Onur Daylan

Silva Özyerli, Diyarbakır’dan İstanbul’a likörlü bir hayatın seyir defterini yazıyor: Amida'nın Ruhu.

Anadolu mutfak kültürü üzerine konuşulduğunda saray mutfağı hep ayrı tutulur. "Halk ne yer?" sorusunun ise net bir cevabı yoktur. Derviş Lokması kitabı tasavvufta yemek kültürüne odaklanırken tekke mutfağında nelerin piştiğini irdeliyor.

Uğruna savaşlar verilen, kimi zaman kralları deviren kimi zaman yeni bir ülkenin mücadele simgesi olan tuz, geçmişte nadide bir ürünken şimdi aşırı tüketimi frenlenmeye çalışılıyor. Mark Kurlansky, "Tuz Üzerinden Dünya Tarihi" kitabında tuza bağımlılığımızın tarihsel köklerine iniyor.

Falafel kimin? Şam fıstığı mı demeli yoksa Antep fıstığı mı? Zeytinyağı ulusal bir direniş simgesi olabilir mi? Doğu Akdeniz’de yüzyıllardır süren kaynaşma, yerini ayrışma ve yıkıma bırakırken mutfak kültürü bu süreçten nasıl etkilendi? Önümüzdeki eser bu sorulara cevap arıyor.

Tıpkı dil gibi yaşayan ve sürekli dönüşen mutfak üzerine bir sözlük nasıl hazırlanır? Bu sözlük ne işe yarar? Priscilla Mary Işın’ın 20 yıla yayılan sözlük hazırlama süreci üzerinden konuşuyoruz.

Neden bazı yiyeceklere karşı dayanılmaz bir istek duyuyoruz? Bir koku hafızamız var mı? Yemek eleştirmenlerinin yazım dili lezzeti tarif etmek için yeterli mi? Gıda endüstrisi duyularımızı nasıl manipüle ediyor?

Yeme içme dünyasına önyargıyla yaklaşan bir gencin, sofra ve yemek kültürüne dair değişen bakış açısını ele alan "Büyük Şefler" adlı çizgi romana, Fransa'nın beş bölgesinden sekiz büyük şefin imza yemekleri eşlik ediyor.