Reyhan Ülker
Food editor @ Apéro
Hava, su, toprak ilişkisi üzümden bağa, asmadan kadehe neyi ne kadar etkiler? Teruarın yeni normali olur mu? Değişen iklim koşullarında şarap evrilir mi?

Kültürle aramızdaki ilişki bir kahvaltı sofrasında anlamlanıyor. Kökleri hissetmek üzere bir araya gelinen sofralarda inşa edilen evler, kurulan bağlar, paylaşılan hikâyeler. Fotoğraflar: Juri Krasilnikoff

Kuzey Ege’nin toprağı boz, rüzgârı sert ve bereketi bol Bozcaada’sında bir keşif gezisi. Toplayıcılık nedir, ne değildir sorusu duyular, hafıza ve çağrışımlar eşliğinde yanıtlanıyor.

Çocukluğundan Ömür teyze ve Serbülent hala, bugününden Mustafa ve Alca. Orta avluda kurulan Tülin'in sofrasında birliktelik, gelenek ve anılar konuşuluyor.

Bu kadar basit mi? Elbette değil. Biraz yöre, biraz kültür, biraz mikroorganizmayla elde edilen ekmeğin kimlik ve gelenek hikâyesi.

Toplumsal alışkanlıkların bir öğünle kurduğu ilişki, bize neler söylüyor? Küreselleşme ve yerelleşme arasında, sosyoekonomik gelişmelerin kıyısında: Günün ilk öğünü kahvaltı.

Hiçbir müdahaleye maruz kalmadan en yalın hâliyle sofraya ulaşan malzemelerin yöresi, kültürü ve hikâyesi yarattığı kolektif ruhla.

Her geçen gün teknolojiyi ve bilimi biraz daha işin içine katan yeme içme sektörünün icatlarından "kültür eti" son dönemin tartışma konularından. Kavramın 90'lardan bugüne kadarki yolculuğunu çevre, yemek ve insan ekseninde inceliyoruz.

Uzun misafirliklerin, politik ajanların, en önemlisi de kahvaltıların başrolü çaya ve çayın Türkiye'deki tüketim alışkanlıkları ve geleneksel yerine dair.

Ece'nin yaz sofrası. Baş köşede Darjeeling devamındaysa kırmızısı, yeşili, pembesiyle rengârenk eşlikçiler.
