Da Vinci ile ilgili hikayeler

Judy Chicago’dan bahsetmişken en ünlü yerleştirmelerinden biri olan Akşam Yemeği Partisi’nden söz etmezsek olmaz.

Kompozisyonun, aydınlatmanın, ruh halinin ve rengin Rönesans Sanatı kadar önemli olan sinemayı düşünelim..

Bu yıla damgasını vuran birçok olay yaşandı. Bunlardan en önemlisi İran’da kadınların haklı direnişiydi.

“Sanat sepet” işleriyle biraz ilgili olan birinin rahatlıkla “Aa, Da Vinci’nin eseri değil mi ya, hehe!” diyebileceği bir tablo. Yani demem o ki baya baya popüler kültürün kölesi bir çalışma haline geldi.

Son Akşam Yemeği hikâyesi birçok ressam tarafından yorumlandı. Şimdi bir de Jean Baptiste’in çalışmasına bakalım.

Caravaggio, tıpkı Leonardo Da Vinci gibi, soyadını dünyaya geldiği Caravaggio kasabasından aldı. Travmalarla dolu bir çocukluk sonrası kavgacı ve aylaklık eden birisine dönüştü. Ama sanatına diyecek söz yoktu, hala daha yok!

29 kasım 1913'de dünya tam bu olayı unutmak üzereyken, Floransalı bir antikacı olan Alfredo Geri'den Louvre'a bir mektup geldi.

Peruggia'ya göre Louvre'un en iyi eserleri İtalyanlara aitti ve onlara geri verilmeliydi.

Yazar Michael Gelb, “Öğrenme ve yaratıcılık konusunda neredeyse sınırsız bir potansiyele sahipsiniz.” diyor.

Bilgiyi her zaman tecrübe ile sınamak. Da Vinci, orijinal bir düşünür olması gerektiğini biliyordu.