&nbsp;ÖNERİYORUZ&nbsp;📌 Fanfare Ciocărlia: Balkan üflemeli müziklerini caz, pop ve rock tınılarıyla harmanladığı neşeli repertuvarıyla Fanfare Ciocarlia, yarın yani Hıdırellez’de İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Cemal Reşit Rey (CRR)&nbsp;konser salonunda müzikseverlerle buluşacak. Zece Prajini köyünden yola çıkan topluluk, Osmanlı yönetimi altındayken geliştirdiklerini söyledikleri bakır üflemeli müzikal miraslarını; 30 yıldır, 5.000’in üzerinde konser ve sayısız albümle yaşatıyor. Balkanların ruhunu müzikleriyle dünyanın dört bir yanına taşıyan&nbsp;Fanfare Ciocărlia’yı yarın İstanbul’da dinlemek için biletlere <a fr-original-style="" href="https://www.biletix.com/performance/3CR85/001/TURKIYE/tr" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şuradan</a> ulaşabilirsiniz.

Aposto Gündem

Emir Kusturica’nın Çingeneler Zamanı filminin final sahnesinde bir Roman halk şarkısı çalmaya başlar. Goran Bregovic’in düzenlemesiyle yeniden hayat verdiği, tüyleri diken diken eden bu şarkının ismi Ederlezi’dir. Yıllar içerisinde dinleyen herkes bu ezgiyi o kadar benimsedi ki, Balkanlar’dan Mezopotamya’ya hangi ülkede mırıldanırsanız mırıldanın, size eşlik edecek birileri daima çıkar. Bulgarca, Yunanca, hatta Lehçe uyarlamaları bulunan bu şarkıya Sezen Aksu da Düğün ve Cenaze albümünde Hıdırellez adıyla yer vermişti. İşin aslı Ederlezi, doğrudan Hıdırellez demek ve kökeni de Türkçe.Türkler tarih sahnesinde ortaya çıktıkları ilk anlarda Orta Asya’da zorlu iklim şartlarıyla mücadele ettiler, dolayısıyla baharın gelişi her zaman bir umuttu. Havanın ısınması, doğanın yeşermesi, hayvanların üremesi gibi durumlar bu umudu doğurdu. Bahar bolluk ve bereketi, yeniden doğuşu, yeni bir başlangıcı simgeledi. Türk halkları baharın müjdesini, binlerce yıldır Nevruz ve Hıdırellez adı verilen törenlerle kutluyor.Ege Üniversitesi Türk Dünyası Araştırmaları Enstitüsü Türk Folkloru Anabilim Dalı Başkanı Metin Ekici&nbsp;bu iki kutlamayı şöyle özetliyor: “Türk kültüründe geleneksel olarak kutlanan önemli iki gün vardır. Bunlardan biri ‘Nevruz’, diğeri ‘Hıdırellez’ adıyla anılmaktadır. Her ne kadar bu iki gün farklı adlar almışsa ve birbirinden farklı tarihlerde kutlanıyorlarsa da kültürel kökleri ve bugünlerde yapılanlar göz önüne alındığında ikisinin birbirine çok yakın ve hatta aynı olduğu iddia edilebilir. İkisi de baharla birlikte başladığı kabul edilen yeni yılı ve mevsimsel değişikliği karşılama düşüncesinden kaynaklanmıştır. Zaman ve bölgelere bağlı olarak isim ve tarihleri farklı olan bu iki gün, yine de içerik ve işlev bakımından benzer, hatta aynı kalmıştır.”<img src="https://images.aposto.com/2023/4/6/1683407117296.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bir çift "kandamlası" (Çin lalesi). Türk kültüründe çeşitli kültler mevcut. Bunlardan bazıları “ateş”, “su” ve “atalar” kültleri. Türkler, Orta Asya soğuğunda hayatta kalmak için ateşe ihtiyaç duydular ve ateşi tanrının bir armağanı olarak gördüler. Ateş arınmayı temsil etti; kötü ruhlar ve hastalıklar ateş ile kovuldu. Tütsü yakmak, kurşun dökmek ve ateş üzerinden atlamak gibi geleneklerin ortaya çıkışının altında bu durum yatıyor.Su, birçok toplumda olduğu gibi Türklerde de bereket demekti. İnsanların ve hayvanların yaşaması, bitkilerin hayatta kalması için en temel ihtiyaç olan su, yaşamın sembolüydü. Aynı zamanda arındırıcı ve büyü bozucu olduğuna inanıldı. Türk inancına göre her pınarın, gölün, ırmağın bir “iyesi” (sahibi ve koruyucusu) vardı.Hunlar ve Göktürkler döneminden beri, bu dünyadan göçüp giden atalarının ruhları için kurban sunan ve onları anmayı bir gelenek haline getiren Türkler, bu inançla atalarına saygı gösterdiler. Böylece atalarının ruhlarının kendilerine yardımcı olacağını umdular. Günümüzde yatır ve türbelere atfedilen önem de buraya dayanıyor.Türkler İslamiyet’i kabul ettikten sonra atalar kültünün İslami inançlarla birleşmesi sonucu “Hızır kültü” doğdu. Hızır, ab-ı hayatı içerek ölümsüzlüğe ulaşan, bereket dağıtan, muhtaç anlarında insanların yardımına koşan, yapılan iyilikleri ödüllendiren ulu bir kişi.&nbsp;Kelime kökeni “el-Hadır” ve Arapça’da yeşil veya yeşilliği çok olan yer anlamına geliyor. Yine İslamiyet’in kabulünden sonra Türkler, suların ve su kültünün iyesi olarak İlyas peygamberi benimsedi. Eski Türk kültüründe bulunan atalar, ateş ve su kültlerine olan saygı, İslam kültürüyle kaynaşarak Hızır ve İlyas’ın etrafında şekillendi. İslamiyet’ten önce de yüzlerce yıldır yapılan bahar şenlikleri, Hızır ve İlyas’tan sonra Türk-İslam sentezi bir kimliğe sahip oldu. Bu sentez inanışa göre her 6 Mayıs’ta Hızır ve İlyas yeryüzünde buluşuyor. Bu buluşma neticesinde hava ısınıyor, doğa canlanıyor, ağaçlar yeşilleniyor, sular çağlıyor.Hızır-İlyas deyişi yıllar içerisinde dönüşerek Hıdırellez halini aldı. Türkler, Hızır ve İlyas’ı sahiplendiler, ama eski kültürlerinden de vazgeçmediler. Yüzlerce yıldır şenlikler bir su kenarında yapılıyor, bir pınardan getirilen su içiliyor, bu suyla yüzler yıkanıyor. Ateşler yakılıyor ve bu ateşlerin üzerinden atlanıyor. Anadolu’da “Hıdırlık” adı verilen ve ulu bir zatın yattığına inanılan yatır ve türbelerde kutlamalar gerçekleşiyor.Orta Asya’dan Anadolu’ya, Anadolu’dan Balkanlar’a ulaşan bir şenlik olan Hıdırellez, Balkanlar’da biçim değiştirerek müzik formunda "Ederlezi" ismiyle Anadolu’ya geri dönüyor. Orada şenlik nasıl benimseniyorsa, burada da müzik öyle benimseniyor. Kültür de her seferinde yeniden doğuyor, yeni bir başlangıç yapıyor. Tıpkı bahar gibi.

Aposto Ankara

Dilekler bu yıl dolunay aydınlığında  dilenmişken, ortaya çıkış hikayesiyle Hıdırellez'e odaklanıyoruz.

Bahar Kokularına Selam Olsun: Hıdırellez

Haklılık Payı’nda bugün toplu dilek dileyeceğiz, hazır mısınız? Bu fikir nereden çıktı, önce bir ondan bahsedeyim. Noel Baba hemşehrim diye midir bilmem, ben küçüklüğümden beri dilek dilemeye veya insana iyi hissettiren doğaüstü inanışlara bayılırım (evet daha 777 ortada bile yokken!) Nazar boncuğundan tutun, İtalya’nın şans getiren kırmızı biberine; Yerebatan Sarnıcı’nda suya para atmaktan, ‘iyi düşünelim iyi olsun’culuğa kadar bir sürü inanışa veya şans simgesine bayılırım. Yine küçükken dört yapraklı yonca arardım haldır haldır — hiçbir zaman üç yapraktan fazlasını bulamasam da. Dilek dileme fırsatı bir de baharın gelişini kutlamayla birleşirse, ooooh değmeyin o zaman keyfime. Bilenler tahmin etti bile belki, evet, Hıdırellez’den bahsediyorum!Rivayete göre Hıdırellez Günü ya da Balkanlar için <a fr-original-style="" href="https://youtu.be/h1hFfuTJDp4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ederlezi</a>, Hızır ile İlyas Peygamberlerin yeryüzünde buluştukları günmüş. Hızır, yeşillikler ve su kenarlarında dolaşıp zor durumda olanlara yardım eden ulvi bir kişiymiş. İlyas da denizlerin koruyucusuymuş. Yılda sadece bir gün gül ağacının altında buluşurmuş Hıdırellez, o da 6 Mayıs günü yani baharın geldiği ve doğanın uyanışa geçtiği gün. O yüzden de bu inanışa göre 5 Mayıs’ı 6’sına bağlayan gece dilekler ya gül ağacının dibine gömülür ya da sabahında suya bırakılır (yerine göre bu ritüel farklılık gösterir*). Dileklerin taşlardan minyatürü ya da resmi yapılır genellikle. Bazıları otlar kaynatıp şifa ve güzellik bulacağına inanır, bazıları da cüzdanlarını açık bırakır ki içleri para dolsun. Mezopotamya, Akdeniz, Orta Doğu ve Balkanlar’da görülen bu inanışın kökenine dair farklı iddialar olsa da ağaca dilek bağlama veya ateşin üstünden atlama gibi adetler İslamiyet öncesi Türk kültürüyle ve Gök Tengri inancıyla örtüşüyor. İslam’da da ismi geçmeden, mistik bir bilgeliğe sahip olan Hızır’dan (ya da Hıdır) bahsedildiği söylenir. Hristiyanların Aya Yorgi’si (Saint George) ile aynı kişi midir hatta?Kimdir, kimlerdendir, kimindir… Bunların benim için çok önemi yok tabii. Biliyorum ki benim için güzel niyetlerle insana baharın gelişini kutlatan bugün hep çok özel oldu. Bu sene ise daha bir özel… Güzel ülkemiz bunca zorluktan geçerken ve ne yalan söyleyeyim için için “yine baharlar gelecek mi?” diye merak ederken baharın müjdecilerinden dilek dileme fikrinin beni ekstra heyecanlandırdığını fark ettim. Bu heyecanımı da sizinle paylaşmak ve toplu bir dilek dileme seansı yapmak istedim. Haklılık payı falan aramadan hem de! Bakalım bazılarınızın gönlünden neler geçmiş:“Aşk.”“Baharlar gelsin.”“Yeni bir iktidar.”“İktidar değişikliği, diğer her dileğimi de kapsayıp getirir.”"WhatsApp gruplarında yalan haber paylaşılmamasını.”“Duam belli duyan belli&nbsp;”“Hıdır bana bir sürü para getirdi. Hıdır eşimi yanına getirdi.”“Geçen senekiler olsun bi’, öyle dilerim.”“Yine aşk.”***<img src="https://images.aposto.com/2023/4/4/1683205596918.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İllüstrasyon: Irmak Hacımusaoğlu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Şimdi de sıra bende, dediğim gibi hepimiz için diliyorum...Hoşgörü ve özgürlük diliyorum; kendinden olmayandan korkulmamasını/farklının öcü gibi algılanmamasını. “Bundan bana ne?” ve “Bundan sana ne?” diyebilmeyi öğrenmemizi diliyorum. Emeklerimiz boşa gitmesin, karşılığını alabilelim istiyorum: paraysa ihtiyacımız olan para, aşksa aşk, güzel yaşam şartlarıysa güzel yaşam şartları. Ertelemeyelim istiyorum hiçbir şeyi, korkmayalım ve tabii istediklerimizi yapabilmek için sağlıklı olalım. Biraz daha kaygısız olabilme lüksü diliyorum sonra; uzaklara da gitsek, “ne olacak bu memleketin hali” diye üzülmek istemiyorum artık.&nbsp;Ve bahar gelsin istiyorum.Hadi şimdi gözlerinizi kapatın ve sizler de içinizden geçirin, ne dilemek isterseniz. 3, 2, 1....Not: Dilekler arasındaki geçmiş zaman kullanımı da inanışlardan biri, dileklerin olmuş gibi dilenmesi. E ne de olsa bahar geldi!

20'lik

5 Mayıs'ı 6'sına bağlayan gece dilek tutmayı unutmayın! 

Bahar geldi a dostlar: Hıdırellez inancı

<img src="https://images.aposto.com/2023/1/3/1675257582043.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">07:43 a.m. in Dalston</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">This week we were in Dalston, London. We started our tour of the neighborhood with a walk, thinking about the wines we would taste. We discussed the differences between wine bottles with Kirsty and had a conversation while tasting.&nbsp;Next week we will be writing from Istanbul, from Cankurtaran. A glass of wine will give swapped for a double rakı this time. Accompanied by Giritli's appetizers, we will jump over the Hıdırellez fire lit by Armada and explore the neighborhood.&nbsp;To stay tuned until then: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/soli.community/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community</a>&nbsp;

Soli

<img src="https://images.aposto.com/2023/1/4/1675318847500.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Dalston'da sabah 07.43</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu hafta Londra'da, Dalston'daydık. Tadacağımız şarapları düşünerek yürüyüşle başladık mahalleyi tura. Kirsty ile şarap şişelerinin farklarını keşfettik, kadeh kadeh sohbet ettik.&nbsp;Haftaya İstanbul'dan, Cankurtaran'dan yazacağız. Bir kadeh şarap bu sefer yerini bir duble rakıya bırakacak. Giritli'nin mezeleri eşliğinde Armada'nın yaktığı Hıdırellez ateşinin üstünden atlayarak mahalleyi dolaşacağız.&nbsp;O zamana kadar takipte kalmak için: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/soli.community/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community&nbsp;</a>

<img src="https://images.aposto.com/2022/1/2/1643691682853.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arkasında <a fr-original-style="" href="https://phebusmuzayede.com/24271-erken-donem-gramafon-dinleyenler-ruz-i-hizir-hatirasi-1934-tarihli-.html" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">“14-5-1934, Rûz-i Hızır hatırası”</a> yazılı gramofon dinleyen bir gruba ait fotoğraf<a fr-original-style="" href="https://t24.com.tr/k24/yazi/baharin-bereketin-mujdecisi-bir-zamanlar-istanbul-da-hidirellez,2658" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Rumi Takvim’in</a> kullanıldığı dönemlerde yıl Rûz-i Kasım (Kasım günü) ve Rûz-i Hızır (Hızır günü) olmak üzere ikiye ayrılırdı. 8 Kasım kışın başlangıcı iken aynı zamanda <a fr-original-style="" href="https://islamansiklopedisi.org.tr/hidrellez" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hıdırellez’in</a> kutlandığı 6 Mayıs ise yazın başlangıcı sayılıyordu. Mevsimleri belirlemek için kullanılmasının yanı sıra devlet işleri de bu takvime göre planlanır, vergiler buna göre tahsil edilir, maaşlar buna göre dağıtılırdı. 1925 yılının sonunda Miladi Takvim’e geçiş kabul edilince bu iki mevsimli hayat da sona erdi.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

      

İki mevsimli hayat: Rûz-i Kasım ve Rûz-i Hızır

UNESCO, yerkürenin farklı noktalarından köklenmiş kültürel hazinelerin önemini vurgulamak, korunmasını sağlamak ve bilinirliğini artırmak amacıyla; çeşitliliğin ve yaratıcı ifadenin göstergeleri olan kimi gelenekleri, <a fr-original-style="" href="https://ich.unesco.org/en/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Somut Olmayan Kültürel Miras</a> başlıklı listelerde bir araya getiriyor.&nbsp;Seçkiler, müzik, yemek, gündelik hayattan ritüeller, el sanatları, inançlar gibi temalar etrafında bir kültür inşa edebilmiş türlü eylemleri kapsıyor. Amsterdam’dan Gay Pride Parade, Jamaika’dan reggae ve Hindistan’dan yoga, listelerde yer almış kültürel değerlerden birkaçı olarak örnek gösterilebilir.UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Temsilî Listesi’ne 2022 dönemi için yapılan adaylık başvuruları, önümüzdeki günlerde bir komite tarafından değerlendirilecek. Berlin merkezli kâr amacı gütmeyen müzik oluşumu<a fr-original-style="" href="https://www.ravetheplanet.com/en/cultural-heritage-techno/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Rave The Planet</a>, kent yaşamının önemli bir parçası olan techno kültürünün UNESCO tarafından tanınması için tüm gereksinimleri karşıladığına inanıyor.&nbsp;Techno; Detroit, Chicago, Belçika gibi dünyanın başka yerlerinde de kültür yaratmış olsa da; Berlin Duvarı’nın yıkılışı, Love Parade Festivali gibi tarihsel bağlantılar aracılığıyla, türün kentle kurduğu ilişkinin giderek güçlendiğini ve Berlin’in techno başkenti olduğunun artık dünyaca kabul edildiğini düşünen Rave The Planet, UNESCO’ya bir çağrıda bulundu.&nbsp;Listeye dâhil olmanın şehirdeki techno kulüplerinin yaşamını uzatacağını, devlet sübvansiyonlarına ve diğer fonlara erişimi kolaylaştıracağını, böylece kültürün daha sağlıklı korunabileceğini düşünen oluşum, geniş kitlelerce desteklenmenin değerlendirme sürecinden olumlu sonuç alınmasına katkıda bulunacağı inancıyla, gönüllülere yönelik kimi bağış paketleri de hazırlamış.Daniel Boon, Ellen Allien, Dimitri Hegemann, Alan Oldham, Alexander Krüger, Hans Cousto gibi Berlin’le özdeşleşmiş prodüktör ve DJ’lerin yer aldığı,<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=jAmT11KRvcM" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Techno Culture in Berlin</a> isimli 10 dakikalık kısa film, çağrının ardındaki motivasyonu oldukça iyi anlatıyor.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Listenin 2022 adaylıklarından seçmeler</h3> Meddahlık geleneği, Mevlevi Sema Törenleri, Nevruz, Ebru Sanatı, Hıdırellez, Minyatür Sanatı gibi pek çok kültürel değeriyle listelere katılan Türkiye, önümüzdeki sene için çay kültürünü aday göstermiş. Yetiştirildiği Karadeniz Bölgesi’nde yeşil altın olarak adlandırılan çay bitkisi, demleme teknikleri, semaver, kıtlama gibi özelleşmiş tüketim biçimleri, servis edildiği mekanlar ve etkinlikler yoluyla Türkiye toplumunun gündelik hayatının önemli bir parçası olmuş ve kültürel bir nesneye dönüşmüş durumda.Haitili toplulukların, önceki nesillerinin sömürgeciliğe karşı zaferinin sembolü olarak gördükleri Joumou çorbası, özellikle pazar sabahları ve 1 Ocak Bağımsızlık Günü’nde tüketilen özel bir yiyecek. Kölelik dönemlerinde içmeleri yasaklanan bu gıdayı onurlandırmak niyetindeler.Güz Bayramı olarak anılabilecek Mehregan töreni, İran için oldukça köklü bir gelenek. Dostluk ve sevgiden sorumlu Mithra’yı anmak için, hangi takvime uyulduğundan bağımsız olarak, yılın 196. gününde kutlanırmış. Çiftçiler, zanaatkârlar ve yerel müzisyenleri buluşturan seremoni, hem Zerdüşt hem de Müslüman topluluklar tarafından benimsenmiş ve günümüzde de coşkuyla kutlanıyor.Gong ve davul eşliğinde, göz alıcı kostümler içinde icra edilen Japon halk dansı Furyu-odori, ülkenin kırsalında görülen tayfun, kuraklık ve deprem gibi şiddetli iklim olaylarından etkilenen toplumun sakin bir yaşam umuduyla yarattığı törensel bir performans.Belarus’un hasır dokumaları, ülkenin farklı bölgelerinde yaşayan ustalar tarafından, okullar, yerel zanaat merkezleri gibi kurumlarda, çocuk ve gençlere verilen eğitimlerle yeni nesillere aktarılıyor. Üniversiteler ve müzeler bünyesinde yer alan araştırma toplulukları, bu kültürel mirası korumak için çalışıyor.Yazı: İlayda Gülerİllüstrasyon: Akif Kaynar

Hıdırellez ile ilgili hikayeler