Berrak zihinler için yalın, zengin, bağımsız bir Türkçe dijital medya üyeliği.
Ücretsiz Kaydol →
Harbiye ile ilgili hikayeler
Alara Demirel - Piccolo İstanbul’da nasıl eğlendiğim sorusuna uzun süre kafa patlattım desem yalan olmayacak. Ben İstanbul’da nasıl eğlendiğimi tam olarak bilmiyorum çünkü 1968 doğumlu ve Kemancı neslinde büyüyen bir annenin anılarıyla yetiştirildim. Oralar kapandıktan, kaldırımlar masasızlaştırıldıktan sonra sanki “eğlence” pek de mümkün olamadı buralarda. En azından ebeveynlerim ve kuzenlerim tarafından hep “şanssız” görüldüm bu açılardan. Ne çok acı var ve ne ç...Devamını Oku
18 Eki 2022
Konser Nasıl Dinlenmez?
Sektörel bir Gözden ve Kulaktan, Kişisel bir “Yapmamanız Gerekenler” Yazısı
Peyami Safa, Fatih-Harbiye, 1931 Peyami Safa, yukarıdaki gazete yazısından yaklaşık 2 yıl sonra yayımladığı kitabına Fatih-Harbiye adını veriyordu. 1931 yılında basılan roman, Doğu kültürü içinde Fatih'te büyümüş Neriman'ın kendisinde Batılı bir hayat yaşama isteğini uyandıran Macit ile tanışmasından sonra yaşadığı çelişkileri anlatır. Özetle tramvay yoluyla birbirine bağlanan ama birbiriyle bağdaşması mümkün olmayan iki semt, Fatih ve Harbiye, aynı coğrafyada yaşan...Devamını Oku
30 Kas 2021
Taksim'in derinliklerinde unutulmaya yüz tutmuş: Belediye Gazinosu
Batılı yaşam tarzının sahiplenilmesinin istendiği Cumhuriyet yıllarında Taksim'de açılan Belediye Gazinosu programı ve alafranga ile alaturkayı ustalıkla melezleyen anlayışıyla dönemin mekânsal açlığını gideriyordu. Henüz bilmeyenler için bu hafta orayı kısaca hatırlayalım.
Radyoevi "evi" olanlar
Bu haftanın hikâyesi Harbiye'deki Radyoevi'yle ilgili. Çünkü, bu hafta itibarıyla boşaltılma kararı çıkan yapının geçmiş yıllarda da benzer senaryolarla karşılaşması sadece üzücü değil, şehrin sakinlerine “yapının peşinin bırakılmadığını hissettirdiği için” yıpratıcı da.
