Mısra Gündeş ile Defne Bakırcı senkronize yüzme sporu sayesinde tanışmış, uzun yıllar birlikte mücadele veren iki yol arkadaşı, iki sporcu. Düet kategorisinde yarıştıkları 2016 Rio Olimpiyat elemelerini geçemeyip olimpiyatlarda yarışma şansını kaçırdıktan sonra 2020 Tokyo Olimpiyatları’na hazırlanmaya başlıyorlar. Mısra ve Defne, düet kategorisinde tekler. Birinin sporu bırakma kararı, diğerinin de kaderinin değişmesi demek aslında. Üstelik motivasyonlarına meydan okuyan sadece duygusal ve psikolojik iniş-çıkışları ve kişisel dönüşümleri değil. 2016’dan 2020’ye dek Türkiye de dünya da dönüşüyor. Türkiye’de spora sağlanan destek ve kadın özgürlüğü alanında olumsuz gelişmeler yaşanırken bir de küresel bir salgın patlak verince, her şey çok daha zorlaşıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1669903926540.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mısra Gündeş ve Defne Bakırcı 2016 Olimpiyatları elemelerinde. | Kaynak: Antalya Altın Portakal Film FestivaliAntalya Altın Portakal Film Festivali’nin Ulusal Belgesel Film Yarışması’ndan Jüri Özel Ödülü’yle ayrılan Düet belgeselinin iki yönetmeninden Ekin İlkbağ, “Hepimiz spor sayesinde bir araya geldik.” diyor, &nbsp;İdil Akkuş da ekliyor: “Ben ve Ekin de tıpkı Mısra ve Defne gibi istemeyerek bu sporu bıraktık. Koşullar bizi buna sürükledi. Yarım kalmış, tamamlanamamış bir spor hayatımız var aslında.” Ekin ve İdil, yıllar sonra bu kez sinema sayesinde bir araya gelerek yıllardır tanıdıkları Mısra ve Defne’nin yolculuklarını ve mücadelelerini anlatmaya karar vermişler. Ortaya çıkan belgeselin hayatları kameraya alınan sporcuları yalnızca birer özne olarak değil, birer yol arkadaşı olarak gören yönetmenlerin elinden çıktığı çok belli zaten.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1669903981278.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yönetmenler İdil Akkuş ve Ekin İlkbağ Antalya'da Jüri Özel Ödülü kazandılar. | Kaynak: Antalya Altın Portakal Film FestivaliFilmin İstanbul’daki özel gösteriminin ardından yönetmenler Ekin ve İdil’le konuştum.İkinizin sporculuk deneyimini Mısra ve Defne’nin deneyimiyle karşılaştırabilir misiniz?İdil:&nbsp;Mısra ve Defne’nin spor hayatına baktığımızda profesyonellik olarak bizden çok daha ileri bir seviyedeler. Onlar hem bu işi daha uzun yıllar, çok daha ileri bir seviyede yaptılar hem de federasyonun branşa biraz olsun yatırım yapmaya karar verdiği bir döneme denk geldiler. Fakat film için röportaj yapmaya gittiğimizde eski antrenörlerimizden, takım arkadaşlarımızdan dinlediğimiz hikâyelere bakılırsa yönetim anlamında hiçbir şey değişmemişti. Yetersiz antrenman koşulları, düşük bütçeler, eğitimdeki sıkıntılar… Hepsi olduğu gibi duruyordu.Ekin: Karşılaşılan zorluklar açısından bütün senkronize yüzücülerin deneyimi çok benzer. Kişisel olarak bu hikâyede Mısra’nın sporu bırakma süreciyle kendiminkini çok yakın buluyorum. Başladığın günkü hayallerinin yavaş yavaş senden uzaklaşması, sporculuğu sürdürmenin artık başa çıkılamaz bir mücadele hâline gelmesi yüzünden aslında özünü sevdiğin bir şeyi bırakmak zorunda kalmak, bir nevi hayallerinden vazgeçirilmek…<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1669904121774.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Düet (2022) | Kaynak: İletişim Deposu Çekimler sürerken karşınıza pandemi gibi, Mısra ve Defne’yi farklı kararlar almaya iten, hatta onları bir yol ayrımına sürükleyen gelişmeler çıkmış. Bunlar olmasaydı yapmayı planladığınız, hayal ettiğiniz film nasıl bir şeydi?Ekin: Çekimler İdil ve benim sporu bıraktıktan sonra yeniden bir araya gelmemizle başladı. Elimizde tam olgunlaşmamış bir fikir vardı ve bu süreçte sporculuk hayatımızdan sık sık konuşuyorduk. Mısra ve Defne’nin de Olimpiyat hedefi ve hepimizden uzun süren senkronize serüveni dikkatimizi çekmişti. Biz de içinden geldiğimiz bir hikâye anlatmaya karar verdik. Mısra ve Defne’nin de heyecanla karşılaması üzerine 2016 Aralık ayında bir Türkiye Şampiyonası çekerek Düet’in yolculuğuna başlamış olduk.&nbsp;İdil:&nbsp;Pandemi sürecinin filme denk gelmesi tabii ki hepimiz için çok zordu. Benim hayalimde bu hikâye 2020 Tokyo Olimpiyat elemelerinde bitecekti. Pandemiyle birlikte yarışlar tek tek iptal edilmeye başladı. Olimpiyatları ertelemek için çok uzun süre beklediler. Havuzlar kapandı ve herkes evlere çekildi. Bu sırada onlar için hem antrenman yapmak imkânsız bir hâl aldı hem de karantina sona erdikten sonra Mısra artık spora devam etmek istemediğini açıkladı. Bu noktada elimizden bir şey gelmeyeceğinin farkındaydık ve yaşananlara en iyi nasıl uyum sağlarız diye düşündük. Aslında hikâyenin kırılma noktası olduğunu daha sürecin başında hissedebiliyordum. Aklıma Mısra ve Defne’ye kameramızı teslim etme fikri geldi. Daha önce de bizim olmadığımız yarışlarda veya antrenmanlarda film için bazı videolar çekiyorlardı ama bu sefer fiziken yanlarında olmamız imkânsız olduğundan ve çok önemli bir dönemden geçtikleri için cevaplamalarını istediğimiz soruları da onlara ilettik. Böylece ortaklığımız başka bir seviyeye taşındı. İçlerini döktükleri kamera, bir dönem için kendi kontrollerine geçti. Çektiklerini izlemek bizim için de sürprizli bir dönemdi.Ekin:&nbsp;Düet’in benim için en kıymetli yanı, yolda başımıza gelen gelişmelerin, kırılma noktalarının filmi daha anlamlı kılması. Mısra ve Defne’nin yol ayrımı olmasaydı Olimpiyat elemelerine beraber gideceklerdi ve yüksek ihtimalle geçemeyeceklerdi. Biz de bu hayalin neden gerçekleşemediğini tartışan bir film yapmış olacaktık. Dönüştüğü hâliyle Düet, herkesin ortak bir nokta bulabileceği, bir büyüme ve dostluk hikâyesi oldu.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1669904046909.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yönetmenler ve sporcular filmin İstanbul'daki gösteriminde. | Kaynak: İletişim DeposuMısra ve Defne Antalya ve İstanbul’daki gösterimlerde sizinleydi. Yaşadıklarını yeniden görmek ve özellikle olumsuz deneyimleri yeniden hatırlayacak olmak onları filmi izlemek ve izleyicinin karşısına çıkmak konusunda tereddüte düşürdü mü?İdil:&nbsp;Mısra ve Defne filmi ilk kez Antalya’da, izleyiciyle birlikte gördüler. Bu bir anlamda riskti tabii ama ben hep ilk izleyişlerinin perdede olmasını hayal etmiştim. Hatta bir çekimimizde kamera kayıttayken “Hiç perdede izleyecekmişiz gibi gelmiyor.” demişlerdi.&nbsp;Ekin:&nbsp;Sanırım yanlarında set ekibi olarak bulunmayıp daha çok takım arkadaşları gibi yaklaştığımızdan uzun bir süre bunun bir film olacağı kafalarında canlanmıyordu. İnsanın kendi hayatının büyük bir parçasını perdede izlemesi biraz dehşet verici olmalı, onların yerinde olsam ben de böyle hissederdim. Bir tedirginlikleri olabileceğini her zaman göz önünde bulundurduk. Karşılıklı bir güven ilişkisi olmasa, hayatlarını bize bu kadar açmazlardı diye düşünüyorum.İdil:&nbsp;Günlük rutinlerinin bir parçası olmuştuk aslında. Bize zaman zaman ortaya nasıl bir şey çıkacağını merak ettiklerini söylüyorlardı ancak kurgu aşamasında filmi izleme talepleri olmadı. Antalya’daki ilk gösterimde filmin hem izleyiciyle hem de Mısra ve Defne ile buluşmasından ayrı ayrı heyecan duydum. Yüz ifadelerine bakıp tahmin yürütmeye çalıştığımı hatırlıyorum. Film sonrası yapılan söyleşide de soruları onlarla birlikte cevapladık. Duygusal yükü ağır bir gündü ancak İstanbul’daki özel gösterim öncesi filmi sunarken Defne “Umarım bizim hikâyemizi, bizim dostluğumuzu beğenirsiniz.” cümlesini kurdu. Bu çok değerli. Filmde tabii ki olumsuz bir sürü olay var ama onun da Düet’i bir dostluk hikâyesi olarak kabul etmesi beni çok sevindirdi. Mısra da Antalya gösterimi sonrası sosyal medya hesabından şu cümleleri paylaşmıştı: “Anlatılmayı bekleyen bir hikryemiz vardı, anlatmak isteyenler çıktı. Yıllarca biz kameranın önünde onlar arkasında iki ayrı düet olduk, bit takım oluşturduk. 8-9 yaşında başlayan arkadaşlıklar ve hayaller şimdi beyaz perdeye taşındı, insanlarla buluştu. Düet ilk gösterimini Antalya’da yaptı. Kendi hikayemizi kendi insanlarımızdan izledik. Hala çok heyecanlıyım, çok gurur duyuyorum ve çok seviyorum. İyi ki’ler bitmiyor.” Buradaki ilk cümleyi duymak her şeyi yerli yerine oturtuyor benim için. O “anlatılmayı bekleyen hikâye” hem Mısra ve Defne’nin hem de Ekin ve benim hikâyemdi. &nbsp;Ortaya böyle bir sonuç çıkmasından ve izleyicide karşılık bulmasından dolayı çok mutluyum.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1669906686148.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Düet (2022)&nbsp;| Kaynak: Antalya Altın Portakal Film Festivali&nbsp; İdil; filme yer yer fon oluşturan, yer yer doğrudan parçası olan bir toplumsal ve politik atmosfer var. Buradaki devamlılığı sağlamak ve filmin esas konusunun önüne geçmesini engellemek için kurguda özel bir çaba göstermen gerekti mi?İdil:&nbsp;Malzemeleri ilk izlemeye başladığımda en çok öne çıkan tema, koşulların yetersizliğiydi. Sadece bizim kameramızda değil onların telefonlarıyla çektiği görüntülerde de başlarına gelen aksilikleri anlattıkları, bir nevi kamerayla dertleştikleri bir durum söz konusuydu. Yerel ve küresel ölçekte baskının, şiddetin, ırkçılığın, homofobinin, çevre katliamlarının düzeyi giderek arttı. İşçiler, kadınlar, LGBTİ+'lar olarak günden güne daha fazla sömürüldüğümüz ve yaşam alanlarımızın daraldığı bir dönemdeyiz. Ancak tüm bunlara rağmen mücadelenin büyüdüğü, güçlendiği günlerden geçiyoruz. O yüzden filmde de arka planda bulunmasını istediğim karanlık, filmin sonuna doğru yerini umuda ve mücadeleye bırakıyor.&nbsp;Kurgunun son aşamasına başlamadan önce filmin tamamına yayılacak temaları, ara ara tekrar edecek olanları ve kendi başına bir sahne olan konuları yazılı olarak çıkarmıştım. Aslında yazılı olarak çalıştığım çok fazla doküman var. Arşivler hariç 255 saat gibi bir görüntü vardı elimizde. Antrenmanlar, yarışlar, Mısra ve Defne’den gelenler, su altı çekimleri gibi ana başlıklara ayırmıştım. Her günün, çekilen her planının; temasının, duygusunun, verdiği bilginin ve kamera hareketinin yazılı olduğu bir çalışma yapmışım örneğin. Aslında delilik. Ama uzun vadede malzemede bilmediğim herhangi bir nokta kalmamasını sağladığını ve seçim yaparken işimi çok kolaylaştırdığını fark ediyorum. Tüm bunların da katkısıyla filmi propagandaya boğmadan, dostluk ve mücadele olarak iki ana eksenden ilerletmeye çalıştım. Filmin ikinci yarısı ilk yarısına göre daha toplumsal bir yere açılıyor. Bu hem bizim tercihimiz hem de anlattığımız hikâyenin evrildiği yer.

Duende

"Anlatılmayı bekleyen bir hikâyemiz vardı, anlatmak isteyenler çıktı."

Senkronize mücadelenin belgeseli: Düet 

• Hala "Kaykay nasıl olimpik spor oldu?" diye soruyorsanız:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/limit-gokyuzu-sky-brown" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Limit gökyüzü: Sky Brown</a><p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#0f409a" color="#FFFFFFFF" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#0f409a !important;color:#fafbfc !important" href="https://aposto.com/s/limit-gokyuzu-sky-brown" rel="noreferrer" style="background-color: transparent; color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Oku</a><img src="https://images.aposto.com/2022/10/5/1668789511399.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sky Brown, 2020 Tokyo Olimpiyatları'nda altın madalya kazandı.

Punto 

2020 Tokyo Olimpiyatları’nda Türkiye’ye okçulukta ilk altın madalyayı kazandıran Mete Gazoz ve karışık takımda Tokyo’da dördüncülük başarısı elde ettikleri takım arkadaşı Yasemin Ecem Anagöz’ün başarısıyla beraber okçuluk daha görünür bir spor dalı olmaya başladı. Aslında sizin sporculuk döneminizde Pekin Olimpiyatları ile beraber yükselen bir başarı var bu alandaki değişimi nasıl gözlemliyorsunuz? 2008 yılı öncesinde ülkemizde ve dünyamızın büyük bir bölümünde okçuluk çalışmaları antrenman biliminden uzak bir şekilde, sadece teknik yeterliliklerin &nbsp;desteklendiği ve kişisel becerilerin ön plana çıktığı bir spor dalı olarak yürütülmekteydi. Ben ve o dönem birçok uluslararası başarılar elde etmiş olan arkadaşlarım tek yönlü çalışmalar ve çok tekrardan oluşan antrenman programları ile kendimizi geliştirmeye ve olabildiğince başarılı olmaya çalışsak da sürdürülebilir ve/veya tekrar edilebilir başarılar elde etmeyi başaramadık. Tabii ki bu durum günümüze kıyasla ortaya çıkan sonuca göre bir karşılaştırmadır, dönemin şartlarına &nbsp;göre elde edilen madalyalar aslında her birimiz için mucize niteliğindeydi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660910365241.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Göktuğ Ergin, Mete Gazoz" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">TRT Haber2008 Pekin Olimpiyatları sonrasında dünya okçuluğunun eski dönemlere göre çok &nbsp;daha atletik bir yapıya büründüğünü görmeye başladık. Ayrıca uluslararası arenada, özellikle Olimpiyat Oyunları ve dünya şampiyonalarında madalya kazanma &nbsp;alışkanlığı olan takımların ve ülkelerin okçuluk sporunda antrenman bilimini çok daha etkili bir şekilde kullandıkları görülmekteydi. Ayrıca Okçuluk Millî Takım Sporcusu olarak geçirdiğimiz süreçte karşılaştığımız farklı uygulamalar ve kişisel eğitimlerimiz sayesinde özellikle biyomekanik biliminin performans geliştirme ve sürdürme noktasında hayati önem taşıdığını tespit etmiştik.&nbsp;Türkiye adına okçulukta yükselişe geçen bu başarının sürdürülebilirliği için neler yapılıyor ve diğer spor alanlarına nasıl örnek olabilir?Türkiye Okçuluk Federasyonu tüm bu tespitler ışığında 2013 yılında yeni bir &nbsp;yapılanma kararı ve vizyonu ortaya koyarak hem teknik kadroda bir değişime gitti hem de o dönemde “Olimpiyatın Gençleri” olarak adlandırdığımız bir projenin başlangıç fitilini ateşledi. 13 - 14 yaş aralığında, kendi kategorilerinde akranlarına göre çok daha hızlı gelişim gösteren 16 sporcumuzu bir araya getirdiğimiz bu projede, yeni bir çalışma sistemi ortaya koyarak sporcularımızın antrenman sırasında ve sonrasında tüm zamanlarını kontrol altına alan ve her anı kaydederek büyük bir veri bankası oluşturmaya başladık.&nbsp;İlk yıllarda topladığımız verilerin doğru okumakta ve işlemekte zorlansak da ilerleyen dönemde antrenman planlarımızı tamamen bu veriler doğrultusunda oluşturmaya başladık. Günümüzde okçuluk millî takımları antrenman biliminin tüm prensiplerinin uygulandığı bir plan dâhilinde çalışmalarını sürdürmektedir.&nbsp;Sporcularımızın kişisel yeterliliklerinden daha çok geliştirilebilir özellikleri üzerinde kurgulanmış çalışma sistemimiz sürdürülebilir ve tekrar edilebilir başarıya ulaşmamızı sağlamıştır. 1983 - 2013 yılları arasında toplam 45 uluslararası madalya kazanmış olan Türkiye Okçuluk Millî Takımları, 2013 yılından günümüze kadar toplam 282 madalya kazanarak gerçekleştirilen değişimin büyük bir gelişime dönüşmesini sağlamıştır.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/7/5/1660913005730.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Göktuğ Ergin, Mete Gazoz" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Türkiye Okçuluk FederasyonuMete Gazoz, Yasemin Ecem Anagöz, Gülnaz Büşranur Coşkun, Ezgi Başaran gibi sporcuların neslinin bir başarı ivmesi kazandığını görüyoruz. Bundan sonraki nesil için nasıl bir çalışma sürüyor?Mete Gazoz ve Yasemin Ecem Anagöz bu gelişim sürecinin görünen yüzüdür aslında. Özellikle 2016 Rio Olimpiyatları'nda genç yaşlarına rağmen gösterdikleri mücadele ve direnç hem bizlerin hem de bizleri destekleyen herkesin sürece daha inançlı bir şekilde sahip çıkmasına sebep olmuştur.&nbsp;Yıllar içerisinde ürettiğimiz antrenman formülleri, millî takımlarımızın katıldıkları her yarışmada madalya &nbsp;alabilecek düzeye gelmelerini sağladı. 2020 Tokyo Olimpiyatları'nda Mete Gazoz’un ülkemize okçuluk dalında ilk madalyayı hem de altın rengiyle kazandırmış olması, kurguladığımız yapının tüm dünyada altın standart olarak benimsenmesini sağlamıştır.&nbsp;Sürekli olarak güncellediğimiz millî takım çalışma sistemimizin yeni yüzler ve yeni başarılar üreteceğine dair güçlü bir özgüvene sahibiz. Kalabalık ve sürekli kendisini yenileyen bir ekiple ülkemiz okçuluğunu çok daha ilerilere götürmek için çalışmaya devam ediyoruz. Mete ve Yasemin henüz 23 yaşında ve en az iki olimpiyat döneminde yüksek performans gösterebilecek yeterlilikteler. Böyle büyük değerleri daha da güçlü hale getirmeye çalışırken onları daha ileri gitmek için zorlayacak yeni sporcuları geliştirmeye çalışıyoruz. &nbsp;Okçuluk tüm dünyada gelişimini devam ettiren ve son yıllarda bu gelişimin çok hızlandığı bir spor dalı. Ben ülkem adına bu gelişimi takip eden değil, yön veren bir &nbsp;takım oluşturmak için çok çaba sarf ediyorum. Etrafımda beni destekleyen çok güçlü bir ekibim var bu sayede hedeflerimize ulaşabildiğimizi düşünüyorum.

Okçuluk Millî Takımlar Teknik Direktörü Göktuğ Ergin ile okçuluğun geçmişini ve geleceğini konuştuk.

Yusuf Göktuğ Ergin: ‘‘Çalışma sistemimizin yeni başarılar üreteceğine dair güçlü bir özgüvene sahibiz.’’

2017 yılında genel tasnifte dünya dokuzuncusu oldunuz. Dünyada bu kategoride ilk 10'a giren ilk Türk sporcusunuz. Genel tasnifte altı aletin hepsinde uzmanlaşmak nasıl bir disiplin gerektiriyor?&nbsp;Genel tasnif (all around) yarışabilmek için fiziki durumunuz ve eğiliminizin her alete uyumlu olması gerekiyor. Kondisyon ve mental disiplin çok önemli. Çünkü 6 alette birden yarışacağınız gün 2. alette yorulmamalısınız ya da 3. alette düştüğünüzde yarış sizin için bitmemiş oluyor, daha sıfırdan çıkacağınız 3 alet daha sizi bekliyor. All around yarışmanın dünyada otoritelerce de çok prestijli bir konumu var. Özel yarışmalara sıkça davet ediliyorum. Bu açıdan all around sporcusu olmayı seviyorum. Karakterime, yaşam disiplinime çok uygun.Cimnastikte basketboldaki gibi takım oyununun performans alanında sergilenmesi şeklinde değil de bu alanın dışında oluşan bir takım yapısı var. Birbirinize destek olan ve performanslarınızı yukarıya taşıyan bu bağı nasıl kuruyorsunuz? Birbirinize en çok katkı sağladığınız alan hangisi?Takım maçlarına katılmak, o arenada yarışabilmek ve kürsüye çıkabilmek gerçekten her cimnastikçinin hayalidir. En son Tokyo Olimpiyatları'ndaki jimnastik takım finalini izleyenler inanın bana bir futbol maçından aldıkları keyfi alacaklardır. Bu müsabakaların ambiyansı, ifade ettiği anlam çok derin gerçekten. Bireysel olarak yarışırken de göğsümüzde ay yıldız var ama takım olarak aldığımız başarıda direkt olarak ülkenin adı kürsüye yazılıyor. Biz, kim hangi alette yarışacaksa birbirini motive eden, güçlü yönlerimizi destekleyen, zayıf yönlerimizi ve açıklarımızı var gücümüzle kapatmaya çalışan, gümbür gümbür gelen bir takım olduk. Dünya şampiyonlarında madalya almak artık hayal değil.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">... Bence ülkemizin insanlarının başarıda da başarısızlıkta da gönüllerinin yorulmayacağı bir branşı desteklemeye&nbsp;ihtiyaçları vardı.</h3></blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1658499750493.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Ahmet Önder" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ahmet Önder 2020 Tokyo Olimpiyatları'ndaFederasyon, antrenör, teknik imkanlar dışından artistik cimnastiğin yükselişinde neler etkili oldu?Çok klişedir ama klişeler yanlıştır diye bir şey yok: Bu bir ekip işi. İstediğiniz kadar yetenekli olun, iyi bir antrenör, iyi bir çalışma ortamı ve iyi bir yönetiminiz yoksa hiçbir sporda başarı elde edemezsiniz. Etseniz bile bu sabun köpüğü gibi geçici olur. Son yıllarda öne çıkan başarılarımızın temelleri daha on yıllar öncesinden atılıyor. Çok vizyoner bir başkanımız ve staff'ımız var. Birçok uluslararası maça bizi götürerek çok iyi tecrübeler edinmemizi sağladılar.&nbsp;Her branşta her sporcu için en büyük önemi bu arz eder zaten. —Sporcu oynadıkça alışır derler, bilirsiniz. Bizde de öyle. Ne kadar büyük yarışmaya götürülürseniz o kadar gelişirsiniz. Bunlar dışında bence ülkemizin insanlarının başarıda da başarısızlıkta da gönüllerinin yorulmayacağı bir branşı desteklemeye&nbsp;ihtiyaçları vardı. Nasıl desem, biraz daha kaos ortamından uzak bir spora belki. Voleybol burada öne çıktı, peşinden biz cimnastikle geldik. Sporun tadını çıkarıyoruz ve herkese keyifli gurur dolu anlar yaşatıyoruz. Başka bir gayemiz yok.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1658500180812.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Ahmet Önder" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ahmet ÖnderTürkiye’de cimnastik için hayalleriniz neler? Ve 2024 Paris Olimpiyatları için nasıl bir hazırlık süreci var önünüzde?Tokyo’da Ferhat Arıcan'ın aldığı bronz madalya bir dönüm noktasıydı. Bir ilki başardı ve çıtayı oraya koydu. Aslında hem kendine hem bizlere hem de bizden sonrakilere somut bir hedef belirlemiş oldu. Paris 2024’te hepimiz o çıtayı yükseğe çıkarıp gümüş ve altın madalyalara sahip olmaya çalışacağız. Bundan da önemlisi ilk soruda konuştuğumuz gibi takım olarak orada final oynamak istiyoruz. Bunu yaşamalıyız, bu hikayeyi tüm gelecek kardeşlerimize anlatmalıyız.

"Sporun tadını çıkarıyoruz ve herkese keyifli gurur dolu anlar yaşatıyoruz." 

Ahmet Önder ile cimnastiğin geleceği

Türkiye, spor alanında son zamanlarda uluslararası düzeyde önemli başarılar elde etti. 2020 Tokyo Olimpiyatları’yla yükselişe geçen bu başarıları, Akdeniz Oyunları'ndaki başarılı tablo takip etti. Peki, sporda yaşanan bu tarihî gelişmeler birden bire mi ortaya çıktı? Yoksa temelleri yıllar önce atılmış, organizasyonu tamamlanmış, hedefleri önceden belirlenmiş çalışmaların sonucunda beklenen gelişmeler miydi?<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">2020 Tokyo Olimpiyatları’ndan sonra&nbsp;</h2>Uluslararası düzeydeki spor organizasyonları arasında başta olimpiyatlar olmak üzere, dünya ve Avrupa şampiyonaları en ön sıralarda yer alıyor. 2020 Tokyo Olimpiyat Oyunları'nı&nbsp;13 madalyayla tamamlayan Türkiye, tarihinde en fazla branşta madalya kazandığı oyunları geride bırakalı 1 yıl olmak üzere. Millîler boksta birer altın ve gümüş, okçulukta 1 altın, karatede 1 gümüş, 3 bronz, güreşte 3 bronz, tekvandoda 2 bronz ve artistik jimnastikte 1 bronz madalya kazandı. Millî sporcular, 2020 Tokyo’da kazandıkları madalya sayısıyla 1948 Londra Olimpiyat Oyunları’ndaki 12 madalyalık rekorunu kırdı.&nbsp;Yakın zamanda ise Türkiye, 19. Akdeniz Oyunları’nı 45 altın, 26 gümüş, 37 bronz olmak üzere toplam 108 madalyayla tamamladı ve madalya sıralamasında 2. sırada yer aldı. Ayrıca yakın tarihteki diğer uluslararası spor organizasyonlarındaki başarılara bakacak olursak ilk kez gerçekleşen ya da sürdürülebilir olan örnekleri görmek mümkün.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">2022 şubat ayında millî cimnastikçiler Sena Elçin Karakaş ve Sıla Karakuş, Trampolin Cimnastik Dünya Kupası'nda altın madalya kazandı.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Avrupa Eskrim Şampiyonası’nda Erkek Kılıç Millî Takımı&nbsp;bronz madalya&nbsp;kazanarak şampiyona tarihindeki en iyi büyükler Avrupa derecesini elde etmiş oldu.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Golbol Kadın Millî Takımı, Uluslararası Golbol Turnuvası’nı şampiyon olarak tamamladı.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657836056938.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.88" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Türkiye Eskrim FederasyonuOlimpiyatlarda veya uluslararası diğer müsabakalarda başarı, o sporun gelişmesi için yapılan yatırım kaynakları ve bu kaynakların ne kadar verimli kullanıldığı ile yakından ilişkili. Sporcuların yeterli fiziksel imkânlara, nitelikli antrenörlere ve profesyonel bir ekibe sahip olması çok değerli. Bunun yanı sıra federasyonların, branşlarına ve sporcularına özel stratejik yaklaşımlar geliştirerek branşların tanıtımını yapması ve daha görünür kılması oldukça önemli. Burada federasyonlara ek olarak medyaya da büyük sorumluluk düşüyor. Spor kültürünün oluşması için halkı bilinçlendirecek projelerin yapılması ve bu projelerde başarılı olmuş sporcuların söz sahibi olması, farkındalıkların artması için atılacak ilk adımlar arasında.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Başarıda sürdürülebilirlik nasıl sağlanacak?</h2>Spor yazarı ve editörü Hatice Yücel ve Atletizm Dünyası Editörü ve gazeteci Şevket Furkan Erbay’a spordaki başarıların sürdürülebilir olmasına etkili faktörleri sorduk.&nbsp;“Uygulamada daha da iyisi olur” fikrini de tartışmaya açarak Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi (TOHM) sisteminin büyük anlamda hareketlilik getirdiğini ifade eden Yücel; “Spordaki başarı kriterleri, her branşın kendi iç dinamikleri içinde değişkenlik gösteriyor. Ayrılan bütçe, sağlanan imkân, doğru tesisleşmenin artması, profesyonel anlamda sporcuya ve altyapıya verilen önem, sporcu havuzu, antrenör kalitesi, tecrübe, faaliyet programdaki turnuva seviyeleri ve katılım sayısı, federasyonun işleyiş biçimi hatta federasyon başkanı gibi birçok kriter sıralayabilir.” diyor.Erbay ise; “Son 10 yıl içinde daha önce Türkiye'nin pek görülmediği branşlarda küresel başarılar kazanması, bir atılım olduğunu gösteriyor. Görebildiğim kadarıyla cimnastikteki başarı, sıfırdan inşa edilen bir yapı. Bununla birlikte zaten Türkiye'de eskiden beri belli bir temeli ve gücü olan, ancak son yıllarda eksik olan başarıları geç de olsa arka arkaya getiren, yani hasatı biraz gecikmeli toplayan branşlar var; okçuluk ve voleybol gibi. Kısmen boks da buna dâhil edilebilir. Ancak olimpik sporlara kümülatif olarak baktığımızda, bunun oluşturulmuş ve üzerine çalışılan bir spor politikasıyla olduğu söylemek yanlış olur. Sürdürülebilirlik için öncelikle sürekli insan kaynağı ve gelir yaratmak gerekiyor. Birincisi tamam, ama ikincisi ciddi anlamda sorun. Türkiye'de başarıların güdük kalmasının, devamlılığı olmamasının ana sebeplerinden biri bu. Devlet para aktardıkça yükselen, ama sıklıkla krize giren bir yapı. Ödül yönetmeliğine sırtını dayamış antrenörler ve kulüplerle bu işin sağlıklı gitmeyeceği açık.” diyerek spordaki gelişmelerin planlı veya tesadüfi demek için derinlemesine bakmak gerektiğini ekliyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657835123219.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Türkiye Boks Federasyonu<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Diğer branşlara nasıl örnek olabilir?</h2>Cimnastik, boks, okçuluk ve paralimpik sporlarda başarı sürdürülebilirliğini sağlarken, diğer branşlarda izlenebilecek örnek modellerin ne olduğuna dair Şevket Furkan Erbay voleybolu iyi bir model olarak gösterirken; “Görece başarı zaten vardı, ama bunu en üst düzey başarıya taşıdılar, düzenli bir gelir yarattılar. İyi bir kulüp sistemi ile bu sistemin taşıyıcısı milli takımlar beslendi. Karşılığında 2000'li yılların başından beri sürekli üzerine koyan ve makina gibi işleyen bir millî takım geldi. Sonuçta millî karşılaşmalar, ülke genelinde ilgiyi uyandırabilmek için eldeki en önemli malzeme. Voleybol da bunu iyi kullandı. Daha doğrusu kullanmıştı, bunu sürdürülebilir hâle getirdi. o açıdan iyi bir örnek.” ifadelerini kullanıyor.Hatice Yücel ise cimnastikteki federasyon koordinasyonuna değinerek, “Yıllardır gözümüzün önündeki yetenekli isimleri Ferhat Arıcan, İbrahim Çolak, Ahmet Önder, Ümit Şamiloğlu, iskelet kadroyu bir araya getiren, hedefte sınır tanımayan ve hayallerinin peşinden giden bir başkanın Suat Çelen bir spor branşını nasıl zirveye çıkarttığının en güzel örneğidir.”&nbsp;diyor ve&nbsp;“Yakın zamandaki Akdeniz Oyunları'yla birlikte şu dikkatimi çekti; sporcu havuzunu daha da büyüterek olimpik kafilenin dışında bu organizasyonlara özellikle de bazı branşlarda zirveye oynayacak sporcu gönderebilecek seviyeye gelmemiz gerektiğini düşünüyorum.” eklemesinde bulunuyor.Editörün notu: Türkiye’nin uluslararası müsabakalardaki başarılarını spor dalları özelinde inceleyerek Aposto'nun spor yayını <a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/punto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Punto'da</a> yer vereceğiz. Dosya serisini 23 Temmuz'dan itibaren okuyabilirsiniz.&nbsp;

Aposto Gündem

Türkiye'de olimpik sporlarda elde edilen başarılar birden bire mi ortaya çıktı?

Türkiye’nin madalyalarla imtihanı

Muhteşem bir kadronun bizi karşıladığı 10000 metre, Eugene'de en çok beklenen yarışlardan biri.Kenya ve Etyopya'nın domine ettiği 10000 metrede yine bu iki ülkenin önemli isimleri bizleri karşılıyor. Etiyopya'nın en güvendiği isim olarak Letesenbet Gidey dikkat çekiyor. Ülkenin en büyük yıldızı olarak kabul edilen Gidey, çok istediği altın madayaya Eugene'de ulaşmanın peşinde olacak. Bir önceki Dünya Şampiyonası’nda bu mesafede gümüş madalyanın sahibi olan yıldız isim, geçen yıl Tokyo'daki Olimpiyatlarda bronz madalyada kalmıştı. Her iki yarışta da Sifan Hassan'a geçildiğini ve Hassan'ın Eugene'e de yine Gidey'in kabusu olmaya geldiğini belirtelim.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657789060361.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.20" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Etiyopya'nın bu mesafedeki ezeli rakibi Kenya, Eugene'e daha çok 5000 metrede başarılı olan isimlerle gelmiş durumda. Kenya'nın en güvendiği iki isim tecrübeleriyle bilinen Helen Obiri ve Margaret Chelimo Kipkemboi olacak.&nbsp;Bu mesafede son şampiyonalara ambargo koyan Sifan Hassan da daha önce belirttiğimiz gibi listeye adını yazdırmış durumda. 2019 yılında Doha'daki Dünya Şampiyonası ve 2020 Tokyo Olimpiyatları'nda altın madalya kazanan Hassan, son yılların en formda ismi konumunda. Eugene'de; 1500, 5000 ve 10000 metrede yer alacak olan Hassan'ın bu branşlarda Dünya Şampiyonası ve Olimpiyatlarda toplam yedi madalyası bulunuyor. Bu sezon aktif olarak yarışmayan Hassan'ın dünya şampiyonası performansının nasıl olacağı merak konusu.Yıldızlar savaşına sahne olacak 10000 metrede; Etiyopya mı yoksa Kenya mı üstünlük sağlayacak? Yoksa Sifan Hassan görkemli kariyerine bir şampiyonluk daha mı ekleyecek? Merakla izleyeceğiz.

Kadınlar 10 Bin Metre

PGA Tour’da takvim yılının son turnuvaları oynanırken Avrupa Turu’nda 2021 sezonu geçtiğimiz hafta sonu Dubai’de tamamlandı. PGA Tour’da sezon sonu turnuvası olan ve bir golfçünün kazanabileceği en prestijli kupalardan birisi olan FedEx Cup’ın Avrupa’daki karşılığı Race To Dubai’de şampiyonluğa Collin Morikawa uzandı.Hafta sonu oynanan DP World Tour Championship’i 17 vuruşluk avantajla kazanan Collin Morikawa, Avrupa Turu’nu kupayla kapatırken topladığı puanlarla Race To Dubai’de de şampiyonluğa ulaştı. Race To Dubai galibiyetiyle genç golfçü, bu kupayı kazanan ilk Amerikalı sporcu olurken kariyerine iki prestijli kupayı daha eklemiş oldu.Profesyonelliğe adım attıktan sonra PGA Tour’da mücadele eden her golfçünün hayali dört majör turnuvadan birini kazanmaktır. Kariyerinin başında majör bir turnuva kazanmaksa o golfçünün kalitesini az çok gösterir.&nbsp;2019 yılında profesyonel olarak golf oynamaya başlayan Collin Morikawa, 2020’de PGA Şampiyonası’nı, bu yıl ise The Open’ı kazanarak iki majör turnuva galibiyetini hanesine yazdırdı. 2020 Tokyo Olimpiyatları’nda kazandığı altın madalyayla süslediği 2021 yılının finali ise görkemli bir şekilde yaptı. Modern Grand Slam için önünde sadece iki turnuva olan Morikawa’nın yavaş başladığı 2022 sezonunun hareketlendiği noktayı geride bıraktığımız hafta sonu olarak rahatlıkla alabiliriz.

ÖZEL BİR YIL

Okçuluğun dünyanın en popüler sporlarından biri olduğunu söylemek zor. Buna rağmen konu olimpiyat başarısı olunca sporun hangi dalında olduğu önemsiz hale geliyor. 2020 Tokyo Olimpiyatları’nda Mete Gazoz’u izlerken neler hissettiğimizi hatırlamamız yeterli. Biz Mete Gazoz’un tarihi başarısıyla sevinirken, Güney Koreli An San’ın başardıklarına bakınca ülkesinde heykelinin dikilmesi şaşırtıcı olmazdı. Ancak tüm Güney Kore’yi kendine hayran bırakması gereken An, bir grubun tepkisini çekti. Tam da günümüze yakışacak bir sebepten ötürü.An, 20 yaşında bir canavar. Henüz ilk olimpiyatında rekorları alt üst eden bir fenomen. Yaptıkları, okçuluk tarihinin olimpiyatlardaki en başarılı ülkesi Güney Kore için bile olağanüstü. Güney Kore’nin okçuluk tarihinde nasıl bir yeri olduğunu anlamak için şu istatistik yeterli olacaktır: Ülke, 1972 Münih Olimpiyatlarından beri düzenlenen modern okçuluk müsabakalarında verilen toplam 135 madalyanın 43’ünü, toplam 45 altın madalyanınsa 27’sini kazandı. Hal böyleyken, Tokyo 2020’de de yine Güney Korelilerin okçuluk müsabakalarına damga vurması bekleniyordu ve öyle de oldu. Mete Gazoz’un kazandığı bireysel erkekler altını dışında, okçulukta verilen tüm altın madalyaları Güney Koreli sporcular kazandı.Olimpik okçulukta beş dalda madalya veriliyor: Bireysel kadınlar, bireysel erkekler, takım kadınlar, takım erkekler ve Tokyo 2020’de ilk kez düzenlenen karışık takım yarışması. An San’ın, bu müsabakalardan üçüne katılma hakkı vardı ve üçünde de altın madalya kazandı. Olimpiyat tarihinde okçulukta tek olimpiyatta üç altın madalya kazanan ilk sporcu oldu. An’dan önce hiçbir okçunun tek olimpiyatta üç madalya kazanamamasında, tabii ki karışık takım müsabakasının ilk kez düzenleniyor olmasının etkisi büyük. Bu gerçeğin, genç yıldızın başarısını küçültmeyeceği ise aşikâr. Üstelik An, üç altınla yetinmedi. Aynı zamanda bireysel kadınlar final turunda toplam 720 üzerinden 680 puanlık atış yaparak, 1996 Atlanta Olimpiyatları’nda Ukraynalı Lina Herasimenko’ya ait 673 puanlık olimpiyat rekorunu da tarihe gömdü. Altın madalya alabileceği başka bir müsabakanın olmayışı, saha içinde kendi adına tek talihsizlikti. Saha dışındaki talihsizliği ise, dünyada çok fazla sayıda öfkesini nereye yönlendireceğini bilmeyen insan oluşuydu. Hatta bu sadece onun değil, onun yaşadıklarına benzer şeyler yaşayan pek çok kadın sporcunun talihsizliği.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1636745681580.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.62" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">koreajoongangdaily.joins.com Böylesine başarılı bir sporcunun ülkesinde tartışmasız bir kahraman olması gerektiğini düşünebilirsiniz. Gerçekten öyle olması gerekirdi. An’dan daha fazla altın madalya kazanan sadece iki sporcu, ve 21 ülke var. Güney Kore’nin altın madalya sayısıysa altı.Başarıları kutlanması gerekirken, An bir nefret grubunun “suçlamalarıyla” karşı karşıya kaldı. Her şey kadın takım müsabakasında ikinci altın madalyasını kazanmasıyla başladı. Güney Kore okçuluk federasyonunun web sitesindeki mesaj bölümünü dolduran bir grup erkek, An’ın madalyalarının geri alınmasını istedi. Sebebi, An’ın saçlarının kısa olması ve bir kadın üniversitesinde eğitim görmesiydi. Bu iki olgu, ancak tek bir gerçeğe işaret edebilirdi: An San bir feministti!Yapılan çıkarımın mı yoksa suçlamanın mı daha aptalca olduğuna karar vermek zor. Ancak bu tip hezeyanlar Güney Kore için alışılmadık değil. Bu nefret gruplarının basit ancak etkili bir taktiği var: Hedefteki kişiyi/kurumu erkek düşmanı ilan etmek, bir takım gülünç kanıtlarla iddiayı desteklemek ve özür diletene kadar baskıyı sürdürmek.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1636746080452.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">commons.wikimedia.orgAn’a yapılan mizojinistik saldırı aslında ülkedeki daha geniş ve uzun süreli feminist karşıtı hareketin bir parçası. Güney Kore’de 2015 yılından beri yeni bir feminist hareket başladı ve bu hareket ülkedeki cinsiyet temelli suçlara dikkat çekmek için çalışmaya devam ediyor. Güney Kore’nin dijital seks suçları endüstrisi, cinsel suçlara karşı verilen cezaların son derece zayıf olması, kadın cinayet oranları ve cinsiyete dayalı ücret eşitsizliği kadınların dikkat çekmeye çalıştığı konuların başını çekiyor. Fakat her devrimci hareket, reaksiyoner bir karşı hareketi de beraberinde getirir. Özellikle sosyal değişimlerin hızlı yaşandığı günümüzde. Güney Kore’nin yeni feminist hareketinin de kendi reaksiyoner hareketini yaratması kaçınılmazdı.Çevrimiçi platformlarda organize olmaya başlayan bir grup “anti-feminist” erkek, feminist hareketin kendilerine zarar verdiği çünkü doğası gereği erkek düşmanı olduğu gibi asılsız iddialar ortaya atarak büyüdü ve etki alanını arttırdı. Siyasetçiler ve medya da bunu harlayarak hareketin ulusal çapta görünür olmasına neden oldu. Sağ popülist siyasetçi Lee Jun-seok bundan yararlandı. Feministlerin erkekleri yok etmek isteyen “teröristler” olduğunu ve “ters ayrımcılığa” karşı erkeklerin yanında olacağını söyleyerek 20’li ve 30’lu yaşlardaki erkek seçmenin önemli bir bölümünden ciddi bir destek aldı.<a fr-original-style="" href="https://foreignpolicy.com/2021/06/23/young-south-korean-men-hate-liberals-feminists/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yapılan araştırmalar</a>, küresel trendin tam tersine Güney Koreli genç erkeklerin ciddi şekilde muhafazakarlaştığını ortaya koyuyor. Bu insanların ortak noktası ise liberal ekonomi veya sosyal devlet karşıtlığı gibi muhafazakâr siyasetin temel prensipleri değil, feminizm nefretleri. Ülke, cinsiyet ekseninde ortadan ikiye bölünmüş durumda.Güney Kore’nin içinde bulunduğu kutuplaşma öylesine derin ki, olimpiyat şampiyonu bir sporcu bile bundan kaçmayı başaramadı. Ancak An’ın söyleyecek son bir sözü daha vardı. Önce, kendisine yapılan saldırılara karşı Instagram hesabından: “Siz odanızdan aşağılık kompleksinizle mesajlar gönderirken, ben Olimpiyat’ta iki altın madalya kazanıyorum” dedi ve ardından bireysel kadınlar müsabakası için bir kez daha yayı eline aldı.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1636745822512.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.83" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">beinsports.com.tr Saha dışında karşılaştığı saçmalıkların yanında, saha içinde de üzerinde büyük bir baskı vardı. Sürpriz bir şekilde, kendisi dışındaki iki Güney Koreli okçu çeyrek finalin ötesini göremedi ve madalya baskısı tamamen An’ın sırtına yüklendi. Ancak tüm bu baskıların pek bir önemi yok gibi görünüyordu.Güney Kore’nin okçuluktaki olimpik hakimiyetinden bahsederken, bireysel kadınlardaki performansına ayrı bir parantez açmak gerekir. 1984 Los Angeles Olimpiyatları’ndan beri bireysel kadınlarda Güney Kore 27 madalyanın 18’ini kazanırken, sadece 2008 Beijing’de altın madalyayı kaçırdı ve sadece 1996 Atlanta’dan tek madalyayla döndü.An’ın üçüncü altını kolay olmadı. Yarı finalde ABD’li Mackenzie Brown’a karşı tie-break sonucu maçı kazanan genç sporcunun finaldeki rakibi 22 numaralı seri başı Rus Elena Osipova’ydı. Finale kadar favori rakiplerini tek tek saf dışı bırakan Osipova, An’a karşı da bir sürprize çok yaklaştı.&nbsp;İlk dört set sonunda, Rus sporcunun setlerde tek farklı, puanda iki farklı üstünlüğü bulunuyordu. An’ın final setinde şampiyonluk şansını devam ettirmek için en az iki farklı üstünlük sağlaması gerekiyordu. Son iki atışında tam isabet kaydederek aradığı iki farklı üstünlüğü yakaladı ve geriden gelerek finali tie-break’e götürmeyi başardı. Tie-break’te bir tam isabet daha kaydetti ve Osipova’nın sekiz puanlık atışıyla altın madalyaya ulaştı. Osipova atışını yaparken kalp ritmi dakikada 167’yi gösteriyordu. An’ınki ise sadece 118’di.An San, Tokyo Olimpiyatları başlamadan önce azmini şöyle anlatmıştı: “İsmimdeki (Korece’de dağ anlamına gelen) “San” gibi oyunlar boyunca güçlü bir mantaliteye sahip olacağım.” Ve kendisine verdiği sözü tam anlamıyla yerine getirdi. Hem saha içindeki baskıya hem de saha dışındaki saldırılara karşı dağ gibi sapasağlam durdu.

DAĞ GİBİ

&nbsp;• Türkiye A Millî Futbol Takımı’nda Şenol Güneş’in yerine Stefan Kuntz’un getirildiği açıklandı. Son olarak Almanya U21 takımında görev yapan Kuntz, 2020 Tokyo Olimpiyat Oyunları’nda Almanya Millî Takımı’nın başında yer almıştı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Futbolculuk döneminde Bundesliga’da iki kez gol kralı olan ve Bochum, Uerdingen, Kaiserslautern ve Arminia Bielefeld’de oynayan Stefan Kuntz, 1995/96 sezonunda Beşiktaş forması giymişti.</li></ul>• Avrupa Ampute Futbol Futbol Şampiyonası finalinde İspanya’yı 6-0 mağlup eden Türkiye, üst üste ikinci kez şampiyonluğa ulaştı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">2017 yılında İstanbul’da düzenlenen Avrupa Şampiyonası’nda da A Milli Takım, şampiyon olmuştu.</li></ul>• Aerobik Cimnastik Avrupa Şampiyonası'nda büyükler kategorisi çiftler finalinde Nazlı Özgör ve Nihatcan Gül 21.200 puanla beşinci oldu.• 2020 Tokyo Olimpiyatları ve Paralimpik Oyunlar’a ev sahipliği yapan Japonya’da FIFA Kulüpler Dünya Kupası’nın ardından bu seneki Tokyo Maratonu da iptal edildi.&nbsp;• Zagreb’de düzenlenen kadınlar iki bin metre yarışında Francine Niyonsaba, yarışı 5:21.26 ile tamamlayarak dünya rekoru kırdı.

Türkiye A Millî Kadın Voleybol Takımı nice ilklere imza atmaya ve yüzleri güldürmeye devam ederken, bronz madalya aldıkları Milletler Ligi’nin ardından tarihinde ikinci kez Olimpiyat serüveni yaşadı.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İlk defa</h2><a fr-original-style="" href="https://apos.to/s/5ff77570a339450007a91355" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">2003</a>’te yıldızı parlayan ve voleybolun daha iyi tanınmasını sağlayan millî takımın gençleri, en büyük spor organizasyonu olimpiyatlarla mirası devam ettirecekti. Ankara’da gerçekleşen 2012 Londra Olimpiyatları Avrupa Elemeleri’nde yeni bir jenerasyon sahadaydı. Sekiz Avrupa takımı arasından birinci çıkan ve şimdi de tanıdığımız pek çok ismin yer aldığı kadro, Türkiye tarihinde olimpiyatlara giden ilk milli takım oldu.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Her şeye rağmen</h2>2021’de gerçekleşen 2020 Tokyo Olimpiyatları’nda her şey çok farklıydı. Orada olmasak da yayınlardan gördüğümüz ve hissettiğimiz olimpiyat ruhu, belki sadece sporcularla da olsa daha güçlüydü. Herkes için zor geçen sürecin ardından 1 yıl ertelemeyle yapılmaya karar verilen organizasyon, milli takım için resmiyette ilk serüven olmasa da şartlarından dolayı bir ilkti.Milletler Ligi’nde ana kadrosuyla yer alan ve kendini gösteren kırmızı-beyazlılar, oynadığı 15 maçla kısmen bir olimpiyat simülasyonundan geçmişti. Olimpiyatlarda ise B grubunda yer alan takım, grup aşamasında 2 gruptan toplam 8 takımın çıkabileceği sistemde 5 maç oynadı. 5’i de mücadele dolu bu maçlar, onları tarih yazmaya adım adım yaklaştırdı denilebilir.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/7/5/1630059903628.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" alt="A Millî Kadın Voleybol Takımı" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Türkiye Voleybol Federasyonu<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Neler oldu?</h2>İlk maçında, son olimpiyat şampiyonu Çin karşısında 3-0’lık bir galibiyet alan millîler Olimpiyatlara güçlü bir başlangıç yapmıştı. Ardından gelen İtalya maçında sonuç yenilgi de olsa geri dönüş için o tutkulu mücadeleyi gördük.&nbsp;Dünya sıralamasında birinci olan Amerika ile karşılaşma ise bir geri dönüşten daha fazlasıydı. Yenilgilerin onları durdurmadığını bir kez daha gösteren ve her seferinde hedefe kilitlenerek devam eden Filenin Sultanları, 2-0’lık maçı dengeli ve uyumlu oyunlarıyla 2-2’ye getirmeyi başarmıştı. Bu maça kadar set bile kaybetmemiş olan Amerika karşısında milliler, maçı kazanma umuduyla çıktıkları tie break setinde öne de geçti, fakat setin kırılma noktasında gelen serilerle 15-12 kaybetti.Grup aşamasının 4. maçında Arjantin’i 3-0’lık rahat bir skorla geçen takım gruptan çıkmayı garantilemiş oldu. Fakat hedefe giden yolda, çeyrek final değil daha fazlasını isteyen bir takım karşımızdaydı ve bu takım son maçında, ABD’yi 3-0 yenen Rusya Olimpiyat Komitesi ile karşılaştı. 25-21, 23-25, 23,-25, 25-15 derken her iki takımın da en iyi performanslarını son topa kadar sahaya yansıtmaya çalıştıklarını belliydi. Milliler, Rusya Olimpiyat Komitesi’ni tie break setinde yendi ve gruptan 3. olarak çıktı.<img src="https://images.aposto.com/2021/7/5/1630060652816.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Görsel: Türkiye Voleybol FederasyonuÇeyrek finalde rakip Güney Kore’ydi. Grup maçlarında kazanılan ivmenin ve güvenin, az da olsa kırıldığı gözlemlenebilen maçta beklenmedik bir yenilgi geldi. Kazanılan ilk setin ardından aynı skorla verilen ikinci set ve 28-26’ya kadar uzayan üçüncü set, oyunun her iki taraf için de ne kadar inişli çıkışı olduğunun kanıtıydı. Yine bir tie break setine kalan maçta, 15-13 ile kazanan taraf Güney Kore oldu ve millîler, tarihinde ikinci kez katıldığı olimpiyatlara çeyrek finalde veda etti.Sadece Naz Aydemir Akyol ve Eda Erdem Dündar’ın Londra’da yer aldığını, takımın diğer tüm üyelerinin ilk serüveni olduğunu düşünürsek, verdikleri inanılmaz mücadeleyle Olimpiyat 5.’liği; Simge, Cansu, Tuğba, Şeyma, Kübra, Hande, Meliha, Naz, Meryem, Eda, Zehra, Ebrar ve emeklerine çok yakıştı. 2024 Paris yolunda, olimpiyatları ve takımı tanıdıkları eşsiz bir tecrübe oldu.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sırada</h2>Olimpiyatların ardından Filenin Sultanları’nın yeni durağı Avrupa Şampiyonası. Grup aşamasını 5’te 5 ile tamamlayan millîler; Romanya, Finlandiya, İsveç, Ukrayna ve Hollanda’yı yenerek ilk 16 aşamasına grubundan birinci olarak çıktı. Aynı organizasyonda, 2017’de bronz ve 2019’da gümüş madalyanın sahibi olarak hedef yine madalya ve final.

2020 Tokyo Olimpiyatları ile ilgili hikayeler