Valencia’da yaşayanlar, Ekim ayının son haftası İspanya’nın güneyini, özellikle Valencia ve çevresini etkileyen yoğun yağışla oluşan zararlarla ilgili olarak, başta belediye olmak üzere devlet kurumlarının ihmali olduğunu düşünüyor.&nbsp;9 Kasım Cumartesi günü Valencia şehir merkezinde düzenlenen büyük protesto, bunun net bir ifadesiydi. 150.000 kişinin üzerinde olduğu tahmin edilen kalabalık, belediye binasının önündeki meydanı, etrafındaki tüm sokak ve caddeleri doldurdu. Gece boyunca hep bir ağızdan atılan sloganlarla Valencia Belediye Başkanı ve Bölge Lideri Carlos Mazón’un istifası istendi.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731335363243.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.68" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Selden sonra dayanışmaEn son açıklanan resmî rakamlara göre 223 ölüm ve 2.000’inin üzerinde kayıp ile Ekim 2024'te yaşanan büyük sel felaketi, İspanya’nın yakın tarihinde yaşadığı en büyük “doğal” afetlerden biri oldu. 29 Ekim 2024’te başlayan ve yüksek seviyelerde izole bir alçak basınç alanının neden olduğu belirtilen sağanak yağmurun, Valencia Topluluğu, Castilla-La Mancha&nbsp;ve Endülüs de dahil olmak üzere doğu İspanya'nın birçok bölgesine bir senelik yağışa denk bir su miktarını birkaç gün içinde bıraktığı açıklandı.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her ne kadar felaketin ilk sebebi yoğun yağış olsa da halk, afete bağlı ölümlerin yağıştan daha çok yetkililerin ihmaline bağlı olduğunu düşünüyor. Selden sonra çekilen uydu fotoğrafları ve yağışın olduğu gün çok geç yapılan bilgilendirmeler bu ihmali doğrular nitelikte.</li></ul>Ben de 29 Ekim günü Valencia merkezdeki evimdeydim ve okuldan bisikletle dönecek olan kızımı endişeyle bekliyordum. Kızım neyse ki eve sorunsuz bir şekilde ulaştı ve sonraki saatlerde rüzgarla birlikte yağış da hızlandı. Cep telefonlarımıza gelen alarmlar&nbsp;akşam saatlerinde çalmaya başladığında ise yağış çoktan en yüksek noktasına ulaşmıştı. Sonraki günlerde herkes uydu fotoğraflarından afetin yatağı değiştirilen Turia Nehri’nin denizle arasındaki bölgeye taşması sonucunda oluştuğunu gördü.Valencia’nın nemli havasının, portakallarının ve meşhur paella'sının içindeki pirinçlerinin yetiştiği deltanın müsebbibi, güzel Turia Nehri&nbsp;şehrin en önemli coğrafi işareti. Valencia’yı boydan boya katederek denize dökülen, geniş yatağı ve yüksek su debisiyle tanınan Turia Nehri şehre bereketini vermesinin yanında yoğun yağışlarda da sıkıntı yaratmasıyla bilinmiş.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731335732826.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Valencia, 1957 | @7televalenciaNehrin taşması ve sel felaketine sebep olması aslında sürekli tekrar eden bir durum. Tarihte geriye gidildiğinde, 14. yüzyıldan başlayarak bu tip taşmalara dair bilgilerin kayıt altına alındığı görülüyor. Fakat 1957’e gelindiğinde, şehir merkezini yerle bir eden bir büyük taşkın daha olunca bu soruna bir çözüm bulmayı o dönemin hükümeti kafaya takıyor ve çözümü nehir yatağının yerinin değiştirilmesinde bulunuyor. Sonuçta Franco hükümetinin geliştirdiği proje ile Turia Nehri olağan yatağından 3 kilometre aşağıya güneye yönlendiriliyor.Valencia’da şehir merkezinde bununla ilgili sokak sanatı kayıtlarına hâlâ rastlamak mümkün. Seramik zanaatinin de çok geliştiği ve devam ettirildiği Valencia, birçok sokakta, duvarlara yapıştırılmış, çeşitli zamanlara ait su taşkınlarının seviyesini gösteren seramik karoları korumuş.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731335861730.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Valencia'da eski su taşkınlarını gösteren bir seramik | @7televalencia1957’teki proje ile yatağı değiştirilen Turia’dan kalan susuz alanda öncelikle bir otoyol yapılması düşünülüyor. Fakat halkın yoğun örgütlü mücadelesi bu projeyi iptal ettiriyor ve eski nehir yatağı araç trafiğine değil halkın kullanımına ayrılarak&nbsp;boydan boya bir yeşil alana dönüştürülüyor. Hâlihazırda bu geniş yeşil alan Valencia’nın kalbi; her yaştan, her etnik gruptan insan burada spor yapıyor, dans ediyor, koşuyor, futbol oynuyor, piknik yapmaya ya da doğum günü kutlamalarında hep burada buluşuluyor. Bu yeşil alan için verilen mücadele hâlâ Valencia halkının en çok övündüğü, gurur duyarak anlattığı hikayelerin başında geliyor.&nbsp;Yatağı değiştirilen Turia Nehri 1957’den sonra ve Ekim 2024’teki yoğun yağışta dahi böylelikle merkezi artık etkilemiyor hâle geliyor. Fakat zaman içinde yeni yatağıyla deniz arasındaki bölgede yapılaşmaya izin veriliyor ve buradaki yerleşim de yıllar içinde yayılarak büyüyor.Dünya Meteoroloji Örgütü’nün verilerine göre metrekareye 300 litrenin üzerinde suyun düştüğü 29 Ekim gecesi, yoğun yağışa rağmen şehir merkezinde bir birikme ya da yağışa bağlı hiçbir sorun yaşanmaması işte bu yüzden. Yine aynı sebeple olağan yatağı değiştirilmiş Turia Nehri’nin yeni akış alanıyla denizle arasındaki yerleşim yerleri ise sular altında kaldı.&nbsp;Bölgede geçmişte benzer şiddetli yağmur dönemleri olsa da, yaşanan sel felaketinin, insan faaliyetlerine bağlı olarak gelişen iklim değişikliği nedeniyle muhtemelen daha yoğun yaşandığı ve yerel yönetimin afetlere karşı yetersiz müdahalesinin olayın insani maliyetini muhtemelen daha da ağırlaştırdığı ifade ediliyor. Felaketin yönetimdekilerin kararları neticesindeki sonuçları ve herkesin aynı derece etkilenmemesine bağlı sınıfsal göstergeleri ise medyada çok konuşulmasa da halkın tepkisiyle görünür hâle geldi.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731335998129.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Halkın protestosu | Getty ImagesEleştirilerin merkezinde&nbsp;İspanya Ulusal Meteoroloji Ofisi'nin (Aemet) 29 Ekim'de verdiği kırmızı hava uyarısına yanıt vermek ve doğrudan insanların telefonlarına uyarı göndermek için yaklaşık 12 saat bekleyen ve sonrasında da Başbakan’dan yardım istemekle ilgili politik konuları sebep göstererek geciktiren Valencia’nın bölge lideri Carlos Mazón var.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mazón ile birlikte felaketten 6 gün sonra bölgeye gelen Başbakan Sanchez ile İspanya Kralı da halkın yoğun protestosuyla karşılaşmıştı. Sel felaketinden en çok etkilenen Valencia'nın Paiporta bölgesine giden Kral, Sánchez ve Mazón, kasabada yaşayanlar ve onlara yardıma gelen gönüllülerin olduğu sokaklardan yürürken yuhalandılar, halk üzerlerine çamur attı ve onlara "katil" diye seslendi. Sanchez bunun üzerine bölgeden uzaklaştı.</li></ul>Tüm bunlara rağmen şehirde hiç de umutsuz, karamsar bir hava hâkim değil. Tersine büyük bir dayanışma, örgütlülük ve sonuçlar hakkında birlikte fikir yürütmenin de yarattığı umut ve inanç hissediliyor. Yaşanan büyük yıkıma karşın, halk bu vesileyle hükümetlerin ve devletin güvenilmezliğine vurgu yapıp, insani ilişkilerin ve örgütlü dayanışmanın önemini vurgulayacak şekilde hareket etmeyi başardı.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1731336130996.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Valencia ve yakın çevrelerde yaşayanlar selin ardından etkin bir şekilde harekete geçerek sular altında kalan bölgelerde yardım çalışmaları yürütmeye başladı. Bu dayanışmaya birçok grup dahil olsa da, hareketlenme kurumlar üzerinden değil çoğunlukla halkın kendi, bağımsız örgütlenmesiyle oluştu. Valencialı ünlü mimar Calatrava’nın tasarladığı, şehrin simgelerinden Bilim ve Sanat Merkezi’nin (Ciutat de les Arts i les Ciències) önünde, felaketin ikinci gününde toplananlarının sayısı 15.000’in üzerindeydi.Bu gruba sonraki günlerde yakın çevreden gelen insanlar da eklenince yaklaşık 45.000 sivil gönüllünün biraraya geldiği bir topluluk oluştu. İnsanlar, metro ve toplu taşımanın çalışmamasına, çoğu yolun motorlu trafiğe kapalı olmasına rağmen, ellerinde kovalar, süpürgeler ve faraşlarla yürüyerek selden etkilenen mahallelere kendi çabalarıyla gittiler. Çamurun sokaklardan ve giriş katlardaki ev ve dükkanlardan temizlenmesi, barınaklardaki hayvanların kurtarılması, elektrik ve su gibi altyapı hizmetlerinin kesildiği yerlere temel ihtiyaçların ulaştırılması, dayanışma mutfaklarının kurulması gibi çok çeşitli konular için birlikte çözüm ürettiler.&nbsp;Felaketin ikinci haftasında Valencia merkezde özellikle akşamüzeri iş dönüşü, sokaklarda ya da kafelerde yağmur botları ve kıyafetleri çamurlanmış, ellerinde kürek ve el aletleri taşıyan insanları görmek olağanlaştı. Çamurlanmışlıklarını gururla taşıyan, çoğunluğu genç, her yaştan insan çok yorgun ama neşeli görünüyor. Ve yüzlerinde İspanya’yı tanıyan gözlerden kaçmayan bir gurur da okunuyor.Turia Nehri’nin yarattığı deltanın verimli, sulak topraklarında yetişen pirinçlerden yapılan paella’sıyla tanınan Valencia artık aynı zamanda sorunu doğada değil iktidarlarda arayan bilinçli bir halkın dayanışması ile birlikte anılacak gibi görünüyor. Valencia usulü paella yani “paella a la Valenciana” kadar “solidaridad a la Valenciana” yani “Valencia usulü dayanışma”yı da bir kenara yazabilirsiniz.

Her cumartesi çevre ve iklim konularında türler arası eşitlik ilkesini benimseyerek gelişmeleri aktarıyoruz. 

Her cuma 12.00’de, çevre ve iklim gelişmelerini türler arası eşitlik ilkesini benimseyerek aktarıyoruz. 

Angst

Türkçeye “Halkı halk kurtarır” olarak çevirilebilecek “El pueblo salva al pueblo” cümlesi Valencia'da yaşanan sel felaketi sonrası başlayan halk dayanışmasının ortak sloganı hâline geldi. Felaketin ikinci haftasında Valencia sokaklarında yağmur botları ve kıyafetleri çamurlanmış, ellerinde kürek ve el aletleri taşıyan insanları görmek olağanlaştı.

'Halkı halk kurtarır': Valencia usulü dayanışma

Türkiye'nin ilk tur bisiklet dükkanı Bisiklet Gezgini'nin kurucusu ve Bisikletli Kadın İnisiyatifi'nin (BKİ) kurucu ortağı Seçil Öznur Yakan, İTÜ'de tamamladığı makine mühendisliği eğitiminin ardından önce çokuluslu şirketlerde, sonra STK’larda çalıştı. Bisikletle seyahat etmeyi sevdiği için hem Türkiye'de hem de dünyada kadınların bisiklete binmesini teşvik edecek projeler hazırladı.&nbsp;İtalya’daki Padova Üniversitesi'nde Mobility Studies programında tamamladığı yüksek lisansını ise “Demiryolu Altyapılarının Bisiklet Turizmiyle bütünleştirilmesi-Yunanistan’da Sürdürülebilir Bölgesel Kalkınmanın Sağlanması için Fırsatlar” başlıklı teziyle bitirdi.&nbsp;Seçil Öznur Yakan ile bisikleti, kadınları ve hareket etmenin toplumsal cinsiyet bağlamındaki ilişkisini konuştuk.Tezini yeni bitirdin, bir süredir de Atina’da yaşıyorsun. Seni mühendislikten bisiklete, Türkiye’den Atina’ya taşıyan yolculuğu bize biraz anlatır mısın? Mühendis olunca, genelde şehir dışındaki fabrikalarda çalışılıyor ve de o beton kutulara gitmek için, metal kutulara binmek ve İstanbul gibi bir şehirde saatlerce yolda olmak gerekiyor. Hafta sonları trekking yapardım ama sanırım bir noktada bu yetmedi ve bir gün kendime bir bisiklet aldım. Sonra da nasıl okuldan gelen çocuklar önlüklerini çıkarıp sokağa oyun oynamaya koşarsa—benim zamanımda öyleydi—ben de fabrikadan dönüp resmî kıyafetlerimden kurtulup bisikletime atlar ve o zamanlar Fenerbahçe-Bostancı arasındaki sahil yolunda gidip gelirdim. Sonra şehir merkezinde bir işe geçince işe bisikletle gidip gelmeye başladım. Fenerbahçe-Bostancı arası da uzadı bu arada, hafta sonu bisikletle şehir dışına çıkmalar ve sonra daha uzun bisiklet yolculukları derken kurumsal hayatı bıraktım ve “Bisiklet Gezgini” günleri başladı.Kendi markalarını ithal eden görece küçük bir dükkanı işletmenin nasıl olduğunu gördüm. Muhasebesinden temizliğine, ürün ve etkinlik planlamasından daha neler nelere kadar. Dükkandaki müşterilerimizin yarısı yabancıydı. Dünyanın farklı ülkelerinden yolları İstanbul’a düşmüş insanlar. Özellikle ilk iki yıl dükkandan pek ayrılamasam da, onlarla beraber bir nevi yolculuk yapıyordum.Sanırım Bisiklet Gezgini bana en çok başka bir hayatın/hayatların mümkün olduğunu gösterdi. İki devlet memurunun çocuğuyum, sonra da hep maaşlı işlerde çalıştım. Bu sabit gelirler olmadan da yaşanabileceğini gördüm. Kolay değildi ama yapılabiliyordu ve bunun tadı çok güzeldi. <img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731063275190.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kadınların bisiklet kullanmasını teşvik etme işini, patriyarka ile bisiklet ya da outdoor faaliyetleri arasındaki ilişki üzerinden açsan bize neler söylersin?Dolaylı belki ama Bisiklet Gezgini’ni işletmenin bana kattığı şeylerden biri de, Bisikletli Kadın İnisiyatifini’nin kurucularından olmak oldu. Bisiklet dünyasında kadın görünürlüğünü arttırmak gerektiğini düşünen kadınlar olarak kurduk BKİ’yi. Bisiklet dünyası da birçok alan gibi erkek egemenliğinin etkisi altında. Bisiklet süren kadın sayısı azken, tezgahın diğer tarafında satışını, tamirini, eğitimini yapan kadın sayısı çok daha az. Dükkanı arayıp benim cevap verebileceğim teknik bir konuda, bir erkek ile konuşmak isteyenler oldu. Bir kadının bisiklet dükkanı sahibi olamayacağını düşünüp yetkili kişi ile görüşmek isteyenler de.Türkiye’de günlük sosyal hayata belli şartlarla, belli yerlere, hatta belli kişilerle katılabilir bir kadın. Outdoor faaliyetlerinde de böyle. En basiti, evimin yanındaki parkta, koruda yürüyüş, koşu yapmak, bisiklet sürmek istesem, önce bir otosansür uyguluyoruz; bu saatte çıkabilir miyim, bu kıyafetle çıkabilir miyim vs. Haydi çıktık, bu sefer de etrafımızdaki kadın sayısı o kadar az ve de yol göstermek isteyen erkek o kadar çok ki!&nbsp;Ben makine mühendisiyim, üstüne bisiklet dükkanım var ve uzun yol da yapıyorum. Tüm bunlara rağmen, yolda zincirim attığında, bu zinciri takabileceğim bir olasılık olarak bile düşünülmüyor. Hemen benden daha çok bilen bir erkek konuya dahil oluyor. Kendi bedenim hakkındaki kararlar nasıl benimse, kendi bisikletim de aynı şey. Bu gibi etkenler kadınların ya o faaliyetleri denemeye başlamamalarına sebep ya da deneyip, olumsuz bir tecrübe yaşayıp devam etmemelerine yol açabiliyor.&nbsp;Neyse ki sayımız ve sadece kadınların katıldıkları etkinlikler artıyor. Bu çok sayıda kadını teşvik ediyor. Etkinliklerin kadınlar tarafından düzenlenmesi ayrıca önemli çünkü erkeklerin dikkate almadıkları (hatta haberlerinin bile olmadığı) ama bizim için zaruri olan şeyleri de katıyoruz hesaba. Kendi bedenlerimizle neler başarabildiğimizi görmenin tatmini paha biçilmez.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731063293949.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.33" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bisiklet Gezgini’ni kapatma ve İstanbul’dan Yunanistan’a yerleşme sebeplerin neydi?Otuz yıl İstanbul’da yaşadım ve başka bir yerde de yaşayamam diye düşünüyordum. Taşınmamın tek bir sebebi yok ama tek kelimede bu sebepleri birleştirecek olursam, yaşam kalitesi diyebilirim. Dükkan da, ev de Kadıköy’deydi ve kentsel dönüşüm sebebiyle her yer tozdu, isti, pisti. Ulaşımını bisikletle sağlayan ve yolculuk ettiğinde kendini daha çok doğaya yakın yerlere atan biri olarak, bu kirli havaya, gürültüye dayanamaz oldum.&nbsp;Kolay bir karar değildi. Bisiklet Gezgini’ni ve neredeyse Türkiye’deki tur bisikleti pazarını sıfırdan yaratmak, her şeyini (aileden, arkadaşlardan kısılan zaman, tüm birikimlerimiz, enerji) buna vermek ve bunu bitirmek. Kolay değildi… Nasıl kurumsal hayatın tüm “nimetlerinden” vazgeçip Bisiklet Gezgini’ni kurduysak—çünkü yaşamak istediğim hayat oydu o zaman—İstanbul’dan taşınmak da öyleydi. Tabii işin bir de kadın olma tarafı var. Atina’da sokağa çıkarken ne giysem, hangi yolu kullansam daha güvenli diye düşünmüyorum.Peki Yunanistan’ı ve özelinde Atina’yı bisiklet kullanımı olarak değerlendirirsen, neler söyleyebilirsin?Yunanistan, Avrupa Birliği’nde ama kesinlikle bir Avrupa ülkesi değil. Yakın Doğu diyorum. Hani o “rüya” ülkelerdeki gibi bisiklet yolları, bisikletin bir ulaşım aracı olarak kabulü vs burada yok. Yine de bisikletli hayatı İstanbul’da öğrenmiş biri olarak, burada bisiklet kullanmak daha kolay diyebilirim. Sürücüler bisikletlilerden pek hoşlanmasa da, dur işareti varsa duruyorlar, şimdiye kadar bisikletini dükkanımın önüne park edemezsin diyeni görmedim, metroya her saat bisiklet alınıyor ve bunun gibi şeyler sürüşü rahatlatıyor. Şehrin ölçeği de daha küçük olunca, bisiklet mükemmel bir ulaşım aracı oluyor.Peki bisikletle bir yola çıkmak bir kadının hayatında neyi değiştirir?Bisiklet sürebilmek, daha yola çıkmadan hayatı değiştiriyor. Birçok kadına bisiklet sürmeyi öğrettim ya da buna vesile oldum. Onların gözlerinde gördüğüm pırıltının, dünyayı yerinden oynatabilecek bir güç olduğunu düşünüyorum.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731063308182.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bedenimizin üstünde bir sürü engel var. Annelik yüceltilirken, buna imkan veren regli kimse görmek istemiyor. Çocuğunu sokakta emzirmek bir tabu. Sokakta rahat rahat gerinmek bile olay olabiliyor. Erkek egemen sektörlerdeki eşitsizlikler de cabası; ofis eşyalarının orta yaş beyaz erkeğe göre tasarlanmasından outdoor malzemelerinin de erkekler için üretilmesine kadar, kadın bedenini sıkıştıran şeylerin listesi sonsuz.&nbsp;Bu noktada kadın bedeniyle, neler yapabileceğini bir keşfetse diyor insan. Yola çıkmak bunlardan biri. Herhangi bir araca, aracın sürücüsünün keyfine bağlı kalmadan ister yürüyerek ister bisikletle yola çıkınca, o gidilemez denilen yollar gidiliyor. Bisiklet özgürleştirici bir araç. Yürümekten hızlı, üstelik eşyalarını da o taşıyor, bir zaman çizelgesine bağlı kalmadan istediğin saatte yolda, uygun ekipmanla dağda da gidiyor şehirde de. Güney Amerika’da, toplu taşımanın gitmediği yerlerde çalışan kadınların işi bırakmak yerine, bisikletle o işlere ulaşmaları üzerine yapılmış bir çalışma var. Ezcümle bisikletle yola çıkmak bir kadının kendi hayatını kontrol etmesini sağlar diyebiliriz çünkü kadın yolda içindeki o yaratıcı, yapıcı gücü bulur. &nbsp;Bisiklet bunu açığa çıkaran bir vesile.

Punto, gazetecilikten beslenirken, spor kültürünü şekillendiren olayları neden ve sonuçlarıyla geniş perspektiften ele alır. Futbol, tenis, atletizm, voleybol ve basketbol başta olmak üzere tüm atletik branşların etrafında gelişen hikayeler, gelen kutunda.

Futbol, basketbol, tenis, atletizm ve voleybol etrafında gelişen hikayeler.

Punto 

Türkiye'nin ilk tur bisiklet dükkanı "Bisiklet Gezgini"nin ve Bisikletli Kadın İnisiyatifi'nin kurucularından Seçil Öznur Yakan ile bisikletin kadınların hayatını nasıl etkilediğini konuştuk.

Bisikletle yola çıkmak bir kadının hayatında neyi değiştirir?

EuroVelo, 1995 yılında Avrupa Bisiklet Federasyonu (ECF) ile Danimarka ve Birleşik Krallık’taki ulusal organizasyonların biraraya gelmesi ile temelleri atılmış bir oluşum. 2024 verilerine göre her yıl ortalama yüzde 20'lik artışla yıllık 5,3 milyondan fazla ziyaretçiye ulaşan, Avrupa'daki bisikletli kısa ya da uzun seyahatlerin başlıca platformu.&nbsp;Bir adım geriden: Sistemli ve geniş bir bisiklet yolu ağı kurma fikrinin ilk tohumları, 1994 yılında Danimarkalı bir sivil toplum kuruluşundan çıkıyor. 1995 yılında Hollanda’da biraraya gelen, çoğu Kuzey Avrupalı sivil toplum örgütleri ve bisiklet federasyonları konuyu sonraki yıllarda diğer ülkelerden de destek alarak genişletiyor ve süreci birlikte yürütmeye dair çabalar olumlu sonuç veriyor.&nbsp;1997 yılında oluşum Avrupa Birliği tarafından tanınıp desteklenmeye başlıyor. 2007 yılından itibaren ise organizasyonun tüm sorumluluğu Avrupa Bisikletçiler Federasyonu'na (ECF) veriliyor. ECF, bisikletin hem ulaşım hem de eğlence amaçlı kullanımını teşvik eden yerel, bölgesel ve ulusal sivil toplum örgütlerinden oluşan, kâr amacı gütmeyen, üye tabanlı bir çatı federasyonu. 1995’ten bu yana yaklaşık 20 senedir kesintisiz ve sürekli katkılarla büyüyerek ilerleyen süreç 2023 itibarıyla EuroVelo’yu, AB’nin Bisiklet Stratejisi hakkında Avrupa Parlamentosu Kararı'nda yer aldığı bir konuma ulaştırıyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/8/0/1727598914616.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.46" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Başlangıçta Avrupa’da 12 rotayı tanımlamak ve kullanıma açmak üzere yola çıkan EuroVelo Bisiklet Rotaları Ağı şu anda 19 rotaya ulaşmış durumda. Rotalarla ilgili açıklamaları, haritaları, görsel ve işitsel kaynakları <a fr-original-style="" href="https://en.eurovelo.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">web sitesi</a> üzerinden paylaşan EuroVelo, aynı zamanda bu rotalarla ilgili birçok istatistikî veriyi de ilgilenen herkese açıyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Veri bölümünde belirli bir tarih aralığında hangi rotaların daha çok kullanıldığına dair grafiklere ya da her sene düzenli olarak yayımlanan gözlem raporlarına <a fr-original-style="" href="https://pro.eurovelo.com/projects/eurovelo-data-hub" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ulaşabiliyorsunuz</a>.&nbsp;</li></ul>Bu rotaların tanımlanması ve seyahat için gerekli altyapısal düzenlemeler yanında bilgi paylaşımın da bu derece etkin bir biçimde yapılması ile yaklaşık 20 yıldır Avrupa içinde 45.000 km boyunca bisikletle güvenle hareket edebilmek mümkün oluyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Rota seçiminin aşamaları&nbsp;</h2>EuroVelo bu rotaları oluşturabilmek için öncelikle, bir yolun bisikletle seyahate uygun olabileceği standartları belirliyor. Bu standartlar şu anda şöyle tanımlanmış durumda:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yolun eğiminin %6’nın üzerinde olmaması</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yolun iki bisikletin yanyana geçebileceği kadar geniş olması</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yoldan bir gün içinde ortalama 1.000 motorlu taşıttan daha fazlasının geçmemesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yolun 365 gün boyunca açık olması</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her 30 km’de bir servis, 50 km’de bir konaklama ve 150 km’de bir toplu taşıma imkanı olması.</li></ul>EuroVelo rotaları:&nbsp;Şu anda tanımlı 19 rota var: Atlantik Sahili Rotası, Başkentler Rotası, Seyyahlar Rotası, Orta Avrupa Rotası, Roma Rotası, Nehirler Rotası, Güneş Rotası, Akdeniz Rotası, Kehribar Rotası, Baltık Denizi Rotası, Doğu Avrupa Rotası, Kuzey Denizi Rotası, Demir Perde Rotası, Ren Bisiklet Rotası, Meuse Bisiklet Rotası.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tüm bu rotalara ait detaylı ölçekteki haritalar, rehberler, rotalarla ilgili güncel haberler de web sitesi üzerinden ilgililerle paylaşılıyor.</li></ul>Mevcut 19 rotadaki yolların tamamı elbette ki baştan beri bu standartlara uygun değildi. EuroVelo aynı zamanda bisikletle gitmeye uygun olabilecek yolların düzenlenmesi konusunda da yerel yönetimlerle etkin olarak çalışan bir organizasyon.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Örneğin Avrupa’da EuroVelo çalışmasından önce birçok tali yol ya da tren yolu, ulaşım ya da hobi amaçlı kullanılmıyordu. Özellikle eski tren yollarındaki rayların sökülerek bu yolların bisiklet yolu hâline getirilmesi, patika ve tali yollardaki işaretlemelerin çok daha etkin bir şekilde yapılması, kırsaldaki konaklama ve ihtiyaç noktası olanaklarının artırılması sayesinde, birçok yol bisiklet kullanımına açılabildi.&nbsp;</li></ul>Bisiklet yolları ağı, Avrupa’daki her ülkenin birbirine bağlanması, kültürlerarası geçişi ve kıtadaki ortak yaşam kültürüne ait değerleri güçlendirmesi açısından da önem taşıyor ve Avrupa Birliği tarafından bu anlamda da farklı biçimlerde destekleniyor. Bu sayede sadece bisiklet sporuyla ciddi biçimde ilgilenenleri değil, toplumun her kesiminden insanın bu rotaları kullanabilmesi amaçlanıyor.&nbsp;Bu da yaş, cinsiyet, etnik kimlik anlamında çok geniş bir skalada dağılan farklı insanların, yaşadıkları yere en yakın EuroVelo rotasından başlayıp isterlerse tüm bir kıtayı boydan boya katedebilmesine olanak sağlıyor. Bu vesileyle geniş bir coğrafyayı ülkesel sınırların ötesinde bir gözle deneyimleyebilmek, ortaklıklar, farklılıklar, kırsal alanlar ve kaynaklar üzerine düşünebilmenin önü açılıyor.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Türkiye’nin dahil olduğu EuroVelo8, yani 'Akdeniz Rotası' nedir?&nbsp;</h2>Peki Türkiye'nin de dahil olduğu EuroVelo8, yani "Akdeniz Rotası" hangi bölgeleri kapsıyor ve bu rotayı takip ederek Türkiye’ye gelen bisikletli gezginleri ne bekliyor?<img src="https://images.aposto.com/2024/8/0/1727598879711.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.28" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Akdeniz RotasıAkdeniz Rotası, İspanya'nın Cadiz kentinden başlayarak 10 ülkeyi içine alan ve Atina üzerinden İzmir ile Türkiye’ye uzanan 7.560 km uzunluğundaki, EuroVelo’nun 8 numaralı uzun mesafe bisiklet rotası. Türkiye, bu rotaya yalnızca İzmir ve çevresi ile dahil edilmiş durumda. Rotanın Türkiye ayağı Midilli ve Sakız Adaları'nı Dikili ve Çeşme limanlarına bağlayan, Pergamon'dan Efes'e uzanan tarihî alanları ve antik yerleşim yerlerini geçen 17 ilçeyi kapsıyor ve 500 kilometrelik bir alanı bisikletli gezginlere açıyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">EuroVelo’nun 2023 verilerine baktığımızda “Akdeniz Rotası”nın 19 seçenek içinde en çok tercih edilen rota olduğunu görüyoruz. 2023 yılında 150.702 kişi bu rota boyunca bisikletle hareket etmiş ve bu rotaya dahil ülkeler içinde de en çok İspanya’da zaman geçirmiş.</li></ul>Bisikletle özellikle uzun mesafeler boyunca hareket etmenin insanı sadece hava koşullarına değil içinde bulunduğu ülkenin koşullarına da doğrudan açık hâle getiren bir eylem olmasını göz önünde bulundurduğumuzda bu rakamlar daha da anlam kazanıyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yakın zamanda Türkiye’nin güneybatısına muhtemelen bu rotayı kullanarak Yunanistan üzerinden giriş yapmış ve beyaz, sarışın, genç iki kadın bisikletlinin, kamp yaptıkları alanda jandarma ile korunduğu haberini ve kadınların şaşkınlığını hatırlıyorum.&nbsp;</li></ul>Bu noktada EuroVelo standartlarına bir kere daha dikkatle bakmak ve Türkiye özelinde yolların fiziksel ve lojistik kapasitelerinin yanında yolda olmanın toplumsal cinsiyet bağlamındaki karşılığı üzerinde düşünmenin de önemli olduğunu vurgulamak gerekiyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/8/0/1727598757646.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.47" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Avrupa Cinsiyet Eşitliği Enstitüsü'nün "Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Endeksi" Avrupa Cinsiyet Eşitliği Enstitüsü’nün yayımladığı grafikte Avrupa’nın toplumsal cinsiyet anlamında ortak bir düzlemde olduğunu, Türkiye’nin ise bu bağlamda ortalamanın oldukça gerisinde olduğunu görüyoruz. Ve hatta tablonun, kadına ve çocuğa şiddet vakalarının henüz istatistikleri girmemiş verileri de göz önünde bulundurulduğunda mevcut tablonun da gerisinde olduğunu, Türkiye’de yaşayanlar ya da çeşitli yakınlıklar dolayısıyla uzaktan da olsa takip edenler olarak biliyoruz.&nbsp;EuroVelo’nun tanımladığı biçimiyle “yaz turizmi, tarım yolları, yöresel mutfağı ve misafirperver topluluklarıyla farklı bir deneyim sunan 17 antik kenti ile Akdeniz Rotası’nın Türkiye ayağı” ülkenin toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda geldiği vahim nokta anlamında ne yazık ki ne Türkiye’ye ne de rotanın bu bölümünü deneyimlemek isteyenlere beklenileni vermekten uzak.&nbsp;

Her sabah 06.30'da 5 dakikalık gündem özeti e-posta kutunda. Piyasalar, ekonomi, iş dünyası, politika, teknoloji ve hafta sonu ekleri; kısa, yalın, öz bir şekilde.

5 dakikada gündeme hakim ol.

Aposto Gündem

Bu yıl başında EuroVelo Avrupa Bisiklet Yolları Ağı’ndaki 19 rotadan biri olan Akdeniz Rotası’na İzmir ve çevresi de dahil edidi. Peki bisiklet kullanımının yaygın olmadığı, az sayıdaki bisikletlinin giderek daha çok trafik şiddetine maruz kaldığı, üstelik toplumsal cinsiyet anlamında da Avrupa’nın gerisinde olan Türkiye, bu rotayı kullanarak gelen bisikletlilere hazır mı?

İzmir, EuroVelo ağında: Türkiye bisikletlilere hazır mı?

Bu ay başında görülmeye başlanan ve mağdurun tercihi ve isteğiyle özellikle halka açık şekilde yapılan bir dava, sadece olayların yaşandığı Fransa’nın değil bütün dünyanın gündemine düştü. İlk duruşmanın başladığı 2 Eylül’den beri Fransa’da yer yerinden oynuyor ve birçok şehirde yüzlerce insanın katıldığı gösteriler düzenleniyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bunun sebebi davaya konu olan suçun, şu an açığa çıkmış hâliyle dahi toplumda yarattığı büyük şok ve şaşkınlık. Öyle ki yaygın medya kanalları bile olayın tam ve bütüncül portresini çizmekte zorlanıyor.</li></ul>Ne oldu?&nbsp;Her şey, 12 Eylül 2020’de Fransa’nın güneyindeki Avignon kenti yakınlarındaki Mazan kasabasındaki bir süpermarkette alışveriş yapmakta olan 3 kadın müşterinin, bir erkeğin kendilerinin etek altı videolarını çektiğini farketmesi ve durumu güvenlik görevlisine bildirmesiyle başladı. Kasaba sakinlerinden Dominique Pelicot olduğu anlaşılan 71 yaşındaki erkeği sorgulayan ilk polis memuru, olayı münferit bir vaka olarak görmedi ve Pelicot’nun telefon ve bilgisayarında ayrıntılı inceleme için izin çıkarılmasını sağladı.Emekli bir emlakçı olan ve yıllardır yaşadığı kasabada saygın ve iyi bir kişi olarak bilinen, ailesi tarafından sevgi dolu bir baba ve eş olarak tanımlanan, daha önce hiçbir adli suç kaydı bulunmayan, 3 çocuk ve 7 torun sahibi Dominique Pelicot’nun bilgisayarını inceleyen müfettişler, bilgisayarda “Abuse” olarak isimlendirilmiş bir dosyanın altında, tecavüz ve şiddet kayıtlarını içeren yüzlerce videoluk bir arşiv buldu. Görüntüler yaşlı bir kadının baygın ve bilinci kapalı hâlde, çeşitli zamanlarda farklı erkekler tarafından defalarca cinsel saldırıya uğradığını ve bunun Dominique Pelicot tarafından kayda alındığını gösteriyordu.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Polisin o sıralar henüz evli olan Giselle Pelicot'yu ifadeye çağırması üzerine Pelicot, 50 yıldır evli olduğu ve 3 çocuğunun babası olan kocasının, kendisini son 10 yıllık süre zarfı içinde farklı zamanlarda, çeşitli ilaçlar ve yöntemlerle koma benzeri bir uykuya sokarak, kendi yatak odasında toplamda 200 defa farklı erkekler tarafından cinsel şiddete ve saldırıya maruz kalmasını sağladığını öğrendi.</li></ul>Pelicot bunu öğrendikten hemen sonra boşandığı kocasının aslında kim olduğunu değil aynı zamanda daha önce birçok kez doktorlara başvurmasını gerektiren sağlık sorunlarının sebebini de anlamış oldu. Giselle Pelicot ciddi hafıza kayıpları ve jinekolojik rahatsızlıklar ile birçok kez farklı doktorlara başvurduğunu, hiçbirinin mevcut durumuna bir açıklama getirmediklerini ve konuyu kendisinin "nevrotik" ve "demanslı" olmasına bağladıklarını, bu sebeple Alzheimer hastalığına yakalandığına veya beyin tümörü olduğuna dair endişeler yaşadığını ifade etti.Davanın araştırma sürecinde ise Dominique Pelicot’nun uyku ve depresyon haplarını sağlık sistemi üzerinden edinebildiği ve bir senede 450 kutu uyku hapını dikkat çekmeden alabildiği belirlendi. Eylül 2024 itibarıyla tecavüz sanığı olarak Dominique Pelicot ile birlikte yargılanmaya başlayan erkeklerin ise hepsinin civarda yaşayan sıradan kişiler olduğu açığa çıktı. Yaşları 26-74 arasında değişen bu kişilerin içinde hemşire, gazeteci, itfaiyeci ve çeşitli kamu görevlileri de bulunuyor. Polisin görüntüler üzerinde 2 yıl boyunca yaptığı inceleme sayesinde, 200 tecavüz kaydında görünen 90 farklı erkekten 51’inin kimliği tespit edilerek yakalanabildi. Dava böylelikle Eylül 2024 ayı itibarıyla başladı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Duruşmada görevli bir tıp uzmanı, Gisele Pelicot'un bu erkeklerin prezervatif takma zorunluluğu olmadığı için cinsel yolla bulaşan dört ayrı enfeksiyona yakalandığını söyledi.</li></ul>Dominique Pelicot ise bu erkekleri internetten bulup evine davet ettiğini, bu erkeklerin sonradan iz bırakmamayı sağlayan bazı protokollere uymayı ve yapacakları eylem hakkında konuşmamayı kabul ederek geldiklerini ve kendisinin bunu kayda aldığını, geçen hafta görülen davanın ilk kez ifade verdiği ikinci duruşmasında kabul etti.Şüphelilerin çoğu, hüküm giymeleri hâlinde ağırlaştırılmış tecavüz suçundan 20 yıla kadar hapis cezasıyla karşı karşıya. 51 sanıktan 18'i, Dominique Pelicot da dahil olmak üzere tutuklu. Diğer 32 sanık duruşmaya tutuksuz olarak katılıyor. Sonuncusu ise gıyaben yargılanıyor.17 Eylül’de Dominique Pelicot duruşma sırasında ilk kez ifade verdi ve “Bunu hak etmedi, bunu kabul ediyorum,” dedi. “Yaptıklarımdan pişmanım ve affedilemez olsa bile af diliyorum.”<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sembole dönüşen bir dava</h2>Feminist örgüt Osez le Feminisme'den Celine Piques, sanıkların her meslekten sıradan geçmişlere sahip olmasının bu davanın kalıcı bir etki yaratmasını sağlayacağını umuyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Bu dava, tecavüzcünün ‘psikopat’ olduğu mitini yıkıyor… Dokunulmazlıklarından emin oldukları için tecavüz ettiler.”</blockquote>Pelicot davasını takip eden Fransa genelindeki çok sayıda kadının gözünden kaçmayan bir diğer endişe ise diğer birçok erkeğin bunu bilmesi ve hiçbir şey yapmaması.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dominique Pelicot'nun kullandığı ve şimdi kapatılan web sitesi geçen yıl ayda 500 bin ziyaretçiye ulaşmıştı.</li></ul>Celine Piques, “Bu insanların hiçbiri bu tacizi durdurmak için çaba sarfetmedi,”&nbsp;diyor. “Hiçbir erkek polise bu suçu bildirmeyi düşünmedi.”Avignon davası ayrıca tecavüzü çevreleyen dil konusunda soruları da gündeme getiriyor. Sanıkların çoğunun savunması, Gisele'e cinsel saldırıda bulunduklarını "bilmedikleri" varsayımına dayanıyor. Başka bir deyişle, onunla rızaya dayalı ilişki yaşadıklarını düşünüyorlardı. Bazıları, Dominique Pelicot'u onları "manipüle etmekle" suçladı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Utanç taraf değiştirmeli</h2>71 yaşındaki Giselle Pelicot ise geçen hafta 2. duruşması görülen davaya geldi ve eski kocası ile diğer 50 sanığın karşısına çıktı. Cinsel taciz ve şiddetin diğer mağdurlarına yardımcı olmak için davanın kamuoyuna açıklanmasını istediğini ve tanıklığının başkalarının da benzer bir kaderi yaşamasını engelleyeceğini umduğunu söyleyerek “Utanç, taraf değiştirmeli” dedi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erkek şiddeti ve erkeklerin işlediği cinsel suçlar konuları üzerinde bildiklerimize bambaşka bir boyut getiren davanın duruşması 20 Aralık'a kadar sürecek.</li></ul>(Bu yazı BBC, Le Monde,&nbsp;The Guardian ve The New York Times’ta konuyla ilgili çıkan haberlerden derlenmiştir.)

Gisele Pelicot, 50 yıldır evli olduğu ve 3 çocuğunun babası olan kocasının, son 10 yıldır kendisini ilaç yardımıyla uyutarak farklı erkekler tarafından cinsel saldırıya uğramasını sağladığını öğrendi. Davanın kamuya açılmasını isteyen Pelicot, “Utanç, taraf değiştirmeli” diyor.

İrem Çağıl