Çikolata ve çikolatalı atıştırmalıklar, milyarlarca dolarlık bir sektör ve tüketiciler tarafından da kolayca kenara atılabilecek bir zevk değil. Bu zevkin en son ve en önemli oyuncularından biri ise haftalardır herkesin dilinde olan Dubai çikolatası. Dubai’de küçük bir çikolata üreticisinin mutfağından çıkan bu ürünün sosyal medyada viral olmasından sonra dünyanın dört bir yanındaki işletmelerin kendi versiyonlarını çıkarmalarına şahit olduk.&nbsp;Yaşanan çılgınlık, bize trendlerin ambalajlı gıda ve içecek sektöründeki Ar-Ge süreçlerini ne ölçüde hızlandırabileceğini de gösterdi. Ürün viral olduktan çok kısa bir süre sonra artizan versiyonlarının yanı sıra Ülker ve Bolçi gibi büyük firmalar da–ki bu ölçekteki firmalar genellikle bu gibi gelişmelerde karşısında yavaş kalmalarıyla bilinir–çok hızlı bir şekilde kendi Dubai çikolatalarını piyasaya sürdü. Hatta yine çikolata devlerinden Lindt bile deneme amaçlı bir üretimi yakın önümüzdeki günlerde Almanya’da piyasaya sürecek.&nbsp;Elbette ürünün ismi politik ortamdan dolayı ülke içerisinde tartışma yaratmadı da diyemeyiz. "Neden Dubai?", "Dubai’de kakao mu yetişiyor?", "Künefe/baklava&gt;&gt;&gt;&gt;" gibi yorumları her yerde görebilirsiniz. Hatta bu tartışmalara cevap olarak Antep fıstığı ezmesi yerine fındık ezmesi bulunan Trabzon çikolatası çıkaran bir firma dahi var: Fındık Ocağı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/2/1731421557103.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Menşei kavgalarını bir kenara bırakıp kakao krizine dönecek olursak görünen o ki çikolata ile insanlığın birlikteliği kakaonun tarımsal çıktılarına bırakılabilecek bir şey değil. Bu nedenle insanlık olarak kakaosuz bir gelecektense farklı metodlar uygulayarak ona yakın bir tada sahip ürünleri elde etmek için çalışmaya başladık bile.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kakaonun güncel durumu</h2>Kakao fiyatlarındaki yüksek artışlar, çikolata sektörü için büyük bir sorun hâline geldi. Fildişi Sahili ve Gana gibi ana üretici ülkelerde yaşanan verim kayıpları, üretimin %55'ini karşılayan bu bölgelerde arzı ciddi biçimde daraltmış durumda.&nbsp;Öte yandan küresel çaptaki üretim El Niño kaynaklı kuraklıklar, siyah koza hastalığı ve şişkin sürgün virüsü gibi krizlerle boğuşuyor. Bu zorlayıcı koşullar, kakao arzını kısıtlayarak fiyatları yukarı çekerken bir yandan AB’nin ormansızlaşma karşıtı regülasyonları da üretim süreçlerinde radikal değişiklikler talep ediyor. Elbette bu yaşananlara gözünü yummak istemeyenler de mevcut.&nbsp;Bakalım kakaosuz çikolatanın öncüsü bu girişimler neler yapıyor...<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Voyage Foods</h2>Voyage Foods, kakaoyu üzüm çekirdeği ve ayçiçeği proteini gibi bileşenlerle değiştirerek çikolatanın ne olabileceğini yeniden tanımlamak için adım attı. Bu yenilikçi yaklaşım, su kullanımını %99, emisyonları ise %81 oranında azaltarak sürdürülebilirlikten ödün vermeyen ürünler sunuyor. USDA’den aldığı 25 milyon dolarlık kredi ve büyük sektör oyuncularının desteğiyle inşa edilen yeni tesisleri, sektörde yeni bir dönemin başlangıcı olabilir.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Döhler'in Nukoko yatırımı</h2>Döhler'in baklaları (fava) fermantasyon yoluyla kakaosuz çikolataya dönüştüren Nukoko'ya yaptığı son yatırım, hammadde ve inovasyon devinin sürdürülebilir bir geleceğe olan bağlılığını gösteriyor. Yatırımla birlikte Döhler’in üretim ve dağıtım gücünü arkasına alan Nukoko, bu sayede laboratuvar ürünlerini endüstriyel üretime çok hızlı bir şekilde adapte edebilecek.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Agrain</h2>Danimarkalı girişim Agrain, ileri dönüştürülmüş tahıllardan un ve cipslerin yanı sıra aynı hammaddeden kakao alternatifi de üretiyor. Endless Foods’un THIC (this isn’t chocolate) adlı kakaosuz çikolata markası da Agrain’in yarattığı bu ürünü kullanarak yeni nesil çikolatalar üretiyor.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Döhler Türkiye&nbsp;</h2>Döhler Türkiye, bölgede yenilikçi ürünler üzerine çalışan iyi bir Ar-Ge ekibine sahip. Bu ekibin yaptığı çalışmaların sonucunda ortaya çıkan ürünlerden biri de kakao alternatifi olarak geliştirdikleri malt bazlı karışım. Yapılan tarif denemelerinde gördük ki malt unu karışımını kakao ile yarı yarıya karıştırınca bile tat ve doku açısından istenilen sonuçları elde etmek mümkün. Ek olarak bu karışımların besin değeri açısından–yüksek lif ve antioksidan–kakaoyu zenginleştirdiğini söylemekte de fayda var.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Harekete katılan diğer öncüler</h2>WNWN ve Planet A Foods gibi markalar tahılların fermente edilmesiyle kakaosuz çikolata üretiyor ve her biri bu büyüyen harekete farklı bir bakış açısı sağlıyor. Yakın bir zamanda çikolata ve atıştırmalık devi Hershey’s’den yatırım alan Blue Stripes Cacao ise kakao meyvesinin yalnızca çekirdekleri yerine kabuğu ve suyu dahil her bir parçasını kullanarak çikolata ve çikolatalı atıştırmalıklar üretiyor.

apéro

Kakao, çikolatayı çikolata yapan ana bileşen. Ancak iklim değişikliği, verimsizlik, hastalıklar ve yanlış tarım uygulamaları kakao fiyatlarını hızla yükseltirken geleneksel çikolata üretimini de bir yol ayrımına getiriyor. Dubai çikolatasından kakaosuz üretime, çikolatada yeni yollar.

Dubai çikolatasından kakaosuz üretime: Çikolatanın evrimi

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gıda ve Yemler İçin Hızlı Alarm Sistemi (RASFF) 2023 Raporu’na göre Türkiye, pestisit bildirimlerinde ilk sırada&nbsp;yer alıyor. Raporda 2023’te gıda kaynaklı risklerden dolayı yapılan 357 bildirimin 167’sinin pestisitlerle ilgili olduğu belirtildi.&nbsp;<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 0px; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nelerde pestisit kalıntısı var?&nbsp;İlk sırada biber, ikinci sırada ise limon yer alıyor. Listenin devamında mandalina, portakal, greyfurt, nar, domates, kabak gibi meyve ve sebzeler var.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dahası: Raporda, mikotoksin kaynaklı bildirimlerde kuru incir, Antep fıstığı, kuru üzüm, helva ve pul biber gibi ürünler dikkat çekiyor. Bakteri tespitinde ise tahin ve susamda salmonella bildirimi öne çıkıyor. Yasaklı maddeler içeren takviye edici gıdalar, bitki çayları ve detoks ürünleri de önemli bir sorun olarak raporda yer alıyor.</li></ul></li></ul>

Yemek ve Kültür

Saha çalışmalarında edindiğim izlenimlerle

Dalından tadına fıstığın öyküsü

<img src="https://images.aposto.com/2022/9/2/1664879165931.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="http://www.yuzyillikhikayeler.com/tarihe-dokun/ali-muhiddin-haci-bekir" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">1777, demirhindi şerbeti ve şekerlemeleri ile meşhur Hacı Bekir’in ilk mağazasından bir fotoğraf</a>Şerbetin bilinen tarihi 11’inci yüzyıla kadar uzanıyor. Besleyici yanıyla ara öğün olarak kullanılan şerbet, sıcak günlerin serinleme içeceğiydi. Osmanlı’da altın çağlarını yaşamaya başlayan şerbet, günün her saati tüketilen bir içecek hâline gelmişti.&nbsp;Şerbetçi dükkânında raflara dizilmiş rengarenk kristal şişeler, bir yanıyla mevsimi diğer yanıyla da zenginliği anlatıyordu:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/273470" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Osmanlı’nın en gözde şerbetleri</a> gül, zambak, menekşe, fulya, yasemin, muhabbet, iğde ve akıllara durgunluk veren reçetesiyle nilüfer çiçeklerinden yapılmaktaydı. Mevsimine göre limonata, üzüm, elma, armut, ayva, erik, badem, kavun çekirdeği, nar, dut, nane, koruk ve ceviz şerbetleri raflarda yerini alırdı. Böğürtlen, çilek, kızılcık, kayısı, ağaç çileği, mandalina, portakal, şeftali, turunç, vişne, gül, amber, fulya çiçeği, menekşe, yasemin çiçeği, demirhindi, keçiboynuzu, Antep fıstığı şerbetleri ise en çok tercih edilen şerbetlerdi. Bununla birlikte balla ve sirkeyle yapılan sirkencübin şerbeti susuzluğu giderir, hastalıklara da şifa olurdu.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/2/1664879201983.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.68" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://eranistis.net/wordpress/2019/10/11/34038%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CE%BA%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Atina'da Şerbetçi Dükkanı, 1838</a>Almanca scherbett, İtalyanca sorbetto, Fransızca sorbet, İngilizce sherbet olarak geçen şerbetin kökeni üzerine tartışmalar devam ediyor. İnsanı serinleten bu içeceğin hangi ulusa ait olduğuna dair tartışmaların henüz ortaya çıkmadığı 1930’ların İstanbul’unda ciddi bir ‘şerbet’ krizi yaşandı. Aslında birçok konuyla ilgili olan ama şerbetçilerde kristalize olan bir kriz…&nbsp;Cumhuriyetin ilk 10 yılında İstanbul’un nüfusu çok değişmese de yeni iş kolları sebebiyle vatandaşlar kırsaldan şehir merkezine doğru taşınmaya başlar. Şehirde artan kalabalık, yeni pazarları da beraberinde getirir. Seyyar satıcılık da eskisine göre daha kazançlı bir iş olmaya başlar. Öyle ki ikindi olmadan üç bin bardak şerbet satanlar vardır. Bu yüksek gelir kimi sıkıntıları da beraberinde getirir.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yazın geldiğini şerbetçiden anlamak</h3>Kış aylarında kömürcülük yapan, kömür depolarında hamal olarak çalışan birçok İstanbullu aile, yazları şerbetçilik ile geçinmeyi planlar. Evet, seyyar şerbetçilik ile kömürcülük arasında benzer yönler var:<ol fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Uzun süre ağır bir şeyler taşımak&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mevsim sıcaklığının tersine etkide bulunmak</li></ol>İlk bakışta plan gayet mantıklı. Ama şerbet üretimi ustalık gerektiriyor: -“Yaparız, sıkıntı değil! Ne olacak meyve, su, bir de tuluk.”Sokaklarda bitmeye başlayan şerbetçilerin yazın yaklaştığını anlamak mümkündü artık. Mahmud Yesari, <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_telgraf/1938-09-14/5" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">14 Eylül 1938</a> tarihli yazısında seyyar satıcılar hakkında "Onlar takvime ve saate benzerler! Bize yazın geldiğini, kışın yaklaştığını, mevsimlerin değiştiğini hatırlatır" diye yazar. İşte bu takvimin en nadide parçalarından biri şerbetçi, sokağa çıkmasıyla yazı, içeceklerde meyvenin değişmesiyle de geçen ayları hatırlatır.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Seyyar serbest durarak satış yasak!..</h3>Seyyar satıcılar, alan koruma güdüsüyle hareket ederler. Bir sokağın köşesi onundur, yakınlarında başka bir seyyarın satış yapmasına izin vermez. 1929’da buna pek de işlemeyen bir çözüm bulunmuş. Zabıtaların denetlediği <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1929-06-18/1" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">kurala göre</a>, seyyar satış yapmak serbest ama durarak satış yapmak yasak. Şerbetçiler ise bu duruma çok tepkili: “Ne zaman bir bardak şerbet doldurmak için dursam zabıta gelip ‘hadi devam et’ diyor. Bardağı dolduramadan gitmek zorunda kalıyorum.” &nbsp;Haklı bir tepki. Bu kuralın çok işlemediği tahmin ediliyor.&nbsp;Seyyar satıcının bir diğer özelliği de narasıdır. Hafif esintili sıcak bir yaz günü, sallanan perdelerin arasından odaya giren seyyar sözler, kafayı pencereden çıkarıp bakmadıkça pek de anlamlı gelmez insana.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Sovanvaaa domavaaaa Voramsiyeeeaaa Amıtttttttttttttt pek dayıı amıttttttttt Çaaaaaağsmit! Gompiiieeeğğ Simiiidiaaaaa Doaaaaa bieeee Biliya biliya biliyyyyyaaaaaaa Hurdjiciyaeh</blockquote>Hatta pencereden aşağıda seyyarın tezgahı gözükse bile insanın içinde “Ne satıyorsun?” diye bağırma merakı uyanır. Şikâyete konu olan bütün bu gürültülerde de şerbetçiler yazın ilk sırada yer almış. Medenileşmek bir yanıyla da sokaktan bu sesleri çıkarmak gibi algılanıyordu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/2/1664879492384.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.24" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://tarihdergi.com/serbetleri-ez-getir-sofralara-tez-getir/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Cumhuriyetin ilk yıllarından seyyar şerbetçi</a><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">“Var mı dişine güvenen?”</h3>İnsan anlaşılır bir söz de duymak ister, tüm seyyar gürültülerinin arasında. Olmuyor değil. İstanbul’un belalı mahallelerinden birine dalıp “Var mı dişine güvenen?” diye bağırıp sağ salim çıkmak da bi' şerbetçiye nasip olur herhalde.&nbsp;Şerbet özellikleri sebebiyle, tarçını, nanesi, meyve tatlarıyla insanı serinleten bir içecek. Bu lezzetler içecek soğudukça daha net bir şekilde ortaya çıkıyor. Bu sebeple şerbetçiler, basıyorlar buzu şerbetin içine. &nbsp;Bu durum da İstanbul’da küçük bir krize sebep oluyor. 1931 yılındaki bir <a fr-original-style="" href="https://www.gastearsivi.com/gazete/aksam/1931-05-21/3" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">haber</a> başlığı şu şekilde: “Buz yok! Havalar ısınır ısınmaz buhran baş gösterdi”&nbsp;Habere göre, geçen sene de aynı kriz yaşanmış, belediye buz fabrikasında yeni bir tesisat yapacağına söz vermiş. Ama maalesef sonuç hüsran… Artan talebe yetişemeyen bir buz fabrikası…<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Buz karaborsada; bardak kardeşliği</h3>Beklenen olur. Buz karaborsaya düşer. Belediye buz fiyatlarını sabitler. Ancak el altından karaborsa buz satışı devam eder. Günde ortalama 3 bin bardak satan bir seyyar şerbetçi için buzun karaborsaya düşmesi pek de sıkıntı olmaz. Ancak artan buz fiyatlarını diğer giderlerle dengelemeli.Şerbet giderlerinin başında taze meyveler, su ve temizlik geliyor. Zaten şerbetçilikte başka gider yok. Taze meyveler yerine renklendirici boyalar, suyu kuyudan çekeriz, bin kişiye bir bardak.Osmanlı’da şifa olsun diye de içilen, hatta alternatif tıbbın ilk örneklerinden biri olan şerbet, zehir saçmaya başlar. Midesi yanıp hastaneye gitme gereği duymayanlar bir yana, 1935’ten itibaren başta çocuklar olmak üzere birçok zehirlenme vakası gazetelerde haber olur.&nbsp;Belediye yeni kurallar koymak zorunda kalır. Şerbetçilerden örnekler alınarak boya kullanıp kullanmadığı düzenli olarak denetlenmeye başlar. Seyyar ve dükkânlar için Terkos suyu kullanmak ve bardakların yıkanması zorunlu hâle getirilir.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/2/1664879556218.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.63" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eroinin sokak ismi “şerbet” miydi?</h3>Bugünün kahvecileri gibi dönemin de şerbetçileri, şerbet dükkanları arkadaşların beraber vakit geçirdiği, tanımadıkların birbirleriyle bakıştığı, ahbapların küçük dedikodularını kahkahalarla paylaştığı mekânlar olarak öne çıkıyor. Şerbetçiler, diğer mekanlara göre daha kalabalık, hareketli, sirkülasyonu olan mekanlar… Bu kalabalık ve hareketli ortam, mesela eroin transferine güzel bir kamuflaj oluyor. 1930’larda İstanbullular en az iki haberde, eroin transferinin şerbetçide gerçekleştiğini okuyor. Tabii bu yakalananların haberi…Şerbetin en iyi serinletici olma iddiası 1960’lara kadar devam ediyor. Ta ki 1954’te ilk fabrikasını açan dünya markasına kadar… Sonrasında şerbet, önüne “lohusa” ekini alarak her bebek doğduğunda hatırlanan bir içeceğe dönüşüyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/2/1664879591953.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.basedistanbul.com/istanbulda-uyanan-bir-amerikan-ruyasi/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Amerikalı yazar James Baldwin Kabataş'ta (1965), Görsel: Fotoğraf sanatçısı Sedat Pakay</a>

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

Şerbette kristalize olan yazlık dertler... 1930'larda şerbet, yaz aylarında en iyi serinleticilerden biri. Şerbetçi dükkânları da gündüzleri kadın ve erkeğin bir arada takıldığı, en hareketli ve kalabalık mekanları. Seyyar şerbetçiler ise para basıyor. Serin bir içecek, sıcakkanlı insanlar ve güzel para... 'Şerbet' krizi böyle başladı.  

1930’larda ‘şerbet’ krizi: Binlerce insan aynı bardakta buluşuyor

☀️&nbsp;&nbsp;Granolada ileri seviye: Sabahları yataktan çıkarken hıncını alamayıp ağzında bir şeyleri kıtır kutur parçalamak isteyenler için granola ideal bir stres yemeği. Bir yandan enerji verici, bir yandan soğuk sütle iç açıcı. Çeşitli listelerde dünyanın en iyilerinden hatta en iyisi bilinen New Yorklu Eleven Madison Park’ın granola tarifi <a fr-original-style="" href="https://vm.tiktok.com/ZSJFRhJxN/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bu videoda</a>. Akşam misafirlerine, sabah hatırlamaları için bir kutu granola hediye etme inceliğini Türkiye’de artık mazide kalmış Nicole gösteriyordu; o granola da çok iyiydi. Eleven Madison Park tarifindeki kilit noktalardan biri şuruba eklenen portakal kabuğu rendesi; granolayı bir üst seviyeye çıkarıyor. Ben kabak çekirdeği yerine Antep fıstığı, cranberry yerine incir kurusu kullandım. Kanımca Hindistan cevizi sütü veya tam yağlı günlük sütle harika oluyor. Hoş, kuru kuruya çerez gibi bile yenir.&nbsp;

<h2>Yancılar</h2>• Kuruyemişler: Kuruyemişlerin bu dağılımda yancı olmasının sebebi, iyi kuruyemişin memlekette bolluğundan tavsiyeye ihtiyaç duymaması. Biraz alışılmışın dışına çıkmak isteyenler çiğ kaju alıp çeşitli baharatlarla ve az sıvı yağla kajuları ovup fırında kavurabilirler. Mevsiminde taze Antep fıstığı veya taze badem de yine fark yaratmak için aranjmana dâhil edilebilir.• Acılar: Acının şarküteride bahsi az geçer ama kaşıkların dâhil olduğu daha kapsamlı bir düzende acı severleri görmezden gelmek şarküterinin paylaşımcı ruhuna uymaz. Hem renkleri hem kasede parçalı oturuşlarıyla acı sos önerimiz <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBkZmQ0Nzc4YzdlMDAwODQ2OTgyNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaW5zdGFncmFtLmNvbSUyNTJGZ3V6ZWxhbmlsYXJkdWtrYW4lMjUyRg=="">Güzel Anılar Dükkanı</a>’nın Oaxaca’sı. İçindeki yer fıstığıyla ekmek üstü robiola’ya çok uyacak bir kıtırlığı ve içindeki turna yemişinin verdiği hafif bir tatlılığı var. Kaşık kaşık yenebilecek ama acısıyla dizgini elinde tutan bir lezzet.&nbsp;• Cips alternatifleri: Henüz barların kullanmaya başlamadığı ama eminim yakında keşfedecekleri kuru biber kızartması, hem yemesi grissini misali zevkli hem de baskın olmayan tadıyla harika bir eşlikçi. Cipse göre de daha sağlıklı ve özgün bir tat.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-09-03T19:43:05.923Z.jpeg" alt="şarküteri tahtası"><figcaption>Apéro Şarküteri Tahtası İllüstrasyon: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmNTBkZmQ0Nzc4YzdlMDAwODQ2OTgyNiZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZpbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZndW5nb3JjZW5rJTI1M0ZpZ3NoaWQlMjUzRGFjM2twdWExYmJ6cQ=="">Cenk Güngör</a></figcaption></figure>

Antep fıstığı ile ilgili hikayeler