Nicedir ülkedeki herkesi birleştiren hikayelere rastlamak zor. Her konuda, en iyi ihtimalle iki parçaya bölünüyoruz. Siyaset ve futbol gibi taraf olunması gereken konularda bu hiç şaşırtıcı değil. Menemen soğanlı mı yoksa soğansız mı olur gibi kişisel zevk ve alışkanlıklara bağlı tartışmalar da doğal.&nbsp;Sosyal medya algoritmaları&nbsp;zaten bunun için, yani dikkati böylece gasp etmek için tasarlanıyor. Tek bir kamusal alanda herkesin buluşması yerine, herkesin kendi mikro kamusal alanlarına dağıldığı enfokrasi toplumundayız nihayetinde. Bu ön kabullere rağmen, bölündüğümüz konuların çeşitliliği artık diyaloğu imkansız kılacak seviyede. Bu yüzden hepimizin üzerinde birleştiği hikayeleri özlüyoruz.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">En son ne zaman hep birlikte sevinmiştik?</h2>Eski bir yazımda, bu ülkenin en son hep birlikte sevinebildiği an olarak, 2002 Dünya Kupası’nda İlhan Mansız’ın çeyrek finalde Senegal filelerine gol attığı ânı hatırlıyorum demiştim. Oysa toplumları toplum yapan şey, hamasi anlatılardan ziyade aslen birlikte sevinip birlikte üzülecek şeylerinin varlığıydı.&nbsp;O zamandan beri, buna en yaklaştığımız anlar, yıldan yıla yinelenen Yaren ve Adem Amca’nın kavuşma anları&nbsp;bana kalırsa. Özellikle bu yıl, sadece bir-iki haftalığına da olsa, kamusal alanın neredeyse tüm odaları üzerinde birleşebilmişti.&nbsp;Öyle ya, böylesi hikayeler, çocukken büyüklerimizin anlattığı bir uyku öncesi masalları gibi sıcacık sarıyordu insanı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yaren leyleği neden severiz?&nbsp;</h2>Eyüphan Erkul, Birikim dergisinin web sayfaları için geçen hafta yazdığı <a fr-original-style="" href="https://birikimdergisi.com/guncel/11997/yaren-leylegi-neden-severiz-bir-haberin-dramatik-yapi-ve-mitoloji-acisindan-analizi" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazıda</a> “Yaren leyleği neden severiz?” sorusuna odaklanmış. Olayı dramatik yapı ve mitoloji açısından detaylı bir şekilde analiz etmiş. Bu yazıda diyor ki:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Aristoteles, Poetika’da iyi bir eserin izleyicide katharsis/arınma yaratması gerektiğini belirtir. Yaren’in öyküsü de benzer duygular uyandırarak izleyicide/okuyucuda, takipçide bir arınma yaratır. Her kışın sonunda Yaren’in sağ salim dönmesi, bekleyen herkeste büyük bir rahatlama ve sevinç patlamasına yol açar.”&nbsp;</blockquote>Tam da öyle olmuştu. Kara kış bitmek üzereydi. Onca kötü haberin ve kaybın ardından Yaren yine gelip o kayığa konmuştu. Böylece neredeyse hep birlikte, ayrısız, gayrısız bir arınma yaşamıştık. Uzun sürmedi.&nbsp;Yazarı arkadaşım olduğu için ben bu yazıyı henüz yayımlanmadan önce, yani İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ve çalışma arkadaşlarının gözaltına alınması gündeminden önce okumuştum. Yazı yayına girdiğindeyse ortalık toz dumandı. Artık kimsenin leylek filan konuşacak hâli kalmamıştı. Bölgeye turistik turlar bile düzenlenmesine neden olan Yaren ve Adem Amca, temsil ettikleri umutla birlikte, hızla sosyal medya gündeminden düştü.&nbsp;Zaten gözaltılarla eşzamanlı olarak sosyal medya platformlarına&nbsp;bant daraltma uygulaması geldi. Sonrası işte sadece VPN kullananların deneyebildiği bir biz bizelik hâli.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bant daraltma, sembolik demokrasilere benziyor</h2>Bant daraltma ilginç bir sansür biçimi. Teknik olarak siteye erişim engellenmiyor. Bunun yerine, o sitenin bant genişliği kasıtlı olarak düşürülüyor. Dört şeritli bir yolun üç şeridinin bakım çalışması için kapatıldığını düşünün. Yolun bir şeridi açık olduğu için yol kapatıldı diyemeyiz ama tüm araçlar oraya yığıldığı için kolay kolay geçemeyiz. Bunun gibi bir şey.&nbsp;Aslında demokrasinin kağıt üzerinde olup, uygulamada olmaması gerçeğine de çok benziyor: Var ama yok. Normal şartlarda kutuplaştırma, dikkat dağınıklığı, algoritmaları ve bağımlılık yaratma gibi çeşitli sebeplerle eleştirdiğimiz sosyal medya platformlarının, belki de tek ihtiyaç duyduğumuz anlarda erişilebilir olmaması (Kahramanmaraş depremi sonrasında da bant daraltma uygulanmamıştı), demokrasinin de ona en çok ihtiyaç duyulan anlarda askıya alınmasına benziyor.&nbsp;Üstelik demokrasi yerine ikame edilecek bir VPN uygulaması da henüz yok.&nbsp;İnternetin ilk yıllarında, bütün fikirler özgürleştiği için demokrasilerin görülmemiş seviyeye ulaşacağı beklentisi vardı. Özellikle sosyal medyanın da icadıyla herkes kendi fikrini söyler hâle gelmişti. Özgürleşmiştik ya da özgürleşecektik. Sosyal medya platformlarının aslında internetin icat ediliş ideallerinin tersine ağı merkezileştirdiği kısa sürede anlaşılacaktı. Algoritmalarsa bizi buluşturuyormuş gibi yaparken aslında biraz daha keskinleştirip ayırıyordu.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sosyal medyaya yazma ve paylaşma isteksizliği&nbsp;</h2>Sürecin böyle işlediğini anladığımdan beri, yani çok uzun zamandır sosyal medyayı kanaat ve duygu bildirme aracı olarak kullanamıyorum. Çıplak fikirlerimin ya da duygularımın kimseyi ilgilendirmediğini düşünüyorum. Bu, kendi fikirlerimi önemsememekten ziyade insanların artık buna doymuş olmasından. Eğer gerçekten söylemek istediğim yeni bir şeyler varsa onu bir yazıya ya da bir podcast bölümüne saklıyorum.&nbsp;Herkes yazar veya yayıncı olmadığı için bunu başkalarından bekleyemem elbette. Gözaltı kararları sonrası, sosyal medyaya sadece VPN ile girilebildiği günlerde girdiğimde, bu isteksizliğim arşa vardı. Tanıdığım herkes öfkeliydi ve bir şeyler söylüyordu. Benim de eğer sosyal medya hesabım varsa ve yazar diye biliniyorsam bir şeyler yazmam gerekiyordu. Oysa içimden hiçbir şey yazmak ya da paylaşmak gelmiyordu. Paradoksal biçimde, kendimle çelişerek yine de şunları yazdım:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Bir şey yazmış olmak için bir şey yazmak istemiyorum.&nbsp;Böyle günlerde VPN ile girip sosyal medyaya bakmayı akıl edecek herkes, zaten yazılacak olanları biliyor.Geride kalanlara anlatmaksa, biraz emek ve çokça sabır istiyor. Onun yerine burada coşmak nicedir kötü hissettiriyor.”</blockquote>Bunları yazdıktan sonra, bu duyguda hiç de yalnız olmadığımı&nbsp;anladım. Oysa, bu elektrikli anlarda, bunları yazmayı şımarıklık gibi görüp, tereddüt etmiş, hatta telefonumun notlar kısmına yazıp birkaç saat bekletmiştim. Bu paylaşıma karşılık tek bir olumsuz yorum almamak şaşırtıcıydı. “İnsan yine de yalnız olmadığını bilmek istiyor”&nbsp;şeklinde açıklayıcı birkaç cevap vardı. Onlara da hak verdim. Yine de VPN şartlarında iletişim pek iletişime benzemiyordu.&nbsp;İşini sosyal medyadan yürütenler için elbette bu aynı zamanda iş kaybı demekti. Ortalıkta sadece benim gibi düşünenler ve benim gibilerin algısını eğip bükmek isteyen troller cirit atıyordu. Gerçekten iletişim kurup dramatik çatışma yaşayacağımız muhataplar ise yoktu. Onlar normal zamanda da çok yoklardı ama VPN şartıyla birlikte iyice yoklardı. Ortam, Metin Altıok’un, o güzelim "Evde Yoklar" şiirinde söylediği gibiydi adeta:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Bana karşı ben vardım / Çaldığım kapıların ardında / Ben açtım, ben girdim / selamlaştık ilk defa.”</blockquote><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ritüellerin yok oluşuna dair</h2>Bant daraltmasıyla açığa çıkan şey, kendimizin yüzlerce kopyasıyla yüzleşmekti. Oysa bu toplumsallık değildi. Ritüeller örneğin, böyle işlemiyordu. Böylece bizi birleştiren şeyin, sadece ve sadece ortak hikayeler ya da ritüeller olduğunu bir kez daha düşündüm.&nbsp;Byung-Chul Han, Ritüellerin Yok Oluşuna Dair adlı kitabında (İnka Yayınları, Aralık 2022) ritüellerin dijitalleşme ve neoliberal kapitalist küreselleşmeyle birlikte bir bir hayatımızdan çekilmesine değinmiş. Chul Han’a göre ritüellerin bir işlevi var. Onlar, aynılıkları, yinelenmeleri vasıtasıyla yaşamı istikrarlı ve dayanıklı kılıyorlar. Dijitalleşmeye de burada ayrı bir rol atfetmiş.&nbsp;Ona göre, dijital iletişim giderek topluluktan yoksun iletişime&nbsp;dönüşüyor. Çünkü günümüzde her yerde saplantılı olarak kendimizi yeniden üretiyoruz. Selfie'ler, tweet'ler, postlar, videolar ve nicesi… Bunu herkesten farklı olarak otantik bir şekilde yapmaya çabalıyoruz. Böylece de yavaş yavaş birbirimizden kopuyoruz.&nbsp;Byung-Chul Han’a göre geçmişin toplumlarında daha fazla yeri olan ritüeller tam da bunu önlemek için oradaydılar. Çünkü topluluktan yoksun olan iletişim giderek hızlanıyor ve hızlandıkça da insanı yoruyor. Buna karşılık ritüeller, o hızlanmaya izin vermeyen anlatısal süreçler olarak öne çıkıyor. &nbsp;&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bizi birleştiren şeyler</h2>Sosyal medyadaki bant daraltma uygulaması ve VPN ile zorunda kalmak, bu durumun benim açımdan netleşmesini sağladı. Bizi toplumsallaştıran şey sosyal medya değil, ortak hikayeler ve onları paylaşma ihtiyacıydı. Bazen bir yankı odasında, örneğin VPN ile girmek zorunda kaldığınız bir sosyal medya ortamında, on binlerce kişiye aynı anda ulaştıracağınız ileti, metroda yanınızda oturan birine söyleceğiniz bir cümleden daha az etkiye sahip olabilir.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">“Yaren gelmiş” dersiniz mesela, başka şeyler de söylemek için bir kapı açılır. Çünkü bizi birleştiren şeyler, artık ritüel hâline gelmiş ortak hikayeler, başka bir deyişle ritüeller.&nbsp;</li></ul>Yaren ve Adem Amca’nın hikayesi de aslında tam buraya düşüyor. 14 yıldır aynı şekilde tekrarlanıyor. İşte böyle hepimizin tekrar tekrar üzerinde birleşebileceği hikayelere ihtiyacımız var. İletişebilmek için de onlar en büyük birleştirici.&nbsp;Yoksa giderek kopuyoruz. Topluluktan yoksun kaldığımızdaysa, sadece kendimizi üretiyoruz. Belli ki bu yetmiyor. Yetseydi, böyle olmazdı. Bir şeylerin yanlış gittiğini herkese anlatmak, bu kadar zor olmazdı.&nbsp;Evet, bant daraltma bir sansür ve büyük sorun ama tek sorun değil. Bir de topluluktan yoksun kalarak&nbsp;daralttığımız hayat ve iletişim eksikliği&nbsp;var. Bunun panzehiri de birlikte sevinip, birlikte üzüleceğimiz hikayeleri çoğaltmakta. Bizim bize kavuşmamızın tek yolu bu.

Aposto Gündem

Evet, bant daraltma bir sansür ve büyük sorun ama tek sorun değil. Bir de topluluktan yoksun kalarak daralttığımız hayat ve iletişim eksikliği var. Bunun panzehiri de birlikte sevinip, birlikte üzüleceğimiz hikayeleri çoğaltmakta. Bizim bize kavuşmamızın tek yolu bu.

VPN günlerinde iletişim: Yaren, Adem Amca’ya kavuştu; peki biz, bize nasıl kavuşacağız?

Üstad Dergi

Avukatlık Rapsodisi ya da Kendini İnşa Etmek

Sürdürülebilir Avukatlık

Psikeart

Dedikodu sosyal ilişkileri hem güçlendiren hem zarar veren keskin bir bıçağa benzer

Dedikodunun evrimsel temelleri

Bütün filozofların, sanatçıların, bilim insanlarının günlük rutinleri ve bu rutinler içerisinde yer edinerek alışkanlık haline getirilmiş çalışma düzenleri vardı.&nbsp;Örneğin, 18 yüzyılda yaşamış Alman filozof Immanuel Kant her sabah 5'te uyanır, çayını içer, piposunu tüttürür, öğle yemeğine kadar çalışır, 16:00 sularında yürüyüşe çıkardı. Benjamin Franklin de hayatı boyunca sıkı bir programa uydu, güne sabah 4:00'te uyanarak başladı, kahvaltı yapar ve gün için neler başaracağını düşünürdü. 8:00 - 12:00 saatleri arasında çalışırdı. Öğle yemeği 12:00-1:00 arasıydı, daha sonra saat 5'e kadar yeniden çalışırdı. Charles Darwin, sabah 7:00'de uyanır, ardından kısa bir yürüyüş ve kahvaltı yapardı.&nbsp;Aristoteles'e mal edilen bir söz vardır, "Sürekli ne yapıyorsak biz oyuz. Mükemmellik bir eylem değil, alışkanlıktır." Popüler kişisel gelişimin de diline pelesenk olmuş kavramlardan biri alışkanlık konusu. Fakat gerçekten üzerine düşünüldüğünde çalışmaktan spora, kitap okumaktan, meditasyona bazı şeyleri alışkanlık haline getirmek hem o işi daha verimli bir biçimde yapmanın anahtarı, &nbsp;hem de "Ee şimdi ne yapmalıyım?" şeklindeki soru ve kararsızlığa yer bırakmadığı için zamanı daha etkili kullanmanın da önemli adımlarından biri. <img src="https://images.aposto.com/2021/10/4/1637247201575.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu noktada benim 3 Dilara Modu olarak adlandırdığım takım işin içine giriyor. Bir mühendisin bu rutinleri belirleyerek bir ajanda ve programda yerleştirmesi, yani sistemi kurması gerekiyor öncelikle. Sonrasında otomatik pilot modunda işçinin mühendisin kurduğu günlük rutinleri yerine getirmesi ve ardından belirli aralıklarla deneticinin her şeyin yolunda gidip gitmediğini, ne kadar ilerleme kaydedildiğini denetlemesi gerekiyor. Benim için mühendis pazar akşamları çalışırken, denetici ise genellikle aylık döngülerde ofise uğruyor.Mühendisin dikkat etmesi gereken önemli şeyin şu olduğunu düşünüyorum, yapay teslim tarihi. Eğer ki bir işi yapmak için sonsuz zamanınız varsa, bir ara Almanca öğreneceğim diyorsanız muhtemelen asla Almanca öğrenemeyeceksiniz. Nitekim literatürde de bu konuyu anlatan bir terim var, Parkinson Kanunu.&nbsp;Parkinson yaptığı deneyler sonucunda şöyle bir sonuca ulaşıyor, "Şeyler onları tamamlamak üzere verilen sürenin tamamını kapsayacak biçimde genişlerler." Bu demek ki, eğer tezinizi yazmanız için bir yılınız varsa, muhtemelen tam olarak bir senede tamamlarsınız. O yüzden yapmanız gereken daha doğrusu mühendisin dikkate alması gereken herhangi bir görev belirlediğinde (bu beş kilo vermek de olabilir, makale yazmak da, çamaşır yıkamak da) bunun için bir bitiş tarihi belirlemesi. Okuma programı çıkartmak ve yıl sonuna kadar hangi kitapların okunacağını belirlemek de bunun bir parçası olabilir.&nbsp;

Dilozof

Bazen sürekli çabalıyor ve mutluluğa bir türlü ulaşamıyor gibi hissediyor musunuz? Birçok kez kendinize neden mutlu olmak zorunda olduğunuzu sorup cevap alamadığınız oluyor mu? Yalnız değilsiniz. Birçoğumuz mutluluğu mükemmeliyete ulaştığımızda elde edeceğimizi sanıyor ve neden mutlu olmamız gerektiğini bile bilmiyoruz. Bazılarımız da basitçe mutlu olamamaktan yakınıp bu yüzden kendimizi veya çevremizdekileri suçluyoruz. O yüzden gelin, beraber mutluluğun önemine ve mutluluğumuza nasıl katkı sağlayabileceğimize bakalım.Mutlu Olmak Neden Önemli?Günümüzde statü, başarı, güç ve varlık mutluluğu çağrıştıran güçlü semboller olarak düşünülüyor. Çok başarılı olunca, beklediğimiz terfiyi alınca, hayalimizdeki tatili yapınca ya da aklımızdaki o şeyi satın alınca mutluluğa ulaştığımızı sanıyoruz. Acaba mutluluğu yanlış yerlerde mi arıyoruz?&nbsp;O zaman öncelikle üzerine yıllardır konuşulup yazılan bu kavramı tanımlamaya çalışarak başlayalım. Bu sorular farklı alanlardaki uzmanlar tarafından uzun yıllardır yanıtlanmaya çalışılıyor. Aristoteles’in da iki bin üç yüz yıl önce keşfettiği şey, insanların her şeyden öte mutluluğu arıyor olmalarıydı.<a fr-original-style="" href="https://yakiniliskiler.com/1101-Mutlu-olma-%C3%A7abas%C4%B1-bizi-daha-da-mutsuz-ediyor" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Öte yandan</a>, sürekli mutlu olma çabası içerisine girip bunu bir dayatma olarak içselleştiren kişilerin tersine daha da mutsuzlaştıkları görülüyor. Yani mutlu olmayı bir takıntı haline getirmek bizi mutluluk ulaşmak konusunda olumlu etkilemiyor.Peki Ne Demek Mutluluk?<a fr-original-style="" href="https://scholar.google.com/citations?view_op=view_citation&hl=en&user=ycPRZqAAAAAJ&citation_for_view=ycPRZqAAAAAJ:u-coK7KVo8oC" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mihaly Csikszentmihalyi</a>, mutluluğun direkt olarak deneyimlediğimiz durumlara ya da şansımıza bağlı olmadığını, günümüzde mutluluğun birer sembol haline gelmiş olan varlık, statü veya başarı gibi bir şey olmadığını, bunların yerine mutluluğun başımıza gelen olayları nasıl yorumladığımızla ilgili olduğunu söylüyor.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.psychologytoday.com/us/blog/naked-truth/202107/happiness-requires-practice" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Araştırmacılar</a>, mutluluğun büyük oranda hayattaki temel değerlerimizle alakalı olduğunu savunuyorlar. Yaşamına anlam ve amaç veren hedefler, değerler bulup bu doğrultuda hayatını sürdürebilen insanların daha mutlu oldukları görülüyor. Yani yaşamda kendi değerlerini bulup buna göre seçimler yapabilmek mutlulukta kilit bir önem taşıyor.Mutlu olmak sağlığımızı olumlu yönde etkiliyor. <a fr-original-style="" href="https://www.happinessresearchinstitute.com/publications" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Araştırmalar</a> gösteriyor ki iyi oluşla beraber insanların yaşam süresi artıyor ve hastaneye gitme oranlarında azalma meydana geliyor.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Mutluluğa Ulaşmak Mümkün mü?&nbsp;Birçok insan etrafındaki bazı insanları yeterince mutlu olamadıkları için suçlamaya yatkın olsa da tüm bireylerin endişeden uzak, ekonomik refah içinde, ırkçılık ve cinsiyetçiliğe maruz kalmadıkları bir çevrede yaşamadıklarını hatırlamakta fayda görülüyor. Araştırmalar mutluluğun sadece bireyin kendisiyle olan ilişkisinin değil, aynı zamanda dünyayla ve içinde yaşadığı toplumla kurduğu bağlantının da ürünü olabildiğini savunuyor. Aile desteği görmeyen, ekonomik olarak kötü koşullarda yaşayan veya cinsiyetçilik, ırkçılık gibi sebeplerle toplumdan dışlanan insanların mutlu olmaya olan yatkınlıkları da azalıyor.<a fr-original-style="" href="https://scholar.google.com/citations?view_op=view_citation&hl=en&user=ycPRZqAAAAAJ&citation_for_view=ycPRZqAAAAAJ:u-coK7KVo8oC" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Araştırmalara göre</a> mutluluğu neyin sağlayacağı konusu hala çok karışık ve tek bir bağlamda toplanabilmesi mümkün değil. O yüzden araştırmalar, öncelikle insanların yaşam koşullarına bakılması ve orada stres yaratan etkenlerin çözülmesi gerektiğini gösteriyor. Fakat gündelik hayatımızda büyük ve değiştirilmesi zor meseler dışında da mutluluğumuza katkı sağlayacak birçok durum bulabiliyoruz. Çoğumuzun mutluluğunu beslemesine yardımcı olacak 4 durum ise şöyle:1. Deneyimlerimizin bilinçli bir şekilde farkında olmak<a fr-original-style="" href="https://scholar.google.com/citations?view_op=view_citation&hl=en&user=ycPRZqAAAAAJ&citation_for_view=ycPRZqAAAAAJ:u-coK7KVo8oC" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yirmi beş yıl süren bir çalışmaya</a> göre insanlar mutlu oldukları anları tarif &nbsp;ederken benzer bir mutluluk ifadesini kullanıyorlar – akışta hissetme hali. Bir diğer deyişle o an yaptığımız her ne ise o deneyimle bütünleşmek. En yakın arkadaşlarımızla konuştuğumuz, hobilerimizle uğraştığımız, bitkilerle ilgilendiğimiz, doğa yürüyüşüne çıktığımız anlarda deneyimimizle bütünleşmemiz daha kolay oluyor. Kişilerin ne yaptığının en çok farkında oldukları anların ise cinsel birliktelik, egzersiz veya karşılıklı konuşma gerçekleştirirken olduğu <a fr-original-style="" href="https://yakiniliskiler.com/1105-Mutlulu%C4%9Fumuz-o-anda-ne-d%C3%BC%C5%9F%C3%BCnd%C3%BC%C4%9F%C3%BCm%C3%BCzle-ili%C5%9Fkili" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bulunuyor.</a> Yani bu aktiviteler mutluluk getirirken dalgın bir şekilde yaptığımız aktivitelerde mutluluğumuzda azalma meydana geliyor.&nbsp;2. Zinde hissettiren aktiviteler yapmakYaptığımız aktiviteyi farkında olarak yapmamız dışında yaptığımız aktivitenin ne olduğu da mutluluğumuz üzerinde önemli bir etkiye sahip. Fiziksel olarak zinde hissetmemizi sağlayan aktiviteler bizi daha çok <a fr-original-style="" href="https://scholar.google.com/citations?view_op=view_citation&hl=en&user=ycPRZqAAAAAJ&citation_for_view=ycPRZqAAAAAJ:u-coK7KVo8oC" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">mutlu ediyor.</a> Örneğin; dans ettiğimizde, koştuğumuzda, bisiklete bindiğimizde veya başka bir bedensel egzersiz yaptığımızda fiziksel olarak zinde hissediyor, mutlu oluyoruz. Yani, yalnızca açık havada yapacağımız kısa bir yürüyüş bile bizi mutlu etmeye yetiyor.3. Çevremizi mutlu insanlarla kuşatmakÇevresinde mutlu insanlar olan bireyler mutlu olmaya daha yatkın <a fr-original-style="" href="https://yakiniliskiler.com/1104-Mutlulu%C4%9Fumuzun-%C3%A7evremizdeki-insanlarla-ne-ili%C5%9Fkisi-var" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">oluyorlar</a>. Yani, üçüncü dereceden tanıdıklarımıza kadar (arkadaşımızın arkadaşının arkadaşı) etrafımızdaki insanların mutlulukları bizi etkiliyor. Sosyal ağımızı oluşturan çevremizdeki insanların coğrafi açıdan bize yakın oluşu da bu konuda büyük bir önem taşıyor. Onlara ne kadar yakınsak mutluluğumuzu birbirimize o kadar bulaştırıyoruz.&nbsp;4. Başkalarına iyilik dilemek<a fr-original-style="" href="https://yakiniliskiler.com/blog_post.php?entry_number=1072" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yapılan bir çalışmada</a>, katılımcılardan 12 dakikalık yürüyüş süresince karşılaştıkları insanlar için iyilik dilemeleri isteniyor. Araştırma sonucunda bu insanlar, kendilerini karşılaştıkları kişiyle kıyaslayan insanlara göre daha iyi ve mutlu hissediyorlar. Yani başka insanlar için iyi düşüncelere sahip olup mutluluk dilemek bizi de mutlu kılıyor!

Yakın İlişkiler

Mutluluğu anlatmak, tanımlamak çok kolay olmuyor. Onu deneyimliyoruz, hissediyoruz ve sonrasında sevdiklerimizle paylaşmaya bayılıyoruz!

Mutluluğun Bilimi

<h1 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">MUTLU OLMA SANATI - ARTHUR SCHOPENHAUER</h1>BY DİLOZOF Hasan Başusta'nın aracılığıyla 4-5 ay önce tanıştığım, bilgi birikiminden ve heyecanından çok etkilendiğim Pelin Dilara Çolak - namıdiğer Dilozof bence bizim jenerasyonun en kıymetli içerik üreticilerinden biri.<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/c/Dilozof/featured" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-30T07:17:29.647Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Dilozof 186.000+ takipçili&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/c/Dilozof/about" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">youtube kanalı</a>nı "Felsefeden sanata bilimden kültür tarihine değin her şey hakkında çok meraklı bir genel kültür kanalı" olarak tanıtıyor.Dilara aynı zamanda Aposto! üzerinden de düzenli olarak&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/603cc1ed6a93800007f48bec" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bülten&nbsp;</a>paylaşıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-30T07:19:13.184Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu bültenlerden <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/mutlu-olma-sanati" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">birinde&nbsp;</a>Arthur Schopenhauer'un Mutlu Olma Sanatı adlı kitabını okurken onu etkileyen bazı cümleleri paylaşmış. Ben aşağıda ilk 5'ini aktardım, 22 kural için bültenin kendisini <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/mutlu-olma-sanati" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ziyaret edebilirsin.</a><img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-30T07:54:59.777Z_sm.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">HAYAT KURALI No. 1"Dünyaya mutluluk ve zevk beklentisiyle adım atarız. Buna karşın mutluluk ve zevk hep uzaklarda görünen bir ilüzyon, ıstırap ve acı ise gerçektir. Bu yüzden mutluluk beklentisiyle yaşamak yerine yalnızca daha az acı çekilen bir durum beklenmelidir."<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Aklı başında kişi hoş olanın değil, acı vermeyenin peşindedir.</blockquote>- AristotelesHAYAT KURALI No. 2İkinci kural kıskançlık üzerine muazzam bir hatırlatma:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Başkasının mutlu olması seni rahatsız ediyorsa asla mutlu olamazsın.”</blockquote>- SenecaHAYAT KURALI No. 3<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Zenginlik deniz suyuna benzer ne kadar içilirse o kadar susatır. İstediklerimizi elde ettikten sonra sahip olduklarımıza kayıtsızlaşırız."&nbsp;</blockquote>HAYAT KURALI No. 4<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Zor zamanlarda itidalini korumayı, güzel anlarda da aşırı sevincini dizginlemeyi hatırla."</blockquote>- HoratiusHAYAT KURALI No. 5<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"İnsan yapabileceklerini isteyerek yapmalı ve çekmesi gereken acıyı isteyerek çekmelidir."&nbsp;</blockquote>Dilarasal eklemeler... Acı meselesi biraz tartışmalı fakat yapmak zorunda olduklarını isteyerek yapmak kesinlikle performansı değiştiren şeylerden biri, kendimden biliyorum.<a bgcolor="#000000" color="#fafbfc" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#000000 !important;color:#fafbfc !important" href="https://apos.to/i/mutlu-olma-sanati" rel="noreferrer" style="background-color: transparent; color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">DİLOZOF'UN YAZISININ TAMAMINI OKU</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">

5 KİŞİ

"Mutlu Olma Sanatı" Kitabından Alıntılar

Arthur Schopenhauer Aktarıyor: Mutlu Hayatın Kuralları

İlk Çağ felsefesi söz konusu olduğunda Ahmet Arslan'ın ülkemizde yetişmiş iyi felsefe tarihçilerinden biri olduğunu düşünüyorum. Arslan, bu alandaki en ünlü yabancı kaynakları tarayarak oldukça faydalı bir sunuş yapıyor. Dili de oldukça anlaşılır.5 ciltten oluşan <a fr-original-style="" href="https://bilgiyay.com/kitap/ilkcag-felsefe-tarihi-1-sokrates-oncesi-yunan-felsefesi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İlkçağ Felsefe Tarihi&nbsp;</a> yukarıda sıraladığım kitaplara kıyasla daha detaylı bir çalışma. Lisans seviyesinde bir felsefe tarihi kaynağı olduğunu söyleyebiliriz. O yüzden bu seri, önerdiğim diğer kitaplardan sonra ikinci kademe kaynaklar arasında da görülebilir. (Üçüncü adım ise doğrudan Aristoteles'in <a fr-original-style="" href="https://www.pinhanyayincilik.com/metafizik" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Metafizik</a> adlı kitabını ve filozofların kendi fragmanlarını okumak olur.)<img src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-17T10:04:55.801Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Ahmet Arslan İlkçağ Felsefe Tarihi Serisi" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu noktada aynı yazarın başka bir başlangıç kitabından daha söz etmek istiyorum, <a fr-original-style="" href="https://serbestkitaplar.com/kitaplik/Felsefeye-Giris/103" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Felsefeye Giriş</a>. &nbsp;"Epistemoloji nedir, ontoloji nedir, bilim felsefesinde temel problemler nelerdir?" temalı bölümler var ve en sonunda Arslan'ın hazırlamış olduğu kısa bir felsefe sözlüğü yer alıyor. Bu yüzden önerdiğim diğer genel felsefe tarihi kitaplarını okumadan önce kelimenin tam anlamıyla giriş yapmak için okunabilir. Çünkü akademinin içerisinde olan kişiler alışık olsa da felsefi terminoloji gündelik dilden epey farklı. Türkçe kelimeler kullansak bile alışageldiğimiz kavramlar olmuyor çoğu zaman. Erek, tin, töz... Elbette bu kavramları kimse ukalalık olsun diye seçmiyor. (Yani en azından ben öyle olduğuna inanıyorum.) Her felsefi kavramın kendine özgü anlamı ve kısıtlamaları var. Felsefede kavram neredeyse her şeydir. O yüzden metinleri anlamak için biraz felsefe terminolojisi bilgisi gerekiyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/2/2021-03-17T10:10:20.607Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Aristoteles ile ilgili hikayeler