Hızla gelişen ve dönüşen dünyamızda 21. yüzyılın en büyük sınavlarının başında iklim kriziyle mücadele geliyor. Küresel karbon salımını azaltmak için en kritik dönüşüm de enerji alanında yaşanıyor. Devletler ve özel sektör, enerjide yeşil dönüşüm için politikalarını aşama aşama devreye sokuyor.&nbsp;İklim kriziyle mücadele adımları kapsamında Türkiye, Paris Anlaşması'na uygun olarak "2053'te net sıfır emisyon" hedefi koydu. Hedefe giden yolda en kritik hamle, dünya genelinde olduğu gibi Türkiye’de de yenilenebilir enerji kaynaklarına ilginin ve yatırımların artması.&nbsp;Sabancı Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi (İPM) tarafından hazırlanan "<a fr-original-style="" href="https://ipc.sabanciuniv.edu/Content/Images/CKeditorImages/20231121-08115095.pdf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Türkiye'nin Karbonsuzlaşma Yol Haritası-3: Dönüşümün Takvimi ve Coğrafyası (2020-2050)</a>" başlıklı rapora göre, Türkiye'nin sera gazı emisyonları 1990'dan bu yana %157 artarak 564 milyon tona ulaştı. Türkiye'nin toplam sera gazı emisyonunun %80'inin karbondioksit (CO2) emisyonu olduğuna ve karbon emisyon miktarının 452 milyon ton olduğuna işaret eden rapora göre Türkiye, dünya karbon emisyonu sıralamasında 175 ülke arasında 13. sırada bulunuyor.Peki yenilenebilir enerji yatırımlarında Türkiye ne durumda, hangi adımların atılması gerekiyor?Yenilenebilir enerji kaynaklarına elektrik üretimi için yatırım yapan şirketlerinin oluşturduğu çatı kuruluş Enerji Yatırımcıları Derneği (GÜYAD) Başkanı Cem Özkök ile söyleşimizde Türkiye'nin röntgenini çektik. <h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Türkiye, yenilenebilir enerji yatırımlarında hangi noktada?&nbsp;</h3>Türkiye'de yenilenebilir enerji yatırımlarının nereye geldiğine öncelikle genel Türkiye kapasitesi içindeki yerini inceleyerek bakmak gerekir. Bunu yaparken lisanslı ve lisanssız olarak ikiye ayırarak incelemenin daha doğru sonuç vereceğine inanıyorum.Verileri incelediğimizde, 2021-2024 yılları arasında kapasitede yüksek azalış yaşayan bir enerji kaynağı bulunmamaktadır. Tüm enerji kaynaklarında ya istikrarlı bir artış ya da sabit bir kapasite görülmektedir.Ancak bazı kaynaklarda yıllık bazda küçük dalgalanmalar görülebilir. Örneğin, bazı fosil yakıt bazlı kaynaklarda oranlar bakımından dalgalanmalar yaşanmıştır. Fakat bu fosil yakıt bazlı kaynaklardaki dalgalanmalar uzun vadede gözle görülür bir azalışa işaret etmemektedir. Bir başka ifade ile karbon sıfır hedefleri için daha alınacak çok yol olduğunu söylemeliyiz.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Fosil yakıt bazlı kaynaklardan enerji üretiminde ne durumdayız?</h3>Bu kaynakların yıllara göre toplam kapasite içindeki oranlarına bakacak olursak doğalgaz 2021'de toplam kapasitenin %28,71'ini oluştururken 2024'te bu oran %26,17'ye düşmüştür. Bu, doğalgazın toplam enerji kapasitesi içindeki oranında azalma olduğunu göstermesine rağmen unutulmaması gereken bir husus var: Doğalgaz karbon sıfır hedefine ulaşımda geçiş kaynağıdır. Doğalgazın azalışından ziyade kömür bazlı kaynakların azalması şu aşamada daha önemlidir.Barajlı hidrolik kapasitelerine gelince 2021'de %25,67 oranına sahipken, 2024'te %24,54'e düşmüştür. Bunun sebebinin barajlı hidrolik kaynakların Türkiye’de doğal sınırlarına ulaşması olduğunu söyleyebiliriz.&nbsp;İthal kömüre baktığımızda ise 2021'de %11,33 olan bu oranın, 2024'te %10,76'ya düştüğü gözlenmektedir. Linyitte ise 2021'de %10,06 olan oranın 2024'te %10,57'ye yükseldiğini göreceğiz. Türkiye, maalesef kömürden elektrik üretiminde Polonya’yı geride bırakarak Avrupa’da ikinci sıraya yerleşti. Aynı zamanda kömürden elektrik üretiminde dışa bağımlılık artmaya devam etti.&nbsp;Fosil yakıt bazlı ve hidrolik kaynaklar gibi geleneksel enerji kaynaklarının oranlarında da azalma yaşandı. Ancak bu azalma, yeni enerji kaynaklarının (özellikle güneş ve rüzgar gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının) artışıyla dengeleniyor. Bu da Türkiye'nin enerji karışımında yenilenebilir enerjilere doğru bir kaymayı yansıtıyor.Oransal olarak baktığımızda azalan konvansiyonel üretimin yerini yenilenebilir enerjinin aldığını görüyoruz.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Türkiye’de yenilenebilir enerji kapasitesinde hangi kaynaklar ön plana çıkıyor?</h3>Yıllara göre lisanslı yenilenebilir elektrik üretim kaynaklarının kapasite gelişimini incelediğimizde özellikle güneş, jeotermal ve rüzgar enerjisi kaynaklarının önemli değişiklikler gösterdiğini görüyoruz.2021'den 2024'e kadar, rüzgar enerjisi kapasitesi 8.936,54 MW'dan 11.788,47 MW'a yükseldi. Bu artış, 2.851,93 MW'lık bir mutlak artışa karşılık geliyor. Lisanslı yenilenebilir enerji kaynakları arasında en yüksek MW bazında artışı, rüzgar enerjisi sağladı. Yüzdesel olarak, toplamda %31,91'lik bir artış yaşandı.&nbsp;Ama duruma bir başka açıdan da bakmak lazım: 2008 yılından bugüne kadar Türkiye’de her yıl ortalama 730 MW rüzgar enerjisi santrali kurulmasına ve 2021 yılında 1,7 GW’lık yeni kurulumla rekora ulaşmasına rağmen, sektörde son iki yılda hızlı bir şekilde yavaşlama görülmektedir. 2023’te sadece 411 MW’lık yeni kurulum yapıldı. 2023 yılında rüzgar kurulu gücüne eklenen bu kapasite, aynı zamanda son 13 yılın en düşük yıllık kurulumu oldu. Maliyetlerdeki azalışlara rağmen yeni YEKA RES’lerin ihalelerinin olmaması bu azalışta önemli sebeplerden.Jeotermal hakkında konuşacak olursak 2021'den 2024'e kadar, jeotermal enerjinin kapasitesinin 1061.57 MW'dan 1.691,34 MW'a yükseldiğini söyleyebiliriz. Bu, 629,77 MW'lık mutlak bir artışa karşılık gelir. Yüzdesel olarak ise %59,32 artış yaşanmış. İstikrarlı bir artış göstermiş, ancak diğer kaynaklar kadar büyümemiş. Bunun sebebini, yatırım maliyetinin diğer kaynaklara göre daha yüksek olmasına ve yatırım sürecinin daha uzun olmasına bağlayabiliriz.Güneş enerjisi kapasitesi&nbsp;2021'de 445.85 MW'dan 2024'te 1668.81 MW'a yükseldi. Bu, toplamda 1222.96 MW'lık bir artışa karşılık gelir ve %274,3'lük bir artış anlamına gelir. Ne var ki lisanslı GES kapasitesi oransal olarak yüksek görülmesine rağmen mutlak artışı son 4 senede sadece yaklaşık 1200 MW’tır. Bunun çoğu da 2021 yılında 373,87 MWm, 2022 yılında da 560,96 MWm ve 2022 yılı sonu itibarıyla 1.000 MWm güce ulaşan YEKA 1 GES projesinin devreye alınmış olmasından kaynaklanıyor.&nbsp;Halbuki 2021 ve 2022'de toplamda 2000 MW GES YEKA ihalesine çıkıldı. Başka bir ifadeyle YEKA 1 GES’i çıkaracak olursak&nbsp;sadece lisanslı GES’lerde son 4 senede yaklaşık 600 MW’lık bir artış olduğunu görürüz. Bu da YEKA GES 3 ve GES 4 ihalelerinde dağıtılan kapasitelerin neden hâlâ sisteme bağlanmadığının araştırılmasını gerektiriyor.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Türkiye’de yenilenebilir enerjide atılması gereken politika adımları neler olabilir?</h3>Öncelikle ihale sistematiğinde değişiklik yapılması gerektiğine inanıyoruz. Rakamlar ortada, bu sistematikle dağıtılan kapasitelerin zamanında devreye alınması mümkün olmuyor.Bunun yanı sıra özellikle yerel yönetimler nezdindeki işlemlerin konunun uzmanı olan Bakanlık tarafından yapılması esas olmalı. Diğer taraftan yenilenebilir enerji santralleri için özel düzenlemeler getirilmeli; nevi şahsına münhasır bu kuruluşların standart yapılar için getirilmiş düzenlemelere maruz bırakılmasının önüne geçilmeli.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Güneş enerjisi özelinde neler yapılabilir?</h3>Güneş enerjisi sanayisinin gelişerek dünyada hak ettiği yere gelmesi arzu ediliyorsa marka hakkının yetkisiz kullanımı gibi eylemlerin, ticari değerlerin ve itibarın zedelenmesine neden olmasının önüne geçilmelidir. Zira biz yatırımcılar sadece marka hakkı ihlal edilen için değil ama bu tip eylemlerin günün sonunda piyasanın gelişimine de menfi yönde etki ettiğini bugüne kadar hep deneyimledik.Önemli olan hem yenilenebilir enerji sanayisi hem de enerji üretimi için güvenilir ve istikrarlı bir piyasanın oluşturulması.Lisanslı GES’ler patinaj yaparken lisanssız GES kurulumları rekordan rekora koşuyor. 2023 yılı sonu itibarıyla mevcut GES kapasitesinin %85’i lisanssız santrallerden oluşurken 2023 yılındaki yeni kurulumların %90’ı (1,8 GW) lisanssız santrallerden kaynaklandı. Yeri gelmişken lisanssız GES kurulumuna burada değinmek gerekiyor.Farklı sektörlerden çok sayıda şirket öztüketim amaçlı lisanssız GES kurulumu yapıyor. EPDK, 2023 sonu itibarıyla lisanssız GES başvurularının 35 GW seviyesine ulaştığını belirtti. Elektrik enerjisi maliyetlerinde oluşan dalgalanmalar, AB Yeşil Mutabakatı çerçevesi altında uygulamaya giren Sınırda Karbon Düzenleme Mekanizması ve lisanssız üretim tesislerinin tüketim noktasından farklı görevli tedarik şirketi bölgesi sınırları içinde kurulmasının önünün açılması 2023 yılında lisanssız üretime olan ilgiyi artırıyor.

Pareto

Küresel iklim kriziyle mücadelede enerjide dönüşüm büyük önem taşıyor. Peki Türkiye enerjide yeşil dönüşümün neresinde? Enerji Yatırımcıları Derneği (GÜYAD) Başkanı Cem Özkök ile Türkiye'nin yenilenebilir enerji yatırımlarını konuştuk.

GÜYAD Başkanı Özkök: Türkiye, enerjide yeşil dönüşümün neresinde?


Türkiye, bir süredir yerel seçimlerde genel seçimlerle yarışan bir rekabete sahne oluyor. Yerel yönetimlerin, siyasetçiler için cazibesi hep bu kadar yüksek miydi? Belediyecilik ne zaman bu kadar avantajlı bir meslek hâline geldi?Aslında sizin de söylediğiniz gibi, belediyecilik bir meslek mi? Bir meslek hâline gelmiş olması, bir hizmet alanına dönüşmesi ve insanların kendi kendilerini yönetebilmesinin bir parçası olmasıyla ilişkili. Daha doğrusu, bu bir yönetim mekanizmasının parçası. Bu da tabii sadece Türkiye'de değil, bütün dünyada çok önemli bir hâle geldi. Örneğin Almanya'da da bakıyorsunuz yerel yöneticiler bir anda bakanlıklara yükselebiliyor. Dolayısıyla dünyada yükselen bir trend olduğundan bahsedebiliriz.&nbsp;1980 küreselleşme döneminin ardından yerel yönetimler de nüfusun artışı, kentlerin büyümesi, dünyanın %51'inin artık kentlerde yaşamaya başlaması ile birlikte daha komplike bir hâl aldı. Nasıl şirketler taşeronlaşmaya başladıysa yerel yönetimlerde de bugün aynı durum gözlemleniyor. Yerel yönetimlerin sorumluluk alanları daha karmaşık bir hâle geliyor. Daha fazla alanla ilgilenmeleri gerekiyor; yeni alanlar ortaya çıkıyor. Yerellik önem kazandı. Özellikle pandemi döneminde bütün dünyada bunu gördük. Pandemiyle birlikte yerelde ne kadar güçlü olursak, ne kadar sürdürülebilir ve dirençli olursak o kadar ayakta kalabileceğimizi gördük. Ayrıca afetler de bunu gösteriyor.Diğer yandan siyaset, ekonomi ve toplumsal hareketlerin odak noktası artık kentler oldu. Sanayileşme ve kırdan kente göçle birlikte, İngiltere'de başlayan bu kırılma, dünyanın diğer bölgelerine de sıçradı. Böylece köylerde yaşanan birçok süreç de kentlere dahil oldu. Kenti nasıl kurgulayacağınız, kentin ekonomisi, yaşam tarzı, sürdürülebilirliği, siyasetin tam ortasına yerleşti.&nbsp;Bugün Türkiye'de "toplumsal muhalefet" dediğinizde kimleri sayarsınız? Mimarlar, şehir planlamacılar, kent hakkı savunucuları... Bu açıdan kentleşme gerçekten çok değişik bir yerde duruyor. Böyle olunca da o yerel yönetimin başına geçebilmek daha önemli bir hâle geliyor.&nbsp;Türkiye özelinde bu durum nasıl şekillendi, nasıl başladı?&nbsp;1950'den sonra kırdan kente göç başlıyor. Bu sırada da gecekondular oluşmaya başlıyor. 80 dönemi özellikle bir kırılma noktasıdır. Bu dönemde Turgut Özal’ın gecekonduda oturanları kentli saymaya başlamasıyla bu yapılar resmiyet kazandı; apartmanlaşmaya başladı. Birinci köprünün ardından ikinci köprü yapıldı; her köprüyle birlikte yeni alanlar yaratıldı. Dünyada da yükselen bir "küresel kentler" trendi var. Türkiye bunun bir parçası oldu. Küresel bir kent olan İstanbul'da bu sırada aşırı büyüme ve yükselen nüfusla birlikte kentin merkezinin aşırı değer kazanması, kentin çeperi denen gecekondu mahallelerinin kentin içi hâline gelmesi, buralarda oturan orta sınıfların kentsel dönüşüm ile birlikte daha uzaklara gidip yoksullaşmaya başlaması süreçlerini gördük. Bugün de yine aynısını yaşıyoruz. İstanbul'da da afet tehlikesi nedeniyle 6306 Sayılı Rezerv Alanı Yasası'yla da yine aynı şeyin yapıldığını görüyoruz.Bu aslında New York'ta, belki Paris'te, Londra'da, yani her metropolde yaşanan bir süreç. Hele şu anda, bütün dünya kentlerinde gayrimenkulun aşırı değerlendiğini, ev fiyatlarının arttığını, konut krizlerinin yaşandığını görüyoruz. Kent içindeki arsalar çok kıymetli hâle geldi. Sorun, buna çözümü nerede aradığınızda.İstanbul'da mesela, 1950’den beri eski kentte, Vatan Caddesi'nde Karaköy'de, çok ciddi yıkımlar yapıldı. Bunların izlerini, izdüşümlerini halen görüyoruz. Türkiye'de eski kenti tutarak büyümek çok zor oldu. İstanbul bundan çok zarar gördü. İzmir zaten bir yangın yaşamıştı, o eski dokusunu ciddi şekilde kaybetti. Ankara da çok hızlı bir şekilde dönüştü. Türkiye'nin en önemli sorunu kentlerin çok hızlı bir şekilde kişiliğini kaybetmesi, şahsiyetsizleşmesi. Biz kentlere girdiğimiz zaman böyle bir tehlikeyle karşı karşıya olduğumuzu görüyoruz.&nbsp;Bütün kentler birbirine benzemeye başladı. Aynı tarz binalar, aynı tarz siteler, aynı tarz yapılar... Her yerde aynı apartmanlar var. Ben Çankırı’ya da gitsem, Tokat'a da gitsem, Diyarbakır'a da gitsem, İzmir'e de gitsem aynı binaları görüyorum. Yapmış olmak için yapılan çocuk parkları, otoparklar, binalar, balkon yapıları, hepsi birbirinin aynı. Kentler dokularını, duygularını hızla kaybediyor.&nbsp;Niye bütün kentleri birbirine benzetiyoruz, bu çabanın arkasında ne yatıyor?Hep yöneticiler diyoruz ama bazen insanlar da biraz konfor alanı isteyebiliyor. Herkes için söylemiyorum tabii ancak örneğin Ege'de bir köye gidiyoruz ve tarım alanında apartman yapılıyor; bundan memnun olanlar da oluyor. Diğer yandan kırsal kalkınma olmadığı için insanlar tarım ve hayvancılıktan koptu. Halbuki geri dönülmesi gereken bir alan.&nbsp;İnsanlar biraz rahat etmek istiyor, apartmanda oturmak istiyor. Öyle olunca da hızlı yapılması gerektiği için özensizlik oluyor. Biz biraz da galiba yeniyi seven bir ülkeyiz. Her şeyin en yenisini isterken eski dokuları kaybediyoruz. Ne yazık ki bu Türkiye'nin her köşesinde gözlemlediğimiz bir durum. Eskinin de korunması gerekiyor. O sizin hafızanız çünkü. Türkiye, bence şanslı ülkelerden bir tanesi. Çünkü hem doğal hem de tarihî dokusu da zengin bir ülke. Korumayı bildiğimiz takdirde... Ancak bu şansı ciddi şekilde zorluyoruz gibi geliyor. Zira kentlerin içinde bulunduğu tehlike, bugün doğal alanları da tehdit ediyor. O yüzden "Madenler mi, zeytin ağaçları mı?" gibi bir ikilem yok.&nbsp;Kentleşmedeki artış, belediyeciliğin gördüğü rağbeti de artıyor mu?Kesinlikle öyle. Söylediğiniz çok doğru çünkü bir kere Türkiye'de şöyle bir açmaz oldu: Türkiye bir orta gelir tuzağına takıldı ve onu aşamıyor. Biz “neoliberal dönemde toprağın metalaşması” demiştik. Türkiye bunu çok şiddetli yaşayan ülkelerden birisi ve ülkenin taşı toprağı altın. Ama bu nereye gidecek? Çünkü hem kaynaklar bitiyor hem yapılan şeyler hiç sürdürülebilir değil. Afetlerde başımıza gelenler ortada. Dolayısıyla belediyecilik çok önemli bir hâl aldı. Bir de tabii burada siyasetin de önemli bir etkisi var. "İstanbul'u yöneten Türkiye'yi yönetir" düsturu tabii ki "yereli yöneten Türkiye'yi yönetir" ya da "yerel de aslında bir rant kaynağıdır" anlayışını beraberinde getirdi.Yerel siyasetin ön plana çıkmasıyla yükselen siyasetçiler görmeye başladık. Halkın yerelde tanımaya başladığı isimlerin başında da Cumhurbaşkanı Erdoğan geliyor. Yereldeki bu yükseliş hikayeleri, siyasi geleneği nasıl dönüştüyor?Bu tabii önemli bir değişiklik oldu. Biz aslında Türkiye'de 1990’lardan önce ya da 80 öncesi dönemde de pek çok iyi belediye başkanını görüyorduk. Onlara baktığımız zaman, şunu söyleyebiliriz ki onlar yerelde kalıyorlardı. Bir iddiaları olmuyordu genelde. Siyasetçilerin, yereli yönetebilme kapasitelerini göstermelerinin ardından Türkiye'yi yönetme iddiasına girmesi, siyasi geleneği gerçekten değiştirdi.Özellikle kilit kentlerde insanları memnun edince tabii bir yıldızın parlaması da söz konusu oluyor. Bunu özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan'dan sonra görüyoruz. Öyle bir gelenek oluştu Türkiye'de ve kentleşmenin de önem kazanmasıyla yerel seçimler son derece çekişmeli bir hâl aldı.Peki siyasi hayata yerel yönetimle&nbsp;başlamak genel siyaseti de yerel politika algısıyla yönetmeye yol açıyor mu sizce?&nbsp;Fuat Keyman, Fırat Genç ve Çağlar Keyder ile İstanbul Politikalar Merkezi’nde yaptığımız çalışmalardan çıkardığımız sonuçları derlediğimiz Kentlerin Türkiyesi (İletişim Yayınları) isimli kitabımızda da altını çizdik. Türkiye'nin çok ciddi bir merkezileşme sorunu var. Son birkaç haftadaki kararnamelere baktığımızda da yerel merkezlerin domine edilmek istendiğini görüyoruz. Siyasi gelenek değişti. Türkiye'yi yönetmenin yollarının en önemlisi artık yerelden geçiyor. Ama bu arada siz yereli yönetemez hâle geliyorsunuz Türkiye'de. Çünkü yereli merkez yönetmek istiyor. Merkez her şeyi yönetmek istiyor. Bu açmazı biz çok görüyoruz Türkiye'de.&nbsp;Merkezle yerel aynı siyasi partiden mi, değil mi? Bunun dahi sonuçları farklı olabiliyor. Çünkü o kente gereken belli yatırımlar var, afet durumları oluyor. Dolayısıyla merkez ile çatışma, iyi zamanda da kötü zamanda da olumlu bir sonuç vermiyor. Bu merkezileşme sorunu çok uzun zamandır hayatımızda. Bu yerel seçimler ve sonrasında neler olacağını da izleyeceğiz. Demokratikleşme, kapsayıcılık ve katılımcılık bağlamında şu anda çok parlak bir manzara görmüyoruz.&nbsp;Yaptığımız araştırmalarda şunu görüyoruz ki Türkiye'de tabandaki insanlar siyasete katılmak istiyorlar. Sivil toplum kuruluşları ya da siyasi partiler kanalıyla siyasete katılmak istiyorlar. Kente katılmak istiyorlar. Kentin yönetimine de katılmak istiyorlar. Yerel yönetimler de aslında bunun tam olarak farkında değil. Ama biz bu konuları konuşamıyoruz. Çünkü Türkiye'de her şey merkezden yönetilmeye çalışılıyor.&nbsp;Taban buna hazır. İnsanlar katılım istiyorlar, insanlar yaşadıkları kentin artık farkındalar. Eskisi gibi değil. Hangi sokakta ne varmış, kent ne zaman inşa edilmiş, daha önce kimler yaşarmış öğrenmek istiyorlar. Yaşam kalitesi önemli oldu, parklar önemli oldu, yürümek önemli oldu, insanlar artık ellerini cebine sokarak rahatça şehirlerinde yürümek istiyorlar. Denize ulaşmak istiyorlar. Sosyalleşebilmek istiyorlar. Bu sivilleşme ihtiyacı, demokratik bir ortam gerektiriyor. Öte yandan son derece kutuplaştırıcı bir siyaset içindeyiz.Yerel yönetimlerde aday seçimi yapılırken, halkın nabzını tutmak ne kadar önemli?İnsanlar yerel seçimlerde, parlamento seçimlerinden ya da cumhurbaşkanlığı seçimlerinden farklı oylar verebiliyorlar. Dolayısıyla siyasi partilerin aslında bölgelerde kim hizmet edebilir, kimin sempatisi yüksek, bunu düşünmesi gerekiyor. Çünkü Türkiye, 14 Mayıs 1950 seçimlerinde şunu tattı: “Ben iktidarı değiştirebilirim.” Bu, Türkiye'de seçmen hafızasında kalan bir durum oldu. Dolayısıyla partilerin de insanları bu kadar zorlamak yerine, insanların sempatisini kazanmış ve o kente gerçekten hizmet edecek, hatta mümkünse de o kentten olan, o kentte doğmuş, büyümüş, o kentle yoğrulmuş; belki dışarıda okumuş, çalışmış ama geri gelmiş; o kentin ruh hâlinden anlayan birisini aday göstermeleri, partilerin ilerideki seçimlerde sürdürülebilirliği açısından da önemli.&nbsp;Sürdürülebilirlik sadece ekonomi için, kalkınma için, büyüme için değil; siyasetin de sürdürülebilirliği düşünülmeli. Bence seçimlerde Türkiye'de her an, her şey olabilir. O yüzden belediye kaynaklarına değil, hizmete odaklanarak düşünülmesi gerekiyor.&nbsp;Belediye kaynaklarını bir dönem kullanırsınız, ikinci dönem size kullandırmaz halk. Çünkü belediye sıcak bir kurum. Belediye ne kadar büyüse de, belediyenin hizmetleri ne kadar taşeronlaşsa da, bir sürü şirket de olsa ve onlar belediye adına işleri yapsa da bugün biz başımıza bir şey geldiğinde, yangın çıktığında, deprem olduğunda, salgın olduğunda “Belediye ne yaptı?” diyoruz. “Belediye ne yapacak?”, “Belediyeyi arayalım”, “Belediyeye tweet atalım.”&nbsp;Belediye bu tarafıyla çok sıcak bir kurum, insanların gündelik hayatında yer eden bir kurum. Bu yüzden çok önemli. Merkezî kurumlardan çok farklı bir sıcaklığı var ve o sıcaklığını da kaybetmemesi gerekiyor. Bunu kaybedebileceği en önemli nokta, bu kaynaklar meselesi. İşin içine bu tarz bir politik kaygı ve çıkar ilişkileri girince o zaman iş değişebiliyor.Halk da bu tavra tepkili gibi görülüyor. Peki neden bu kaynaklar için yarışılıyor imajından uzaklaşılamıyor?Halkta böyle bir kaygı ve güvensizlik oluştuysa durum çok kötü zaten. Burada aslında siyasi partilerin kendileriyle hesaplaşması gerekiyor. Olur mu, bilmiyorum. Türkiye'de “Ben nerede hata yaptım?” deme geleneğine sahip değiliz pek. Bu çok korkunç bir şey. Çünkü iyi yönetimin temelinde kamusal ortak çıkar olmalı. Onun dışında bir itkiyle hareket ederseniz tamamen güveni kaybedersiniz. Yerel yönetimde, merkezî yönetimde güveni yitirmiş bir siyasi parti ne yapabilir?Türkiye'de ne yazık ki hâlâ bunları tartışıyoruz ve depremlerin üstüne bunları tartışıyoruz. Bunlar ne yazık ki son derece üzücü ve bence aslında seçmen bundan çok daha fazlasını bekliyor. Saha araştırmalarını da görüyoruz. İnsanlar siyasetin üzerindeler, belki bunu söyleyebiliriz. Bunu dünyada da görüyoruz. Siyasetçiler ayrı, insanlar ayrı gibi. Türkiye'de de aynı şekilde bence durum. İnsanlar siyasetçilerden çok daha yüksek beklentilere ve birikime sahip.

Spektrum

İstanbul Politikalar Merkezi Proje Koordinatörü Ayşe Köse Badur'la geçmişte muhtarlık seçimlerinden hâllice geçen yerel seçimlerde rekabetin neden yükseldiğini, belediyeciliğin cazibesinin artmasındaki kritik dönüm noktalarını konuştuk.

Belediyecilik ne zaman 'cazip' bir iş hâline geldi? 

📬 Aposto’dan:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a href="https://aposto.com/s/turkce-rapin-poetikasi" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/6367f213e86dd00006e2cc78" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aposto Gündem</a> | ÖTV: Verginin vergisinin vergisi (7 Kasım 2022)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/turkce-rapin-poetikasi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Notos Dergi</a> | Türkçe Rap'in Poetikası</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/dijital-haber-tuketiminde-partizanlarin-etkisi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">n okuyoruz</a> | Dijital haber tüketiminde partizanların etkisi</li></ul>📨 Günün okumaları:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.ekonomim.com/gundem/tuik-onunde-enflasyon-eylemi-haberi-699826" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ekonomim.com</a> | TÜİK önünde enflasyon eylemi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://t24.com.tr/haber/yeni-oranlar-beli-oldu-enflasyonda-arjantin-tehlikesi,1118535" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">T24</a> | TÜİK'in açıkladığı resmî enflasyonda ‘Arjantin’ tehlikesi</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.ekonomim.com/finans/haberler/merkez-kkm-yukunu-neden-omuzlayacak-ekonomistlerden-ilk-yorum-haberi-699833" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ekonomim.com</a> | Merkez, KKM yükünü neden omuzlayacak: Ekonomistlerden ilk yorum</li></ul>🗣 Twitter’da neler konuşuldu?<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://twitter.com/mahfiegilmez/status/1676510403390496769" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/6/2023-07-05T14:37:59.085Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://twitter.com/mahfiegilmez/status/1676597723997372422" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/6/2023-07-05T14:35:54.953Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>📣 Günün sözü:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">“Haziran 2023'te kur artışı %30'ları buldu. Aynı dönemde üretici fiyatlarındaki artış ise %6,5 olarak açıklandı. Bu nasıl olabiliyor, artık onu TÜİK'e bırakıyorum.”</h3></blockquote>– İstanbul Politikalar Merkezi Kıdemli Uzmanı ve Koç Üniversitesi Ekonomi Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Kamil Yılmaz

Aposto Gündem

<h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Zappalanmış tweetler</h1> <a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://twitter.com/SenemAydnDzgit/status/1495679249633660928" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/2/2022-03-05T08:44:17.535Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>• &nbsp;<a fr-original-style="" href="http://myweb.sabanciuniv.edu/saduzgit/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Senem Aydın Düzgit</a>,&nbsp;Sabancı Üniversitesi'nde Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Profesörü. Türkiye ve dünya gündemiyle ilgili çok iyi işler çıkaran <a fr-original-style="" href="https://ipc.sabanciuniv.edu/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İstanbul Politikalar Merkezi</a>'nin de yöneticilerinden. <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/senemaydndzgit" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@SenemAydnDzgit</a> Twitter'ı aktif kullanıyor. Son günlerde Rusya'nın Ukrayna'ya saldırısı üzerine sıkça paylaşımlarda bulunmaya başladı. Görseldeki tweet 21 Şubat tarihli. Savaşla birlikte belki iyiden iyiye acilleşecek bir konuyla ilgili, yani fosil yakıtlara bağımlılığımızın azalmasıyla. İstanbul Politika Merkezi, Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı ve İktisadi Kalkınma Vakfı’ndan araştırmacıların hazırladığı 2035'e kadar "Kömürden Çıkış" <a fr-original-style="" href="https://www.tepav.org.tr/upload/mce/2022/notlar/turkiye_en_gec_2035te_komurden_cikmali_.pdf" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">çağrısı</a> çok faydalı bir doküman. Sürdürülebilirlik ve devlet politikaları alanında çalışan sosyal bilimciler yaşanabilir bir gelecek için bu işin önemini ve aciliyetini tane tane, kısa ve öz bir şekilde anlatmışlar. Umarız özellikle ilgili kurumlar bu çağrıya kulak verirler. Bir yandan da mevcut siyasi konjonktürde bu ne kadar gerçekçi bir beklenti hiç emin olamıyoruz. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'nın 1 Mart'ta yaptığı yönetmelik değişikliğiyle zeytinlik alanların kömür başta olmak üzere madencilikte kullanılmasının önü açılmış oldu. Bu kararın geçmişine ve olası vahim sonuçlarına dair Ali Ekber Yıldırım'ın <a fr-original-style="" href="https://www.dunya.com/kose-yazisi/zeytinciligi-yok-etme-plani-20-yildir-devrede/650490" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazısını</a> okumanızı tavsiye ederiz.

Zappa Zamanlar

<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Küresel Güney vs. Küresel Kuzey</h2>İklim değişikliği hakkında konuşurken atmosferdeki sera gazı salınımlarından, yükselen deniz seviyesinden ve artan sıcaklıklardan bahsetmeyi seviyoruz. Dünyamız yok oluyor ve biz de - yani hepimiz - bundan etkileneceğiz. Ancak bu konuşmanın önemli bir parçası olan “insan” faktörünü, denklemin önemli bir ayağını atlıyoruz, daha doğrusu atlıyorduk! Denklemde “insan” faktörünü koyduğumuz yer iklim krizinin sebebi. Ama “insan” faktörünün önemli bir başka bir yerde daha geçiyor, iklim krizinin sonuçlarında; etkilenen olarak.&nbsp;“İklim adaleti”’nden bahsederken biraz da, denkleme koyduğumuz “insan” faktörünün - sebep olan ya da etkilenen - dünyanın her yerinde aynı “insan”ı ifade etmemesinden bahsediyoruz. Sadece coğrafi olarak da değil. İklim krizine ne kadar sebep olduğunuzu ve iklim krizinin sonuçlarından ne kadar etkileneceğinizi mensup olduğunuz sınıf, renk ve toplumsal cinsiyet kimliği belirliyor.&nbsp;İklim krizinin sonuçlarından hepimiz etkileneceğiz, bundan kaçış yok. Ne kadar etkileneceğimizi en başta, Küresel Kuzey ile Küresel Güney arasındaki o derin ayrım, sonrasında da mensup olduğunuz sınıf ve kimlik belirleyecek.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eğitim bu işin neresinde?</h2>İklim krizine tarihsel olarak en çok sebep olan - sera gazı salınımları verilerine göre - ülkeleri belirten bir haritayla; iklim krizinin yarattığı seller, kuraklıklar, gıda sorunları ve yangınlardan en fazla etkilenen ülkelerin olduğu haritayı bir araya koyduğumuzda önümüze eksiksiz bir dünya haritası çıkıyor. Temel ve kaliteli eğitime erişimin haritanın hangi tarafında daha zorlu olacağını tahmin etmek zor değil.&nbsp;Eğitimde fırsat eşitsizliğini görmek için çok uzaklara da gitmeye gerek yok. İstanbul Politikalar Merkezi’nin Şubat 2020’de yayınladığı araştırmasında; aralarında ciddi sosyo-ekonomik farklılıkların bulunduğu bölgeler arasında -aslında batıdan doğuya doğru gittiğimizde- eğitimde fırsat eşitliğinde ciddi bir azalma gözlendiği saptanmış.&nbsp;Herkesin aynı eğitim imkanlarına erişemediği çok açık. Merhaba, adil olmayan bir dünyada yaşıyoruz. İklim adaletini sağlamak açısından peki eğitim adaletini sağlamak neden önemli? COP 26’da toplumsal cinsiyet eşitliği, özellikle kız çocuklarının eğitime erişiminin iklim kriziyle mücadelede ne kadar önemli olduğu üzerinde fazlaca duruldu. İklim adaleti gözlülüğü ile baktığımızda iklim krizinin etkilerine herkesin aynı şekilde maruz kalmadığını söylemiştik. Malala Fund, sadece 2021 yılında yaşanan iklim felaketleri yüzünden en az 4 milyon kız çocuğunun eğitimini tamamlayamadığını söylüyor. 2025 yılında iklim krizinin yol açtığı faktörler 12.5 milyon kız çocuğunun okuldan uzaklaşmasına sebep olacak gibi görünüyor.&nbsp;İklim krizi kız çocuklarını, özellikle küresel güneydeki kız çocuklarını ciddi şekilde etkiliyor. Bir yandan da iklim kriziyle mücadelede başarılı olmak istiyorsak, en çok ihtiyacı olanları eğitim imkanlarıyla buluşturmak gerekiyor. Küresel bir araştırma projesi olan Project Drawdown’un iklim krizinin çözümünde elektrikli arabalardan, terkedilmiş tarım arazilerinin restorasyonuna kadar sunduğu çözüm önerileri arasında eğitim için sunduğu öncelik &nbsp;“kız çocuklarına eğitim imkanları sağlamak”.&nbsp;O yüzden mesele sanırım özel okullardaki doğa eğitimleri değil, ilk önce zaten temel ve kaliteli eğitimin dünyanın her yerindeki çocuklara ulaştırılması.&nbsp;

Bu kadar fazla eğitimin öneminden bahsettikten sonra eğitimde fırsat eşitliğinden bahsetmeden bu postu kapatamazdık diye düşünüyorum. Ben böyle düşünmesem bile iklim krizi ile mücadelede ana teori ve talep haline gelmiş “iklim adaleti” başka türlü düşünmemize zaten engel oluyor gibi.

İklim adaleti = Eğitimde adalet?

Beklenen “İklim için Liderler Zirvesi” geldi ve geçti, ülkelerin bazıları karbon salımını azaltmak için yeni hedefler koyarken, bazıları bahçeleri ile diğer ülkelere havasını attı,&nbsp;ama en sonunda maalesef elimizde yine rakam oyunları ve hayal kırıklıkları kaldı.22-23 Nisan tarihlerinde online olarak düzenlenen İklim için Liderler Zirvesi, Joe Biden‘in açılış konuşmasında sera gazı salımları hedeflerini &nbsp;açıklaması ile başladı.ABD 2030 yılına kadar 2005 yılına kıyasla yüzde 50 ile yüzde 52 oranları arasında azaltma taahhüdünü&nbsp;açıkladı. Biden’ın deyişi ile ABD yeniden oyuna dönse de hedeflerin 1990 yerine 2005 üzerinden kıyaslanması dikkatli gözlerden kaçmadı.Diğer ülkelerden bazıları da bu yeni hedeflerini normalde baz alınan 1990 yılından, diğer yıllara aktarmış.Japonya sera gazı salımını 2030 yılına kadar 2013 seviyelerine kıyasla yüzde 46 azaltacağını, Kanada ise 2030 yılına kadar 2005 seviyesine kıyasla yüzde 40 ile yüzde 45 arasında azaltacağını hedeflemiş. <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-27T09:52:05.769Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.17" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu hedefleri <a fr-original-style="" href="https://yesilgazete.org/yesil-gazete-tv-iklim-liderleri-zirvesinin-ardindan/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yeşil Gazete’ye değerlendiren İstanbul Politikalar Merkezi iklim çalışmaları koordinatörü Ümit Şahin</a>, bu ülkelerin baz yılları alırken salım azaltımında yüzdenin en yüksek olacağı yılı seçtiğini belirtiyor.<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/DrSimEvans/status/1385180672256512001/photo/1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Carbon Brief yaptığı bir çalışma</a> ile tüm bu baz tarihleri ele alan bir grafik tasarlamış. Bu grafiğe göre eğer 1990 yılını baz alırsak, ABD’nin salım azaltımı %10 oranında; Japonya'nın %5 oranında daha az olduğu görülüyor..Gelelim diğer ülkelere... Şu anda dünyanın en fazla sera gazı salımı yapan ülkesi olan Çin, yeni bir taahhütte bulunmazken daha önce belirttikleri 2030 yılında salımların pik zirveye çıkararak 2060 yılında da net sıfır salıma ulaşacağını bir daha tekrarladı.Güney Kore yeni bir hedef belirlemedi ama&nbsp;deniz aşırı kömür finansmanına son vereceğini duyurdu.Brezilya Devlet Başkanı Jair Bolsonaro 2050 yılında net sıfıra geçeceklerini ve 2030 yılına kadar Amazon’daki yasadışı ormansızlaşmayı durduracaklarını söyleyip, bir gün sonra çevre koruma bütçesini azalttı.Türkiye ise hala imzalamadığı Paris İklim Anlaşması’na beyan ettiği niyetleri yeniledi ama tabi bunun ciddi bir anlamı yok, çünkü hala imzamız yok. Buna ek olarak, zirvedikilere ağaç dikerek ve milet bahçeleri yaparak Türkiye'nin iklim krizine karşı savaştığı duyuruldu... <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-27T10:04:56.559Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan, iklim krizine karşı canhıraş çalışan bir millet bahçesinde" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Türkiye maalesef bu şekilde anlamsız öneriler sunup iklim krizine hiçbir önlem yapmazsa, Gayri Safi Yurtiçi Hasılası’nın %10’unu kaybetme riski taşıyor.<a fr-original-style="" href="https://www.termiksizgelecek.org/swissre/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">SwissRe Enstitüsünün yaptığı çalışma</a>, net sıfır salımlı ekonomiye geçişin hızlandırılmasında tüm ülkelerde kamu kurumları ve özel sektörün önemli rol oynaması gerektiğini&nbsp;belirtiyor.Bununla beraber bu adımlar atılsa bile maalesef ülkelerin şu anki hedefleri ile Paris İklim Anlaşması hedeflerini tutturmamız mümkün değil.<a fr-original-style="" href="https://climateactiontracker.org/press/new-momentum-reduces-emissions-gap-but-huge-gap-remains-analysis/?s=09" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Climate Action Tracker</a>, geçtiğimiz Eylül ayından beridir yapılan açıklamalar ile, küresel anlamda 2030 hedefindeki açığı %12 ile %14 arasında kapattığımızı öne sürmüş.Bu toplamda 2.6-3.7 GtCO2e (Gigatonluk CO2 eşdeğeri) salımın azaltılacağı anlamına geliyor. Bununla beraber emisyon açığımız hala 20 ile 24 gigaton seviyelerinde.Bu gidişle bu açığı kapatamayacağımız ve küresel ısınmanın 1,5 değil 3 derece civarında olacağı kesin gibi.&nbsp;3 derecelik bir küresel ısınmanın ise sonuçları geri dönülemez şekilde ağır olacaktır.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-27T10:10:37.464Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.44" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Liderlerin verdiği salım azaltma taahütlerinin olması gerekenden çok daha geride kaldığını belirten Greta Thunberg, “2021 yılındayız. Hala bu tartışmayı yapıyor olmamız ve daha da kötüsü fosil yakıtları vergi mükelleflerinin parasını kullanarak doğrudan veya dolaylı olarak destekliyor olmamız bir rezalet. Bu, iklim acil durumunu hiç anlamadığımızın kanıtı”&nbsp;diye konuştu.Açıkçası, ülkelerin uluslararası düzeyde yaptığı bu konuşmalar bizi ileriye götürüyor bunu kabul etmek lazım. Ama biliminsanları bizim normal olarak kabul edilen diplomatik süreçlere zamanımız olmadığını&nbsp;belirtmekte.Bu yüzden, toplumların kendilerini yönetenleri bu konuda daha hızlı hareket etmeye çağırması, “Boş Vaatler İstemiyoruz”&nbsp;demesi gerekiyor.

Çevreci Geek

Bazıları emisyon planı, bazıları bahçe dedi ama iklim zirvesi yine umut vermedi

İklim Zirvesi'nde Rakam Oyunları Umut Kırdı

• İstanbul Politikalar Merkezi'nin Fuat Keyman, Galip Dalay gibi akademisyenlerle yürüteceği <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://event.webinarjam.com/register/101/lxp08c1n?fbclid=IwAR1vAPTQ0M_sG1M_6fAv-NbO8kiIrn3vzoG-u8v5wFU5wqxtqTv2wZ4uf-Y">Salgın ve Toplum</a> semineri de çevrim içi olarak takip edilebilecek.&nbsp;

İstanbul Politikalar Merkezi ile ilgili hikayeler