<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Danimarka,&nbsp;üç popüler Güney Kore&nbsp;eriştesinin (noodle) ülkedeki satışını durdurdu. Yetkililer, eriştelerin tüketicileri hastanelik edebilecek kadar baharatlı ve acı olduğu uyarısında bulunarak, ürünlerin içindeki kapsaisin seviyesinin zehirlenmeye yol açabileceğini savundu.

Canlı Gündem

Japonya'nın ramen restoranlarında yazılı olmayan fakat herkes tarafından bilinen “çabuk ye ve git” kuralı var. Müşterilerin telefon kullanımı sebebiyle bu kuralın sekteye uğradığını gören mekân sahibi kolları sıvadı; sıcak kaseler masaya servis edildikten ne kadar süre sonra yemek yemeye başlandığını hesapladı. En uzun süre bekleyenlerin telefonlarıyla oyalandıklarını anlayınca sorunu kendi halletmesi gerektiğine karar verdi.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden önemli? Debu-chan isimli ramen restoranının sahibi Kota Kai, servis ettikleri Fukuoka Eyaleti’nden Hakata'ya özgü yerel ramenin "sabırsız insanlar için doğmuş bir yiyecek" olduğunu vurguladı. “Restoran sahibi, Servis edilen ince erişteler sadece bir milimetre genişliğinde. Bu nedenle çok çabuk esneyip bozulmaya başlıyor. Dolayısıyla dört dakika beklemek kötü bir yemekle sonuçlanmasına sebep olur.” Kai, ramenin kendisi için yemekten fazla olduğunu söylüyor ve ekliyor: “Mekâna insanlardan telefonlarını kaldırmalarını isteyen herhangi bir işaret asmadım. Müşterilerle bu durumu bireysel olarak konuşmayı tercih ediyorum.”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arka plan: Yemek yerken akıllı telefon kullanımına değinen sadece Debu-chan değil. Singapur'daki bir McDonald's şubesi 2017’de "Phone off. Have fun. / Telefon kapalı. İyi eğlenceler.” kampanyası yürüttü. İşletme, insanların çocuklarına daha fazla odaklanarak birlikte zaman geçirmesi hedefiyle müşterilerin yemek yerken cihazlarını koyabilecekleri akıllı telefon dolapları kurdu.</li></ul>

apéro

Tokyo’da bir ramen dükkânı müşterilerinin yemek yerken telefonlarını kullanmalarını yasakladı.

Ramen yerken telefon kullanmak yasaklandı

Unutulmuş halk yemeklerinden yedi tarifHazırlayan: Musa DağdevirenFotoğraflar: Engin Emre Tokur<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Erişte Malzemeleri:</h3>600 gram yerli buğday unu,1 adet köy yumurtası,1 çay kaşığı tuz,aldığı kadar su.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Malzemeler:</h3>4 litre su,&nbsp;250 gram tuzsuz taze bölgenin inek tereyağı,200 gram yerli çiçek balı,250 gram ceviz içi (diş diş parçalanmış).<img src="https://images.aposto.com/2023/1/4/1676539384050.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Eriştenin Yapılışı:</h3>Bir kabın içerisine 500 gram unu koyup ortasına çukur açalım. Yumurtayı kırıp çukura koyalım. Tuzu da ekleyip bir elimizde azar azar su ilave edip sertçe bir hamur yapalım. Üzerini nemli bir bezle kapatıp on dakika dinlendirelim. Hamurumuzu dört bezeye ayırıp oklava yardımıyla unlayarak bezeleri önce elimizle hafif yassılaştırıp daha sonra oklavayla her bir bezeyi 40 santim çapında açalım. Açtığımız hamurun üzerine ince bir un serpip oklavaya tekrar sararak oklavayı hamurun içerisinden çıkartalım. Çıkardığımız hamuru yanlamasına ince ve uzun erişte şeklinde keselim. Yine un yardımıyla havalandırıp biraz kurumasını bekleyelim. Bu işlemi diğer bezelere de yapıp erişteleri on dakika bekletip elimizle unlardan arındıralım.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yapılışı:</h3>4 litre suyumuzu kaynatalım. İçine bir miktar tuz koyarak on dakika dinlendirdiğimiz erişteleri kaynamakta olan suyun içine atalım. Erişteleri onar dakikada ikişerli grup halinde pişirip bir su bardağı suyu ayıralım. Daha sonra soğuk sudan geçirip süzgeçten süzelim. &nbsp;Ayrı bir tencerede yağımızı kızdırıp üzerine cevizleri koyup bir iki dakika kavuralım. Erişteleri de ilave edip hafifçe karıştıralım. Tatlımızın üzerine erişteleri kaynatmış olduğumuz sudan bir çay bardağı su ve balı döküp son kez nazikçe karıştırarak afiyetle tadını çıkartalım.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Not:</h3>Erişte Tatlısı haşlamadan kadayıf yapar gibi tepsiye basılarak da yapılır. Tatlımız ceviz konmadan sade olarak da tüketilir. Bal yerine şekerli ve pekmezli de pişirilir.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Söylenti:</h3>Özellikle bayramlarda ve özel günlerde yapılıp ikram edilirmiş.

Yemek ve Kültür

Bölge: Bayburt ve çevresi

Erişte Tatlısı

<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Taşınınca daha da çok sevdim, kış vakti kimsesizliğini anladım, el ayak çekilip de karanlığa bürününce büyüsünü de yaşadım.</h2><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/aycaderinkarabulut/?hl=en" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ayça Derin Karabulut</a>Buraya taşınma nedenim Kuzguncuk'un korunaklı bir yer olduğunu
düşünmemdi. Ne olursa olsun, mahalleye kimse dokunamaz ve ulaşamaz gibi.
Üsküdar'dan Kanlıca'ya kadar bütün mahalleler göz önünde, bir Kuzguncuk
içeriye saklanmış, sığınak sanki. Bu yüzden diğerlerine göre daha az
değişime uğramış yıllar içinde. Her şeyi olan bir mahalle burası. Kültürü, tarihi, denizi, geçmişi,
kuytu köşesi, sahafı, manavı, kırtasiyesi, yerlisi, yersizi, delisi. Taşınınca daha da çok sevdim, kış vakti kimsesizliğini anladım, el ayak çekilip de karanlığa bürününce büyüsünü de yaşadım. Hepsinin denize çıktığını bildiğin sokaklarda yürümek özgür hissettiriyor insana. Vapura yakın olmak, karşı yakayı her an dokunabilecekmiş gibi görebilmek ama asla o kaosun içinde kalmamak, başka bir İstanbul hissi veriyor. Belki "gerçek" İstanbul bu.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1661600805736.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Denize doğru bir yürüyüş manzarası<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ben o ilk evimden -kısa bir süre sonra- deprem dolayısıyla çıkmak zorunda kaldım. Yakın bir mahalleye taşındım ama yine de taşındığımdan beri geri dönmenin hayalini kuruyorum. Her şeyi özlüyorum. Sahile inip nefes almayı, sabah kahvesini Çınaraltı'nda içmeyi, manava, pazara, Kuzguncuk Sahaf'a uğramayı, <a fr-original-style="" href="https://pulatciftligi.com" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Pulat Çiftliği</a>'nin eriştelerinden yemeyi, lavanta kokularıyla bostanın yanından geçip gitmeyi, akşam ıssızlığında korkmadan eve yürümeyi, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/lalmekankuzguncuk/?hl=en-gb" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lâl Mekan</a>'da Metin Abi'yle sohbet etmeyi, Mülkiyeliler'de akşamüstü rakısını, ara sokaklara dalmayı, kaybolmayı, uzun uzun merdivenlerinde nefes nefese kalmayı.Ama daha geçmişe gidersek, oraya dair özlemini duyduğum daha önemli şeyler de var. Agos'ta bir yazı okumuştum 2-3 sene önce, <a fr-original-style="" href="https://www.agos.com.tr/tr/yazi/23204/kuzguncukun-6-7-eylulu" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Emircan Kürküt</a>'ün araştırması şöyle diyor: "19. yüzyıl sonlarında Kuzguncuk’ta 3 bin 600 Musevi, 2 bin 709 Ermeni, bin 85
Rum ve 230 Müslüman yaşıyormuş. 1914 yılı Şirket-i Hayriye istatistiklerine göre
Kuzguncuk’ta bin 600 Ermeni, 400 Musevi, 250 Rum ve 70 Müslüman aile varmış.
Günümüzde ise azınlık toplumların oranı yüzde birin altında."<img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1661681161190.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ayça, Kuzguncuk'ta, kitaplarıyla<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu mahalle geçmişten bugüne herkesin hoşgörü ve barış içinde yaşadığı bir "köy"
olmuş. Öyle ki Kuzguncuk'un en önemli simgelerinden biri olan bostanın tarihi 600
yıl öncesine kadar gidiyor. Devlet bir gayrimüslimden alıyor bostanı, yani el koyuyor.
Fakat oraya bir okul/hastane vs. inşa edilmesine bütün mahalleli karşı çıkıyor. Kuzguncukluların ekolojik mücadelesidir o bostan. Ve çok kıymetli elbette hâlâ. Bana
çok büyüleyici geliyor mahallenin ortasındaki o koca arazi... O bostanı da çok
özlüyorum.Ama son zamanlarda biraz korunmasız kaldığını düşünüyorum mahallenin. Her zaman çok kalabalık ve turist alan bir yerdi ama son iki yıldır "yıpratıcı" hâle geldi. Mahalleli elinden geleni yapıyor çünkü "mücadele", tarihten bu yana Kuzguncukluların kanında var. Ama bu yetmez. Yalnızca orada yaşayanların mücadelesi yetmez.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1661608162278.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Demek topunu arıyorsun. Bekle hemen getiriyoruz, mahallede bir tur oynarız, söz.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kuzguncuk’ta bir söylem vardır: “Ermeni evinde yemekten sonra, Yunanlı bir kadınla Musevi evinde tanışabilirsin”</h2><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/ma.tt.han.son/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Matt Hanson</a>Şair Can Yücel Kuzguncuk rıhtımında bornozu ve terlikleriyle yürüdü. İsmet Baba’da bir domuz sıkısı sipariş etti, Karadeniz’in kasabalarından gelen tütünle sardığı sigaradan aldığı nefes arasında birkaç satır yazdı. Bir zamanlar İstanbul'un çok kültürlü, çok renkli kültürünün mümessili olan mahalledeydi.Teknelerin limana sığınmasını takiben, pek yakında kızı Türkiye Musevi Müzesi’nin başına gelecek olan kişiyle sohbete daldı. Perdeye Hollywood filmleri yansıtıp, kasabalarına ve Boğaz’a kadeh kaldırdılar. Doğu Avrupa’dan gelen Aşkenaz Yahudileri, Sefarad kardeşlerini Jerusalem Yolu'nda, burada yakaladı, pek çoğu tepedeki mezarlıkta huzur içinde yatıyor şimdi.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1661608819015.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bet Yaakov Sinagogu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Buket Uzuner Kumral Ada, Mavi Tuna kitabını burada romanlaştırdı, Cengiz Bektaş şimdi günlük, turistik gezilerin odak noktası olan mahallenin, dinlerin kardeşliğiyle doğan geçmişi ortaya çıkarmak için buradaki binaları restore etti. Burası üç dinden, pek çok mezhepten insanların sinagog, cami ve kiliselerde ibadet ettiği, Ermeni ve Yunan kiliselerinin aynı avluyu paylaştığı bir mesken. Kuzguncuk’ta bir söylem vardır: “Ermeni yemeğinden sonra, Yunanlı bir kadınla Musevi evinde tanışabilirsin.”<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85098); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kadın ve erkeklerin birlikte oynadığı&nbsp;"Kuzguncuk Bostan Celtics"&nbsp;isimli bir futbol takımı kurup Karşı Lig’e katıldık.</h2><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/jnpatocka/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Emre San</a>2013’te eşim Tania ile Paris’ten İstanbul’a taşındık. Onun şehre ve ülkeye alışması için Kuzguncuk’un ideal olduğunu düşündüm, o zamandan beri Kuzguncuk’tayız. 9 yıl içinde binalar ve sokak isimleri hariç hemen hemen her şey değişti. Çok ziyaretçi almaya başlamasıyla mahalle yaşamı haftaiçi ve haftasonu olarak ikiye bölündü. Ardından mahalledeki farklı insan tiplerinin yerini birbirine fazlasıyla benzeyen ve tüketim odaklı bir topluluk almaya başladı. Son 3 yılda açılan kafe ve restoran sayısı bu dönüşümün sonucu olarak görülebilir. Ama ve iyi ki mahalleye özen gösteren, ona karşı sorumlu hisseden bir topluluk hâlâ mevcut.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1661600122326.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kuzguncuk Bostan Celtics mahallenin tozunu atarken<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Kuzguncuk Bostan’ın çok zengin bir tarihi var. Tania ve ben Gezi’den sonraki bostan buluşmalarıyla bu yerin kolektif bilinçteki etkisini deneyimledik. Gezi’deki çevre bilinci çok hızlı bir şekilde bostanın mahalleliler tarafından temizlenmesi, yeşillenmesi ve bir bostan olarak korunması olarak kendini gösterdi. O zamanlar evin dışında geçirdiğimiz zamanın çok büyük bir kısmı bostandaydı. Böylece bostan fiziksel bir yer olmaktan öteye geçerek mahalleli için kolektif bir amaç haline geldi. Hatta kadın ve erkeklerin birlikte oynadığı Kuzguncuk Bostan Celtics isimli bir futbol takımı kurup Karşı Lig’e katıldık.Kuzguncuk çok önemli yazarlara, mimarlara ve sanatçılara ev sahipliği yapmış ve yapmaya devam eden bir mahalle. Bu nedenle Kuzguncuk’ta algılamayı ve düşünmeyi iyileştiren, verimliliği arttıran bir atmosfer mevcut. Böyle bir havayı genellikle bir müzeye gittiğimizde hissederiz. Kuzguncuk’ta sık sık şu sözü işitirsiniz: “ben ….. yıllık Kuzguncukluyum”. Dolayısıyla mahallede geçirilen zaman çok değerlidir ve insan ilişkilerinde yenilerin eskilerle kurduğu iletişimin önemli bir rolü vardır. Bu muhafazakârlıktan ziyade mahallenin tarihine önem vermesiyle ilgili bir durum.

Soli

Geçmişten bugüne herkesin hoşgörü ve barış içinde yaşadığı bir "köy". 

Kuzguncuk içeriye saklanmış, sığınak gibi.

<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Alaçatı: Apero &amp; Off Sea &amp; Eli Yeme-İçme Dükkânı</h3>Birbirine oldukça yakın mesafede konumlanan bu üçlüyü günün daha erken saatlerinde brunch için tercih ettik. Off Sea’nin içimi açan, pastel tonlarda dekorasyonu ve keyifli bahçesi, bol sohbetli bir sabah kahvaltısı için doğru bir seçim oldu. Yumurta ve tost ağırlıklı menüsünde farklı içerikleriyle omletler kesinlikle öne çıkıyor. Bir sonraki gün ziyaret ettiğimiz Apero ise samimi havası ve sandviçleriyle güne keyifli bir başlangıç yaptırdı. İlk girişte tuzlular dikkat çekse de gitmişken yer fıstıklı &amp;çikolatalı cookiesini mutlaka öneririm. Özgün havasıyla beni heyecanlandıran mekanlardan biri de Eli Yeme-İçme Dükkânı. Her köşe kendine has bir dokuda, günün keyfini sürmelik. Dekorasyonu kadar lezzetleri de oldukça çeşitli; dumpling, pad thai, erişte ve pazı sarma gibi farklı kültürlerin lezzetlerini bir arada bulabiliyorsunuz.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Urla</h3>Sabah kahvaltısı için tercihimiz Nunu oluyor. Kendinizi evinizin arka bahçesinde hissettirecek kadar samimi bir mekân burası. Fonda çalan hafif müziklere ağaçların arasından yansıyan güneş ışığı eşlik ediyor. İnsanı mutlu eden bazı kahvaltılar vardır, basit ve lezzetli, işte öyle bir kahvaltıyla güne başlıyoruz. Ev yapımı patlıcanlı gözleme, menemen ve taze kahvaltılıklar. Menüde kahve ve sağlıklı tatlılar da mevcut, gün arası kitabınızı alıp kendinize bir köşe seçerek rahatça okumanızı da yapabilirsiniz.Her zaman günün en sevdiğim anının kahve ve tatlı saati olduğunu söylüyorum… bu sefer seçtiğimiz karşılıklı iki mekânda bu ikiliyi birleştirdik. Ru ‘nun arka bahçesi kahve içmek için Urla’nın en doğru adresi bence, tabii bunda nitelikli kahve çekirdeklerinin ve lezzetli kahvelerinin de payı oldukça fazla. Hemen karşısında yer alan Noon ise yediğiniz tüm tatlıları sağlıklı hale getiren, bizi yine birçok kez getirten bir mekan. Kırmızı meyveli galette, ev yapımı yer fıstığı ezmesiyle banana bread ve snickers denenmesi gerekenlere kesinlikle eklenebilir.Bu sokakta yine birbirine çok yakın iki galeri yer alıyor listenize eklemenizi öneririm. Be Contemporary’de Gül Ilgaz’ın “Görüş Mesafesi” adlı sergisi yer alıyor. Günümüzde görünürlüğün bireysel varoluş koşuluna dönüşmüş olmasından ve toplumların geleceğe dair görüş mesafelerinin gittikçe kısılmasından yola çıkıyor. Gru Art Gallery’de ise monokrom ve soyut çalışmalarıyla Cemal Demir’in “Arada Burada” sergisi var. Sergilerden bahsetmişken Hayati Cavide’de Mehmet Güreli’nin resimlerini görmeden dönmeyin derim!Benim için bu tatilin yıldız keşfi; Coffeeco oldu. Günün her saatini rahatça geçirebileceğiniz ortamı ve lezzetleriyle müdavim listesine eklendi. Ara sokakta taş bir evin girişinde sizi keyifli bir oturma alanı ve soba karşılıyor. Elinize kitabınızı alıp saatlerini geçirebilirsiniz… Geniş avlusu, bar kısmı ve şömineli oturma alanını doğal dokular ve açık renkler birbirine bağlıyor. İnce dokunuşlar ve lezzetli bir mutfak işin içine girince çıkmak istemeyeceğiniz bir mekâna dönüşüyor. Günlük taze kek ve tatlılar, ev yapımı ekmekler, salata, et ve bölgenin sebzeleriyle spesiyal tabaklar ortaya çıkıyor. Bu lezzetlerin özenli sunumu ve Sinan Bey’in hoşsohbeti de eklenince, “acaba Urla’ya bir daha ne zaman geri geliriz?” sorusuna cevap ararken buldum kendimi.Hafta içi bir günde Urla’nın ara sokaklarında geziniyorsanız, Urla Tasarım Kütüphanesi çalışmak için en güzel adreslerden biri. İçindeki kitap seçkisinden öte kubbeli yapısı ve tavanıyla beni büyüledi diyebilirim. Osmanlı döneminde sıbyan mektebi olan bu bina sonrasında seminer ve okuma atölyelerinin düzenlendiği bir tasarım kütüphanesine dönüştürülüyor. Kütüphanenin temelini iki akademisyenin özel koleksiyonu oluşturuyor.Akşam yemeğinde ise tercihimiz Vino Locale ve Hiç Lokanta oldu. İkisinde de önceki ziyaretimde gelip, fazlasıyla memnun olmanın verdiği lezzet duygusuyla ikinci bir deneyime ortak olmak istedim. Vino Locale, mevsimlik ürünlerle aylık menüsünü yenileyen bir şef restoranı. Bahçesinin kendine has samimi havası burayı benim için çoğu yerin önüne geçiren koşullardan biri. Bir de tabii buna ilgi ve lezzet ekleniyor. Bu senenin en güzel tabağı benim için ahtapot İskender oldu hem göze hem damağa hitap eden bu lezzet o güne hafızamda ayrı bir yer açtı. Hiç Lokanta’nın hikayesi ise bambaşka… “Yenilebilir Orman” prensibiyle doğadan toplanan tüm organik ürünlerin yeniden yorumlanarak özel lezzetlere dönüşmesine dayanıyor. Tatlının çok ötesinde bir deneyim olan Toprağımız, çikolata, tuz ve zeytinyağını buluşturan imza lezzetlerinden biri. Hiç’in zeytinyağı, seramikleri ve sosları da bir o kadar özel, pancar ketçabı mutlaka denenmesi gerekenlerden.Urla’dan çıkınca Yelki’ye uğrayıp buraya kadar gelmişken Plantsta Botanik&amp;Kafe’yi görmeden dönmek istemedik. İyi ki de gelmişiz! Yeşiller arasında o kadar keyifli oturma köşeleri var ki ruha iyi gelenlerden. Seramik ürünler, birbirinden farklı iç mekan bitkileri, günlük tatlılar ve kahve, insanı mutlu edecek her şey bir arada!

1Kitap1Mekan

Genellikle yaz rotası olarak belirlediğim Alaçatı ve Urla’ya sonbahar o kadar yakışmış ki… Hafif bir serinlikte yeni keşiflerin peşinde sokaklarda gezinmeye başladım. 

Sonbaharda Lezzet Rotası

• Üretimindeki düşüş ve Asya kıtasındaki talep artışı nedeniyle dünya genelinde kırmızı et fiyatları hızla <a fr-original-style="" href="https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-07-01/meat-sales-hit-globally-with-higher-prices-climate-conscious-shoppers?mc_cid=ceab4b1bb7&mc_eid=6d23a0bcc4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yükseliyor</a>. Birleşmiş Milletler, küresel et fiyatlarının sekiz aydır aralıksız yükselerek son birkaç yılın en yüksek seviyesine yaklaştığını belirtiyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sonuçları: Brezilya ve Filipinler'de halk, karnını doyurmak için yumurta gibi diğer hayvansal proteinlere ve pirinç, erişte gibi daha uygun fiyatlı alternatiflere yöneldi. ABD'deki et satışlarında, bir önceki yıla oranla %12'den fazla düşüş gözlemlendi. Arjantin, son bir yıl içinde yaklaşık %70 zamlanan et fiyatlarının önüne geçebilmek için sığır eti ihracatına 30 günlük yasak getirdi.</li></ul>Türkiye’deki durum:&nbsp;Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından yayımlanan son kırmızı et üretim istatistikleri 2019 yılının Ekim-Aralık dönemine ait. Kesin olmamakla birlikte, yapılan araştırmalar, 2020 yılında kırmızı et üretiminin bir önceki yıla göre %6,6 düştüğünü (yaklaşık 76 bin ton) ve pandemi döneminde et tüketiminin %30 azaldığını <a fr-original-style="" href="https://www.tarimdunyasi.net/2021/07/01/kirmizi-et-uretim-verileri-16-aydir-aciklanmiyor/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">gösteriyor</a>.

erişte ile ilgili hikayeler