<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Film:&nbsp;The Room Next Door Yönetmen:&nbsp;Pedro Almodóvar Süre:&nbsp;107 dakika Yapım yılı:&nbsp;2024&nbsp;</blockquote>Almodóvar’ın kadınları kırmızılar giyer, Almodóvar’ın mutfaklarından domatesler eksik olmaz; Almodóvar’ın arabaları, telefonları, perdeleri kırmızıdır. Pedro Almodóvar, kırmızıların yönetmenidir. Renk paletinin en canlı renklerini, ama en çok da kırmızıyı kullanmayı imzasına dönüştürdüğü için değil sadece; filmlerindeki tutku, şehvet ve aşk duyguları da bunu desteklediği için.İspanyolca sinemaya birden çok başyapıt kazandırmış Oscar ödüllü yönetmenin Hollywood’un aklını çelmesine izin vermeden yıllarca beklemiş olması takdir edilesi. Julianne Moore ve Tilda Swinton’ı buluşturan, ilk gösteriminin yapıldığı Venedik Film Festivali’nden prestijli Altın Aslan ödülü ile ayrılan ve yönetmenin 40 yıla yaklaşan sinema kariyeri boyunca çektiği ilk İngilizce film olan The Room Next Door da tam bir Almodóvar filmi.&nbsp;İki eski dostun, savaş muhabiri ve gazeteci Martha ile yazar Ingrid’in, yıllarca aranın ardından Martha’nın ölümcül hastalığı nedeniyle yeniden biraraya gelişini anlatan bu film, ölümün tüm karanlığını üzerinde taşıyan konusuna rağmen Almodóvar’ın renklerini üzerine giymekten çekinmiyor. Martha ölüme hazır olduğunu ve tedavisini durdurma ve zamanı geldiğinde kendi yaşamına son verme kararını gizlice paylaştığı Ingrid’den son günlerinde “yandaki odada” olmasını rica ediyor. Ortaya ölüme dair izlediğim en renkli, ölüme dair yapılmış en hayat dolu filmlerden biri çıkıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731670790336.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Room Next Door | Kaynak: IMDb12 yıl önce, New York’u yetişkin biri olarak ilk kez ziyaret edişimde çocukken beni bambaşka açılardan büyüleyen o şehri farklı gözlerle görmüştüm. Kültürel çeşitlilik, kozmopolitlik, özgürlük hissi ve sanat ayrılmış (kapitalizm izin verdiğince) sonsuz bir alan... Şansıma, henüz yeni binasına taşınmamış Whitney Museum of American Art’ta en sevdiğim sanatçılardan birinin sergisi vardı: Edward Hopper.&nbsp;Hopper’ın beni en çok etkileyen yanı, görünmeyen bir kaynaktan gelen ışığı (güneş ışığı ya da yapay ışık) ve izole insanlar üzerindeki psikolojik etkisini tasvir etmekteki başarısıydı—hâlâ da öyle. Birçokları gibi benim de favori Hopper eserlerim Nighthawks (1942) ve Morning Sun&nbsp;(1952) olsa da sergide gördüğüm çizimler beni bir diğer eseri incelemeye, araştırmaya itmişti: People in the Sun (1960). Zıtlıklarla dolu bir eserdi bu. Şık ve kalın giysileriyle güneşlenen insanlar, uçsuz bucaksız ekin tarlalarının ardındaki simsiyah sıradağlar, soluk ve mat renklerin arasında parlayan parlak zıt renkler—kırmızı ve yeşil.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731670560351.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">People in the Sun (1960), Edward Hopper | Kaynak: Smithsonian American Art MuseumPeople in the Sun,&nbsp;hatta genel olarak Edward Hopper’ın resimleri, The Room Next Door&nbsp;ile de yakından ilişkili. Martha ve Ingrid’in ölümle sonuçlanacağını bildikleri, izole tatilleri için seçtikleri orman içindeki evin terasındaki şezlonglarda her sabah uzanan Martha, People in the Sun’daki insanları hatırlatıyor. Güneşin, umudun ve hayatın kendisini görmesek de son günlerini yaşayan Martha’nın üzerine yansıyışlarını ve üzerindeki etkilerini görebiliyoruz. Hopper’ın sıklıkla birarada kullandığı zıt renkler, kırmızı ve yeşil, bu filmde de çokça biraraya geliyor. (Yanlarına parlak mavileri, sarıları da almayı ihmal etmiyorlar.) Ölümün ve yaşamın, ölümü kabullenmiş Martha ve ölümden korkan Ingrid’in, yerinde tanıklık eden ve yerinde kalıp yazanın zıtlıkları her şeye rağmen, her karede yan yana geliyorlar.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731681590240.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Christina’s World (1948), Andrew Wyeth | Kaynak: MoMAAlmodóvar, Edward Hopper ile kalmayıp Amerikan sanatına (görsel sanatlar, fotoğraf, mimari ve sinema) farklı referanslar vermeyi de ihmal etmiyor. Bunlar arasında biri ise özellikle dikkat çekici: Almodóvar sinemasının bir diğer vazgeçilmezi olan geriye dönüş tekniği The Room Next Door’da yalnızca bir kez kullanılırken, bu sahnenin görselliği, sahnenin sadece Andrew Wyeth’in Christina’s World&nbsp;eserine referans verebilmek adına çekildiği izlenimi yaratıyor. Görsel olarak büyüleyici ve oldukça dramatik bu sahnenin filmin büyüsünü bozduğunu, filmin tonuna uymadığını ve filme dahil sevmediğim tek şey olduğunu söylemeliyim.&nbsp;Yaşam ya da ölüm en ince ayrıntısına kadar planlasa bile hayatın sürprizlerle dolu olduğunu da hatırlatan bir film The Next Door. Filmde Ingrid’e son günlerini kendi evinde ya da sevdiği herhangi bir yerde geçirmek istemediğini söyleyen Martha; çok sevdiğimiz bir yere geri dönmenin her zaman kötü bir fikir olduğunu, bunun eski, güzel anıları yok edeceğini ifade ediyor. Oysaki ironik bir şekilde Martha’nın son günlerini geçirmek için seçtiği kişi, yıllar sonra geri döndüğü arkadaşının, Ingrid’in ta kendisi oluyor. Hep “yandaki odada” olmasını istediği Ingrid’i alt katında buluyor. Ölümünün nasıl olacağını defalarca düşünmüş olmasına rağmen Ingrid’i de, bizi de, hatta belki kendini de şaşırtıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731670815458.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Room Next Door | Kaynak: İKSVTilda Swinton ve Julianne Moore’un Martha ve Ingrid rollerinde, muhteşem bir uyumla oynarken, iki karakterin zıtlıklarını ve zıtlıklarına rağmen kurduğu bağı da çok iyi kavradıklarını belli ediyorlar. Muazzam prodüksiyon tasarımı ve kostüm tasarımları Almodóvar’ın renklerine ayak uydururken, yönetmenin uzun süreli işbirlikçisi Alberto Iglesias da hem filmin melodramatik yapısını destekliyor hem de filmi izledikten günler sonra bile izleyicinin zihninde kalacak melodilere imza atıyor. Kısacası Almodóvar, İngilizce çektiği bu ilk uzun metrajlı filminde kendinden ve renklerinden ödün vermeden okyanusun karşısına geçilebileceğini de, ölüme dair bir filmin umutsuz ve karanlık olması gerekmediğini de kanıtlıyor.&nbsp;Nerede izleyebilirsin?&nbsp;The Room Next Door,&nbsp;1 Kasım’dan beri gösterimde.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Persona (1966, Ingmar Bergman)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Silent Heart&nbsp;/ Stille hjerte (2014, Bille August)</li></ul>

Duende

Pedro Almodóvar’ın "The Room Next Door" filmi, ünlü yönetmeni iki yıldız oyuncuyla, Julianne Moore ve Tilda Swinton’la buluşturuyor.

The Room Next Door: Ölüme dair ama hayat dolu

<img src="https://images.aposto.com/2024/9/4/1729157845729.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; 100. yılını kutlamaya hazırlanan Delta Airlines sonbaharda yolcularının karşısına parlak mavi kimliğinden uzaklaşarak daha şık ve yalın bir kimlikle çıkıyor. Tüm dar gövdeli Boeing 757 uçaklarına uygulanacak bu yeni görünüm, lacivert ve koyu gri renk paleti, ince kırmızı vurguları ve rahatlamayı teşvik eden aydınlatmasıyla öne çıkıyor.

Aposto Seyahat

<img src="https://images.aposto.com/2024/8/1/1725298117309.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bitişini kırmızıya boyadığımız mevsim, yaz.Fotoğraf: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/denizsabuncu/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Deniz Sabuncu</a> (Bozcaada, 2021)

Aposto İstanbul

Bergama, yazın en sıcak ve en sakin günlerinde, bir zamanlar antik dünyanın kültür ve sağlık merkezi olan bu topraklarda, yeniden canlanıyor. Mahalle kahvelerinden antik kalıntılara kadar kasabanın her köşesi, tiyatroseverlerin coşkusuyla dolup taşıyor. 2018 yılında, Berlin ile Bergama arasında uzanan tarihsel bağlardan ilham alarak doğan Bergama Tiyatro Festivali, sadece bir tiyatro festivali olmanın ötesine geçip, iki kentin paylaştığı kültürel miras üzerine derinlemesine düşünen ve bu mirası günümüze taşıyan bir platforma dönüşüyor. Zeus Altarı’nın Berlin’e götürülmesiyle başlayan bu hikaye, bugün sanat ile tarihin iç içe geçtiği, yenilikçi bir festival olarak yaşamaya devam ediyor.Bu yıl beşinci kez düzenlenen festival, 9-11 Ağustos tarihleri arasında, Bergama’nın kadim ruhunu yeniden canlandırdı. Üç gün boyunca atölyeler, tiyatro oyunları ve söyleşiler, sadece sanatı değil, Bergama’nın tarihsel köklerini ve zengin kültürel dokusunu da gün yüzüne çıkardı.Festival programında bir konuşma, bir atölye, bir deneyim ve bir oyun ise diğerlerinden ayrışarak bana perspektifimi genişletme, sanatla farklı bir yerden bağ kurmama ve iyileşme fırsatı sundu.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir konuşma: Bir düş nasıl gerçekleştirilir?</h2>Murat Ertan’ın “Teknik Prodüksiyon Bağlamında Bir Düş Nasıl Gerçekleştirilir?” konuşmasında, bir tiyatro yaratıcısı ya da yönetmeninin düşlerini hayata geçirirken izlediği adımları takip ettik. Ertan, bu süreçte önce düşü kurmanın, ardından o düşe yönelik bir perspektif geliştirmenin önemine değindi. Bu noktada, sanatı hayata geçirme sürecinde düşü gerçeğe dönüştürmenin bir sorun çözme işi olduğunu vurguladı.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ertan, Molière’in eserlerinin 5 perde ve her bir perdenin ortalama süresinin 20 dakika olmasının nedeninin, o dönemde kullanılan mumların sadece 20 dakika boyunca yanabiliyor olması gibi, doğru malzemeyi seçmenin ve onu en verimli şekilde kullanmanın yaratım sürecinde ne kadar kritik olduğuna da dikkat çekti.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2024/7/4/1724944610904.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.76" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Sinem Uğurdağ Ertan, sahnede kullanılan renklerin de düşü gerçeğe döndürme sürecinde önemli bir rol oynadığını belirtti. Örneğin, kırmızının aşkı, cinselliği ve güçlü duyguları simgelemesi gibi, her rengin sahnede belirli bir anlam taşıdığını ve bu anlamların düşü güçlendirdiğini ifade etti. Düşü hayata geçirirken uygun alanın belirlenmesi, tasarımın şekillenmesi ve son olarak doğru malzemelerin seçimiyle, sanatın ortaya çıkmasında dans eden bir uyum yakalamanın, düşleyenler ile gerçeğe dönüştürenler arasındaki işbirliğinin ne kadar elzem olduğunun altını çizdi. Konuşma boyunca bir hikayeyi sahnede canlandırmanın, dekor ve araçları basit ama etkili şekilde nasıl aktive edeceğimizle ilgili olduğunu öğrendik.&nbsp;Bu konuşma, yaratım sürecinde hayal gücünün ve teknik bilginin nasıl biraraya geldiğini düşünme fırsatı verdi. Ertan’ın anlattıklarıyla bir düşü gerçeğe dönüştürmenin sadece sanatsal bir vizyon değil, malzemenin yaratabileceği farklarla da ilgili olduğunu hatırladık. Bu bakış açısı, bir düşü sahneye taşırken seçilen her malzemenin ne kadar büyük bir etki yaratabileceğini bir kez daha fark etmemi sağladı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir atölye: Dokuma ve nakışların mitolojik ve sembolik dili</h2>Atölyede, Bergama'nın ünlü Kız Bergama halılarını dokuyan ustaları izleyerek bu geleneksel zanaati de deneyimleme fırsatı bulduk. Prof. Dr. Pınar Fedakar ve Damla Saydam Çizme’nin anlatımıyla, dokuma pratiğinin hayatla nasıl iç içe olduğunu keşfettik. Mitolojilerde kadınların dünyayı dokumasına dair hikayeler merkezdeydi. Evrenin kozmik ipine tutunmanın sembolizmiyle yaşamın ağacı kavramını tanıma fırsatı bulduk. Hayat ağacındaki iki iplik sarmalın, zıt hareketlerle zamanın akışını, kaderi ve doğayı yaratan güçleri temsil ettiğini öğrendik.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/4/1724944571095.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.76" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Sinem Uğurdağ Atölye boyunca dokumanın hayatla derin bağlarını keşfettik. Örneğin "Kader ağlarını ördü"&nbsp;ifadesinin mitolojik anlamını daha iyi anladık; Yunan mitolojisinde bilgelik ve savaş tanrıçası Athena’nın erkek muadili Ares ile sürekli bir yaratım mücadelesinde olduğunu ve bu mücadelenin dokuma sanatında kendini nasıl gösterdiğini gözlemledik. Türk mitolojisinde doğurganlık ve koruyuculuk tanrıçası Umay’ın, kötülükleri ve acıları dokuma yoluyla nasıl aşabileceğini öğrendik. Mısır mitolojisinde ise İsis’in evrenin düzenini sağlama ve kaderi belirlemedeki rolünü dinledik.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu mitolojik figürler, dokumanın kaderle paralelliğini ve yaşanan acıların dokuma yoluyla nasıl hafifletilebileceğini vurguladı.</li></ul>Sembollerle bu acıları anlamanın mümkün olduğunu da gördük. Dokumanın üzerindeki bazı öğeler, derin anlamlar taşıyor. Örneğin, ağlamayı simgeleyen beyaz ipler acı ve kayıpları temsil ediyor. Bu unsurlar, kötülükleri ve zorlukları sanata dönüştürerek iyileşme sürecine katkıda bulunuyor.&nbsp;Ancak günümüzde Bergama’daki dokuma kültürü eski canlılığını yitirmiş durumda; zanaatkar sayısı azalmış ve geleneksel dokuma pratiği zayıflamış. Bu kültürün yaşatılması ve yeniden canlandırılması adına önemli bir adım olan atölye, geçmişle bağlantıyı güçlendirdi ve kültürel mirası koruma konusunda farkındalık yarattı.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir deneyim: Doğaçlama ve yaratım</h2>Bedirhan Dehmen'in rehberliğinde katıldığımız doğaçlama ve yaratım atölyesi, bedenlerimizin hareket kapasitesini ve temel prensiplerini keşfetmeye yönelik derin bir deneyim sundu. Atölye, fiziksel olarak aktif bir başlangıç yaptı; ilk aşamada, hem bedenlerimizi hem de zihinlerimizi esnettik. Ardından, gözler kapalı yapılan güven testleriyle, ekip olarak birbirimize güvenimizi geliştirdik ve bedenlerimizi özgürleştirdik.Bu süreçte, beş farklı ritmi— çok yavaş, yavaş, orta hız, çok hızlı ve durmak—bedenlerimizde yaşadık ve bu geçişler, doğaçlama dansa hazırlanmak için temel bir hazırlık sağladı. Eğitmenimiz, basit adımlar ve dönüşler üzerinden, dans pratiğinin temellerini bize gösterdi. Atölye, fiziksel tiyatronun ve çağdaş dansın sunduğu olanakları, kişisel hareket deneyimlerimizle birleştirerek, bedenin ifade gücünü ve yaratıcı potansiyelini keşfetmemizi sağladı. Bu deneyim, hareketin ve doğaçlamanın sınırlarını zorlayarak, sanatsal yaratım sürecine dair yeni bir bakış açısı kazandırdı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bir deneyimsel tiyatro: Eski köye yeni hayal</h2>Saye Kolektif’in Asklepion tiyatro alanında tasarladığı interaktif deneyim, erkek egemenliğindeki antik kentlerin gölgede kalan kadın hikayelerine ışık tutmayı amaçlıyordu. Bergamalı kadınlarla yapılan konuşmalarla&nbsp;oluşturulan bu oyun; dişilliği, sevgiyi, müziği, sokak oyunlarını ve yaratımın köklerini bir sarmalda harmanlıyordu. Asklepion'un şifa merkezinde, topluma dişilliği ve tanrıçalığı yeni bir bakış açısıyla sunarak sekiz farklı yerleşkede eşzamanlı anlatılar sahnelendi.<img src="https://images.aposto.com/2024/7/4/1724944502985.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.76" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Sinem UğurdağBirinci anlatıdan sonra katılımcılar, oyun alanında sundukları çeşitli süslerle kendi tanrıçalarını yaratma fırsatı&nbsp;buldular. Her bir sahne, farklı bir dişil tarafı aktive edecek şekilde kurgulanmıştı. Kırmızı kıyafetleriyle konuşmadan sadece bağırarak elinde sopayla sınır çizen kadının sinirini, parmaklıklar arasında ağlayan kadının hüznünü, sopalarla oynayan kadının neşesini, Bergama'nın büyülü topraklarının hikayesini anlatan kadının bilgisini, dev bir meme figürünün çocuğu beslemesindeki annelik şefkatini ve tanımadığın biriyle dişillik üzerine yapılan konuşmaları duyduk.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mekanın döngüsel yapısı, oyunun çizgiselliğini bozarak dişilliğin mekansal bir ifadesini de sağladı. Görmesini bilenlere dişilliğin bütünsel ve özgürleştirici yönlerini etkileyici bir şekilde sundu.</li></ul>Bergama Tiyatro Festivali, antik dünyanın şifa merkezinde tiyatronun iyileştirici gücünü hissetmenin ötesinde, adeta tarihle konuşmak gibiydi. Oyunlar ve etkinlikler, geçmişle bugün arasında duygusal bir köprü kurdu; bu kadim kentin ruhunu ve kültürel mirasını yaşatan bir kutlamaya dönüştü.

Bu yıl beşinci kez düzenlenen Bergama Tiyatro Festivali, 9-11 Ağustos tarihleri arasında, Bergama’nın kadim ruhunu yeniden canlandırdı. Antik dünyanın şifa merkezinde tiyatronun iyileştirici gücünü hissettiren etkinlik, adeta tarihle konuşmak gibiydi.

Antik dünyanın şifa merkezinde tarihle konuşmak: Bergama Tiyatro Festivali

<img src="https://images.aposto.com/2024/4/2/1716894717969.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Heinz, sahte Heinz şişeleriyle mücadele&nbsp;etmeye başladı. Bazı restoranların orijinal Heinz şişeleri boşaldığında, bu şişeleri daha düşük kalitede farklı bir ketçap markasıyla doldurması bir problem haline geldi. Heinz, müşterilerin şişedeki ketçabın gerçekten Heinz olup olmadığını anlamalarını sağlayacak bir yöntem geliştirdi.<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nasıl? Heinz, kendi ketçaplarına özgü Pantone kırmızı tonu belirleyerek bu tonu şişelerdeki etiketlere ekledi. Ayrıca, etiketi sökülmüş şişeler için de bir Instagram filtresi oluşturdu. Bu filtre sayesinde, müşteriler şişedeki ketçabın renginin Heinz kırmızısı olup olmadığını kolayca anlayabiliyorlar.</li></ul></li></ul>

apéro

🍷 11 Haziran’da beyaz şarabın zerafeti, kırmızının karmaşıklığı buluştuğu turuncu şarap tadımı <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/316winebar.co/?img_index=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; background-color: transparent; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">316 Wine Bar</a>’da, Arzu Hakbilir’in anlatımıyla.

Aposto Günsonu

Renk yapımı ve insanlık tarihinin kesiştiği noktalar, aşırıya kaçan uygulamalar üzerine.

Renkler zehirleyebilir mi?: Organik ve sentetik boyalar

Angst

Her sene olduğu gibi bu sene de Pantone Renk Enstitüsü tarafından belirlenen ve heyecanla beklediğimiz ‘yılın rengi’ açıklandı: Magentaverse! Yani diğer adıyla Viva Magenta 18-1750<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1671113734342.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Peki neden birden fazla ismi var?&nbsp;Leatrice Eiseman’ın “Sanal dünyalar günlük hayatımızın daha belirgin bir parçası hâline geldikçe, doğadan ve gerçek olandan ilham almaya çalışıyoruz” sözlerinden de belli olduğu gibi Viva Magenta yalnızca kırmızı renk ailesinden gelen bir ton değil. Güçlü ve enerjik kırmızı tonu; canlılık ve harekete geçme sinyali verirken aynı zamanda yeni teknolojileri ve yaratıcılığı temsil ediyor. Sanal ile gerçek, yapay ile organik olan ve insan ile makine ilişkisi üzerine düşünmeye teşvik ediyor. Tüm dünya olarak sanal gerçekliği yakından deneyimlemeye başladığımız bu dönemde Pantone Renk Enstitüsü, seçtiği cesur kırmızı renge Magentaverse adını vererek kendi yorumunu eklemiş oldu.Dünyada bilinen en parlak ve en kırmızı organik boya, kokineal böceklerinden (merak edenler için -how it’s made?-&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://hmsc.harvard.edu/cochineal" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://hmsc.harvard.edu/cochineal</a>) elde ediliyor. Viva Magenta kırmızısı da bu doğal boyadan ilhamını alıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1671113942641.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.71" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Magentaverse kırmızısı doğa ve teknolojiyi temsil ediyor fakat bir mesajı daha var: Pandemi ile duraksayan hayatın yeniden canlanması! Bu cesur kırmızı tonu korkusuzca kendini ifade etmeye, harekete geçmeye ve sıradışılığı kucaklamaya teşvik ediyor. Yani diyor ki; bu sene kabuğunu kır, gücünü topla, harekete geç ve yeniye kucak aç!<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1671113983087.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.08" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pantone bu sene ihtiyacımız olan gücü yeniden hissetmemiz için elinden geleni yapmış gibi görünüyor. Siz Magentaverse (diğer adıyla Viva Magenta) hakkında ne düşünüyorsunuz? <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/tasarlayanlar/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a>’dan bize yazın!

Pantone Yılın Rengi - Viva Magenta

MAGENTAVERSE

Sonraki sayıda yılbaşı kutlamalarına devam! Belki bir sofra kurarız, kadehler kalkar, köpüklüler patlar; kim bilir? O zamana kadar beyazını soğutmayı, kırmızını da havalandırmayı unutma.Bu sayıdaki illüstrasyonlar <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/estersaba.design/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ester</a>'in paletinden çıktı, iyiki. 💘Şerefe 🍷<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/selinosmanogluu/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Selin</a>

kırmızı ile ilgili hikayeler