<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">• Şehirde:</h3><img src="https://images.aposto.com/2023/7/2/1692691071427.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.90" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Chile '76 | Kaynak: İstanbul Modern Sinema<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Chile ’76&nbsp;/&nbsp;1976 (2022, Manuela Martelli); İstanbul Modern Sinema’nın <a fr-original-style="" href="https://www.istanbulmodern.org/tr/sinema/guncel-program/bosluga-dikkat-acikhava-sinemasi_3325.html" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Boşluğa Dikkat: Açık Hava Sineması</a>&nbsp;programı kapsamında 25 Ağustos saat 21.00’de İstanbul Modern’de,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Living (2022, Oliver Hermanus); <a fr-original-style="" href="https://cinecity.com.tr/hillside-etiler-acik-hava-sinemasi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Etiler Açık Hava Sineması</a>&nbsp;gösterimleri kapsamında 31 Ağustos saat 21.30’da Hillside Cinecity Etiler’de gösteriliyor.</li></ul>

Duende

Yıllar önce iki günde bir yürüyüşe çıkıp mozaik paylaştığım instagram hesabının da ismi olduğu için rotanın adını “Mahallene Sahip Çık” koymak istedim. 4.Levent'in tasarımı gereği mozaikli binaların hepsi birbirini kesen sokaklarda. Akçam Sokak’ından dalıyorum ben alana genellikle, turlamak 15 dakika sürüyor. Her mozaik önünde ne kadar zaman geçirdiğinle doğru orantılı olarak süre uzuyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/6/1670056264767.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sabri Berkel mozaiği</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir tanesi daha gizli bir noktada kaldığı için en az hasarlı olarak günümüze ulaşmış. İncelemek için Akasyalı Sokak’ta 22 numaralı apartmanın yanından girmek gerekiyor. O binanın görevlisi ilginç bir tiptir. Yıllardır burada oturmama ve sürekli mozaiklerle selamlaşmama rağmen her seferinde "Bahçeye niye girdin?" diye azarlar. Ben de gülümseyerek “Duvara baktım, çıkıyorum.”&nbsp;der yola devam ederim. Kendisinin aidiyet ve sınırlar konusunda refleks geliştirdiğini düşünüyorum.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/6/1670056124043.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Ferruh Başağa mozaiği</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sonrasında İş Kuleleri’ne ilerler, oradan ya aşağı yoldan Etiler’e ya da İç Levent’ten Levent Çarşı’ya bağlanırım. Eski müstakil evlerin son değişimlerini görmek, bazen ara sokaklarda klasik arabalara denk gelmek ve en önemlisi etrafı ağaçlarla çevrili yollardan yürümek şehir kalabalığında yaşayana iyi gelen bir his. Yola bir beklentiyle çıkmam genelde, gelen ve giden her şeyi olduğu hâliyle tecrübe etmeye açarım kendimi. Tek hayalim aşırı trafiğe veya sağanak yağmura denk gelmemek.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/6/1670056582329.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h4 fr-original-style="text-align: center;" style="text-align: center; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sabri Berkel mozaiği</h4><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir sonraki durağımı o günün hava durumuna göre düşünürüm. Hava iyiyse Etiler üzerinden sahile, değilse Etiler – Akatlar aksından parkları, yeşillikleri takip ederek geri, eve. Bazen mahalleye ait bir şeyleri getiririm yanımda. Daha önce rastlamadığım bir bitki, çeşitli renk ve formlardaki yapraklar gibi.

Soli

Mahallesine sahip çıkanların hikâyesi.

“Mahallene Sahip Çık”

Yazı ve Fotoğraflar: Berkok Yüksel.İstanbul’a tüm yemek camiasının diline düşecek yeni bir mekân açılması ender olay. Bu sebeple yemek yazarı için yeni bir mekâna ilk haftasında teşrif edip denemek ve hakkında yazmak antrenmanlı olduğu bir spor değil. Yeni açılmış yüksek kalibre restorana gitme heyecanıyla kendimi yemek esnasında detayları not alırken buldum.Rahmetli Jonathan Gold’un bir lafı var “Yemek yerken not almak sevişirken not almaya benzer, hatırlamana yardımcı olur ama bir şeyleri kaçırırsın.” Yemek yerken not tutmayı oldum olası sevmem, pek de tutmam fakat bu lafı duyduğumdan beri seks esnasında da not tutmanın anlamsızlığına ikna oldum. Şaka bir yana, <a fr-original-style="" href="https://instagram.com/arkestra.ist?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arkestra</a> zaten defter doldurtacak kadar nüansa ve üstünde özenilmiş noktaya sahip, o yüzden not tutmak abes.Bahçe kapısında karşılaştığımız, vale bekleyen arabaların önünü kapattığı ve altın sarısı ışıklı ufak Arkestra tabelasının font seçimi bile içerdeki Art Deco dünyaya göz kırpıyor. Art Deco, zevkli ihtişam ve nostaljik lüksü Etiler’e getiren bir restoran için ideal seçim. Batı’nın teknolojik modernliğiyle Doğu’nun estetik stilizasyonunu birleştirmesi İstanbul’un coğrafî ve kültürel anlamına kolay bağlanıyor. Tabii bu kadar anlam aramaktansa en basit hâliyle ele almak lazım; Arkestra’nın Art Deco tasarım detayları ve iç mimarisi çok güzel.Bezemeli ve kavisli ahşap duvarlar, önünde geniş ve ahşapla homojen renkte deri koltuklar Jay Gatsby’nin partisindeymişçesine ışıklandırılmış bir alanda. Masalar da masaların araları da şehrin emlak piyasası 1930’larda kalmışçasına geniş. Şarap kadehlerinin dizili olduğu mutfağa açılan oda The Shining’den çıkmışçasına kıpkırmızı boyanmış hizmet alınan ve verilen alan arasında uyarıcı bir geçiş. Karşılamadaki ekibin kıyafeti bile ortamla uygunluğu düşünülerek seçilmiş.Üst kattaki taş plak DJ seti ve odyofillere haz verecek ses sistemi loş ışığa ve müşteri demografisine uygun olarak seçilmiş menüdeki yazı boyutu, barda şişelerin mantık çerçevesinde renklerine göre raflara bölünüşü... Arkestra’nın seçimleri üzerine yazılabilecek çok detay var. Tabii ilk haftanın nazar boncukları da eksik değil. Misafirlere alerji sorulmaması, menüler ve sommelier arasında biraz uzun kalan masaya varış süresi ve çıplak duvarlardan yansıyan sesle gelen gürültü gibi.Yine de Arkestra bunları kolayca aşabilecek bir noktada olduğunu bana eşlik eden tecrübe sahibi ve zorlu misafirlerime kendini beğendirerek kanıtladı. Misafirlerim dünyanın dört bir yanında yemiş, zevkleri oturmuş, benim tavsiyelerimi ince bir elekten geçiren ve artık şatafattan kolay etkilenmeyen insanlar; annem ve babam. Arkestra bence aileyi götürmelik bir restoran değil. Yüksek mertebe iş arkadaşları, göz boyanacak kreatif sektör erbapları veya kariyerinde başarılı arkadaşlarla şık giyinip gitmelik buluşma noktası. Yemekleri de bu buluşmalar için daha uygun bir literatürün parçası.<img src="https://images.aposto.com/2022/8/3/1664374073773.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.92" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Katsu Sando<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Şef Cenk Debensason’un kendini yansıttığı yemeklerini daha önce Yalıkavak’ta yine Debora İpekel'le açtıkları pop-up <a fr-original-style="" href="https://instagram.com/ritmozeytino?igshid=YmMyMTA2M2Y=" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Ritmo Zeytino</a>’da deneme şansım <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/6128b7647d2b320006d62c9e" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">olmuştu</a>. Fakat Ritmo Zeytino menüsü bulunduğu yere dairdi, “Bodrumdayız” diyen tabaklardan oluşuyordu. 2021 yazının domates tabağı dışında 2 menü arasında benzerlik yok denebilir. Bunun sebebi bir Mazılının Fransa’da yemek yapma hissi gibi lokal olanı dâhil etme arzusunun Arkestra’da olmaması. Ne Türkiye mutfağını baştan yaratma derdi var ne beyin kıvrımlarını patlatacak kimya deneyi tarifleri ne de burnu havada bir şekilde zevk empoze etme çabası.Bu başkalık Debensason’un geçmişini, yemekten zevk aldığı ve artık dünya kültürüne ait denebilecek tabakları ön plana koymasına olanak sağlıyor. Menüde çorbaya benzemeyen bouillabaisse de var. İstilacı bir tür olan aslanbalığından ceviche de Türkiye’nin pek aşina olmadığı katsu sando da pestolu agnolotti de kuzu sırtı da. Arkestra kendini kanıtlamış bir şefin zevk aldığı ve iyi olduğu bir yemek kültürünü İstanbul’da icra edişi. Arkestra’nın yemekleri beni Mayfair’in yüksek topuklu salonlarına, Midtown’un parlak kol düğmeli öğlen yemeklerine götürdü. İstanbul’u hinterlandının ve Türkiye coğrafyasının değil, dünyanın -özellikle de küreselleşmiş bir dünyanın- parçası olarak yaşamamı sağladı.<img src="https://images.aposto.com/2022/8/3/1664374333782.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pestolu Angnolotti<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Fakat Arkestra şahane bir ortamda güzel bir yemekten ibaret de değil. Benim için gecenin en etkileyici yanı sommelier Semra Hanım’ın Çorum’un Sungurlu üzümünü uzun yıllar sonra tekrar şarap sektörüne katan Vinolus ve Yaban Kolektif’in hikâyesini, Sungurlu köyüne 1 saat uzaktaki memleketinde o bağların üzümlerini çocukken yiyen babama anlatışı oldu.Artık kebapçılarda komilerin menüden ne beğendiğini söylediği bir şehirde öneri sohbeti ilginç değil. Fakat dersine çalışmış bir ezberin ötesinde içselleştirilmiş ve hakiki merakın bariz olduğu şekilde bir sohbet ilgincin ötesinde etkileyici. Bunu hem profesyonel hem candan hem de entelektüel şekilde yapmak büyük maharet. Bu maharet Semra Hanım’da bol. Gecenin sonunda tatlı şarap ikramının peşinden “ziyade olsun” demekten çekinmeyen sommelier de eminim nadirdir.Babamın Sungurlu kadehinde çocukken yakınından geçtiği tarlaların gübre kokularını duyması, Semra Hanım’ın başka şaraplardan bahsederken üreticilerin ilgi alanlarıyla sohbetimizin örtüşeceği noktaların belirtilmesi işi özel bir anı hâline getirdi. Eninde sonunda yüksek meblağlar ödemeye hazır olduğumuz deneyimlerden de beklentimiz bu değil mi? O anı özel kılması.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/8/3/1664374377787.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.98" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Aslanbalığı Ceviche<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Arkestra İstanbul’da gecelerimizi özelleştirmeye hazır bir restoran. Bunu da bir kültürün elçisi olarak nostaljik tanımlardan beslenerek veya geleceği yazdığını iddia ederek yapmıyor. İstanbul’a küresel şehir hissini kendi tarzında armağan ederek yapıyor. Bugün Arkestra ender plakların güzel bir ses sistemiyle buluşması gibi. Bir yandan da ender plaklar gibi güzel, güzel ses sistemleri gibi ender. En azından İstanbul’da.

apéro

İstanbul’un çiçeğiburnunda restoranı şehre hasret kaldığı ekstravagant keyfî ortamı ve tabaklarıyla sunuyor.

Gatsby’nin müdavim olacağı yer: Arkestra

Arnavut kaldırımları, hafif dik bir yokuş sonrası sağda Delicatessen. 10 küsür yıldır, ilk günkü gibi. 3 basamak sonra orada, dışarıda yer bulmanın sevinciyle soluklanma molasındayız. Gülen yüzüyle Elif&nbsp;(Yalın)&nbsp;geliyor yanımıza.“10 sene, Nişantaşı için bir asır peki ya Delicatessen için?” diye soruyoruz dayanamayıp. Elif, “İstanbul çok farklı büyüklükte ve kalabalıkta bir şehir olma yolunda hızlıca ilerlerken Nişantaşı da tabii ki bundan nasibini aldı. Başka semtlerden gelen insanlar için daha zor ulaşılır oldu. Bu konuda, bölgede düzenlenen toplantılar, resmî kongre ve konferansların da büyük etkisi var. Bazı organizasyonlardan önce belli başlı yolların kapatılması, apartman önlerine koruma kulübeleri konulması gibi abartılı uygulamalar bölgeyi sıkıştırdı. Ama ne olursa olsun; Nişantaşı Nişantaşı’dır…” diyor. E hak veriyoruz biz de. Nişantaşı yıllar geçse de kendinden bir şey kaybetmiyor. Yollar zorlaşsa da geleni eksilmiyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/6/1660409853822.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.90" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Delicatessen Etiler'de öğle molasıFotoğraf: Delicatessen<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İnsanın kök saldığı yerden başka bir yere geçmesi, orada da kendini yeşertmesi zordur, özellikle bu dönemde diye düşünüyoruz. Hâl böyleyken şimdilerde Etiler sakinlerinin de durağı, nefes alanı olacak Delicatessen. Neden? Nasıl? diye sormaktan alıkoyamıyoruz kendimizi. “Özellikle ortağımın ‘Etiler’de olmalıyız’ gibi bir düşüncesi vardı uzun zamandır. Pandemide restoranların kapalı olduğu dönemde, moralimizin oldukça bozuk olduğu bir gün, bu binayı bulduk. Kocaman bahçesi, yıllanmış ağaçları, eski İstanbul havası ile çok hoşumuza gitti. Çok beğendik ve bugünlere geldik…”&nbsp;diyerek merakımızı gideriyor hemen. Ağaçlar, doğa, bahçe, temiz hava, İstanbul’da hasret kaldığımız ne varsa sıralıyor Elif ardı ardına.İyi ki de anlatıyor, o konuştukça biz acıkıyoruz, etrafa bakıp kendimize tabak seçiyoruz. Sahi, çam fıstıklı cherry domates soslu linguine var mı hâlâ? Canımız çekti, hemen söylüyoruz. Elif’in de favorilerini merak ediyoruz. Dönem dönem değiştiğini, paşa gönlü neyi çekerse onun müdavimi olduğunu söylüyor. Levrekli iç pilav, patlıcanlı provolent peynirli ravioli&nbsp;ve tabii ki sour lime margarita!Nişantaşı’ndan bizim için bugünlük bu kadar. Etiler’de buluşmak, bir kahve ısmarlamak, 40 yıllık hatırla tekrar rastlaşmak üzere.

Aposto İstanbul

Nişantaşılı Delicatessen artık Etilerli. 

Şehrin eski yenisi: Delicatessen Etiler

Bizim mahallede, Etiler'de, bir kere gökyüzünü görebiliyorsun uzun uzadıya, göğü delen binalar yok. Yeşili, oksijeni bol. Enerjisi açık. Sokaklar geniş, attığın her adımda aşina olduklarınla karşılaşmanın rahatlığı var. Ara sokaklar sükunette. Parkı çok. Caddeleri temiz Etiler'in. Buradaki evim tek başınalığa gömüldüğüm yuvam. “Monopoly yeşillerden" şaşmıyorum, ihtiyacım olan herkes ve her şey yürüme mesafemde. Tek başınalığım yetince sokağa adım atıyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655484467304.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yasemin, nefes aldığı mahallesi, Etiler'de<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İnsanın yaşam alanında üç temel ihtiyacı var: sevgi, güven ve aidiyet. Bence en önemlisi güven hissini kurmak. Bu İstanbul gibi bir metropolde belediyelerin katkısıyla sağlanabilir daha çok. Sabahın köründe koşuya veya yürüyüşe çıkarken geçtiğim sokaklarda kendimi güvende hissediyorum Etiler’de. Bir kadın olarak en önemlisi bu. Sevgi ve bağ kurma kısmı biraz da insanda bitiyor. Etiler, bunu çok veren bir mahalle gibi görünmeyebilir. Etilerliler misal Modalılar kadar yan masaya salça olmayabilirler. Ama sen birilerine salça olursan, sıcaklıkla dönerler. Diyeceğim o ki sevgi ve bağ kurmak, mahalle kadar kişinin bakış açısıyla da ilgili.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Şehrin emlak krizi</h2>Uzun yıllardır Etiler’de bahçeye yeşile bakan bir evde yaşıyordum. Sadece mahallemi değil, mahalle içindeki evimi de seçmiştim. Çok yakın bir zamanda eski ev sahibim kendi oturacağı bahanesiyle beni evden çıkardı. Anladığım kadarıyla çok fazla insanın başına geliyor bu aralar. Ev sahipleri kiracıları çıkarıp daha yüksek fiyata daireyi kiralıyorlar.&nbsp;Ben dava açmakla veya yine de evde oturmaya devam etmekle uğraşmak istemedim. Bu olayı bir işaret olarak aldım. Yoluma baktım. Etiler Çamlık’ta tam da istediğim gibi bir daireye kondum. Üstelik eski evimdeki üst komşumun dairesine, bir emlakçı bile girmedi devreye. Şahsen ben herhangi bir emlak sitesine bile girmeden, tam da hayalimdeki gibi bir evin kucağıma düşmesinin haklı gururunu yaşıyorum. Söylenen, direnen, isyan eden sürünür, sürece teslim olan mucizelere bürünür.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655484516100.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h2>Etiler Çamlık sokakları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kendi dünyasında: Çamlık’ta</h2>Yeni evim Etiler Çamlık’ta. Dünya Göz Hastanesi’nin karşı kaldırımına geçip, arka sokaklara daldın mı Çamlık’tasın. Yine Etiler. Ama kendi dünyasında. Etiler’in merkezine göre daha samimi. Her pencereden çam ağaçlarına baktığım bir evdeyim şimdi.&nbsp;Kafam en verimli sabahın köründe çalışır. Şehir uyurken uyanmak gibisi yoktur o sebeple. Sabahları spiritüel rutinlerim sonrası, sporumu yapıp bir de Bebek sahilden denize atladım mı, genelde regüle oluveririm. Çalışmak için sokaklara atarım kendimi. Hakan Köse’den geçerken ekiple bir günaydınlaşır, genelde All Sports Bakery’deki uzun çalışma masasına tüner, yan sandalyeleri paylaşanların sohbetlerine salça olurum. Eve dönerken Hünkar’dan zeytinyağlılar alırım. Bu kısacık yürüyüş rotasında mütemadiyen tanıdık görür, sosyalleşme ihtiyacımı da gideririm. &nbsp;Akşamüstü takı ve aksesuar dükkânı Officina Penso&nbsp;önünde mahalleliler toplaşır, kaynaşır. Onlara katılırım.&nbsp;Hafta sonları sokağın ortasında mangal yapanları, park buluşmaları, aktiviteleri boldur mahallemizin. Sokak köpekleri bile mahalleliyi sever, korur. Hepimiz birbirimize beş dakika yürüme mesafesindeyiz; suyu kesilen, diğerinde duş alır. Yeni nesil komşu kültürü var burada. Voi’de daha çok gençler takılır. All Sports’ta lokaller. Bi Nevi Deli’de sağlıkçılar, sakinlik sevenler.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Doğa ve şehir arasında denge</h2>Henüz tamamen doğada olacak kadar sakin bir hayatı tercih etmiyorum, şehrin kaosu da besliyor beni. Şehirde sokağa adımını attığın gibi kabalalıklar karşında. Aslında şehirdeyken insanın sinirine dokunabilecek, dikkatini dağıtabilecek çok daha fazla unsur var doğaya göre. Okları kendine çeviren insanlar, şehre verdikleri tepkinin kendileriyle ilgili olduğunu görebilirler. Seni en çok zorlayan şeyler, aslında tekamülüne en fazla destek olanlardır ya aynı zamanda.&nbsp;Şehirdeyken kendimi öğreniyorum. Nelerden rahatsız oluyorum, nelere tahammül edemiyorum, kimlere dayanamıyorum bunlara bakıyorum. Beni sinir eden şeyleri değiştiremem ama olaylara verdiğim tepkileri ve davranışlarımı değiştirebilirim. Doğada babam da erer, gel sıkıyorsa şehirde zen kal.<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655484589347.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Alkent Orman Yolu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yaşadığımız şehrin trafiğinden, politikasından, insanından istediğimiz kadar söylenelim, kaçtığımız zaman da başka şeyler sinirimize dokunacak. Çünkü dış etkenlerden ziyade, iç savaşımız bizi yiyip bitiren. Bu topraklara doğmamızın bir sebebi olduğuna yürekten inanıyorum. Mesele yaşadığın yerde zihin dinginliğini sağlayabilmekte; bakış açını değiştirebilmekte; doğa ve şehir arasında, zihin ve kalp arasında bir denge kurabilmekte. Bunu kavrayabilmek için de kendimizi derinine doğru kazmamız gerekiyor. Herkesin yöntemi başka olabilir; yoga, meditasyon, yürüyüş, terapi, yemek, dans… Beş duyunu harekete geçirerek yaptığın her şey zihni dinginleştiriyor. Yeter ki niyetlen.Hiçbir zaman şehirden kaçma isteği duymadım. Hep âşıktım İstanbul’a. Yaşamasını bilene ne güzel şehirdir İstanbul, söylenene de cehennem gibi gelir. Sen içinde neysen şehir de öyle davranır sana. Şehirde, yaşadığım mahallede istediğimde Bebek’ten denize atlıyorum, parkta koşabiliyorum, yogaya gidiyorum, bir saatte Şile’de dalga sörfü yapabiliyorum; manavdan, köyden gelen gıdaları alabiliyorum; annemlerde pişen yemekleri yiyorum. En sevdiklerim en fazla 15 dakika yürüme mesafede şehirde kurduğum hayatta.

Mahalle: Çamlık. Mahalleli & Yazı Yasemin Yapanar. Fotoğraflar: Deniz Sabuncu

Mahallede yaşam üçgeni: sevgi, güven, aidiyet 

Bi Nevi Deli, sezonunda ve zamanında, organik ve yerel üreticilerden malzemelerini alıp tamamen vegan ürünler çıkaran bitki bazlı bir restoran. 2014’te Karaköy’de Belkıs Boyacıgiller ve Özge Şen tarafından açıldı, sonra da Etiler’e taşındı.&nbsp;Hâlâ mahallesi Etiler’de, yeni reçeteleriyle mahalleliyi şenlendirmeye ve bitki bazlı lezzetlerle tanıştırmaya devam ediyor. Hâl böyle olunca mahalleye gelmişken uğrayıp ayaküstü bir hoşbeş edelim dedik.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655485107508.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bi Nevi kurucu ortakları Belkıs Boyacıgiller ve Özge Şen<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bi Nevi Deli kendine mesken olarak neden Etiler’i seçti?Karaköy’de başlayan serüvenimizin Etiler’de devam etmesinin esas sebeplerinden biri bizim Etiler’e çok daha yakın oturmamızdı. Etiler’i mahalle olarak oldukça iyi biliyorduk ve Karaköy’den farklı olarak yaşayan mahalle olması bizi çekti. Restoranımızın yerinin de hem her şeye çok yakın hem de gözden saklı bir köşede olması hoşumuza gitti.Etiler’de bir esnaf olarak Bi Nevi Deli’de harikalar yaratıyorsunuz. Peki ya mahalleli olarak nerenin müdavimisiniz, ev alışverişinizi kimden yaparsınınız?İyi bir İtalyan tabağı istediğimizde Scarpetta’ya gideriz, kuaför işim varsa MAAG’da arkadaşım Ahir’e uğrarım (Belkıs), ev alışverişimizi bizim dükkândan yaparız.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1655485157807.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bi Nevi'nin bitkisel bazlı menüsü<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bi Nevi Deli’nin Türkiye vegan dünyasında önemli bir rolü var. İlk başladığınız günden bugüne Türkiye vegan dünyasında nasıl değişimler oldu?&nbsp;İlk başladığımızda neredeyse hiçbir şey yoktu. Malzeme bulmak, iyi reçetelere ulaşmak zordu. Diğer yandan müşteriler karşılarına neyin çıkacağını pek bilmiyorlardı Menümüzü anlatmak bile güçtü.Instagram tabii ki her şeyi değiştirdi. Zaman içinde özellikle Reels’larla bitki bazlı reçetelere ulaşmak çok daha kolay oldu. Burada harika yerel ürünler, sebze ve meyve üretenler de var artık. Instagram’da&nbsp;"#morpatates"&nbsp;aradığında tedarikçiler çıkıyor karşına. Vegan doktorlar, diyetisyenler, sporcular, iş insanları arttı. Öğrenci kulüpleri, yüksek katılımlarla kampüslerde vegan günleri kutluyor. Bitki bazlı ürünlerle çalışan yeni mekânlar açılıyor. Dolayısıyla bağladığımız yerde olmadığımızı söyleyebiliriz.

Etiler'in bitki bazlı restoranı Bi Nevi Deli'nin kurucuları Belkıs ve Özge'yle Etiler ve Türkiye'de vegan restorancılık üzerine.

Mahalleli: Bi Nevi Deli 

<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654868943620.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Haftalık seyahat ve kültür yayını Soli’de sınırların duvarlarla değil umutlarla çizildiği yerlerde geziniyor, daha önce gitmediğimiz mahallelerde oralı oluyoruz. Her hafta bir mahallede, bir mahallelinin peşine düşüyoruz — müdavimi olduğu yerlerin, uğramadan geçmediği dükkânların, gün batımı seyir noktasının, hoşsohbet esnafın, sürprizli sokakların hikâyelerini dinliyoruz.Haftaya Rumelihisarı yakınlarında bir mahallede: Etiler'deyiz. Şehrin içinde doğayla ve doğamızla varolma arayışına şehirde barınabilme çabası ekleniyor. Senin mahallende kira artışı furyasında faydalanmak isteyen ev sahipleri var mı? Mahalleli, ödediği kira hakkında ne düşünüyor? Mahallende kimle barınıyor, kimler barınamıyor, bundan sonra kimler barınabilecek?&nbsp;Bize yaz.&nbsp;Takıl peşimize: <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://link.aposto.com/click?uri%3DaHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPWVtYWlsJnB1Ymxpc2hlcj02MGEyOWQ1ODQ2ODFlMTAwMDY2YTVlMWMmbmV3c2xldHRlcj02MGEyYTU5MDYzODg3MTAwMDZlZmQyZTYmaXNzdWU9NjI5NWM5N2M0MDMyY2EwMDA3ZTM4OTkxJnN1YnNjcmliZXI9NWU3M2ViYzVlMzAxOWU2MGU5YzE0Y2NkJnN0b3J5PTYyODhmNGQwODIwZDY0MDAwNjJkZWNiZSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaW5zdGFncmFtLmNvbSUyNTJGc29saS5jb21tdW5pdHklMjUyRg%3D%3D&source=gmail&ust=1654608668181000&usg=AOvVaw0G8tvE-aaL1eL4hnH0-Xpc" fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPWVtYWlsJnB1Ymxpc2hlcj02MGEyOWQ1ODQ2ODFlMTAwMDY2YTVlMWMmbmV3c2xldHRlcj02MGEyYTU5MDYzODg3MTAwMDZlZmQyZTYmaXNzdWU9NjI5NWM5N2M0MDMyY2EwMDA3ZTM4OTkxJnN1YnNjcmliZXI9NWU3M2ViYzVlMzAxOWU2MGU5YzE0Y2NkJnN0b3J5PTYyODhmNGQwODIwZDY0MDAwNjJkZWNiZSZhdXRob3I9bnVsbCZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cuaW5zdGFncmFtLmNvbSUyNTJGc29saS5jb21tdW5pdHklMjUyRg==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@soli.community</a>

Barış Büfe, Kadıköy: İlk şubesi 1976 yılında Şaşkınbakkal’da hizmet vermeye başlayan Barış Büfe, Bağdat Caddesi’nin eskilerinden. Önündeki sıradan yerini bilirsin. Ne var burada diye merakla bakarsın. İşte orası. İlk şubesiyle kalmayan Caddeli'nin, bugün Bağdat Caddesi’nde üç, Etiler’de bir şubesi bulunuyor. Dilli kaşarlı tostunu ve bildiğiniz kaşarlı tostunu ayran eşliğinde şiddetle tavsiye ediyoruz.&nbsp;Petek Büfe, Beyoğlu: Galata Kulesi’nin çaprazında olduğu için döneri ilk kez denemek isteyen turistlerin gözdesi olan Petek Büfe, tam 48 yıldır aynı konumda hizmet vermeye devam ediyor. Enfes döneri ve açık ayranıyla nam salan büfe, kendini Galata sokaklarına atan herkesi hızlı bir yemek molasına çağırıyor. Ama öyle hızlı dediğimize bakma, siparişin hazırlanırken Galatalı esnafla sohbeti es geçme. Akdenizli tost ve Egeli tostun farkını da sormayı ihmal etme.&nbsp;Çağrı Büfe, Şişli: Tüm Nişantaşı’nın müdavimi olduğu Çağrı Büfe, Valikonağı Caddesi’nde küçücük bir mekân. Küçüklüğüne ve mütevazılığına aldanma, aldığımız bazı duyumlara göre burada her an yanınıza hamburger yemeye gelen bir ünlü oturabilirmiş. Magazin ve burger sevenlere...Kazım Büfe, Beşiktaş: Bu yılın başında İstanbul şubesini açan Kazım Büfe aslen bir Adana efsanesi. Beşiktaş şubesi Bahçeşehir Üniversitesi’nin yanında bulunan Kazım Büfe’nin ikonik ürünü Adanalıların uğruna kuyruğa girdiği muzlu sütü.&nbsp;Ecem Büfe, Kadıköy:&nbsp;Kadıköy’ün en güzel manzaralarından birine sahip olan Ecem Büfe, Kadıköy’den vapurla karşı karşıya geçmiş olan herkesin aşina olduğu bir mekân. Sadece manzarası için bile tercih edilebilecek olan büfe, vapur bekleyenlere uygun fiyatlı ayaküstü lezzetler sunuyor. Aman yerel deneyim, lezzet, tostun arasından uzayan kaşar derken vapuru kaçırma.Senin favori büfen bu listede yok mu? Bize yaz.

Küçücük fıçıcık içi dolu turşucuk tadında şehrin ayak üstü lezzet durakları.

🌯 🧀 İstanbul'un büfeleri

Jack's Dog Cafe, Suadiye: Suadiye Marmaray durağının hemen karşısındaki bu kafe, köpekler için baştan sona her şeyin düşünüldüğü bir yer. Köpeklere özel bir butik, sen kahveni içerken dostunun da yanında harika atıştırmalıklar yiyebileceği bir fırın, kıskandıran bir spa, hatta sosyalleşebileceği bir kreş bile var.&nbsp;Cup Of Joy, Nişantaşı:&nbsp;Vedat Milor’un favori üçüncü nesil kahvecilerinden olan Cup Of Joy da Nişantaşı’ndaki dükkânında patili arkadaşlarımızı ağırlamaktan memnuniyet duyanlardan. Ferah bir mekânda yüzleri güldüren tatlılar ve kahvelerle buluşurken yanında dostunu da görmek istersen aklında bulunsun.&nbsp;Pati Durağı, Suadiye: 2018’den beri yola köpek dostlarıyla koyulanların uğrak noktası Pati Durağı, hem senin hem de can dostunun favori mekânı olmaya aday. Tam uzun bir sahil yürüyüşünden sonra oturup bol bol dinlenmelik. Ayrıca dostunun tüm ihtiyaçlarına cevap verecek bir butikleri ve pet kuaförleri de var.Vakkorama Cafe, Etiler:&nbsp;Akmerkez'in içinde konuşlanan Vakkorama Cafe,&nbsp;dışarıdan&nbsp;girişiyle&nbsp;alışveriş merkezinin kalabalığından kaçıp patili dostunu da yanına alabileceğin bir mekân. Balkabaklı salata, patates kızartması ve fusilli alla vodka'sını da önerelim.Kruvasan, Nişantaşı:&nbsp;Hangover'ını&nbsp;vitrin alışverişi yapıp sokağın hareketliliğini izleyerek geçiresin geldiyse sor hayvan dostuna, insanı çikolatalı kruvasan ve kahve sipariş etsin, belki öğle yemeğine birlikte Kru'ya kaçarsınız.Bi Nevi Deli, Nispetiye:&nbsp;Canın vegan blondie&nbsp;ya da peanut bar çektiyse istikamet Bi Nevi Deli olabilir. Arka bahçesinin göze iyi gelen bebek mavisi masaları ve sömürüsüz mutfağı bir yana dostunu evde bırakmak zorunda değilsin. Mekânın keyfini hoşsohbet garsonlarıyla birlikte çıkarmak mümkün.

Bu hafta İstanbul’da yanına hayvan dostlarını kapıp gitmek isteyenlerin imdadına yetişecek bir kılavuz hazırladık. Bu rehber elbette yan masadan size bakan tüylü arkadaşlarla keyfine keyif katmak isteyenlere de dev bir hizmet sunuyor. İstanbul’u turlayan dostumuz Boji bilse o da buralara uğrardı. 

İstanbul'un hayvan dostu kafelerinden mini bir seçki 🐾 ☕

Akaretler'deki Sıraevler, Osmanlı'nın toplu konutları bir zamanlar. Serencebey, elçilik görevlilerinin yaşadığı yer bugün. Osmanlı'nın modernleşmesinin başladığı coğrafyadayız. Global Yaşam Endeksi'ne göre bugün İstanbul'da yaşam kalitesinin en yüksek olduğu mahallelerden biri, Beşiktaş. "Neden?" diye soruyoruz Kerimcan'a. "Kapanmamış bir sahil şeridi; Ihlamur Kasrı; Maçka, Abbasağa ve Yıldız parkları; hâlâ anahtarını emanet edebileceğin, döviz kurundaki artışın sebebini konuşabileceğin esnafın varlığı," diyerek giriş yapıyor mahalleyi anlatmaya."İstanbul'un en önemli hub'larından biri burası. Emlak raici olarak şehrin en pahalı semtlerinden biri. Arnavutköy, Ulus, Maçka, Levazım, Levent ve Etiler, Beşiktaş ilçesine bağlı — aynı zamanda gecekondu semti de vardır burada, daha mütevazi sokaklar da. Anadolu'da dolaşırken 'İstanbulluyum,' deyince neresinden diye sorarlar, 'Beşiktaşlıyım,' dersen 'İyi yerdensin,' derler."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916013615.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kerimcan, mahallesi Beşiktaş'ta<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Üç yaşından beri Beşiktaş mahalleli Kerimcan. Avrupa'yı trenle veya otostopla gezmediği, şaman ayinlerine katılmadığı, İnkaların topraklarından dolaşmadığı, Cape Town'da Lions Head'e tırmanmadığı, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sayga.travel/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sayga</a>'yla gezmediği zamanlarda evi burası. Barbaros Bulvarı'nın bir tarafından diğerine taşınıyor sadece otuz üç yılda.&nbsp;"Burada herkesin bir anısı var. Ya biriyle buluşmuştur ya alışveriş yapmıştır ya maça girmiştir ya vapuru kaçırmıştır. Beşiktaş'ta yaşamanın duygusu da aslında tüm İstanbul'la beraber yaşamak hissini getiriyor. Türkiye doğrudan buraya sirayet ediyor," diyerek başlıyor hikâyesine. Az önce önünden geçtiğimiz, insanların kuyrukta beklediği kızarmış tavukçuyu soruyoruz hemen. Semte ilk girdiğimiz anda dikkatimizi çeken bir sıra var önünde: "Bir şey popüler olmayagörsün — kışın Balkanlardan gelen soğuk hava dalgası gibi çöküyor Beşiktaş'ın sokaklarına ve dükkânlarına. Birbirine benzer mekânlar açılıyor. Ya da bir konsept bir şekilde tutuveriyor. Sonra sil baştan. Tavukçu da o tutan konseptlerden."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916031080.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Not defterine kaydetmek isteyeceğin sokak isimleri<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kerimcan'ın ağzından Beşiktaş'ı dinliyoruz: Özel üniversiteyle soylulaşan bir mahalle</h2>Adı Bahçeşehir olan bir üniversitenin Beşiktaş'ı ele geçirmeye çalışması da bana hep ilginç geldi. "Keşke adını da değiştirseler, Beşiktaş Üniversitesi yapsalar da rahatlasak artık," diye düşünüyorum bazen. Semtte son yıllarda inanılmaz bir değişiklik söz konusu. Oturanların sosyokültürel ve sosyoekonomik seviyeleri farklılaştı. 20 sene önce daha orta sınıf semtiyken günümüzde gece hayatının ağırlık kazandığı vakıf üniversitesi öğrencisi merkezine evrildi. Buranın köklü üniversiteleri devlet okullarıydı. Yıldız Üniversitesi, Mimar Sinan, daha yeni olan Galatasaray, yukarıda İTÜ işletme ve konservatuvar var. Kazan, çarşı içinde semt meyhaneleri, buluşma alanı birkaç bardı. Barbaros Bulvarı üzerinde yemek yenecek hiçbir yer yoktu, bir iki esnaf lokantası vardı mesela. En önemli kırılmalardan biri özel Bahçeşehir Üniversitesi'nin Beşiktaş'ı ablukaya almasıyla oldu. Üniversitenin büyümesiyle birlikte konutlara talep arttı, çarşı ve çevresinin önce çehresi, ardından fiyatları değişti.Bu tür toplumsal dönüşümlerin hem olumlu hem de olumsuz etkileri oluyor. Beşiktaş da böyle etkilendi. Semte iyi hizmet veren, talebi karşılayan mekânlar da açıldı; ruhsuz, birbirinin kopyası birçok yer de. Bunların bir kısmı elbette yaşayamadı ama gedikli esnafları yerlerinden etmiş bulundular. Şimdi sürekli devir daim, ara ara kepenkleri kapalı dükkânlar bunlar. Az önce üzerine konuştuğumuz gibi kızarmış tavukçu, gurme hamburgerci, üçüncü dalga kahveci sayısının artmasını sağladı Bahçeşehir. Minoa'dan aşağı, Akaretler üzerinde yan yana dizilmiş barlar buna başka bir örnek. Tüketmeye dayalı bir yapılanma. Daha fazla kitapçı, tiyatro veya sinema salonu gelmedi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916049200.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Beşiktaş'ın mural'ları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Asmalı Mescit'ten Beşiktaş'a kayan gece hayatı</h2>Burası bir geçiş yeri. Kadıköy vapurundan inenin ilk durağı; Karaköy-Ortaköy hattında gezinenin soluklanma alanı; Gayrettepe ve Yıldız'dan aşağı salınanın varış noktası. Beyoğlu'nun çöküşü, Asmalı Mescit'in kapanmasıyla Beşiktaş ansızın gece hayatının da merkezi oldu. Eskiden mahallelinin gittiği lokal barlar değişti, genişledi. Zeytinburnu'ndan maça gelen; Balmumcu'ndan işten çıkan; Abbasağa'da oturanların kesişim kümesi oldu bu barlar.&nbsp;Yalnız burası bir öğrenci semti —&nbsp;30 lira verip bira içemedi kimisi. O zaman kendi mikrokozmoslarını yarattılar.&nbsp;Migros'tan biraları alıp önündeki merdivenlere çömdüler. Gezi'den hemen sonra Galata Kulesi'nde yaşanan gürültü, kirlilik gibi sıkıntılar burada da gündemin ortasına oturdu.Bu durumla hiçbir sorunum yok ancak bu kadar konuta sahip bir yerde, bu yoğun gece hayatının sürdürülebilir olmadığını düşünüyorum. Gezmek ve partilemek isteyenler kaybettiklerinin yerine koyacak mekân arıyorlar; semtte yaşayanlar çocuklarını uyutmaya, çalışmaya, sakin bir gece geçirmeye uğraşıyorlar. Burada sorunun kaynağının mahalleli değil, kentin dengesini bozan yöneticiler.&nbsp;Nasıl Şişli'den bir Bebek yaratamazsanız Beşiktaş'tan da bir Beyoğlu çıkmaz çünkü burası yüzyıllardır bir "rezidans." Mahalleli olarak insanların eğlenmesinden ziyade bunun yönetilemeyişinden şikayet ediyoruz. Masalardan yürünmeyen kaldırımlar, özellikle hafta sonları başa çıkılamaz bir çöp ve sokak kirliliği en temel problemler.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916071728.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mahallelinin vitrini: Yorgancı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Beşiktaş habitatı </h2>İç çemberde kültürel sahipsizlik var. Baharatçılar ve terziler, aynısının tıpkısı hamburgercilerle kızarmış tavukçulara dönüşüyor. Talebin bu olduğuna inanarak arz yaratılıyor. Bunlar elbette olacak — semte yeni taşınan kitlelerin istekleri doğrultusunda hayatın çeşitli alanları şekillenecek. Yeni nesi kahveler; ortak kullanım ofisleri; McDonald's ve Burger King yerine gurme hamburgerciler açılacak. Problem, tekdüzeleşmesi. Beşiktaş merkezde, çarşının içinde yaşanan durum bu. Biraz dış çembere çıkınca — Vişnezade'ye doğru gidince — "mahallecilik" devam ediyor. Hâlâ esnafa anahtar bırakılabiliyor, berber Mustafa ve kasap Çetin Abi'yle memleket meseleleri konuşuluyor.&nbsp;Hayatımı bir ay hiçbir araca binmeden bütün sosyal, kültürel, ticari ihtiyaçlarımı giderebilecek şekilde kurdum burada. Yukarıda Cemal Reşit Rey, Açıkhava, Lütfi Kırdar; aşağıda Millî Saraylar Resim Müzesi yürüme mesafesinde. Cumartesi günleri pazar kuruluyor, haftalık alışverişi yapma zamanı. Trafik ve korna sesinden bunaldığım anda Yıldız Parkı'nda; sohbet, laklak aradığımda The United Pub'dayım mesela. Köfteciye üç ay gitmesem "Abi uzun tuttun arayı," derler. Gözlükçüme gidiyorum, bir zamanlarımı ve şimdimi belki pek çok insandan daha iyi biliyor. Sıfırdan başlamıyor ilişkiler. Ev hissini veren bunlar — yaşayan insanlar ve çalışan esnaf. Muhafazakar değil Beşiktaşlı. Anlaşmaya meyilli. Bu mahalleyi hâlâ ev olarak görebiliyorsam en büyük nedeni semti birlikte paylaştıklarım.33 senedir burada yaşayan biri olarak dönüşümü gözlemlememek mümkün değil. Diğer yandan Beşiktaş habitatının kökleri, hâlâ burada oturan eski sakinlerinden dolayı çok derinde ve sağlam. Buradaki apartman içleri hâlâ kavrulmuş soğan kokar; terziler pantolonların bellerini daraltır; ayakkabıcılar botları kışa hazırlar ve kemerlere bir delik daha açar. Evde pompası olmayan bir çocuğun gidebileceği lastikçi de var, baharatçı ve kasap da. Lokmacı gelir, çiğ köfteci gider ama komşumuz 45 senedir aynı yerden yoğurt almaya devam eder Beşiktaş'ta.

Etiler ile ilgili hikayeler