Punto 

Rusya ve Belarus vatandaşı sporcular 2024 Paris Olimpiyat'larına katılabilecek mi?

Bir yol araştıran IOC: Paris 2024

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); box-sizing: border-box;">"Her sporun değiştiği, dönüm noktası olan bir an vardır ve Boléro buz dansı için o an'dı."&nbsp;</blockquote>1980 Avrupa Şampiyonu pantenci Robin Cousins, 1984 Saraybosna Olimpiyatı'nda Jayne Torvill ve Christopher Dean ikilisinin Ravel'in Bolérosu'yla tam puan aldığı performansı böyle anlatıyor. Bu an için binlerce yazı, hikaye yazıldı. Boléro bu andan sonra buz üstünde 2001'de Evgeni Plushenko'ya <a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/1k8wq2XmXyZT?c=ec7NiQP_nWvcEK9o-Wp2U&sub=60ed7622898ee70007f666cb&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bratislava'da,</a> 2013 yılında Carolina Kostner'e <a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/bWc2f_pVyCcO?c=ec7NiQP_nWvcEK9o-Wp2U&sub=60ed7622898ee70007f666cb&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Zagreb'te,</a> 2015'te Elizaveta Tuktamysheva'ya <a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/pKNN64Y_bGNo?c=ec7NiQP_nWvcEK9o-Wp2U&sub=60ed7622898ee70007f666cb&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Stockholm'de</a> ve son olarak bu sene Kamila Valieva'ya Avrupa Şampiyonluğu getirdi.Israrlı bir motif Boléro: 169 kez şaşırtıcı şekilde tekrarlanan trampet ritmine dayalı, çeyrek saat süren deneysel bir orkestral kreşendo. Parçada yalnızca iki melodik fikir var — her biri dönüşümden önce iki kez duyuluyor ve her zaman yeni bir enstrümana veya enstrüman grubuna veriliyor. Çok basit gibi gözüken kompozisyon büyüyerek esas melodi üzerine tüm orkestranın çaldığı bir hâle dönüşüyor — bu güçlenerek büyümeye de müzikte kreşendo deniyor. Parçanın başından beri ısrarla duyduğumuz motifi asla kaybetmiyoruz — bu ısrar, müzik terminolojisinde ostinato'ya karşılık geliyor. Bu kadar açık ve belirgin bir melodi, karmaşıklığa giderken nasıl sadeleşebiliyor ve bu kadar coşkulu olabiliyor?1984 Saraybosna Kış Olimpiyatı: Saraybosna'daki 1984 Olimpiyatı, komünizmle yönetilen bir ülkede — o zamanki adıyla Yugoslavya'da düzenlenen ilk olimpiyattı. İlk kez Rusya’nın kazanmadığı ve ilk kez bir paten ikilisi en yüksek skoru&nbsp;elde etti, tüm jüri üyeleri en yüksek puanı verdi. Torvill ve Dean, bu performanslarıyla beraber artistik patinaj sahalarını muhafazakarlaştıran klasik müzik seçkisini artık kolay vazgeçilemeyecek bir hâle getirdi. 1984 Olimpiyatı, buz pateni için bir dönüm noktası anını yaşamış oldu ve Ravel'in Bolérosu müzik seçimlerinde geleneksel bir hâle geldi.<img src="https://images.aposto.com/2022/11/4/1672309560853.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.49" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Getty ImagesNeden aynı müzikler seçiliyor?:&nbsp;Artistik patinajda sözlü müzik seçimleri &nbsp;2014 Sochi Kış Olimpiyatları'ndan&nbsp;sonra yürürlüğe girdi. Daha önceki yıllarda sözlü müzik kullanımı puanların düşmesine yol açabiliyordu. Jürinin katı tavrı her ne kadar buz pistine yenilikçi ve pop müzik kültürünü adapte etmeyi zorlaştırsa da yeni ritimlere eşlik etmek isteyen&nbsp;Yuma Kagiyama'ya 2021 yılında dünya ikinciliği getiren <a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/FEodUWOySAzf?c=ec7NiQP_nWvcEK9o-Wp2U&sub=60ed7622898ee70007f666cb&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">performansı</a>, artistik patinaj pistlerine yeni bir ezgi ekledi. 2017 yılında ise Vanessa James ve Morgan Cipres&nbsp;çifti, sahalara Disturbed ile heavy metal asi romantikliği <a fr-original-style="" href="https://link.apos.to/c/_I_MYCuYOhT8?c=ec7NiQP_nWvcEK9o-Wp2U&sub=60ed7622898ee70007f666cb&s=web" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">getirdi.</a>&nbsp;

Aposto Gündem

Artistik patinajın ikonik sesi: Ravel'in Bolérosu

Hırvatistan, Dünya Kupası’nda gruplardan çıkarsa yolun sonuna kadar gider! Konuya iddialı bir cümleyle giriş yaptım ama dayanağım oldukça sağlam. Zira Hırvatistan, Yugoslavya’dan bağımsızlığını kazanıp FIFA’ya üye olduktan sonra, katılma şansı elde ettiği Fransa 1998’den itibaren geride bıraktığı toplam beş turnuvada üç kez grup aşamasında elenip birer kere de ikincilik ve üçüncülük elde etti. Yani gruptan her çıktığında en azından yarı final görmeyi başardı. Tarih bir kez daha tekerrür eder mi bilinmez tabii ama Zlatko Dalic önderliğindeki takım potansiyelini sonuna kadar sahaya yansıtmaya hazır.Hırvatistan, tarihinde ilk kez katıldığı Dünya Kupası olan Fransa 1998’den beri yüksek potansiyelli kadrolara sahip. O yaz, Prosinecki’li, Suker’li kadro tüm dünyayı şaşırtıp yarı finale kadar ulaşmış ancak daha sonra kupayı kucaklayacak olan Fransa’nın o günkü sürpriz faktörü Lilian Thuram’a engel olamamıştı. Sonrasında gerek Dünya Kupası gerekse de Avrupa şampiyonalarına kalburüstü kadrolarla katılmalarına rağmen EURO 2008’de gelen çeyrek final dışında elle tutulur bir başarı elde edemediler. Tabii o zamanki formatta gruptan çıkmanın çeyrek final anlamına geldiğini unutmamak gerek.Bir kez daha hayal kırıklığı ile noktalanan EURO 2016’nın ardından 2018 Dünya Kupası elemelerinde de bir hayli zorlanan Hırvatistan, Kiev’de Ukrayna ile oynanacak kader maçı öncesinde çok önemli bir karar aldı. Teknik direktör Ante Cacic ile yollar ayrılırken milli takım sorumluluğu uzun zaman Arap yarımadasında görev yapıp son dönemde boşta olan Zlatko Dalic’e teslim edildi. Sonrasında Ukrayna karşısında deplasmanda alınan galibiyet playoff yolunu açtı. Playoff aşamasında Yunanistan karşısında alınan 4-1’lik skor ise Rusya 2018 anlamına geliyordu. Kariyerlerinin zirvesinde olan Modric ve Rakitic ikilisinin yanı sıra Mandzukic ve Perisic’ten gelen ekstra katkılar ile Hırvatistan bir kez daha peri masalı yazdı. Bu kez finalde karşılarına çıkan rakipse 1998’den tanıdıktı.&nbsp;Katar 2022’ye gelirken gruplarda Rusya ile mücadele eden Hırvatistan, son maçta rakibini 1-0 mağlup ederek Dünya Kupası’na doğrudan katılma hakkı elde etti. Bu yıl içerisinde mücadele ettikleri Uluslar Ligi gruplarında da Fransa’yı geride bırakıp önümüzdeki sene düzenlenecek finallerde yer alma hakkı kazandılar. Anlaşılan o ki, buraya formda geliyorlar.&nbsp;Luka Modric muhtemelen kariyerindeki son büyük milli takım turnuvasını oynayacak. Partneri Rakitic ise milli takımı bırakalı bir süre oldu. Fakat yine de Kovacic, Brozovic gibi isimlerle Hırvatistan’ın en kuvvetli yeri orta sahası olacak. Şimdiye kadar katıldığı iki Dünya Kupası’nda beş gole imza atan Perisic de sürpriz skor katkılarına devam ederse Hırvatistan’ın yolu açık olabilir. Grupta Kanada ve Fas gibi kendi seviyelerinin altında rakipler varken Hırvatistan buradan pekâlâ yoluna devam edebilir. Peki Hırvatistan gruptan çıkarsa yolun sonu nereye varıyordu?

BİR SÜRPRİZ DAHA ?

Eurobasket, neredeyse 100 yıllık bir geçmişe sahip. Hal böyle olunca Avrupa basketbolunda da ekol olmayı başarmış birçok ülke var. İkinci Dünya Savaşı öncesi Baltık ülkelerinin oluşturduğu kültür günümüze kadar gelmiş durumda, savaş sonrası 2000’lere kadar Sovyet basketbolunun ve Yugoslavya’nın kültürüne tanıklık etmiştik. Bu takımlara Doğu Bloku ülkeleriyle, İtalya, Yunanistan ve Almanya gibi ülkeler de eşlik etmişti. 2000 yılından sonraysa İspanya ve Fransa giderek Avrupa basketbolunda söz sahibi oldu.Bugün, Eurobasket 2022 bittiğinde, Fransa’nın çok da keyif vermeyen bir basketbol oynamasına rağmen finale çıkmasını da, İspanya’nın 2000’li yılların belki de yetenek havuzu en dar kadrosuyla şampiyonluğa ulaşmasını da sahip oldukları ekole bağlamak yanlış olmayacaktır.Fransa’yı Eurobasket 2022 öncesi favori görenlerin sayısı hiç de az değildi. Ancak grup maçları ve eleme maçlarında Fransa asla bir şampiyon adayı hüviyetinde görünmedi. Basketbolseverler, ne savunmada ne de hücumda keskin bir Fransa izledi. İşin hücum tarafında yaptıkları çokça top kayıpları ritim bulmalarını engelledi. Savunmada ise özellikle Rudy Gobert’in kenarda olduğu anlarda sıradan bir savunma takımı havası verdiler. Fransa için konuşulması gereken olumlu noktaysa maçların sonlarındaki inatçı yapıları ve sürekli oyunun içinde kalmalarıydı. Son 16 turundaki Türkiye ve çeyrek finaldeki İtalya maçları bu takımların maçın sonundaki akıl almaz hataları kadar Fransa’nın inatçılığı ile de okunabilir.İspanya ise bambaşka bir hikaye. Avrupa’nın en “kurt” antrenörlerinden Sergio Scariolo’nun ısrarla şampiyonanın favorisi olmadıklarına yönelik demeçleri, rakip takımların kadrolarına ilişkin övgü dolu sözleri ve tüm şampiyona boyunca konuşmalarıyla baskıyı takımının üzerinden alıp rakiplere yüklemesi, İspanya’nın gizli silahı oldu. Elbette İspanya büyük bir basketbol ekolü ancak bu kadronun şampiyon olacağı söylense sanırım buna sadece gülünüp geçilirdi. Ancak İspanya şampiyonayı muhteşem bir kurguyla tamamladı. Önce grubu lider tamamlayıp ölüm grubunun kağıt üstünde en zayıf görünen takımı Litvanya ile son 16 turunda eşleşti. Ardından Finlandiya’yı çeyrek finalde tecrübesiyle geçti. Her şey planlandığı gibi gidiyordu. Final öncesi en büyük testi yarı finalde Almanya’ya karşı verdi İspanyollar. Kadro değişse ve kalite görece düşse de değişmeyen İspanyol basketbol ekolüydü. Almanya ikinci yarıyla birlikte kabusu yaşadı ve İspanya finale çıktı.İki büyük ekol, 2000’li yıllara damga vuran iki ülke finalde yer aldı. Biri tüm şampiyona tökezledi ama yolun sonuna gelmeyi başardı. Diğeri asla favori gösterilmiyordu ama her maç biraz daha üstüne koydu ve öncülleri olan o yenilmez İspanyol basketbol kültürüyle rakiplerini boğdu. Sonunda tüm şampiyonayı kusursuz geçiren İspanya şampiyonluğa ulaştı, Fransa’nın nefesi de ancak finale kadar yetebildi.

Ekol Olmak

Küba’nın 1990’larda voleybola hükmeden kadrosundan bir oyuncuyu özel olarak seçmek güç bir görev. Ancak FIVB tarafından “20. yüzyılın en iyi oyuncusu” unvanıyla onurlandırılan Regla Torres bu özel kadro içinde bir adım öne çıkıyor. 14 yaşından itibaren Küba formasını giymeye başlayan orta oyuncu, 1992’den 2000’e kadar üç Olimpiyat altını ve iki dünya şampiyonluğu kazanan Küba takımlarının tamamında yer aldı. Barcelona 1992’de, henüz 17 yaşındayken Olimpiyat altını kazanan Torres bunu başaran en genç voleybolcu oldu.Dünya Voleybol Şampiyonası’nda ise 1994’te Brezilya’da ve 1998’de Japonya’da birinciliğe ulaşan Küba takımındaki rolü sayesinde, her iki turnuvada da en değerli oyuncu seçilerek birden fazla kez MVP ödülü kazanan ilk ve şimdilik tek oyuncu oldu. Çok yönlü bir oyuncu olan Regla Torres, hem savunma hem hücumdaki rolleri nedeniyle kariyeri boyunca pek çok ödüle layık görüldü. Örneğin 1998 Dünya Şampiyonası’nda en iyi blokçu ödülü kazanan Kübalı voleybolcu, Sydney 2000 Olimpiyat Oyunları’nda ise en iyi smaçör ödülünü elde etti.Profesyonel bir lig olmamasına karşın spora katılımın bir devlet politikası olarak teşvik edildiği Küba, 1990’larda elde ettiği başarılarla bir dönem voleybolun taşıyıcısı olan sosyalist ülkelerin, SSCB ve Yugoslavya’nın dağılmasının ardından son temsilcisi oldu. Aynı zamanda, ülkenin ağır Amerikan ambargoları altında olduğu bir dönemde ülkenin kadın voleybol takımı, Torres’in sözleriyle “Küba’nın dışarıdaki yüzü” ve “elçileri” olmayı başardı. Mütevazı köklerden gelen ve neredeyse tamamı siyah olan Kübalı voleybolcular bu dönemde üçüncü dünyanın kadınlarının temsilciliğini de üstlenmişti. Regla Torres de bu özel kadronun en önde gelen temsilcilerinden biriydi.

Yüzyılın en iyisi

Yugoslavya bugün siyasi haritalarda yer almıyor ancak ardında bıraktığı basketbol ekolü kendi içinde dahi pek çok ekole ayrıldı. Bu ekollerden en önemli ve büyük olanı ise Sırbistan. Başarıları tekrarlamaya, yerlerinin neresi olduğunu yeniden ispatlamaya geliyorlar.Yazı Nasıl Geçirdiler?Kâğıt üzerinde mutlak favori olduğu iki maçı kaybederek başladı yaz sezonuna Sırbistan. Kadroda eksikler olmasına rağmen iddialı olabilecek bir potansiyel barındıran Pesic’in öğrencileri için Letonya ve Belçika mağlubiyetleri pek tabii sürpriz oldu. İlerleyen süreçte kadroya Nikola Jokic, Vasilije Micic ve Marko Guduric gibi isimlerin de katılmasıyla kalite tavanı çok daha yukarılara çıktı. Tamamlanan kadrosuyla Yunanistan ve Türkiye gibi iki önemli rakibini yenerek elemeler penceresini kapatan Sırbistan ekibi, özgüvenini tazeleyerek EuroBasket’e geliyor.Avantaj: Derinlik ve Çok YönlülükSırbistan öyle bir takım ki sadece bench oyuncuları değil 12 kişilik kadro dışında kalan oyuncular bile iddialı bir milli takım oluşturabilecek kapasiteye sahip. Her pozisyonda NBA ve Avrupa’nın en önemli oyuncularına sahip olan koç Pesic için bu denli kaliteli bir grubu yönetmek büyük bir keyif olsa gerek. Zira kendisi oyunun sıkıştığı, faullerin dengeyi değiştirdiği kriz anlarında kenarda rahat oturmasını sağlayacak derinliğe sahip. Bu lükse sahip koç sayısı çok az. Bu yüzden turnuvanın en büyük favorilerinden olan Sırbistan için turnuvanın çeyrek finalde başlayacağını söylesek pek abartmış olmayız.<img src="https://images.aposto.com/2022/8/4/1662019473998.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dezavantaj: Gerçek Oyun Kurucu EksikliğiMilos Teodosic gibi guard denilince ilk akla gelen isimlerden birini, 2010’lu yıllara damga vurmuş oyuncuyu kadronun dışında bırakmak, Svetislav Pesic için cesur bir karardı. Kendisinin haklı sebepleri vardı. Guduric, Kalinic, Jokic, Bjelica gibi forvet ve pivot pozisyonlarından oyunu kurabilecek silahlara sahip olması ve Micic’in alacağı 30 dakika üzeri süreler bu kararı alırken düşüncelerini netleştirmesini sağladı. Ancak gelinen noktada saf bir guard eksikliğinin hedef maçlarda hissedileceği Yunanistan ve Türkiye karşılaşmalarında sinyallerini verdi. Micic’in bileğini burkup kenara gelmesinin ardından daha da ayyuka çıkan bu sorun mağlubiyete sebep olmasa da turnuvada Sırbistan’ın başını ağrıtacak gibi görünüyor. Uzun forvet olmasına rağmen oyuna yön verme konusundaki becerileri tartışılamayacak bir oyuncu olan kaptan Nemanja Bjelica’nın sakatlık sebebiyle turnuvada yer alamayacak olması ise sorunu derinleştiren bir faktör olarak göze çarpıyor.Fark Yaratan Oyuncu: Vasilije MicicHer takımın guardı kadar konuşması, basketbolla yolu kesişmiş her kişinin ilk öğrendiği klişelerdendir. Klişeler de genelde doğrudur. Teodosic sonrası dönemin şefi olarak sahneye ilk çıkışı olacak Micic’in. İlk kez top ve oyun tamamen onun elinde dönecek. Jokic faktörünün yanında belirleyici olacak etken olarak Micic’in performansı önem arz ediyor Sırbistan için. EuroLeague MVP’si ve şampiyonu Micic için büyüklüğünü kanıtlamanın ve perçinlemenin tam zamanı olacak. Bu noktada Kalinic ismini de söylemeden geçmek olmaz. Obradovic ile birlikte basketbolunu ilerleten isimlerden biri olan Kalinic, sırtı dönük oyun becerisi ve savunma katkısıyla Sırbistan’in beklenmedik faktörü olmaya aday.

Sırbistan

1992’ye kadar Yugoslavya’nın bir parçası olan Bosna-Hersek, bağımsızlığını elde ettikten sonra 1993’te katıldığı ilk turnuvada çeyrek finale ulaşma başarısını göstermişti. Bu turnuvadan sonra sekiz kez daha Avrupa Basketbol Şampiyonalarında boy gösterseler de aynı başarıya hiçbir zaman ulaşamadılar. Kariyerinin olgunluk döneminde olan Jusuf Nurkic ve kariyerini bir üst basamağa taşıyan Dzanan Musa ile daha fazlasını yapabilirler mi? Bu soruyu yanıtlamaya çalışacaklar.Yazı Nasıl Geçirdi?Şampiyonaya katılan pek çok takım gibi Bosna-Hersek de bir yandan önümüzdeki yıl düzenlenecek Dünya Kupası’nın eleme maçlarıyla geçiriyor yaz dönemini. İlk turun son maçlarında Çek Cumhuriyeti’ne kaybedip ardından Bulgaristan’ı mağlup ettiler. Bu sonuçların ardından ikinci tura yükselip Karadağ ile ilk maçlarını oynadılar ve sahadan 19 sayı farkla mağlup ayrıldılar. Öte yandan federasyonun mali açıdan sorunlar yaşadığını açıklaması Bosna-Hersek adına farklı boyutta bir problem oluşturuyor.Avantaj: Balkan EkolüBosna-Hersek kesinlikle hafife alınacak bir rakip değil. Balkan ülkelerinin DNA’sına işlemiş basketbol aklına sahipler. Son derece fizikli ve uzun beşlerle sahada yer alıyorlar. Geçen sezonu İspanya Ligi MVP’si olarak kapatan ve ardından Real Madrid’e transfer olan Dzanan Musa, 2.06 boyu ile dev bir topla yaratıcı oyuncu profili çiziyor. Pota altındaki dominasyonu ise NBA’de forma giyen Jusuf Nurkic sağlıyor. Öte yandan devşirme oyuncu statüsünde yer alan John Roberson, Avrupa’da çeşitli liglerde ulusal ve uluslararası maç tecrübesine sahip. Önümüzdeki sezon Manisa BB formasıyla Türkiye Ligi’nde izleyeceğimiz oyun kurucu, Bosna-Hersek hücumlarına da çeşitlilik katacak.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/4/1661412769715.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dezavantaj: Zorlu GrupBosna-Hersek, basketbol federasyonun yaşadığı finansal sorunlar bir yana, farklı bir grupta yer alsa ikinci tura yükselmek adına ciddi bir aday olabilirdi. Fakat B Grubu, madalya adayı sayılabilecek Fransa, Litvanya ve Slovenya gibi takımların yanında ev sahibi Almanya’yı barındırıyor. Kendi kalibrelerinde boy ölçüşebilecekleri Macaristan’ı yenerek gruba başlangıç yapabilirlerse sonrasında bir sürpriz kovalamayı sürdürebilirler.Fark Yaratacak Oyuncu: Dzanan MusaDzanan Musa, henüz 16-17 yaşlarında Cedevita formasıyla Avrupa’da boy göstermeye başladığında çok büyük bir potansiyele sahip olduğu ortadaydı. Nitekim 19 yaşında Brooklyn Nets tarafından draft edildi. Ancak NBA’de rol alabilecek fiziksel kapasiteye ve zihinsel olgunluğa henüz sahip değildi. Ocak 2021’de Anadolu Efes formasıyla Avrupa’ya dönüş yapsa da Euroleague’de şampiyonluğa yürüyen kadroda kendine bir rol çizemedi. Ardından biraz vites düşürdü ve İspanya Ligi’nin alt seviye takımlarından Breogan’a transfer oldu. Burada sahip olduğu tüm hünerlerini sergileme fırsatı bulan Musa, sezonu en skorer oyuncu ve normal sezon MVP’si olarak kapattı. Ardından büyük sahneye yeniden adım atmak için Real Madrid’e transfer oldu. Şimdi o seviyelerin oyuncusu olduğunu kanıtlamak adına Bosna-Hersek formasıyla yeni bir görevin başında olacak.

Bosna-Hersek

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(15, 224, 199); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Her sporun değiştiği, dönüm noktası olan bir an vardır ve Boléro buz dansı için o an'dı."&nbsp;</blockquote>1980 Avrupa Şampiyonu pantenci Robin Cousins, 1984 Saraybosna Olimpiyatı'nda Jayne Torvill ve Christopher Dean ikilisinin Ravel'in Bolérosu'yla tam puan aldığı performansı böyle anlatıyor. Bu an için binlerce yazı, hikâye yazıldı. Boléro bu andan sonra buz üstünde 2001’de Evgeni Plushenko’ya <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=eRqWI_ih-mE&t=4s" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bratislava’da,</a> 2013 yılında Carolina Kostner'e <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=7a1pjiFs4HE" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Zagreb'te,</a> 2015'te Elizaveta Tuktamysheva'ya <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=2s8rTvcaYI4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Stockholm'de</a> ve son olarak bu sene Kamila Valieva'ya Avrupa Şampiyonluğu getirdi.<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=p3q3cTXA0w4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/0/2022-01-21T12:37:37.188Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Israrlı bir motif Boléro: 169 kez şaşırtıcı bir şekilde tekrarlanan trampet ritmine dayalı, çeyrek saat süren deneysel bir orkestral kreşendo. Parçada yalnızca iki melodik fikir var — her biri dönüşümden önce iki kez duyuluyor ve her zaman yeni bir enstrümana veya enstrüman grubuna veriliyor. Çok basit gibi gözüken kompozisyon büyüyerek esas melodi üzerine tüm orkestranın çaldığı bir hâle dönüşüyor — bu güçlenerek büyümeye de müzikte kreşendo deniyor. Parçanın başından beri ısrarla duyduğumuz motifi asla kaybetmiyoruz — bu ısrar, müzik terminolojisinde ostinato'ya karşılık geliyor. Bu kadar açık ve belirgin bir melodi, karmaşıklığa giderken nasıl sadeleşebiliyor ve bu kadar coşkulu olabiliyor?1984 Saraybosna Kış Olimpiyatı: Saraybosna'daki 1984 Olimpiyatı, komünizmle yönetilen bir ülkede — o zamanki adıyla Yugoslavya'da düzenlenen ilk olimpiyattı. İlk kez Rusya’nın kazanmadığı ve ilk kez bir paten ikilisi en yüksek skoru&nbsp;elde etti, tüm jüri üyeleri en yüksek puanı verdi. Torvill ve Dean, bu performanslarıyla beraber artistik patinaj sahalarını muhafazakarlaştıran klasik müzik seçkisini artık kolay vazgeçilemeyecek bir hale getirdi. 1984 Olimpiyatı, buz pateni için bir dönüm noktası anını yaşamış oldu ve Ravel'in Bolérosu müzik seçimlerinde geleneksel bir hale geldi.<img src="https://images.aposto.com/2022/0/5/1642769847113.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Jayne Torvill ve Christopher Dean" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Getty ImagesNeden aynı müzikler seçiliyor?:&nbsp;Artistik patinajda sözlü müzik seçimleri &nbsp;2014 Sochi Kış Olimpiyatları'ndan&nbsp;sonra yürürlüğe girdi. Daha önceki yıllarda sözlü müzik kullanımı puanların düşmesine yol açabiliyordu. Jürinin katı tavrı her ne kadar buz pistine yenilikçi ve pop müzik kültürünü adapte etmeyi zorlaştırsa da — yeni ritimlere eşlik etmek isteyen&nbsp;Yuma Kagiyama'ya 2021 yılında dünya ikinciliği getiren <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=H81FGidsuSw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">performansı</a>, artistik patinaj pistlerine yeni bir ezgi ekledi. 2017 yılında ise Vanessa James ve Morgan Cipres&nbsp;çifti, sahalara Disturbed ile heavy metal asi romantikliği <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=bY2VrHA_50o" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">getirdi.</a>&nbsp;

Ravel'in Bolérosu artistik patinajın ses simgesi hâline nasıl geldi?

38 yaşında bir teknik adam düşünün; sekiz farklı ülkede antrenörlük yapmış, henüz 16 yaşında UEFA Pro B lisansı almış ve bir takımı 45 yıl sonra şampiyon yapmış. Evet, futbol dünyasında antrenörlük yaşı epey düştü ancak bu yaşta bu kadarı da fazlasıyla iddialı.Göztepe’nin sezon başında Nestor El Maestro ile anlaştığını duyan pek çok kişi Amerika kıtasından bir teknik adamın takımın başına geldiğini düşünmüştür. İsmin biraz bu coğrafyayı çağrıştırdığı aşikâr. Ancak hikâye biraz karışık. 1983 Yugoslavya doğumlu Nestor Jevtiç, Soğuk Savaş döneminin bitip Yugoslavya’nın dağılması sonrası çıkan ölümcül iç savaştan rahatsız olup ülkeden kaçan bir Sırbistanlı ailenin çocuğu. İngiltere’ye yerleşen Nestor Jevtiç, zamanla kendinde kötü anılar uyandıran soy adından kurtulmak istemiş ve John Smith ismini almış. Kısa sürede bu isimden de vazgeçen ve sonraları kararını: “Pek de iyi bir seçim değildi.” sözleriyle hatırlayan Nestor, kendi ifadesiyle “havalı” olarak nitelendirdiği El Maestro soy adında karar kılmış.Yeni soy ismiyle Nestor El Maestro, futbolda oyuncu olarak çok ilerleyemeyeceğini görüp hızla rotasını antrenörlüğe çevirenlerden. Kısa süreli bir West Ham macerası sonrası, Bundesliga’da farklı takımların antrenörlük ekibinde yer alan El Maestro; Avusturya, İspanya, Slovakya, Bulgaristan ve Suudi Arabistan maceralarının ardından soluğu Türkiye’de aldı. Teknik direktör olarak ilk deneyimini yaşadığı Spartak Trnava’yı da şampiyon yaptığını hatırlatalım.Her ne kadar sonuçlara bakıldığında Türkiye macerası iyi sürmese de geçtiğimiz hafta içi takımının Beşiktaş ile oynadığı Türkiye Süper Ligi karşılaşması sonrası pek çok futbolsever ortak bir noktada birleşti. O da Nestor El Maestro’nun takdire şayan stratejisiydi.Ön alanda yedi oyuncuyla rafine bir baskı kuran Nestor El Maestro’nun Göztepe’si, fizikli ve kompakt yapısıyla Beşiktaş’a göz açtırmadı. Maç bitiminde siyah beyazlı ekibin ceza sahasında 42 kez topla buluşan bir takımın buradan tek gol çıkarması, top ayağındayken üretim sıkıntısını da ortaya koyuyor. Ligin en az gol atan üç takımından biri olmaları da bu durumu destekler nitelikte. Peki bu gerçekten iyi uygulanan ön alan baskısı bir sürpriz miydi? Bunun cevabıysa net bir şekilde hayır. Hem sezon başından bu yana Göztepe’nin sahadaki yapısı hem de üç yıl önce Guardian’a verdiği röportaj El Maestro’nun topsuz oyunu ne kadar önemsediğini göstermiş durumda. Bunun ipuçlarını onunla Guardiola arasında benzerlik kurmaya çalışan Trnava taraftarlarına verdiği cevapta bulmak mümkün: “Guardiola ve ben keliz. Başka bir benzerliğimiz yok. Zira Guardiola toplu oyun üstüne düşünen bir antrenör ben ise top rakipteyken neler yapabilirim daha çok buna odaklanıyorum”.El Maestro’nun planında rakip yarı alanda yedi oyuncuyla yapılan eforlu ön alan presi, defanstaki üçlü bloğun da orta sahaya yakın yerleşmesine neden oluyor. Beşiktaş maçı sonrası Göztepe’nin sıralamadaki yeri üzerinden oyun planıyla ilgili gelen bir soruya El Maestro’nun cevabı ise futbolseverleri mutlu eder nitelikteydi.“Hayat defansı derinde kurmak için çok kısa.”Türkiye gibi antrenörlerin ömrünün çok kısa olduğu bir ülkede ortaya koyduğu vizyonla uzun yıllar çalışmayı hak eden bir profil Nestor El Maestro. Yıllar içinde bazı kulüplerin veya teknik adamların vizyonlarındaki değişim belki de onun adıyla anılacak. Kim bilir?

TOPSUZ OYUNUN MAESTROSU

<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/TurRadyosu" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAVUZ YAVUZ</a>1990’larda sosyalist ülkelere parçalanma ve iç savaşlar damga vururken, Sosyalist Blok’un yeni ülkelere ayrılmasıyla birçok spor dalında eşine az rastlanır hakimiyetler de sona eriyordu. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB), Yugoslavya, Doğu Almanya ve Çekoslovakya gibi ülkeler parçalanarak (ya da Doğu Almanya örneğinde, birleşerek) sahneden çekiliyordu ve pek çok spor dalında uluslararası organizasyonların madalya podyumları da değişiyordu. Bu dönüşüm neredeyse bütün spor dallarında kazananların veya dünya rekorlarının coğrafi merkezini değiştirirken özellikle hentbol, basketbol ve su topu gibi takım sporlarında etkisini gösteriyordu. Voleybol da bunlardan biriydi.Kadın voleybolunda 1990’lar öncesinin en güçlü takımları hiç kuşkusuz Sovyetler Birliği ve Japonya’ydı. Bu ikisine zaman zaman Çin de eklense de dünya voleyboluna genelde bu iki ülke hükmediyordu. Büyük turnuvaların madalya podyumlarında ise çoğu zaman Çekoslovakya ve Polonya gibi yine Sosyalist Blok’a ait ülkeler yer alıyordu.&nbsp;Soğuk Savaş’ın bitişinin diğer takım sporlarında yaşanan dönüşümün bir benzerini voleybola da taşıyabileceği düşünülebilirdi ancak bu on-yıla Küba’nın damga vurması, işin şeklini değiştirdi. 1991’de FIVB Dünya Kupası ile başlayan ve Sydney 2000’de son bulan seride kazanılan sekiz şampiyonluk voleybolda sosyalist ülkelerin ekolünü on yıl daha devam ettirirken aynı zamanda Olimpik voleybol tarihinin de en başarılı takımının ortaya çıkmasını sağladı.SAHNEYE ÇIKIŞKüba, ABD ve Çin ile birlikte dünya voleyboluna en çok oyuncu sağlayan ülkelerden, öyle ki ABD ve Küba profesyonel ligleri olmamalarına karşın büyük ve çok-yönlü oyuncu havuzlarına sahipler.&nbsp;ABD’de bunu üniversite voleybolu sağlarken, Küba’da bu havuzu oluşturan en önemli faktör sporun devrimden sonra kamu politikasının önemli bir parçası olmasıydı. Bu spor politikası kademeli olarak meyvelerini verirken, voleybolda da 1970’lerin sonunda Küba kendini göstermeye başladı.Küba’nın dünya voleybol sahnesine çıkışı, 1977’deki Dünya Kupası’nda elde ettiği gümüş madalyanın ardından 1978’deki Dünya Şampiyonası zaferiyle oldu.&nbsp;O yıla kadar kadın voleybolunda büyük turnuvalarda SSCB ve Japonya hakimiyet kuruyordu. SSCB voleyboldaki sosyalist ülkeler ekolünün öncüsüyken, kadın voleybol takımı İkinci Dünya Savaşı’nın yıkımının ardından ülkenin uluslararası topluma dönüşünün <a fr-original-style="" href="https://serbestatis.co/savas-sonrasi-yeni-ulke-ve-yeni-voleybol/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">amblemlerinden</a> biri olan Japonya’nın voleyboldaki dominasyonu da 1960’ların başında başlamıştı.&nbsp;1962’deki dünya şampiyonluğu ve sporun Olimpiyat’a ilk kez adım attığı 1964’te, Tokyo’daki altın madalyayla birlikte Japonya dünya voleybolundaki yerini perçinledi.Sovyetler Birliği’nde düzenlenen 1978 Dünya Şampiyonası’nda ise Küba, Japonya’ya 1960’tan bu yana Sovyetler Birliği dışında yenilgi tattıran ilk takım oldu.&nbsp;Japonya’yı hem ikinci tur gruplarında hem de finalde mağlup eden Küba, voleybolda ilk dünya şampiyonluğuna ulaştı. Küba yarı finalde de Sovyetler Birliği’ni mağlup etmiş, böylelikle dünya voleybolunun devleri arasında yer almaya aday olduğunu kanıtlamıştı.&nbsp;Küba kadın voleybol takımı bunu takip eden on yıl boyunca ismini sadece 1986’da, biraz da şanslı bir kuranın etkisiyle elde ettiği dünya ikinciliğiyle duyurdu. Ancak 1990’lar, Küba voleybolunun altın yılları olacaktı.VOLEYBOL DEVRİMİKüba’da devrimin ertesi yılı olan 1960’ta başlayan ve o günden beri devam eden ABD ambargoları, 1992 ve 1996’da yürürlüğe giren yeni ve daha kapsamlı yaptırımlarla iyice ağırlaşmıştı. Soğuk Savaş’ın bitmesinin ve SSCB’nin dağılmasının ardından uluslararası alanda iyice izole olan Karayip adasının dışarıyla bağını kuran şeylerden biri de kadın voleybol takımıydı.&nbsp;1989’da Dünya Kupası’nı ilk kez kazanan Küba, 1991’de unvanını korudu ve bir yıl sonra Barcelona’daki Olimpiyat Oyunları’na bütün gözler üzerine çevrili halde gitti.&nbsp;Yarı finalde ABD’yi setlerde 2-1 geri düştükten sonra beş sette mağlup eden Küba, finalde de Sosyalist Blok'tan atletlerin oluşturduğu Unified Team’i (Birleşik Takım) mağlup ederek ilk Olimpiyat şampiyonluğuna ulaştı.Küba’nın voleybolda 1990’lara damga vurmasını sağlayan çok özel bir kadrosu vardı. Uluslararası Voleybol Federasyonu’nun (FIVB) “20. yüzyılın en iyi oyuncusu” ödülünü verdiği orta oyuncu Regla Torres ve Küba’nın altı maçta da set vermeden kazandığı 1994 Dünya Şampiyonası’nda takıma kaptanlık eden smaçör Mireya Luis’li takıma, 2005’te Hall of Fame üyesi seçilecek olan efsane Eugenio “Profesör” George koçluk ediyordu.Takım Küba için de çok fazla şey ifade ediyordu. Çalıştırıcılardan Imilsis Tellez bunu anlatırken ambargo döneminin zorluklarını hatırlatıyor: “Biz Küba halkını temsil ediyoruz. Bazıları bunu anlamayabilir, ancak Küba’da o zor dönemleri yaşayanlar anlamakta zorluk çekmeyecektir. İnsanların bir neşe kaynağına ihtiyacı vardı ve bu bizim ana motivasyonumuzdu.”&nbsp;Bütün bunlarla birlikte voleybolcuların Küba’da gördükleri destek giderek artıyor, voleybola daha fazla kaynak ayrılıyor, altyapı geliştiriliyor ve zaferlerin ardından takımı Fidel Castro’nun kendisi karşılıyordu.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/2/1632206344792.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.13" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: IOCAncak takımın etkisi Küba’yla sınırlı kalmanın da çok ötesindeydi. Bu kuşağın oyuncuları bunu, “[Küba kadın voleybol milli takımı] sadece Kübalı kadınları değil bütün üçüncü dünyanın kadınlarını temsil ediyordu. Mütevazı köklerden gelen sıradan kadınlar, neredeyse tamamı siyah…” sözleriyle anlatıyor.&nbsp;Küba kadın voleybol milli takımı, ülkenin ambargolarla dış dünyadan izole edildiği bir dönemde, Torres’in sözleriyle “Küba’nın dışarıdaki yüzü” ve “elçileri” olmayı başarmışlardı.Küba bu dönemdeki en zorlu sınavını 1996 Atlanta Olimpiyat Oyunları yarı finalinde verdi. Grup aşamasında Brezilya ve Rusya’ya yenilerek turnuvaya soru işaretleriyle başlayan Küba, yarı finalde Brezilya’yı bir kez daha karşısında buldu.&nbsp;Regla Torres’in “Finalden daha önemli bir maçtı. Yirmi yıldan uzun süre sonra insanlar hala bunu konuşuyordu.” dediği mücadeleyi 3-2 kazanan Küba finale yükseldi. Altın madalya maçında Çin’i mağlup eden Küba üst üste ikinci Olimpiyat şampiyonluğunu kazandı.GÖRKEMLİ VEDA1998’de Dünya Şampiyonası’nı, 1999’da da Dünya Kupası’nı birer kez daha kazanan Küba’nın altın kuşağının sahneden çekilme zamanı artık geliyordu. Takımı 15 yıl boyunca çalıştıran Eugenio George da ülke sporunun yöneticileriyle yaşadığı bir tartışmanın ardından yerini Luis Calderon’a bırakmıştı.&nbsp;Böylelikle Sydney’de düzenlenen 2000 Yaz Olimpiyat Oyunları da görkemli bir vedaya dönüşmüştü. Güney Yarımküre’nin baharının erken günlerinde, Eylül ayının ikinci yarısında düzenlenen turnuvada grup maçlarında yalnızca Rusya’ya kaybeden Küba, yarı finalde Brezilya’yı Atlanta’da olduğu gibi beş sette geçerek finale yükseldi. Altın madalya maçında ise onları bir kez daha Rusya bekliyordu.<img src="https://images.aposto.com/2021/8/2/1632206394877.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.13" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Getty ImagesYakın geçen ilk iki seti 25-27 ve 32-34’lük skorlarla Rusya kazandı ve 2-0 öne geçti. Bu noktadan sonra genç Rusya takımı yorulmaya başlarken Küba da geri dönüşüne başladı. Küba üçüncü ve dördüncü setleri 25-19 ve 25-18 ile kazanırken tribünler de oyuncularına karşı oldukça acımasız davranmaya başlayan Rusya koçu Nikolai Karpol’u yuhalıyordu.&nbsp;Küba final setini 15-7 kazanarak geri dönüşünü tamamladı ve Olimpiyat şampiyonu oldu. Karayip ülkesi bu sonuçla voleybolda eşine rastlanmayan bir başarıya imza attı ve üst üste üçüncü Olimpiyat altınının sahibi oldu.…VE PERDESydney 2000’deki altın madalya Küba’nın altın kuşağının son şampiyonluğu oldu. Bundan sonra Küba voleybolu hızlı bir düşüşe geçerken Atina 2004’teki bronz madalya da Küba’nın kazandığı son uluslararası başarı oldu. Artık daha hareketli bir dünya vardı ve Küba’daki kurallar artık voleybolun gelişimini desteklemek yerine ona engel olmaya başlamıştı.&nbsp;Örneğin, 2013’e kadar yürürlükte kalan bir kurala göre yurtdışında bir kulübe transfer olan bir oyuncu milli formayı giyemiyordu. Öte yandan sporun bir kamu politikası olarak yerinde bir değişiklik olmasa da oyuncu havuzu genişlerken, ambargoların giderek ağırlaşan etkisiyle ayrılan maddi kaynaklar azalıyor ve bunlardan faydalanmak için -ülkede lig olmadığı için- milli takıma seçilmenin önemi artıyordu.&nbsp;Bu da birçok spor dalında milli takıma seçilme umutları azalan atletlerin başka ülkelerin vatandaşlığına geçmelerine sebep oldu. Voleybol da bundan azade değildi, böylelikle Küba milli takımı gittikçe daha genç ve tecrübesiz ekiplerle sahaya çıkmaya başladı. Öyle ki Fenerbahçe’den hatırladığımız Melissa Vargas, 2013’te ilk kez milli formayı giydiğinde yalnızca 13 yaşındaydı.Küba, 2008’de Pekin’de düzenlenen Olimpiyat Oyunları’nda elde ettiği dördüncülüğün ardından bir daha Olimpiyat’a katılamadı. Şimdilerde ise altyapılardan daha verimli şekilde yararlanarak ve kıta voleyboluna daha fazla entegre olmaya çalışarak ülkeyi tekrar dünya voleybol haritasına yerleştirmeyi hedefliyorlar. Elbette, bir zamanlar dünya voleybolunun en iyi takımı olduklarını akıllarının bir köşesinde tutarak...Kapak fotoğrafı: Action Plus

Küba kadın voleybol takımı 1990’lara damga vurdu. Toplam on büyük şampiyonluk kazanan takımın üst üste kazandığı üç Olimpiyat altınının sonuncusu ve belki de en özeli, bir Eylül günü Sydney’de geldi.

Yugoslavya ile ilgili hikayeler