Soli

This isn't a food critic's guide to dining in Kurtuluş. It's a guide to understanding Kurtuluş through the eyes of the locals who keep the pots boiling in the neighborhood.

In Kurtuluş, 2 + (1)

Bu, bir yemek yazarından Kurtuluş’ta yeme içme rehberi değil. Kurtuluş’u, mahallede ocağın altını yakanlar ve komşuluk üzerinden okuma kılavuzu.

Kurtuluş’ta 2 + (1)

MAHALLELİ:&nbsp;Sanatçı, mimar, yayıncı, Onagöre’nin kurucusu: Ali Taptık. İstanbul’da Nişantaşı-Osmanbey arasında bir yerde yaşıyor; kalbinde Meşrutiyetli. Şu an bir kooperatif kurmaya çalışıyor. &nbsp;MAHALLE MAHALLE:&nbsp;Hâlâ sanata destek veren, mütemadiyen özüne dönen, hem kozmopolit hem de kültür aktörlerinin yoğunlukta olduğu bir semt: Osmanbey.ROTA: Sokaklara ismini veren suretler peşinde.&nbsp;AYAKÜSTÜ:&nbsp;Pulların, koli bantlarının ve renkli kumaşların arasında. 1995’ten beri mahalleli KA-AN Tekstil. Soru: Tekstil sektörü nasıl Osmanbeyli oldu?

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dostlarım bana Ali&nbsp;der.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Şu an bir kooperatif kurmaya&nbsp;çalışıyorum. Eğer bunu yapmasaydım&nbsp;konsomasyon yapmayı isterdim.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arkadaşlarıma göre uzmanlık alanım&nbsp;fotoğraf ve yayıncılık, bana sorarsan&nbsp;iletişim.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul’da&nbsp;Nişantaşı-Osmanbey arasında bir yerde yaşıyorum; kalbimde Meşrutiyetliyim.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Osmanbey’de en yoğun saatler öğleden sonra 16.00 civarıdır. Bu saatlerde mahalleli genellikle dar sokaklarda konfeksiyoncular mal indirirken trafikte bekler, korna çalanlara ayar&nbsp;yapar.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir mahallede sabah güler yüzlü insanlar bulursam kendimi oraya ait hissediyorum.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Osmanbey’de keşke hâlâ açık olsaydı dediğim kültür sanat alanı: PİST.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mahallede çok kültürlü yaşamı en çok hissettiğim yer "Bayancılar" sokağı.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Osmanbey benim için meşrutiyetin merkezi.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Son günlerde İstanbul’a dair en çok konuştuğum konu deprem.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu aralar aklımda dönen soru: Sahiplendiklerimize nasıl karşı çıkacağız?&nbsp;</li></ul>

Onagöre'de, basıma hazırlanan kitapların yoğunluğu eşliğinde, sohbette.

Ali Taptık

Mahalle:Osmanbey. Mahalleli: Ali Taptık.

Hangi Osmanbey'in, hangi hikâyesi?

Semte ismini veren Osman Bey, 19. yüzyılda II. Abdülhamit Han tarafından Çemberlitaş’ta kurulan Matbaa-i Osmaniye’nin müdürü Hafız Osman’ın hat yazılı Kuran’ını basmasıyla büyük ilgi görüyor, zenginleşiyor, eline geçen servetle bugün Osmanbey olarak bilinen bölgedeki araziye yatırım; konak yaptırıyor. Belki de Osmanbey semtinde sokaklara burada yaşamış veya semt için önemli kişilerin isimlerinin verilmesinin öncüsü olmuş ilk gelenek.Halâskârgazi Caddesi: Cumhuriyet öncesinde Şehit Muhtar Bey olarak biliniyor. 31 Mart 1909’da, II. Meşrutiyetin ilânını takiben İstanbul'da yönetime karşı yapılmış büyük ayaklanmada Taksim civarında ölen Muhtar Bey'in anısına bu isim veriliyor. 1927’de, Atatürk’ün annesi ve kız kardeşiyle yaşamasını takip eden dönemde kurtarıcı’ 'halâskâr' ve 'gazi' kelimelerinin birleştirilmesiyle ona atfen değiştiriliyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1684308137079.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sadri Maksudi Arsal Sokak'a doğru<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Şair Nigar Sokak: Adını aldığı 1862 doğumlu Şair Nigar Hanım Osman Paşa’nın kızı. Babası musikiye düşkün, annesiyse şiir meraklısı. Şair Nigar Hanım semtin sanatla iç içe olmasında önemli bir rol oynuyor. Konağında sanat buluşmaları, şiir okumaları yapıyor. Önemli bir kadın hakları savunucusu, feminizmin öncüsü.Nakiye Elgün Sokak: Türkiye'de Osmanlı döneminde ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında kız çocuklarının eğitiminin yaygınlaştırılması için çalışmış eğitimci Nakiye Elgün. Bugün Fevziye Mektepleri Vakfı olarak da bilinen Yeni Mektep adlı özel okulu, 1923’te Beyazıt’tan Şişli'ye (Teşvikiye Karakolu karşısında bulunan Naciye Sultan Konağı'na) taşımış, 11 yıl müdürlüğünü yapmış.Teyyareci Fehmi Sokak: Adını sadece Osmanbey’deki bu sokağa değil aynı zamanda Ercan Havalimanı’na da bırakmış olan Fehmi Ercan 1960 yılında teğmen olarak başladığı görevinde 1972’de binbaşı rütbesine yükselmiş.&nbsp;Reha Yurdakul Sokak:&nbsp;Türk sinema oyuncusu, yapımcı ve senaryo yazarı Reha Yurdakul, Berkin Elvan, Keriman Halis Ece, Süleyman Seba gibi isimlerin de bulunduğu Feriköy Mezarlığında definli.Sadık Şendil Sokak:&nbsp;Ekseriya Kemâl Sunal filmleri ve Hababam Sınıfı serisinin senaristliğiyle tanınan, sokağa ismini veren Sadık Şendil, Müjdat Gezen ile birlikte Güldürü Üretim Merkezi’nde çalıştı. Senede Bir Gün şarkısının da yazarı.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1684308324109.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kiralık ofis mağaza<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sadri Maksudi Arsal Sokak: 1878-1957 yılları arasında yaşamış Türkiye ile Tatar’da kökleri bulunan devlet adamı, hukukçu, akademisyen, düşünür ve siyasetçi; Ankara Hukuk Fakültesi’nin kurucu hocalarından, aynı zamanda Türk Dil Kurumu ve Türk Tarih Kurumu’nun kurulmasında önemli katkıları var.Ergenekon Caddesi: 19 Ocak 2007, 15.00 sıralarında Halaskârgazi Caddesi üzerinde, Agos ofisinin yer aldığı Sebat Apartmanı önünde uğradığı silahlı saldırı sonucunda ölen gazeteci Hrant Dink ismiyle değiştirilmek isteniyor ancak bu talep 8 Şubat 2010’da İstanbul Büyükşehir Belediyesi Meclis oturumunda reddediliyor.Editör’ün notu:&nbsp;Sokaklar, isimleri üzerine düşündürdü bu rota bizi. İki kitap aldık. Evrak Çantası - Murathan Mungan (Metis Yayınları), İstanbul Sokakları – 101 yazardan 100 sokak (Yapı Kredi Yayınları)

Halâskârgazi Caddesi'nden Ergenekon Caddesi'ne. 

Osmanbey sokaklarına ismini veren suretlerin peşinde

26, 28,&nbsp;32, 34, 40, 42, 44, 46. Mavi, yeşil, mor, pembe, pullu, pulsuz. Arnavut kaldırımları arasına sıkışmış karton koli parçaları arasında, ayakkabıya yapışan koli bantları eşliğinde&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/kaangiyimwholesale/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">KA-AN İstanbul</a>’a, kurucusu İbrahim Erdinç’e doğru atıyoruz adımları. Saat 12.49, Meşrutiyet Caddesi Kodaman Sokak’ta etraf yeni yeni kalabalıklaşıyor, öğrenmek istediğimiz: Osmanbey kimin mahallesi?Toptancıların, satış temsilcilerinin, tasarımcıların ve moda endüstrisindeki birçok kişinin buluşma noktası Osmanbey nasıl bir semt? Mahalledeki birliktelik başka mahallelerle/şehirlerle/ülkelerle nasıl bir iş birliği içinde?&nbsp;Perakende satışın başladığı Rumeli Caddesi ile Valikonağı Caddesi arasında, Şair Nigar Sokak’tan Şişli’ye kadar olan kısım benim için Osmanbey. Zamanında Sultan Hamam'da yapılan tekstil daha da gelişerek Osmanbey'e taşındı. 1995 yılında mahalleye geldim, geldiğimde hâlihazırda düzen kurulmaya başlanmıştı bile. İlk geldiğim dönemlerde konutlar daha çok oturuma açıktı. Başlarda giriş katları tekstil atölyelerinin showroom’u oldu, sonra üst katlar da imalata dahil oldu ve yayılım başladı.&nbsp;Osmanbey’deki tekstil sektörü mahalleye sığamayınca arayışa geçildi. Üretim Çağlayan, Okmeydanı, Merter ve Güngören taraflarına doğru kaydı. Ama Osmanbey konum itibarıyla çok değerli bir yerde olduğu için de ilk baştaki sisteme geri dönüldü; mahallede genellikle sadece showroom’lar var artık. Mahallelerin ritmi bu aslında: Önce keşfediliyor, sonra üretiliyor, ardından yayılıyor, yayıldıkça komşu mahallelere taşıyor ve başlangıç noktasındaki boşluğa geri dönülüyor. Osmanbey ne kadar boşalırsa boşalsın yine Osmanbey’dir. Atıl kalması mümkün olmayan bir merkez. Şu andaysa tekrar Osmanbey’de mesken kavramı revaçta, konutların kullanım alanları değişiyor. Airbnb mantığıyla kısa dönem sirkülasyonu artıyor. Bu da 2023 Osmanbey’inin mahallelisini oluşturuyor; çok kültürlü, değişken ve kalıcı. Osmanbey'in hayatı bu. Tekrar döngüsünün başındayız biz de; yerleşik yaşamın kurulmaya başladığı evre.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1684308456294.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İbrahim Bey<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Atölyenin Osmanbey ile ilişkisi nasıl oluştu?&nbsp;2005 yılına kadar buradaki tekstil sektörü iç piyasaya hitap ediyordu. Bizim için yabancı Anadolu esnafıydı, 2005 sonrası internetin de sayesinde Osmanbey dünyaya açılmaya başladı. Bir nevi Osmanbey ülkelerin tekstil konusunda buluşma noktası, iletişim köprüsüne dönüştü. Güney Amerika, Almanya, Hollanda, Fransa, Kosova, Filistin ve daha birçok farklı coğrafyadan müdavimlerimiz var artık. Her ay düzenli iletişimde olduğumuz yurtdışından dostlarımız oldu. İlk başlarda yüz yüze iletişim daha hâkimdi, bir dönem Covid-19’un da etkisiyle tamamiyle online'a dönüldü ama şimdilerde tekrar mahalle ziyaretleri başladı.&nbsp;Abdi İpekçi ve Rumeli’nin yoğun olması, oradaki ürünlerin perakendelerinin görülmesi insanları üretimin yapıldığı sokaklara yönlendiriyor. Nişantaşı’nın arka sokakları Osmanbey’in müdevimlerini oluşturuyor aslında. Mahalleye gelmeyi seçenler merak edenlerden oluşuyor genellikle. Bu da bizim daha sağlam ilişki kurmamızı sağlıyor. Yıllar önce bir elbise almaya gelenler şimdi ülkelerindeki mağazaları için tasarımları toptan alıyor. Kurulan iletişim sayesinde edindiğimiz aile dostlarımız bile oldu.Tekstil sektörüne “doğal olarak tahsis edilmiş”, mahalleye yayılan açık hava ticaret merkezinde bu işi yapmanın ne gibi kolaylıkları ve zorlukları var?&nbsp;Bu birliktelik aslında mahalleye daha çok müşteri çekmemizi sağlıyor. Bugün altın almak istenildiğinde ilk akla gelen yerlerden biri Kapalıçarşı. Sebebi bu toplaşma, bir aradalık. Aynısı Osmanbey için de geçerli. Tekstil’in Kapalıçarşı’sı diyebiliriz buraya. Konumu gereği etrafındaki her mahalleyle birleşen bir sokağı var mahallenin. “Komşuma gelen müşteri bugün oradan alır, yarın gelir benden beğenir, benden alır” felsefesi hâkim.&nbsp;Mahalle içindeki iletişim de düşünüldüğü kadar sık değil. Esnaf lokantaları birer birer kapanıyor nedeni de hemen hemen her firmanın kendi bünyesinde bu işi halletmeye çalışması. Yemek içeride dönen bir kültür burada. Müşteri iletişimi en öncelikli iş olduğu için dükkânın boş kalmaması adına pratik çözümler bulunuyor, yemek fabrikaları gibi. Yine de yıllardır vazgeçemediğim bir Tatbak’ın lahmacunu var. Güzel bir gün geçiriyorsam benim ödülüm oluyor.&nbsp;

1995'ten beri Osmanbey’in arka sokaklarında. 

KA-AN İstanbul

<img src="https://images.aposto.com/2023/4/1/1684160977254.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Osmanbey'in anahtarı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/83-florya-ipa-kampus" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Geçen hafta:</a> Eskilerin sayfiyesi şimdilerin şehir merkezi Florya'da. Marmaray'ın arkasında, ağaçların içinde üretmeye alan açan İPA Kampüs.Gelecek hafta:&nbsp;Şehrin seslerinin peşinde. Caddebostan’dan Süreyya’ya.&nbsp;

<a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1934-06-20/6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mecidiye Köy</a>ü, 1930'ların başında kimsenin uğramadığı, şehirde adı dahi geçmeyen ufacık bir köy iken otomobile olan ilginin artmasıyla İstanbul'un en meşhur sayfiye yerlerinden biri olmuştu. Şehrin görece daha uzak yerlerindeki sayfiye yerlerine, mesire alanlarına, plajlara gidemeyenler ya da gitmek istemeyenler soluğu Mecidiye Köyü’nde alıyordu. Çünkü Mecidiye Köyü o tarihlerde şehrin merkezinde olup henüz şehirleşmeyen, ancak yavaş yavaş bunun belirtilerinin görüldüğü bir köydü.Tatil günlerinde halk kalabalıklar halinde Mecidiye Köyü’nün yolunu tutuyordu. Tıklım tıklım Şişli tramvaylarını düşünün. <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_telgraf/1938-07-09/5" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">“Göbekli şişmanlar, çiroz benizli zayıflar yalancı dolma gibi istif haline girmişler.”</a> Kaldırımlar o kadar dolu ki insanlar yollara taşıyor, caddenin iki tarafındaki seyyar satıcılar müşteri kovalıyor. Her bir dut ağacının altında birkaç grup birden oturmakta. Etrafta koşuşturan çocuklar, bebeklerini uyutmaya çalışan anneler, bıyık buran köylü erkekler. Kışın <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1939-04-28/8" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Osmanbey</a>’deki toplaşmalarını havalar ısınınca dutluklara taşıyan Şişli civarındaki kimi evlerde hizmetçilik yapan kadınlar da burada.&nbsp;Her gramofondan bir başka şarkı yükseliyor. Çilingir sofraları kurulmuş, çakırkeyiflerin naraları müziği bastırıyor. Gölgede yer bulamayanların kimisi nevaleleri koltuklarının altında bahçe bahçe gezerek mahsun gözlerle etrafı izlerken daha açıkgöz olanlar hiç tanımadıklarıyla dert ortağı olup aynı ağacı paylaşmanın peşinde. Burada fotoğraf çektirmek de çok moda. Adım başı birbirinin fotoğrafını çeken mi istersiniz yoksa seyyar fotoğrafçıların karşısına dizilip kımıldamandan, nefes dahi almadan dakikalarca duranlar mı?<img src="https://images.aposto.com/2022/4/4/1652396484111.png" width="550" height="241" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.24" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1934-06-20/6" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mecidiye Köyü’nde eğlenenler</a>Ermeni, Rum, Yahudi, İngiliz, Fransız, İtalyan, Alman, Türk... Neredeyse her milletten insan Mecidiye Köyü'nün gazinolarına ve dut bahçelerine otomobille, bisikletle, motorsikletle ya da yayan gidip geliyor. Her milletten insan olduğu gibi her sınıftan insanı da burada bulmak mümkün. Çünkü ağaç altlarında sevişen genç çiftler fakir, otomobille <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1934-06-20/6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Maslak</a>'a doğru gezinti yapanlar ise zenginler. Kahvehanelerde iskambil ve domino oynanıyor, yarı meyhaneye çevrilmiş bakkallarda durmadan rakılar çakılıyor, gazinolardan kahkaha sesleri, dut bahçelerinden dallardan yapılmış şişlere takılı kebap kokusu yayılıyor.&nbsp;1930’ların sonlarına doğru <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/cumhuriyet/1939-04-17/5" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">"Hangi niyetle yenilirse onun tadı veren muz gibi Mecidiyeköyü'nü de insan hangi gözle tetkik ederse ona benzetebilirdi."</a> Mesela baygın baygın öten horoza bakarsanız bir köyde olduğunuzu, kübik villalara ve bu villaların önünde duran zarif otomobillere bakarsanız şehirde olduğunuzu düşünürdünüz.<img src="https://images.aposto.com/2022/4/4/1652396527629.jpeg" width="550" height="632" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.85" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/aksam/aksam_1934/aksam_1934_haziran_/aksam_1934_haziran_2_.pdf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dut toplayıcılar</a>Dut mevsimi geldiğinde bahçeler adeta bayram yerine döner, hummalı bir <a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/haber(aksam%20postasi)/haber(aksam%20postasi)_1938/haber_1938_haziran_/haber_1938_haziran_13_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">dut toplama faaliyeti</a> göze çarpardı. Vakit erken olmasına rağmen dut meraklıları soluğu Mecidiye Köyü'nde alırdı. Ağaçların altına şeker çuvalları serilir, delikanlılar ağaç tepelerine çıkar, ayaklarıyla dallara vurarak dutları düşürürdü. Bazen aşka gelen bir dutçu <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1934-06-02/6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">"Haydaaa, Arnavut Köyü'nün beyaz çileği! Hey mübarek be! Beyaz bereket bu, beyaz bereket."</a> diye bağırıyordu. O tarihlerde İstanbul'da beş çeşit dut vardı. Bunlar; aşlama, Musa dutu (1860-70’lerde Mecidiye Köyü’ne yerleşerek ilk dut ağacını diken ve köyün kalkınmasında ilk adımı atan kişi olan <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/milliyet/1932-07-31/6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Musa Dayı</a>’dan adını almaktadır), kara dut, mor dut ve Acem dutuydu. Bunlardan en irisi Musa dutu, en mayhoşu mor duttu. Acem dutu ise sivriydi. Dut sadece eğlence için tüketilen bir meyve değildi, aynı zamanda bağırsak ve mide rahatsızlıklarına iyi geldiğine de inanılıyordu. Günlüğü 50-60 kuruşa kiralanan bir ağacın dutları silkelenerek yenilebildiği gibi doğrudan ağaca tırmanıp dalından yeme meraklısı olanlar da az değildi. Ancak gün geldi dut ağaçlarının yerini binalar aldı. Bahar ve yaz aylarında eğlenmek için akın akın buraya gelenler artık arkasına bakmadan Mecidiyeköy’den kaçar oldu.

Osmanbey ile ilgili hikayeler