Dünyahali

Karı kaybetme hissi

Nereye gitti bu karlar?

Yemek ve Kültür

Herkesin önünde bir tabak. Köfteler onar onar konmuş. Daha onlar bitmeden yenileri geliyor sıcak sıcak. Peş peşe tabaklar dolusu. Aşçı masalara kadar gelip içtenlikle “Yeyin, çok var, yemezseniz darılırım, bol bol yiyin” diyor. Az yiyen olursa aşçı gerçekten de üzülecek gibi görünüyor.

Bursa Tarihi Hisar Mahallesinde Geleneksel Düğün

• <a fr-original-style="" href="https://www.ekonomim.com/ekonomi/beklenen-kar-yagmadi-uludag-istihdam-azaltti-haberi-680640" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Uludağ'da</a> kar yağışı olmadığı için 15 Aralık'ta başlaması öngörülen kayak sezonu açılmadı ve yılbaşını %50 doluluk oranıyla geçiren bölge otelleri yarı yıl tatilinin ilk haftasına ortalama %40'lık dolulukla başladı. Uludağ Beceren Otel’in sahibi Mehmet Haluk Beceren, "Bazı tesisler personelini kademeli olarak ücretsiz izne gönderiyor." dedi.

Aposto Gündem

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sima_ozkan/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sima Özkan</a>Uludağ denince akla önce kış sporları gelse de yazın gelişiyle orman içi yürüyüşleri mevsimi başlamış demektir. Dağa çıktığınızda, mevsim aniden ılık bir kış gününe dönüşür. Sıkı giyinmek, her ihtimali düşünerek bir sırt çantası hazırlamak, içinde kahveye ve siperli bir şapkaya da yer ayırmak önemli.&nbsp;Orada her yer her daim yeşilin binbir tonundadır. Yazın ilk günlerinde de, son günlerinde de. Mor, sarı, mavi, pembe kır çiçekleri; yeşilden pembeye çalan renkleriyle yeryüzüne uzanmış dev bir canavarın kırlaşmış sakallarına benzeyen çimenler… Kelebekler, arılar, kuşlar… Koskocaman mantarlar, devrilen ağaçların kuytusundaki devasa karınca yuvaları. Kim bilir, sık ormana saklanmış daha nice yaban hayvanı…&nbsp;Tüm rotalar içinde ormanın en derinlerine girip bir dereyi takip ederek, bir dereyi duyarak ilerlemek sanırım bugüne dek Uludağ Milli Parkı&nbsp;sınırları içinde izlediğim en büyüleyici rotaydı. Softaboğan Şelalesi’ne uzanan, Kırkpınar Deresi’nin doğu yönünü takip eden bir rota. Orman örtüsünün elinden geleni yaparak patikaları zaman zaman sakladığı, sürpriz orman açıklıklarıyla şahane mola anları yaşatan bir macera.Başlama NoktasıBiz rotaya Çobankaya’dan Bakacak Seyir Terası yönünde, Çobankaya’yı arkamızda bırakarak bayır aşağı, ağaçlık olmayan bir alandan, kayaları ve çayırı aşarak derenin sesine doğru inerek başladık. Dereye ulaştığınızda yapmanız gereken dere geçerek aktığı yöne doğru ormana dalmak. Dere boyunca yaklaşık iki kilometrelik inişli çıkışlı bir rota. Bölgedeki ayıların da su içmek için dereye inebileceğini düşünmek de bu rotanın en heyecan verici yanlarından biriydi.&nbsp;Dereyi Duyarak İlerlemekBu rotada bu mevsimde oynanabilecek en güzel oyun; aynı rotadan dönüş yolunda dere üzerindeki kayaların ve taşların üzerinden zıplaya zıplaya ilerlemek, derenin oluşturduğu kumlu, berrak havuzlardan serinlemek, derenin ortasındaki geniş kayalarda dinlenmek çok eğlenceliydi. Derenin suyunun bir Uludağ suyu olduğunu, eriyen karların bu keskin soğuğuna atlama isteğininse bir an bile azalmadığını söylemeliyim.&nbsp;Patika boyunca belli aralıklarla karşımıza çıkan kayaların üzerindeki kırmızı oklar ve dallara asılı kırmızı kurdelelerle doğru yolda ilerliyor olduğunuzu bilme hissi de cabası. Rotada dik yamaçlar olduğunu ve bazı noktalarda tırmanmak, sık çalıların arasından geçmek gerektiğini de belirtmeliyim. Kolay bir yürüyüş rotası değil ama ormanı ortasından bölen bir dereye kulak vererek, doğaya dalmanın en muhteşem yolu.&nbsp;Bu rotadan şelaleye varmak yaklaşık 1 saat sürüyor, en az 1 saat de dönüş. Mola verdiğiniz her an seyre doyulmaz bir manzarayla karşılaşacağınız için bu yürüyüşün 3 saati geçeceğini garanti ederim.Dağın aşağısında, ovada, şehrin uzandığı koca boşlukta sıkılanlar için kendi yerini ormanda bulmak isteyenler için sessizce atılacak adımlara uygun bir rota. Edip Cansever dizelerindeki gibi, “Koskoca bir ormanı öpen” bir rota.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 255, 255); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Nedir mutluluk çam ağacındaki yürek gibi köpüklü sakız kokusu gibi dallardan yapraklardaki kılcal damarlara giden ve damarlardan koskoca bir ormanı öpen”</blockquote>“Dallardan Yapraklara”, Edip Cansever,&nbsp;Sonrası Kalır 1: Bütün Şiirleri, YKY

Dallardan Yapraklara!

Koskoca Bir Ormanı Adım Adım Öpmek

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sima_ozkan/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sima Özkan</a>“Ormana gittim; çünkü bilinçli yaşamak istiyordum,” diyen Henry David Thoreau gibi neden mi ormandaydım ben iki koca gün?&nbsp;Eteğinde büyüdüğüm dağa, Uludağ’a uzanan ormanlardan birini keşfetmeye gitmedim. İki sabah gözümü ormanın sesleriyle açmak için hiç değil. Güne, doğayı selamlayarak başlamak; kurbağaları gıdıklamak, vıraklamalarıyla kıkırdamak, koskocaman ve rengârenk yusufçuklara bakakalmak; kızböceklerinin akan suya duyduğu aşka hayran kalmak, ısırganları ısırmak; ilk defa testere kullanmak; en doğal yöntemlerle, çakmaksız ateş yakabilmek; ekip çalışmasıyla işbirliği ve iletişim yeteneklerimizi kullanarak dalları öre öre yuvamızı inşa etmek; kendimizi ormana ve oyuna ve keşfe ilk defa dalmış çocuklar sanmak içinse hiç değil. &nbsp;Ya da hepsi...Uludağ Üniversitesi bünyesinde düzenlenen <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/CbQSrPhMqQp/?igshid=MDJmNzVkMjY=" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Doğa ve Orman Pedagojisi Eğitmen Eğitimi</a>’nin uygulamalı programına katıldım.&nbsp;Bursa Atatürk Kent Ormanı’nda… Aldığımız teorik eğitimden ve Türkiye çapında kendi okullarını orman okuluna dönüştüren eğitmenlerin deneyimlerini dinledikten sonra bu defa bizler öğrenci olacak ve ormana giden çocukların ormandaki günlük rutinleri ilk elden yaşayacaktık. Birbirinden oyundaş orman liderlerimiz ve her biri kendi alanında uzman, yetenekli, keşfetmeye meraklı doğaperest arkadaşlarımla iki gün, bir derenin kıyısında toplaşıp ormana daldık. Artık yalnız ya da çocuklarla, doğada attığımız her adım daha anlamlı, daha bilinçli olsun diye.Ormanın kendisi okul. Ormanın kendisi öğretmen.Orman okulları, alternatif eğitim sistemleri içinde en duvarsızı, en kuralsızı. Doğanın kalbi orman. Ormanın öğreticiliği de oyunla harmanlanıyor. Nasıl ki çocuklar birbirleriyle büyük ölçüde oyun bağlamında iletişim kurar; biz ormandaki on altı yetişkin çocuk da aynısını yapıyoruz. Neyi, nasıl oynayacağımız konusunda pazarlık yapıyor, müzakere ediyor, orta yolu bulmaya çalışıyor, iş bölümü yapıyor, sabırla sıramızı bekliyor, konuşma taşının kendi avcumuza gelmesi için saniyeleri sayıyoruz.&nbsp;Dahası bu ormanın dilinden anlamayı öğreniyoruz, izleyeceğimiz yolu, duraklarımızı belliyoruz. Oybirliğiyle ormanımıza bir isim vermeye çalışırken, çıkan üç öneriyi bir isimde topluyoruz. Ormana nereden girilir, nerede toplaşılır artık biliyoruz. Günün akışını doğanın bize verdiği sürprizler ve oyun arkadaşlarımızın ilgileri, merakları belirliyor. Bir bakıyoruz kırlangıç otları… Meğer sarı çiçekli, salkım salkım tohum keselerinden can saçan bu bitki, yapraklarını, saplarını biraz incitince turuncu bir sıvı çıkarırmış. Tıpkı incirin sütü gibi, turuncu bir boya. Yürüme ritmimiz bir anda yavaşlıyor. Parmaklarımız turuncu…Derken karşımıza o çocuk şarkısındaki kurbağa çıkıyor. Mini minnacık bir kurbağa ve hep beraber soruyoruz: “Kuyruğun nerede?” İzlediğimiz patikanın tek bir sınırı var. O da ısırgan otları… Neyse ki biz hazırlıklı giyindik ve etrafta bolca sinir otu vardı da kaşınan arkadaşlarımıza şifa olsun… Sonrası mı?&nbsp;Ormana bir hikâye bıraktık.Orman liderlerimizden Ayşe Öğretmen’in de dediği gibi iki günün sonunda, “ormana bir hikâye bıraktık” ve heybemize doldurduklarımızla bizler de portfolyo çalışmamızı yapacak, bu deneyimi çocuklarla yeniden yaşayacak ve hak kazanırsak biz de orman liderleri olacağız.&nbsp;Nasıl mı? "Sima çıkmış yola, gidiyor ormana. Yolda ne gördün Sima? Çınar ağaçları gördüm, bulduğumuz kozalaklara bakarsak, belli ki olmuş sincaplara yuva… Nasıl hareket ediyordu çınarlar? Rüzgârda sallanıyorlardı bir sağa, bir sola..."

Orman liderleri olacağız!

“Ormana Gittim; Çünkü…”

• Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’nden Doç. Dr. Gökhan Özsoy’un araştırması, Uludağ'ın son 35 yılda ciddi tahribata uğradığını gösterdi. Milliyet'te yer alan araştırmaya göre, erozyon, yerleşim alanı ve çıplak kaya yüzeylerinin kapladığı alan %7,8’den %13,3’e yükseldi. Alpin çayırlarının ise %2’si yok oldu. Dağdaki 137 endemik canlının 54’ünün neslinin tehlike altında olduğu belirlendi. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/1/1636405798321.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Milliyet<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Öneriler: Araştırmada, kayak merkezi dışında turistlerin serbestçe dolaşmasına izin verilmemesi, insan yoğunluğunun azaltılması ve insanların önceden belirlenen rotaları terk etmelerinin önlenmesi gibi önerilere yer verildi.&nbsp;</li></ul>

Uludağ ile ilgili hikayeler