<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/4/3/1715193168204.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zaman tünelinde Avrupa Birliği ile Türkiye'nin 60 yıllık flörtü</h2>Kömür ticaretinden ortak hukuka Avrupa Birliği projesi ve Türkiye'nin AB ile 60 yılı aşan flörtü.Yazı: <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/a/busra-kilic" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Büşra Kılıç</a>Sosyolog Zygmunt Bauman’ın dediği gibi, “Avrupa düşüncesi; bitmemiş bir hikaye, yeni keşiflerin süreci ve sonsuz bir arayıştır.”AB, kuruluşundan bu yana isim değişiklikleri, ekonomik birliğini güçlendirme, sosyal politikalarını ortaklaştırma ve üye sayısını artırma gibi birçok değişim ve gelişim geçirdi.&nbsp;9 Mayıs 1950 tarihli <a fr-original-style="" href="https://european-union.europa.eu/principles-countries-history/history-eu/1945-59/schuman-declaration-may-1950_en" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Schuman Deklarasyonu'nun</a> kabulüyle Avrupa Birliği’nin (AB) temellerinin atıldığı gün olan Avrupa Günü, bu tarihe atfen kutlanıyor. Avrupa Günü'nde, AB’nin kurumları, dış temsilcilikleri ve aday ülkelerde çeşitli etkinlikler düzenleniyor.&nbsp;Bu gün vesilesiyle AB’nin önemli dönüm noktalarını ve Türkiye’nin AB yolculuğunu inceliyoruz.&nbsp;<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıca: “<a fr-original-style="" href="https://www.togetherweareeurope.eu/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Europe Day</a>” testiyle AB bilginizi sınayabilir, her cevapla ilgili detaylı açıklamaları görebilirsiniz.</li></ul><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">AB’nin dönemeçleri</h2>Mayıs 1950'de Fransız Dışişleri Bakanı Robert Schuman, Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu'nun (AKÇT) kurulmasını önerdi ve özellikle Fransa ve Almanya arasında kömür ve çelik üretimini entegre etmeyi amaçladı. Bu girişim, Schuman Deklarasyonu'nda belirtildiği gibi, ekonomik işbirliğini teşvik ederek gelecekteki çatışmaları önlemeyi hedefliyordu. Bu önemli kaynakların birleştirilmesiyle, tarihî rakipler arasında savaş maddi olarak imkansız hâle gelecekti. AKÇT, başlangıçta Fransa, Batı Almanya, İtalya, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg'dan oluşuyordu ve daha sonradan Avrupa Birliği'ne dönüşecek olan ittifakın ilk adımını oluşturdu.Yazının devamını <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/zaman-tunelinde-avrupa-birligi-ile-turkiyenin-60-yillik-flortu-2" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> okuyabilirsiniz.

Spektrum

Günümüzde dolaysız iletişim kurma imkânlarımız giderek azalıyor. Duygularımızı doğrudan ifade etmek yerine dolaylı yollardan anlaşılmayı bekliyoruz. Duygusal ilişkilerimizde ikincil yolları kullanmayı tercih ediyoruz, net ifadelerden de kaçınıyoruz. Bir noktadan sonra, kendimizi iletişim kurmak yerine karşımızdakileri idare ettiğimiz bir sarmalın içinde buluyoruz.&nbsp;Belirsizlik ve güvencesizlik Doğrudan iletişim biçimleri yerine geçen idare etme hâli, yani dolaylı ifade biçimleri kültürel olarak belirsizliğin hâkim olduğu dünyaya katkıda bulunuyor. Hemen her düzeyde yaşadığımız güvencesizliğin yakın ilişki biçimlerine de sızmasına neden olabiliyor. Çünkü bu iletişim biçiminde söylenmeyen şeylerin söylenenlerden daha değerli olduğu bir düzlem ortaya çıkıyor. Hakiki bağlar kurmak yerine kısa süreli ve tüketim kültürünün uzantısı olan ilişki biçimlerine hapsoluyoruz.&nbsp;Uzun vadeli iletişim Uzun vadeli iletişim biçimlerinden yoksun olmak, sosyolog Richard Sennett'in bahsettiği “karakter aşınmasına” yol açabiliyor. İlişkilerimiz, uzun erimli bir inşa sürecinden geçmek yerine bir tür alışveriş pratiğinin sığ sularında kaybolup gidebiliyor.&nbsp;Zygmunt Bauman yeni ilişki biçimlerini incelediği Akışkan Aşk (Versus Kitap, 2016) kitabında, dolaylı ve sahici iletişimler yerine idare etme kültürünün hâkim olduğunu ve mesajların kendisinden ziyade yalnızca gidip gelmesinin önemli hâle geldiğini anlatıyor. Bauman’a göre iletişimi sürdürmek zorunda hissediyoruz ama bir taraftan dolaysız iletişim kurma biçimlerinden mahrumuz. Her ne kadar sürekli iletişim hâlinde olsak bile çağımızın insanı derin bir yalnızlık duygusuyla karşı karşıya.&nbsp;Hızlı kararlar Bu ilişkilenme biçiminin bir başka sonucu da potansiyel iletişim fırsatlarını kısa süreli değerlendirmelere sıkıştırmak. David Harvey Postmodernliğin Durumu’nda (Metis Yayıncılık, 2014) bir imaj danışmanının “insanlar sizin hakkınızdaki kararlarını saniyenin onda biri kadar kısa bir sürede veriyorlar” sözlerini aktarıyor.&nbsp;Doğrudan iletişim biçimlerinin zorluğu ve baş döndürücü bir enformasyon akışının etrafımızı kuşatması, bizi potansiyel karşılaşmalardan mahrum bırakıyor. Kısacası, bir tür imaj rejiminin ortasında olduğumuz söylenebilir. Tarihte hiç olmadığımız kadar yeni mesajlara maruz kalsak da sahici iletişim olasılıkları giderek azalıyor.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Her nedense bugünkü sosyal varlığımızda hislerimizi ancak tuhaf ve dolaylı biçimde ifade edebiliyoruz. Eğer doğrudan gösterirsen herkes çıldırıyor.” –My Dinner With Andre (Louis Malle, 1981)</blockquote>Kültürel aleksitimi Doğrudan iletişim kuramamanın getirdiği bazı psikolojik çıktılar da bulunuyor. Kavramsal olarak literatüre girmiş çıktılardan biri de “aleksitimi”, yani “duygu körlüğü”. Bu kavram, araştırmacılar tarafından duyguları deneyimleme, tanımlama ve ifade etme güçlüğü olarak tanımlanıyor.&nbsp;Aleksitimi, Harvard Tıp Fakültesi’nde psikiyatri profesörü olan Peter Sifneos, tarafından 1970’lerin başında tanımlandı. Kelime Yunanca’dan “a” (eksiklik), “lexis” (kelime) ve “tymos” (duygu) kombinasyonundan türetildi. &nbsp;Aleksitimi, klinik bir tanı veya ruhsal bir bozukluk olarak değerlendirilmiyor. Ancak bazı ruh sağlığı problemleriyle birlikte ortaya çıkabiliyor. Aleksitimiye sahip kişiler, iç gözlem, zihinsel ve duygusal süreçleri gözlemlemede sorun yaşıyorlar, duygularını başkalarına iletmekte zorlanıyorlar.&nbsp;Ayrıca başkalarının duygularını anlamada da çeşitli sorunlara yol açan bu psikolojik durum, bizi hem kendimiz hem de başkalarına ilişkin bir çeşit sessizliğe mahkum edebiliyor. Bir başka deyişle, bu psikolojik durumun dolaylı iletişim çağında kültürel bir davranış örüntüsü hâline geldiğini söylemek mümkün.&nbsp;Sağlıklı iletişimin önkoşulu Elbette hayatımızın her anında duygularımızı doğrudan paylaşmak ya da sürekli net olmamız gerekmiyor. Kaba saba bir dobralığı benimsemek de pek doğru değil. Ancak sağlıklı iletişim biçimlerine her şeyden önce ruhsal sağlığımız için ihtiyacımız var. Başkalarından duyduklarımızla doğrudan bağlantı kurmak yerine tükenmez monologların içine düşmek, kendimize ve başkalarına dair farkındalığımızı olumsuz etkileyebilir.&nbsp;“Cool olmak” gibi kültürel bir fenomenin neredeyse dayatıldığı bir çağda duygularımızı ifade etmenin güçsüzlükle ilişkili olmadığını fark etmemiz gerekiyor. Bunun bir zayıflık belirtisi değil, aksine sağlıklı iletişim için bir önkoşul olabileceğini hesaba katmalıyız. Uzun süreli duygusal bağlar kurmak için sahici iletişim biçimlerine ihtiyacımız var.

Angst

Sağlıklı iletişim biçimlerine her şeyden önce ruhsal sağlığımız için ihtiyacımız var.

Dolaylı iletişime mahkum değiliz

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">1Kitap1Mekan ile Edebiyat Keşifleri</h3> İstanbul’un birden çok kültürü barındırması, sayısız ara sokaklarında, hepsi birbirinden çok farklı semtlerinde kaybolarak yeni mekanları keşfetme tutkumu ortaya çıkardı. Bu tutkuyla adeta bir gezgin gibi İstanbul’u yeniden keşfettim. Gezdiğim yerlerin kendine has havası, değisik sunumları ve tatları, edebiyata ve hikayelere olan ilgimle birleşti ve 1kitap1mekanı oluşturdum. &nbsp;Her ne kadar edebiyatla iç içe olma kararımı üniversitede fransız edebiyatı okuyarak versem de kitap okuma alışkanlığım ve edebi zevkimin oluştuğu dönem aslında lise dönemimdi. Frankofon sistemin içinde gerçek anlamda nitelikli eserler okuyarak ve o eserlerin analizini yaparak büyüme şansına sahiptim. Edebiyattan aldığım bu keyif ve bitmek bilmeyen okuma tutkum hayatımın her döneminde kendini gösterdi. Sainte-Pulcherie Fransız Lisesi’nde okurken, her edebiyat sınavında 3 kitap ve 1 filmden sorumlu olurduk; nasıl bir hazineymiş bu sınava hazırlıklar! Hayatımda iz bırakan yazarlarla işte o dönem tanıştım. Paranın Cinleri’nden aldığım keyfi, Oruç Aruoba’nın dizelerinde kayboluşumu, Gülünün Solduğu Akşam’ı okurken hissettiklerimi, Hulki Bey Ve Arkadaşları ile yaşadığım o nostalji duygusunu hep bu sınavlara borçluyum işte! Oruç Aruoba, Orhan Pamuk ve Murathan Mungan, edebiyatın derinliklerinde beni güzel yolculuklara çıkaran isimler diyebilirim, onların &nbsp;edebiyat sevgime katkısı göz ardı edilemez. Üniversite ve bölüm seçimimde de meslek kaygısından önce bu tutkumun peşinden gittim. O yüzden okurken hiç şikayet etmeden, keyifle okudum o 4 yılı! Edebiyat bilgimi başka alanlarla da beslemem gerektiğine inanarak sonrasında Kültürel İncelemeler bölümünde yüksek lisansı seçtim. Ve işte yine bir kırılma noktası: farklı alanlarda yığınla okuma! Kendime en çok katkı sağladığım süreç olarak değerlendirebilirim bu dönemi...Edebiyat ve politikadan koku dersine, hafıza dersinden yeni medyaya uzanan bir okuma yelpazem oldu. Zygmunt Bauman, Hannah Arendt, Cemal Kafadar ile bu okumalarla tanıştık. Sanırım kütüphanemi hızla doldurduğum zaman dilimi olarak adlandırabiliriz bu süreci.Okudukça daha çok kendimi keşfetmeye başladım böylece, belki bir anlam arayışıydı bu kadar okuma çabası bilmiyoru... Ama o arayışı bir kelimeye dökebildim sonunda : keşifler! Keşfetmek içinse kaybolmak gerekiyor, bazen sayfalarda bazen sokaklarda. Şehir içinde kaybolmak mesela...Geçtiğim sokaklar, mekan sahipleriyle ve ya kitapçılarla ettiğim sohbetler, mekanlardaki yaşanmışlıklar, sanırım her şehrin kendine has dokusu benim en büyük ilham kaynağım. Mekan keşifleri ve gezilerimde yalnız olup kendime kalmayı, yeni detaylar keşfetmeyi çok seviyorum. Kendimi en özgür hissettiğim alan işt o an’lar oluyor. Yeni şeyler denemeyi her açıdan hep çok sevmişimdir. Gezmeyi, gezdiğim yerlerde hayatıma giren, iletişim kurduğum insanları, dikkatimi çeken nesne ve detayları gözlemlemeyi çok seviyorum.Yeni insanlarla tanıştıkça aslında her günüme yeni bir anı ekleniyor diyebilirim. Ama bazıları derin izler bırakıyor. En çok etkilendiklerimden birini sizinle de paylaşmak istiyorum; Balat’ta yaşadığım bir olaydı. Ben masada çikolatalı pasta ve kahvemi çekerken 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğu yaklaşıp çikolatalı pastayı ilk kez gördüğünü, nasıl bir tadı olduğunu sordu. O an, zamanı durdurdu bu soru benim için. Bana fotoğraf çekerken yardım ederse beraber tadabileceğimizi söyledim ve böyle başladı Firuz’la arkadaşlığımız. Sonrası Balat’a sık sık gitme sebeplerimden biri oldu kendisi. Beraber saklambaç oynamalarımız, bana Balat’ın her bir köşesini gezdirmesi ve okuma heyecanıyla hayatımın en güzel iyi ki’ lerinden...Ve Sonra<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-30T18:31:39.316Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> 1kitap1mekan olarak başladığım blog yolcuğuma, sosyal sorumluluk odaklı 1K1M markasıyla devam ediyorum.Markanın hikayesi tamamen benim ihtiyacımdan yola çıktı. Mekanları gezerken içine rahatça kitaplarımı, fotoğraf makinamı koyabileceğim, ağırlığı olmayan bir çanta arayışındaydım. Bu arayışa bir de çocuklara daha çok kitap ulaştırma istedğim eklendi ve sonunda 1K1M doğdu. Marka heyecanından öte, çalıştığım vakıfla beraber çocukların mutluluğuna ortak olabilmek bambaşka bir duygu.Belli bir takipçi kitlesine ulaştıktan sonra daha çok insana ulaşmak, daha çok insanı kitapla buluşturmak istedim ve 1K1M böyle doğdu. Bir sosyal sorumluluk projesi üzerinden gelişen bir ihtiyaç olarak ortaya çıktı diyebiliriz. Her bir çanta için ihtiyaç sahibi okullara da kitap bağışında bulunma kararı aldım.Bu süreç bence markanın temel noktası. Bir sürü kitaba ulaşabiliyorum, hediye geliyor, satın alıyorum. Bazen keyifle bazen hayal kırıklığıyla bazen de tanımlayamadığım bir sürü güzel duygu ile okuyorum. Sonunda hep “iyi ki” diyorum. Sonra bu güzel hissi yaşamanın önemini anlayıp elimden geldiğinde bunu herkese, ulaşamayanlara yaşatmak istedim aslında. Özellikle çocukların kitaplardan uzak büyümesini istemiyorum. İşte bence bu noktada “influencer” olmak bir anlam kazanıyor bence. Sosyal medyanın gücü ile hep beraber bir sosyal projenin çatısında birleşmiş oluyoruz.Bu projede Kitap Vakfı ile beraber çalışıyoruz, her ay ihtiyacı olan okullardan okuma listelerini alıp eksik kitapları iletiyoruz. Böylece doğru kişi ve yere gittiğine emin olabiliyorum. Büyük bir motivasyonlar başlattığım kitap bağışı kampanyası, Türkiye’nin dört bir yanından ihtiyaç sahibi okullarla, yüzlerce çocukla buluştu.Aklımıza gelen, kalbimizden geçen çoğu şey için doğru zamanı beklememek gerekiyor, çünkü o zamanı aslında kendimiz yaratıyoruz. Ben hayatta hep an’ların çok değerli olduğuna inanırım. İşte o an’da ilk adımları atmak gerekiyor.&nbsp;Devamı sonradan şekillenebiliyor ama ilk adımı atarken çok düşünmemek gerekiyor bazen. Düşündükçe detaylarda kaybolup paniğe kapılıyorsunuz. İçinizden geçen her zaman en doğrusudur zaten ve onu dinlemek, peşinden gitmek gerekir. En azından ben öyle yaptım!<h4 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Teşekkürler...</h4>&nbsp;Hayatta çoğu şeyin paylaştıkça anlam kazandığına inandım, inanmaktan ötesi bunu yaşayarak gördüm.İçinde sevdiğim alıntıların, yazarların, kitapçıların, kitapların ve o kitapların keyifle okunduğu mekanların olduğu bir yolculuğa çıktım. Sonra siz bu yolculuğa, hayallerime ortak oldunuz. Beraber büyüdük, paylaştıkça güçlendik. Şimdi başkalarının hayallerine dokunma zamanı. Kocaman bir heyecan, sıcacık bir sevinç!Daha nice iyi ki’lere...<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-30T18:33:01.185Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.69" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> &nbsp; &nbsp;

Zygmunt Bauman ile ilgili hikayeler